Chapter 83 Chapter 83: The Chase (2) Translator: Leo  Editor: DarkGem/Frappe Zero had sensed people hiding in the shadows when Angele had run down to lure the elephant away
บทที่ 83: นักล่า (2) นักแปล: เลโอ Editor: DarkGem / Frappe Zero ได้สังเกตเห็นผู้คนที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดเมื่อ Angele หนีลงมาเพื่อล่อให้ช้างออกไป
 The people hiding behind the bushes probably did not think Angele would notice them, but they did not know Angele had a chip that could record anything it detected
คนที่หลบซ่อนอยู่หลังพุ่มไม้อาจไม่คิดว่า Angele จะสังเกตเห็นพวกเขา แต่พวกเขาไม่รู้ว่า Angele มีชิปที่สามารถบันทึกสิ่งที่ตรวจพบได้
 ‘I need to go back
ฉันต้องกลับไป
 There is no way two Glowing Elephants just randomly appeared outside the city
ไม่มีทางใดที่จะให้ช้างสองตัวปรากฏตัวขึ้นนอกเมือง
 Also, those people in the bushes… Maybe they’re after Harland
นอกจากนี้คนที่อยู่ในพุ่มไม้ ... บางทีพวกเขาอาจจะตาม Harland
’ Angel’s eyebrows furrowed
คิ้วของแองเจิ้ลร่อง
 ‘According to the data, Glowing Elephants are intelligent enough to make decisions, and they are cunning, but the two I saw here were different
"ตามข้อมูลช้างที่เร่าร้อนมีความฉลาดพอที่จะตัดสินใจได้และพวกเขาก็มีไหวพริบ แต่ทั้งสองคนเห็นว่าแตกต่างกันไป
 Their eyes were red, and they had no reason to fight to their last breath
ตาของพวกเขาสีแดงและพวกเขาไม่มีเหตุผลที่จะต่อสู้กับลมหายใจสุดท้ายของพวกเขา
 Maybe someone casted Bloodlust on them
อาจมีบางคนโยน Bloodlust ให้กับพวกเขา
’ Bloodlust was one of the basic water type spells
Bloodlust เป็นหนึ่งในเวทย์ประเภทน้ำขั้นพื้นฐาน
 It was a level zero spell that had a similar effect to the Berserk Potion, but its effect was a bit weaker than the potion’s
เป็นผลงานที่เหมือนกันกับ Berserk Potion แต่ผลของมันค่อนข้างอ่อนแอกว่ายาของยา
 Bloodlust would only make the creatures lose their mind, without boosting their attributes
ความเกลียดชังจะทำให้สิ่งมีชีวิตสูญเสียจิตใจของพวกเขาโดยไม่ต้องส่งเสริมคุณลักษณะของพวกเขา
 The Bloodlust model was displayed in the school as well, but Angele did not buy it; he only recorded the free data he had access to
โมเดล Bloodlust ถูกนำมาแสดงในโรงเรียนด้วย แต่ Angele ไม่ได้ซื้อมัน 
 Angele stopped thinking and increased his speed
Angele หยุดคิดและเพิ่มความเร็วของเขา
 He was sure something went wrong
เขาแน่ใจว่ามีบางอย่างผิดพลาด
 ************************ The logging site
************************ เว็บไซต์การเข้าสู่ระบบ
 The last rays of sunlight made everything on the ground look red and shiny
รังสีอัลตราไวโอเลตครั้งสุดท้ายที่ทำทุกอย่างบนพื้นดินดูเป็นสีแดงและเงางาม
 With the white mist in the forest, the area was dreamy
กับหมอกขาวในป่าพื้นที่เป็นฝัน
 “Why are you still here?” the man with silver hair yelled out
"ทำไมคุณยังอยู่ที่นี่?" ชายที่มีผมสีเงินตะโกนออกมา
 “Although I’m not sure if I can kill you, you won’t stop us from taking the elephant
"แม้ว่าฉันไม่แน่ใจว่าฉันสามารถฆ่าคุณคุณจะไม่หยุดเราจากการเอาช้าง
 Also, I think you already know who’s coming
นอกจากนี้ฉันคิดว่าคุณรู้แล้วว่าใครกำลังจะมาถึง
” “Campbell, right? The man that dual wields swords,” Harland said in a deep voice
"แคมป์เบลใช่มั้ย? 
