Chapter 93 Chapter 93 – Corpse Yin Sect (2) The strange man’s face suddenly changed
บทที่ 93 บทที่ 93 - วรรณกรรม Corpse Yin (2) ใบหน้าของคนแปลกหน้าก็เปลี่ยนไป
 He removed the nine talismans from his body, then jumped up to where Wang Lin was
เขาถอดยันต์เก้าตัวออกจากร่างของเขาแล้วก็กระโดดขึ้นไปที่วังหลิน
 He ripped apart the red sphere without any hesitation and grabbed Wang Lin
เขาฉีกเป็นวงกลมสีแดงโดยไม่ลังเลใจและคว้าวังหลิน
 Wang Lin woke up the moment those two arrived
วังแลนตื่นขึ้นขณะที่ทั้งสองมาถึง
 He noticed the panic in the strange man’s face and allowed himself to be dragged down from the statue
เขาสังเกตเห็นความหวาดกลัวในใบหน้าของคนแปลกหน้าและปล่อยให้ตัวเองถูกลากลงมาจากรูปปั้น
 The moment the two landed, the strange man made a seal and put his hand on the statue
เมื่อชายสองคนลงไปคนแปลกหน้าก็เอาตราประทับมาวางไว้บนรูปปั้น
 A black portal appeared and the strange man dragged Wang Lin into it
พอร์ทัลสีดำปรากฏตัวขึ้นและคนแปลกหน้าลาก Wang Lin เข้ามา
 At the same time, the eight pillars of light disappeared and the statue started to slowly sink back into the ground
ในเวลาเดียวกันแปดเสาของแสงหายไปและรูปปั้นเริ่มช้าจมลงไปในพื้นดิน
 At that moment, the young man’s body solidified
ในขณะนั้นร่างกายของชายหนุ่มแข็งตัว
 His body looked like a mummy’s and his expression was cold
ร่างกายของเขาดูคล้ายกับแม่และการแสดงออกของเขาก็หนาว
 The zombie emitting an awful stench was standing next to him
ผีดิบเปล่งกลิ่นเหม็นอันยิ่งใหญ่กำลังยืนอยู่ข้างๆเขา
 The young man stared at the slowly sinking statue
ชายหนุ่มจ้องมองรูปปั้นที่ค่อยๆจมลง
 He spread out his divine sense over the whole area, then his gaze returned to the statue
เขากระจายความรู้สึกของพระเจ้าออกไปทั่วทั้งพื้นที่จากนั้นสายตาของเขาก็กลับไปยังรูปปั้น
 As for Wang Lin, the moment he was dragged into the statue by the strange person, he spread out his divine sense and revealed a surprised expression
สำหรับ Wang Lin ขณะที่เขาถูกลากเข้าไปในรูปปั้นโดยคนแปลกหน้าเขากระจายความรู้สึกของพระเจ้าและเปิดเผยความรู้สึกประหลาดใจ
 The space inside the statue wasn’t very large
พื้นที่ภายในรูปปั้นไม่ใหญ่มากนัก
 There were white crystals floating around and there was a black, stone person sitting in the center
มีคริสตัลสีขาวลอยอยู่รอบ ๆ และมีคนดำนั่งอยู่ตรงกลาง
 The stone person’s appearance was exactly the same as the statue’s outside
การปรากฏตัวของคนหินก็เหมือนกับรูปปั้นที่อยู่ข้างนอก
 There were slivers of purple lines connection the stone person to the statue
มีลายเส้นสีม่วงที่เชื่อมต่อศิลากับรูปปั้น
 Soon, a light curtain appeared in the space
ในไม่ช้าม่านแสงปรากฏขึ้นในอวกาศ
 The light fluctuated a bit and displayed the scene from outside
แสงมีความผันผวนเล็กน้อยและแสดงฉากจากภายนอก
 Through the light curtain, Wang Lin could see what was going on outside
ผ่านม่านแสง Wang Lin สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้นอกบ้าน
 He then looked at the strange person and and immediately noticed the great amount of hatred in his eyes
จากนั้นเขาก็มองไปที่คนแปลกหน้าและสังเกตเห็นความเกลียดชังจำนวนมากในสายตาของเขา
 The young man stood outside the statue
ชายหนุ่มยืนอยู่ข้างนอกรูปปั้น
 He stared at the statue and slowly said, “Master, 100 years passed by so quickly
