Chapter 78 Chapter 78 – Teng Family City   Wang Lin was checking out the treasures when he suddenly heard a whisper from behind
บทที่ 78 - Teng Family City Wang Lin กำลังตรวจดูสมบัติเมื่อเขาได้ยินเสียงกระซิบจากด้านหลัง
 He shot a golden light into the flying sword and turned around
เขายิงแสงสีทองเข้าไปในกระบี่บินและหันไปรอบ ๆ
 Zhang Hu opened his eyes
Zhang Hu เปิดตา
 After he saw Wang Lin, he was startled
หลังจากที่เขาได้เห็นวังหลินเขาก็ตกใจ
 He looked around and saw the flying sword and sword scabbard in Wang Lin’s hands
เขามองไปรอบ ๆ และเห็นดาบบินและดาบลงในมือของวังแลน
 Zhang Hu revealed a joyous look and asked, “He…died?” Wang Lin chuckled and nodded
Zhang Hu ได้เปิดเผยรูปลักษณ์ที่ร่าเริงและถามว่า "เขาตายไปแล้วเหรอ?" Wang Lin หัวเราะและพยักหน้า
 “Yes
"ใช่
 Zhang Hu, did you say you didn’t know me before because of him?” Zhang Hu quickly touched his chest
Zhang Hu, คุณบอกว่าคุณไม่รู้จักฉันมาก่อนเพราะเขาเหรอ? "Zhang Hu รีบแตะหน้าอกของเขา
 After pondering for a while, he said, “He really is dead 
หลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่งเขาพูดว่า "เขาตายจริงๆ
 Wang Lin, this is not a good place to talk
วังหลินนี่ไม่ใช่สถานที่ที่ดีที่จะพูด
 Once I finish all these people, we can catch up
เมื่อฉันเสร็จสิ้นทุกคนเหล่านี้เราสามารถจับขึ้น
” With that, he raised his right hand and 3 fireballs appeared
"กับที่เขายกมือขวาและ 3 ลูกไฟเกิดขึ้น
 All of the people in the surroundings were completely stunned
ทุกคนในสภาพแวดล้อมที่ถูกทำให้ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
 What they just saw was something they had never thought they would see in their lives
สิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็นคือสิ่งที่พวกเขาไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นในชีวิตของพวกเขา
 When they saw the fireballs in Zhang Hu’s hand, their faces revealed looks of fear
เมื่อพวกเขาเห็นลูกไฟในมือ Zhang Hu ใบหน้าของพวกเขาเผยให้เห็นรูปลักษณ์ของความกลัว
 As for the people dressed in black, they also carefully looked at Zhang Hu with fear in their eyes
สำหรับคนที่แต่งตัวด้วยสีดำพวกเขาก็จ้องมอง Zhang Hu ด้วยความกลัวในสายตาของพวกเขา
 Wang Lin frowned
Wang Lin ขมวดคิ้ว
 Just as he was about to speak, Zhang Hu took a step and threw the fireballs
ขณะที่กำลังจะพูด Zhang Hu ได้ก้าวขึ้นและโยนลูกไฟ
 However, the target was not Liu San’s group, but the group of men dressed in black
อย่างไรก็ตามเป้าหมายไม่ใช่กลุ่มของ Liu San แต่กลุ่มคนที่สวมชุดสีดำ
 In terms of their worth, the lives of these mortals were like ants
ในแง่ของความคุ้มค่าชีวิตของมนุษย์เหล่านี้เป็นเหมือนมด
 Without any ability to fight back, the men in black, including Song Hang, were caught by the fireballs
คนที่ดำมืดรวมถึงเพลงแฮงก็ถูกไฟลุกลามไปด้วย
 The strange thing was that their whole bodies weren’t burned to ashes
สิ่งแปลกประหลาดคือร่างกายของพวกเขาไม่ถูกเผาเป็นขี้เถ้า
 Several strange golden drops of blood formed and were swallowed by Zhang Hu
เลือดหยดทองหลายแปลกขึ้นและถูกกลืนหายไปโดย Zhang Hu
 Liu San’s group were roasted by the heat of the fire until their hair curled and skin cracked, but none of them dared to move one bit
กลุ่มของ Liu San ถูกย่างด้วยความร้อนจากไฟจนผมหงอกและผิวแตก แต่ไม่มีใครกล้าที่จะย้ายไปสักหน่อย