 It seemed like he was still having trouble with his left arm
ดูเหมือนว่าเขายังคงมีปัญหากับแขนซ้าย
 “Your left arm was not fractured
"แขนซ้ายของคุณไม่แตกหัก
 Why are you faking it?” The man looked at Harland’s left arm
ทำไมคุณปลอมมัน? "ชายคนนั้นมองไปที่แขนซ้ายของฮาร์แลนด์
 “Well”—Harland straightened his back and stretched his arms— “I was planning to lure you out, but I guess I’m bad at acting
"Well" - ฮาร์แลนด์หันหลังให้เขาและยืดแขน - "ฉันวางแผนที่จะล่อให้คุณออก แต่ฉันคิดว่าฉันไม่ดีในการแสดง
” He smiled
" เขายิ้ม
 “One on one, Campbell will lose
"หนึ่งในหนึ่งแคมป์เบลจะสูญเสีย
 However, what about you versus me and Campbell?” The man chuckled
แต่สิ่งที่เกี่ยวกับคุณกับฉันและแคมป์เบล? "ชายคนนั้นหัวเราะเบา ๆ
 “I will lose for sure,” Harland answered without hesitation
"ฉันจะสูญเสียอย่างแน่นอน" ฮาร์แลนด์ตอบโดยไม่ลังเล
 “Let’s go
"ไปกันเถอะ
” Harland waved his hands
ฮาร์แลนด์โบกมือให้
 “I will retreat today
"ฉันจะถอยหลังในวันนี้
 However, make sure you stay alert on your way back
อย่างไรก็ตามให้แน่ใจว่าคุณคงเตือนเมื่อทางกลับ
 The deep forest is probably more dangerous than you think…” “We will see
ป่าลึกอาจเป็นอันตรายมากกว่าที่คุณคิด ... "" เราจะเห็น
” The man smiled and stepped on Harland’s broken tower shield
"ชายคนนั้นยิ้มและก้าวขึ้นไปบนโล่หอของฮาร์แลนด์
 “You will regret this…” Tinos stared at the three in anger
"คุณจะเสียใจ ... " Tinos จ้องมองทั้งสามคนด้วยความโกรธ
 The soldiers behind him helped each other to stand up before starting to walk towards their horses
ทหารที่อยู่ข้างหลังเขาช่วยกันยืนขึ้นก่อนที่จะเริ่มเดินต่อไปยังม้าของพวกเขา
 Harland fell back with his axe in hand, still staring at the man’s hands
ฮาร์แลนด์ตกลงมาพร้อมกับขวานที่อยู่ในมือ แต่ก็ยังจ้องที่มือของชายคนนั้น
 He had fought with the people that could use the mysterious power before and knew that they could cast strange spells just with incantations or hand gestures
เขาต่อสู้กับผู้คนที่สามารถใช้พลังลึกลับนี้มาก่อนและรู้ว่าพวกเขาสามารถใช้เวทมนตร์คาถาแปลก ๆ เพียงแค่ใช้มนต์หรือท่าทางมือ
 Harland kept moving back until he reached a large tree
ฮาร์แลนด์เดินกลับไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะถึงต้นไม้ขนาดใหญ่
 A silver greatsword suddenly appeared behind his head, but for some reason, Harland did not notice it at all
เงินมหึมาจู่ ๆ ก็ปรากฏขึ้นหลังศีรษะของเขา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างฮาร์แลนด์ไม่ได้สังเกตเห็นเลย
 *Clank* A crossguard sword appeared before the man who was trying to slash Harland, but the man blocked the attack with another great sword in his other hand
Clank * ดาบฟันแคบปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าคนที่กำลังพยายามจะทุบฮาร์แลนด์ แต่ชายคนนั้นก็ขวางการโจมตีด้วยดาบอันยิ่งใหญ่อีกดวงหนึ่ง
 The two men dropped down from the trees and stepped back
ชายสองคนล้มลงจากต้นไม้และก้าวถอยหลัง
 “Campbell!” Harland broke out in cold sweat
"แคมป์เบล!" ฮาร์แลนด์แตกออกมาด้วยเหงื่อเย็น
 He hadn’t noticed the stealth attack at all
เขาไม่เคยเห็นการโจมตีชิงทรัพย์เลย
 “How is that even possible? Did you cast some stealth spell on him?” Harland was staring at Campbell, but he was talking to the man with silver hair
"เป็นยังไงบ้าง? 