เขาจ้องมองที่รูปปั้นและค่อยๆกล่าวว่า "นาย 100 ปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว
 This time, you won’t be able to run away!” Wang Lin sucked in a breath
คราวนี้คุณจะไม่สามารถหลบหนีไปได้! "วังแลนดูดลมหายใจ
 He turned around and stared at the strange man
เขาหันกลับไปและจ้องมองคนแปลกหน้า
 He asked, “You are his master?” The strange man blankly stared at Wang Lin
เขาถามว่า "คุณเป็นนายของเขา?" ชายแปลกประหลาดจ้องมองที่วังหลิน
 Just at that moment, Wang Lin’s eyes lit up and he spat out a green light
ทันใดนั้นตาของ Wang Lin ก็สว่างขึ้นและเขาก็พลางแสงสีเขียว
 The green light flashed across the space and mercilessly lunged toward the stone person sitting in the air
แสงสีเขียวกระพริบข้ามช่องว่างและพุ่งเข้าหาคนหินที่ลอยอยู่ในอากาศอย่างไร้ความปราณี
 A ray of purple light appeared to block the sword, but the sword teleported past the purple light and stabbed the stone peron
รังสีของแสงสีม่วงปรากฏขึ้นเพื่อปิดกั้นดาบ แต่ดาบส่งผ่านแสงสีม่วงและแทงหิน peron
 A violent roar echoed throughout the space as a ball of light escaped from the stone person
เสียงคำรามรุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วพื้นที่เมื่อลูกบอลหนีออกมาจากก้อนหิน
 Wang Lin waved his hand and the sword turned around and shot toward the ball of light
Wang Lin โบกมือและดาบก็พลิกไปรอบ ๆ และยิงไปทางลูกบอลแสง
 The strange man finally reacted and his eyes were filled with anxiousness
คนแปลกหน้าในที่สุดก็ตอบสนองและสายตาของเขาเต็มไปด้วยความกังวลใจ
 He stared at Wang Lin with anger hidden in his eyes as he pointed at the sword and shouted a few times
เขาจ้องมองที่วังหลินด้วยความโกรธซ่อนตัวอยู่ในสายตาของเขาขณะที่เขาชี้ไปที่ดาบและตะโกนสักสองสามครั้ง
 Wang Lin was stunned
วังแลนรู้สึกทึ่ง
 Just at that moment, a very hoarse voice came out from the ball of light
ในขณะนั้นเสียงแหบพร่าออกมาจากลูกบอลแสง
 “Little friend, please don’t be impulsive
"เพื่อนเล็ก ๆ โปรดอย่าห่าม
 I don’t mean any harm
ฉันไม่ได้หมายถึงอันตรายใด ๆ
 I am the master of the person outside…” At the same time, countless rays of light gathered from all directions at the ball of light
ฉันเป็นเจ้านายของคนที่อยู่ข้างนอก ... "ในขณะเดียวกันรังสีที่นับไม่ถ้วนมาจากทุกทิศทางที่ลูกบอลแสง
 Slowly, the ball of light turned into a small person 1 foot tall
ช้าลูกบอลของแสงกลายเป็นคนตัวเล็กสูง 1 ฟุต
 This little person looked very weak
คนน้อยคนนี้ดูอ่อนแอมาก
 His face was pale and he looked like a kid
ใบหน้าของเขาซีดและเขาดูเหมือนเด็ก
 The little person kept dodging the green sword while looking at Wang Lin with an ashen face
เด็กน้อยคนนั้นก็หลบดาบสีเขียวขณะที่กำลังมองไปที่วังหลินด้วยใบหน้าที่หยาบกร้าน
 The strange person let out an angry roar and was about to block the flying sword
คนแปลกหน้าโกรธเสียงคำรามและกำลังจะปิดกั้นดาบบิน
 Wang Lin backed up a few steps the moment the little person spoke
วังแลนได้รับการสนับสนุนในขั้นตอนไม่กี่ขั้นตอนขณะที่เด็กน้อยพูด
 He waved his hand and the flying sword returned to his side
เขาโบกมือและดาบบินกลับมาที่ด้านข้าง
 The flying sword circled around Wang Lin with the tip pointing at the little person
ดาบบินวนรอบ Wang Lin กับปลายชี้ไปที่คนน้อย