 Seeing that Zhang Hu formed 3 more fireballs, Wang Lin said, in a heavy tone, “Zhang Hu, don’t kill anymore
เห็นว่า Zhang Hu สร้างลูกไฟอีก 3 ดวงวังแลนกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักว่า "Zhang Hu อย่าฆ่าอีกต่อไป
” Zhang Hu turned his head and looked at Wang Lin, then said, “If we don’t kill these people, then they will go back and report everything
"Zhang Hu หันศีรษะและมองไปที่ Wang Lin แล้วพูดว่า" ถ้าเราไม่ฆ่าคนเหล่านี้พวกเขาก็จะกลับไปรายงานตัวทุกอย่าง
 The person you killed is my teacher and also old man Jimo’s 6th disciple
คนที่คุณฆ่าคือคุณครูและศิษย์ที่ 6 ของ Jimo
 If he finds out about this, it will be hard for us to escape death
ถ้าเขารู้เรื่องนี้จะเป็นการยากที่เราจะหนีความตาย
” The middle aged scholar was one of the few who was still calm
"นักวิชาการวัยกลางคนเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ยังคงสงบ
 He quickly said, “Two immortals, we promise that we won’t talk
เขากล่าวอย่างรวดเร็วว่า "สองอมตะเราสัญญาว่าเราจะไม่พูด
 I…” Before he finished speaking, Zhang Hu frowned and sneered, “Promise not to talk? That’s not up to you
ฉัน ... "ก่อนที่เขาพูดจบ Zhang Hu ก็ขมวดคิ้วและหัวเราะเยาะ" สัญญาว่าจะไม่พูด? 
 When they take out your soul and refine it, you will tell them everything
เมื่อพวกเขาเอาวิญญาณของคุณออกและปรับแต่งมันคุณจะบอกพวกเขาทุกสิ่งทุกอย่าง
” Although he was talking to the middle aged scholar, his eyes were on Wang Lin
"ถึงแม้ว่าเขาจะคุยกับคนวัยกลางคน แต่ตาเขาก็อยู่ใน Wang Lin
 Wang Lin pondered for a while
วังลินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง
 He waved his hand and the remaining 6 or 7 people forcibly moved until they landed in front of Wang Lin
เขาโบกมือและอีก 6 หรือ 7 คนที่ถูกข่มขืนจนย้ายไปอยู่หน้าวังหลิน
 Zhang Hu withdrew the fireballs and stood at the side, silent
Zhang Hu ได้ถอนไฟและยืนอยู่ข้าง ๆ เงียบ ๆ
 Wang Lin took out a piece of jade from his bag of holding
วังแลนเอาหยกออกจากกระเป๋าถือ
 This was the jade he got from Zhang Kuang when he went to the exchange with Wang Hao
นี่คือหยกที่เขาได้รับจาก Zhang Kuang เมื่อเขาไปแลกเปลี่ยนกับ Wang Hao
 He vaguely remembered that there was technique inside that would wipe people’s memories
เขาจำไม่ได้ว่ามีเทคนิคภายในที่จะเช็ดความทรงจำของผู้คน
 After carefully searching the jade, he found the technique
หลังจากค้นหาหยกอย่างรอบคอบแล้วเขาก็ค้นพบเทคนิคนี้
 Wang Lin checked it once and put the jade away
วังแลนตรวจสอบมันครั้งเดียวและหยิบหยกออกไป
 Wang Lin’s eyes looked at the group and glowed blue
ตาของ Wang Lin มองไปที่กลุ่มและมีสีน้ำเงินเรืองแสง
 The blue light entered their eyes and their eyes also glowed blue before they fainted and fell onto the ground
แสงสีน้ำเงินเข้าตาของพวกเขาและดวงตาของพวกเขายังเรืองแสงสีฟ้าก่อนที่พวกเขาจะเป็นลมและตกลงไปบนพื้นดิน
 Zhang Hu secretly sighed
Zhang Hu แอบถอนหายใจ
 He opened his mouth to say something, but didn’t speak in the end
เขาเปิดปากพูดอะไร แต่ไม่ได้พูดจบ
 After Wang Lin finished the technique, he looked at Zhang Hu and flew off into the distance
หลังจากวังแลนเสร็จสิ้นเทคนิคเขามอง Zhang Hu และบินออกไปในระยะไกล
 Zhang Hu sighed
Zhang Hu ถอนหายใจ
 He spat out a golden ball, got on it, and flew after Wang Lin