 The man who tried to attack Harland was wielding two silver great swords
คนที่พยายามจะโจมตีฮาร์แลนด์ได้ใช้ดาบเงินสองเล่ม
 He was rubbing the back of his neck where there was a short line of blood dripping down
เขาถูที่หลังคอของเขาที่มีสายสั้นของเลือดลดต่ำลง
 Angele was standing opposite the man with a thick beard, holding his sword and looking calm
Angele ยืนอยู่ตรงข้ามกับชายที่มีเคราหนาถือดาบและมองสงบ
 “You’re fast
"คุณเร็วมาก
 You can use mysterious power too?” Campbell laughed
คุณสามารถใช้พลังลึกลับได้เช่นกัน? "แคมป์เบลหัวเราะ
 “That’s why Harland hasn’t given up yet, right?” The soldiers hadn’t noticed Campbell until he traded attacks with Angele
"ทำไมฮาร์แลนด์ไม่ยอมแพ้ใช่มั้ย?" ทหารไม่ได้สังเกตเห็นแคมป์เบลจนกว่าจะแลกกับแองเจเล่
 They were surprised by how fast and accurate Campbell’s attack was
พวกเขารู้สึกประหลาดใจกับการโจมตีของแคมป์เบลอย่างรวดเร็วและถูกต้อง
 Tinos’ face turned pale, and he held the sword in his hand tight, his eyes filled up with fear
หน้าของ Tinos ซีดและเขากอดดาบไว้ในมือแน่นตาเต็มไปด้วยความกลัว
 “You really think there is nothing I can do?” Harland asked
"จริงๆคุณคิดว่าไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้?" ฮาร์แลนด์ถาม
 He raised his axe and charged towards Campbell
เขายกขวานขึ้นและพุ่งเข้าหาแคมป์เบล
 His footsteps were heavy, and the ground was almost shaking
รอยเท้าของเขาหนักและพื้นดินเกือบจะเขย่า
 Campbell jumped and backflipped to a tree behind
แคมป์เบลกระโดดขึ้นและย้อนกลับไปยังต้นไม้ข้างหลัง
 “Harland, long time no see
"ฮาร์แลนด์เป็นเวลานานไม่เห็น
 That’s how you welcome an old friend?” *Clink* He swung his swords and sliced two daggers that were coming toward him into pieces
นั่นเป็นวิธีที่คุณยินดีต้อนรับเพื่อนเก่า ๆ ? "* Clink * เขาเหวี่ยงดาบของเขาและหั่นมีดสองเล่มที่กำลังเข้ามาหาเขาเป็นชิ้น ๆ
 Angele lowered his arms, and there was a serious look on his face, “Impressive
แองเกลก้มหน้าแขนลงและหน้าตาของเขาดูน่าประทับใจ
” He drew his crossguard sword and stepped forward, but his way was blocked by the man with silver hair
"เขาดึงดาบฟันปลาของเขาและก้าวไปข้างหน้า แต่ทางของเขาถูกบล็อกโดยชายที่มีผมสีเงิน
 “You’re an apprentice too, huh? I will be your opponent
"คุณเป็นเด็กฝึกงานใช่มั้ย? 
” The soldiers were still trying to figure out what was going on when the Vinci Brothers had already blocked them from moving toward Harland
"ทหารยังคงพยายามที่จะคิดออกว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อพี่น้องวินชีส์ได้ระงับไม่ให้พวกเขาเดินหน้าไปทาง Harland
 Thus, the battlefield was divided into three parts: Harland against Campbell, Angele against the man with silver hair, and the rest of Harland’s team against the Vinci Brothers
ดังนั้นสนามรบถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนคือ Harland กับ Campbell, Angele กับคนที่มีผมเงินและส่วนที่เหลือของทีม Harland กับ Vinci Brothers
 The man with silver hair smiled
คนที่มีผมสีเงินยิ้ม
 “This place is too narrow for us, follow me
"สถานที่แห่งนี้แคบเกินไปสำหรับพวกเรา
” He turned around and rushed into the deep forest in seconds
"เขาหันกลับไปและวิ่งเข้าไปในป่าลึกในไม่กี่วินาที
 Angele followed after the man, controlling his speed to keep a distance from his opponent, and they both disappeared in the mist
Angele เดินตามชายคนนั้นไปควบคุมความเร็วเพื่อให้ห่างจากฝ่ายตรงข้ามและทั้งคู่หายไปในหมอก
 *********************** On one of the main roads outside Lennon City
*********************** บนถนนสายหลักนอกเลนนอนซิตี้
 The carriage lane was made from gray mud
เลนรถถูกสร้างขึ้นมาจากโคลนสีเทา
 Three black carriages were stopped by the bandits, and about ten guards of the carriage team were fighting them
สามรถสีดำถูกหยุดโดยโจรและประมาณสิบยามของทีมรถกำลังต่อสู้กับพวกเขา
 There were people screaming and yelling everywhere around the carriages
มีคนกรีดร้องและตะโกนทั่วทุกแห่ง
 A bandit laughed and stabbed into one of the guards’ chests, the blade easily penetrating the white leather chest piece, and blood spurted out of the wound once the bandit pulled his blade out
โจรหัวเราะและแทงเข้าไปในกระโปรงของทหารองครักษ์ใบมีดสามารถเจาะชิ้นส่วนหนังสีขาวได้อย่างรวดเร็วและมีเลือดไหลออกมาจากบาดแผลเมื่อโจรดึงใบมีดออก
 All the bandits were wearing white masks and gray scarfs
พวกโจรทุกคนสวมหน้ากากสีขาวและผ้าพันคอสีเทา
 Their faces were covered very well
ใบหน้าของพวกเขาปกคลุมเป็นอย่างดี
 Inside one of the carriages, Avril’s mother embraced Avril in her arms while they peeked outside through the window
ภายในรถม้าหนึ่งตัวแม่ของ Avril กอดเอวริลไว้ในอ้อมแขนขณะที่มองนอกหน้าต่าง
 Avril’s father held his commander sword in hand and was finishing off the bandits that had broken their defense formation
พ่อของ Avril ถือดาบของเขาอยู่ในมือและจบโจรที่หักการป้องกันของพวกเขา
 It seemed that her father knew how to fight, and he looked wild with the blood stains on his clothes
ดูเหมือนพ่อของเธอรู้ว่าจะสู้อย่างไรและเขามองป่าด้วยคราบเลือดบนเสื้อผ้าของเขา
 “You think I don’t know who you are? Damn Terrio’s puppies! I will not give up my life here, and you will never take my territory from me!” Avril’s father was yelling in anger
"คุณคิดว่าฉันไม่รู้ว่าคุณคือใคร? 