เขาถ่มน้ำลายใส่ลูกบอลทองคำขึ้นไปและบินตามวังหลิน
 The two flew in the air for a long time
ทั้งสองบินอยู่ในอากาศเป็นเวลานาน
 Zhang Hu started to run out of breath and landed on a mountain top while Wang Lin slowly floated down
Zhang Hu เริ่มหมดสติและลงบนภูเขาขณะที่ Wang Lin ค่อยๆลอยลงมา
 Zhang Hu calmed his breathing, then found a place to sit down
Zhang Hu สงบลงหายใจแล้วก็หาที่นั่งได้
 He took out two pieces of sweet potato and passed one to Wang Lin
เขาหยิบมันฝรั่งหวาน 2 ชิ้นและส่งให้ Wang Lin
 “I baked this
"ฉันอบนี้
 Check how it tastes,” he said
ตรวจสอบว่ารสชาติมัน "เขากล่าว
 Wang Lin took the sweet potato
Wang Lin เอามันฝรั่งหวาน
 He felt like he had returned to 10 years ago when the two had just meet
เขารู้สึกราวกับว่าเขากลับมาเมื่อ 10 ปีที่แล้วเมื่อทั้งสองเพิ่งจะมาพบกัน
 “When I left the Heng Yue Sect back then, I didn’t go home, but wandered around, looking to join another cultivation sect
"เมื่อฉันออกจากงานเฮงเย่นแล้วฉันก็ไม่ได้กลับบ้าน แต่เดินไปรอบ ๆ เพื่อไปร่วมนิกายการเพาะปลูกอื่น
 I got lucky and consumed some herbs and somehow managed to reach the 1st layer of Qi Condensation
ฉันโชคดีและกินสมุนไพรบางชนิดและสามารถจัดการชั้น 1 ของการควบแน่นของ Qi ได้
 I have to thank the weasel’s booklet for that
ฉันต้องขอบคุณหนังสือเล่มเล็กของพังพอนสำหรับสิ่งนั้น
 After meeting Bai Zhan, he decided not to kill me after he saw that I was at the 1st layer
หลังจากการประชุม Bai Zhan เขาตัดสินใจที่จะไม่ฆ่าฉันหลังจากที่เขาเห็นว่าฉันอยู่ที่ชั้น 1
 Instead, he made me his disciple to help him gather the blood of mortals
แต่เขาทำให้ฉันเป็นศิษย์ของเขาเพื่อช่วยให้เขารวบรวมเลือดของปุถุชน
 He left a poison in me so he could control my life and death
เขาทิ้งยาพิษไว้ในตัวฉันเพื่อให้เขาสามารถควบคุมชีวิตและความตายได้
” “Before, I didn’t want to say I knew you because he was nearby, but, thankfully, you killed him
"ก่อนหน้านี้ฉันไม่อยากบอกว่าฉันรู้จักคุณเพราะเขาอยู่ใกล้ ๆ แต่โชคดีที่คุณฆ่าเขา
 That destroyed the poison in my body and I’m finally free
ที่ทำลายพิษในร่างกายของฉันและในที่สุดฉันก็เป็นอิสระ
” Zhang Hu took a bite of sweet potato as he quickly explained what had happened in the past 10 years
"Zhang Hu ได้ทานมันฝรั่งหวานขณะที่เขาอธิบายอย่างรวดเร็วว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา
 Wang Lin felt very regrettable
วังแลนรู้สึกเสียใจมาก
 Although Zhang Hu’s story was very simple and short, he could see from Zhang Hu’s expression that these 10 years had been very difficult for him
ถึงแม้เรื่องราวของ Zhang Hu จะสั้นและเรียบง่าย แต่เขาก็สามารถมองเห็นได้จากการแสดงของ Zhang Hu ว่า 10 ปีนี้เป็นเรื่องยากสำหรับเขา
 Zhang Hu revealed a look of envy and said, “Wang Lin, we haven’t seen each other in 10 years
Zhang Hu ได้เปิดเผยความอิจฉาและพูดว่า "วังหลินเราไม่ได้เจอกันมานาน 10 ปี
 Seeing that you could kill my teacher, you must have reached Foundation Establishment
เมื่อเห็นว่าคุณสามารถฆ่าครูของฉันได้คุณต้องได้รับการจัดตั้งมูลนิธิแล้ว
 My teacher’s flying sword is very powerful
ดาบของครูของฉันมีพลังมาก
 He said he could only use ⅖ of its power, but even then, no one below Foundation Establishment could compete with him
เขากล่าวว่าเขาสามารถใช้อำนาจของเขาได้ แต่แม้กระทั่งตอนนี้ไม่มีใครที่ตั้งมูลนิธิสามารถแข่งขันกับเขาได้