 Avril hugged her mother tighter after hearing her father’s words
เอวริลกอดแม่อย่างแน่นหนาหลังจากฟังคำพูดของพ่อ
 “Don’t worry, I’m here for you so no one will hurt you,” Avril’s mother whispered, but Avril could barely understand what she was saying
"อย่ากังวลฉันอยู่ที่นี่เพื่อคุณดังนั้นไม่มีใครจะทำร้ายคุณ" แม่ของ Avril กระซิบ แต่ Avril แทบจะไม่เข้าใจสิ่งที่เธอพูด
 “Mom, dad will win, right?” she asked in a light tone
"แม่พ่อจะชนะใช่ไหม?" เธอถามด้วยเสียงเบา
 “Yea… He will, your father is the strongest man in the world,” her mother responded
"ใช่แล้ว ... เขาจะพ่อของคุณเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก" แม่ตอบ
 Suddenly, someone groaned outside the carriage
ทันใดนั้นมีคนร่ำไห้อยู่ข้างนอกรถ
 The man with the commander sword in hand was staring at another man in front him, and his eyes were filled with surprise
คนที่มีดาบผู้บัญชาการอยู่ในมือกำลังมองไปที่ชายอีกคนหนึ่งข้างหน้าเขาและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
 There was a dagger protruding from his stomach, and the blood coming out of the wound was dripping down to the ground
มีกริชโผล่ออกมาจากกระเพาะอาหารของเขาและเลือดไหลออกมาจากบาดแผลก็ยุบลงไปที่พื้น
 “Why… Dunleavy… Why did you…” the man asked in pain, but there was no expression on Dunleavy’s face
"ทำไม ... Dunleavy ... ทำไมนาย ... " ชายคนนั้นถามด้วยความเจ็บปวด แต่ไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของ Dunleavy
 “Don’t blame me,” Dunleavy answered in a deep voice
"อย่าตำหนิฉัน" Dunleavy ตอบด้วยน้ำเสียงลึก ๆ
 “Avril, stay here!” The lady had a strange expression on her face as she released her daughter from her arms
"Avril, พักที่นี่!" หญิงสาวมีความรู้สึกแปลก ๆ บนใบหน้าของเธอขณะปล่อยลูกสาวออกจากอ้อมแขน
 “Once you find the chance, run, and… you will be alright!” The lady patted the girl’s head and pushed her away
"เมื่อคุณพบโอกาสวิ่งและ ... คุณจะไม่เป็นไร!" หญิงสาวตบหัวของหญิงสาวและผลักเธอออกไป
 She stood up, grabbing the silver sword lying by her side, opened the door and jumped off the carriage
เธอลุกขึ้นยืนคว้าดาบเงินอยู่ข้างเธอเปิดประตูและกระโดดขึ้นจากรถ
 Avril stayed in the carriage alone, crouching down since she did not know what else to do
Avril อยู่ในรถคนเดียวนั่งลงเพราะเธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรอีก
 She was the only one left in the carriage, her parents gone
เธอเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในรถพ่อแม่ของเธอหายไป
 Avril was in shock
เอฟริลตกใจ
 She could hear people screaming outside while the bandits were approaching her carriage
เธอได้ยินเสียงคนร้องไห้ออกมาข้างนอกขณะที่พวกโจรเข้าใกล้รถของเธอ
 “Mother…” Avril was holding her knees on the floor, and a flood of tears gushed down her cheeks
"แม่ ... " เอฟริลก้มศีรษะอยู่บนพื้นและน้ำตาไหลพาดแก้มลง
 “Run… Mother told me to run…” She suddenly realized what she should do and quickly opened a hidden exit on the floor
"วิ่ง ... แม่สั่งให้ฉันวิ่ง ... " เธอก็ตระหนักว่าเธอควรจะทำอะไรและรีบเปิดทางออกที่ซ่อนอยู่บนพื้น
 There was mud down there
มีโคลนลงที่นั่น
 ******************** Angele and the man with silver hair were already several kilometers away from Harland and the others
******************** Angele และชายที่มีผมสีเงินอยู่ห่างออกไปหลายกิโลเมตรจาก Harland และคนอื่น ๆ
 They were so quick that the objects around them looked like slideshows
พวกเขาได้อย่างรวดเร็วเพื่อให้วัตถุรอบตัวพวกเขาดูเหมือนภาพสไลด์
 Suddenly, they both heard some people fighting
ทันใดนั้นทั้งสองคนก็ได้ยินเสียงบางคนต่อสู้
 “Huh?” The man with silver hair hesitated for a second
คนที่มีผมสีเงินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง
 He then quickly changed his direction and ran toward the source of the noise
จากนั้นเขาก็รีบเปลี่ยนทิศทางและวิ่งไปยังแหล่งที่มาของเสียง
 Through the gap between trees, he could see several carriages being attacked by a group bandits with gray scarfs
ผ่านช่องว่างระหว่างต้นไม้เขาได้เห็นรถม้าหลายคันถูกโจมตีโดยกลุ่มโจรด้วยผ้าพันคอสีเทา
 The man with silver hair was trying to say something before approaching the carriages, but his expression suddenly changed, and he blocked Angele’s slash with something black in his hands
คนที่มีผมสีเงินกำลังพยายามจะพูดอะไรบางอย่างก่อนที่จะเดินไปที่รถ แต่ท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปและเขาก็ปิดกั้นเฉือนของ Angele ด้วยสีดำในมือ
 *Dang* Angele’s strike hit the man hard, but he floated in the air almost like a feather and flew through the carriages into the other side of the forest
ตี * Angele ตีคนยาก แต่เขาลอยอยู่ในอากาศเกือบจะเหมือนขนนกและบินผ่านรถม้าเข้าไปในอีกฟากหนึ่งของป่า
 It was almost like he had blocked the attack and used Angele’s force to retreat
เกือบจะเหมือนกับว่าเขาได้สกัดกั้นการโจมตีและใช้กำลัง Angele เพื่อหนี
 Angele walked out of the forest slowly and swung his sword towards the road
แองเกเลลเดินออกจากป่าช้าๆและเหวี่ยงดาบไปที่ถนน
 “Let’s do it here
"เอามาทำที่นี่สิ
” He was calm, and there were green dots floating around him
"เขาสงบและมีจุดสีเขียวลอยรอบตัวเขา
 He looked ghastly and bloodcurdling with the glowing green light
เขาดูน่ากลัวและมีเลือดขลาดด้วยแสงสีเขียวที่เร่าร้อน
 “I don’t really care
"ฉันไม่สนใจจริงๆ
” The man with silver hair smiled
"ชายที่มีผมสีเงินยิ้ม
 He walked out of the bush and raised his right hand
เขาเดินออกจากพุ่มไม้และยกมือขวาขึ้น
 There was blue lightning sparking around his palm
มีฟ้าแลบประกายรอบฝ่ามือของเขา
 The carriages and bandits were right between Angele and the man with silver hair
รถม้าและโจรมีสิทธิ์ระหว่าง Angele กับชายที่มีผมสีเงิน
 Both parties stopped fighting after the two appeared
ทั้งสองฝ่ายหยุดการสู้รบหลังจากที่ทั้งคู่ปรากฏตัวขึ้น
 “Wizards…” someone said in a shaky voice
"พ่อมด ... " มีคนพูดด้วยเสียงสั่น
 The place suddenly became silent, and everyone was dazed
สถานที่ก็กลายเป็นเงียบและทุกคนก็มึนงง
 Some of them started to tremble
บางคนเริ่มสั่น
 Avril was under one of the carriages, looking for a chance to escape
เอวริลอยู่ใต้รถม้าคนหนึ่งกำลังมองหาโอกาสที่จะหลบหนี
 She knew something had happened, and then saw Angele walk out of the forest
เธอรู้ว่าบางอย่างเกิดขึ้นแล้วเห็นแองเกเลลเดินออกจากป่า
 Angele looked at the carriages and scrunched his eyebrows
แองเกลมองไปที่รถและขลิบคิ้วขึ้น
 He knew those carriages
เขารู้ว่ารถเหล่านั้น
 “Avril’s carriage
"รถของ Avril
” He narrowed his eyes
เขาแคบลง