” Wang Lin shook his head and said, “I haven’t reached Foundation Establishment yet
วังแลนส่ายหน้าและกล่าวว่า "ฉันยังไม่ถึงมูลนิธิยัง
 Do you know where this flying sword came from?” Zhang Hu looked at Wang Lin with a surprised look, but he didn’t ask further
คุณรู้หรือไม่ว่าดาบเล่มนี้มาจากไหน? "Zhang Hu มองไปที่ Wang Lin ด้วยความประหลาดใจ แต่เขาไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม
 He carefully thought about it and said, “I think he talked about it once
เขาคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับเรื่องนี้และพูดว่า "ฉันคิดว่าเขาเคยพูดถึงเรื่องนี้สักครั้ง
 I think he said he found it in a cave and only got it because of the great opportunities at that moment
ฉันคิดว่าเขากล่าวว่าเขาพบมันในถ้ำและได้รับมันเพราะโอกาสที่ดีในขณะที่
 He always viewed it as a great treasure
เขามักจะมองว่าเป็นสมบัติอันยิ่งใหญ่
 Also, that sword scabbard is also a treasure
นอกจากนี้ดาบถือเป็นสมบัติ
 Teacher treasured that scabbard several times more than the flying word
ครูขุมทรัพย์ที่น่ารักมากกว่าหลายคำหลายครั้งกว่าคำที่บิน
 I once heard from my teacher that besides him, unless someone is at the Core Formation stage, they can’t refine it for themselves
ผมเคยได้ยินจากครูของผมว่านอกเหนือจากเขายกเว้นคนที่อยู่ในขั้นตอนการสร้างหลักพวกเขาไม่สามารถปรับแต่งมันให้ตัวเองได้
” Wang Lin found a rock to sit down on
วังแลนพบหินที่จะนั่งลง
 He pondered for a while, then asked, “Tell me about old man Jimo so we can at least be on guard against a few things
เขาทึกทักเอาครู่หนึ่งแล้วถามว่า "บอกฉันเกี่ยวกับชายแก่ Jimo เพื่อให้เราสามารถป้องกันอย่างน้อยสองสามอย่าง
” Zhang Hu swallowed the sweet potato in his mouth and said, “Old man Jimo is an independent cultivator
"Zhang Hu กลืนมันฝรั่งหวานในปากของเขาและพูดว่า" ชายชรา Jimo เป็นผู้เพาะปลูกที่เป็นอิสระ
 It’s said that he has already reached Core Formation
มีคนกล่าวว่าเขาได้เข้าสู่ Core Formation แล้ว
 He cares about his reputation a lot, so he will definitely be out searching for us when he finds out about Bai Zhan’s death
เขาใส่ใจเกี่ยวกับชื่อเสียงของเขามากดังนั้นเขาจะต้องออกไปหาเราเมื่อเขารู้เรื่องการตายของใบโหยว
 You better return to the Heng Yue Sect
คุณควรกลับไปที่ Heng Yue Sect
 As for me, I can go hide in the Teng Family city
สำหรับฉันฉันสามารถไปซ่อนตัวที่เมือง Teng Family ได้
 Even old man Jimo won’t dare to be arrogant there
แม้ชายแก่ Jimo จะไม่กล้าที่จะหยิ่งที่นั่น
 As long as I stay in the city, I should be safe
ตราบเท่าที่ฉันอยู่ในเมืองฉันควรจะปลอดภัย
” Wang Lin wrily smiled and said, “The Heng Yue Sect only exists in name now
วังแลนยิ้มอย่างยิ้มและกล่าวว่า "เฮงเจ้อเจียงมีอยู่ในชื่อเท่านั้น
” Zhang Hu was startled and said, “I heard about this before
"Zhang Hu รู้สึกตกใจและพูดว่า" ฉันได้ยินเรื่องนี้มาก่อน
 4 years ago, the Xuan Dao Sect stole the Heng Yue mountain, but I heard that the Heng Yue Sect disciples migrated
เมื่อ 4 ปีที่แล้วนิกายซวนเซได้ขโมยภูเขา Heng Yue แต่ฉันได้ยินมาว่าพวกสาวกของ Heng Yue Sect อพยพ
 Did you not migrate with them?” Wang Lin didn’t want to discuss this matter and asked, “What kind of place is the Teng Family city?”
คุณไม่ได้โยกย้ายไปกับพวกเขาเหรอ? "วังหลินไม่ต้องการพูดคุยเรื่องนี้และถามว่า" เมืองแห่ง Teng คืออะไร? "