 The strange person walked up to the little man
คนแปลกหน้าเดินขึ้นไปหาชายน้อย
 He shouted angrily at Wang Lin a few times, his eyes filled with disappointment
เขาตะโกนโกรธที่วังหลินสักสองสามครั้งดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง
 The little person bitterly laughed
คนที่หัวเราะอย่างขมขื่น
 His body floated up and landed on the shoulder of the strange person
ร่างกายของเขาลอยขึ้นและลงบนไหล่ของคนแปลก
 He said, “Adai, don’t be rude to our guest
พระองค์ตรัสว่า "อาดัยอย่าหยาบคายกับแขกของเราเลย
” The strange person’s expression suddenly eased, but he still cautiously looked at Wang Lin
"ความรู้สึกของคนแปลกหน้าก็ค่อยๆลดลง แต่เขาก็ยังคงมอง Wang Lin อย่างระมัดระวัง
 The little person sighed
คนน้อยถอนหายใจ
 He looked at Wang Lin and warmly said, “Little friend, please don’t be rash, I…” Before he could finish speaking, the man outside said a strange word
เขามองไปที่วังหลินและพูดอย่างอบอุ่น "เพื่อนเล็ก ๆ โปรดอย่าเป็นผื่นฉัน ... " ก่อนที่เขาจะพูดจบคนที่อยู่ข้างนอกพูดคำแปลก ๆ
 The moment the strange word came out, the whole statue shook and stopped descending
ขณะที่คำแปลกออกมารูปปั้นทั้งหมดก็สั่นและหยุดลง
 The little person’s expression slightly changed
การแสดงออกของผู้เยาว์มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
 His hand formed a seal as he spat out purple gas
มือของเขากลายเป็นตราประทับขณะที่พลิกผันก๊าซสีม่วง
 The moment the purple gas appeared, it entered the statue
ขณะที่ก๊าซสีม่วงปรากฏตัวขึ้นมามันก็เข้ารูปปั้น
 The statue’s eyes shined a purple light and continued to descend
ดวงตาของรูปปั้นส่องแสงสีม่วงและยังคงลงมา
 The young man let out a cold snort
ชายหนุ่มปล่อยให้เป็นลมหนาว
 He grabbed at the air and the statue shook again
เขาคว้าไปในอากาศและรูปปั้นก็ส่ายอีกครั้ง
 It started to sink slower
มันเริ่มจมช้าลง
 At the same time, he sent out many seals, causing the statue to tremble, but the statue still stood
ในเวลาเดียวกันเขาส่งแมวน้ำจำนวนมากทำให้รูปปั้นนั้นสั่นสะเทือน แต่รูปปั้นยังคงยืนอยู่
 The small person inside the statue let out a relieved look, but he looked even more tired
คนเล็ก ๆ ที่อยู่ภายในรูปปั้นนั้นทำให้รูปลักษณ์โล่งใจ แต่เขาดูเหนื่อยล้ามากขึ้น
 He said to Wang Lin, “This statue can last half an hour under the attack of Amu, more than enough time for me to tell you the story behind all of this
เขากล่าวกับวังหลินว่า "รูปปั้นนี้สามารถใช้เวลาครึ่งชั่วโมงภายใต้การโจมตีของ Amu ได้มากกว่าเวลามากพอที่จะบอกเล่าเรื่องราวเบื้องหลังทั้งหมดนี้
” Wang Lin didn’t say a word as he stared at the little person
วังหลินไม่ได้พูดอะไรสักคำในขณะที่เขาจ้องมองคนน้อย
 The little person sighed and said, “My name is Wu Yu
คนที่ถอนหายใจและพูดว่า "ฉันชื่อวูยู
 Has little friend ever heard of the Corpse Sect?” Wang Lin’s expression remained normal with the small sword next to him as he shook his head
มีเพื่อนน้อยเคยได้ยินเรื่อง Corpse Sect หรือไม่ "การแสดงออกของวังแลนยังคงอยู่ตามปกติพร้อมด้วยดาบเล็ก ๆ ข้างๆเขาขณะที่เขาส่ายหัว
 Wu Yu bitterly smiled and said, “Little friend doesn’t need to be alert
วูยูยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า "เพื่อนน้อยไม่จำเป็นต้องตื่นตัว
 I am only a Nascent Soul without a body
ฉันเป็นเพียงวิญญาณที่ไม่มีร่างกายโดยกำเนิด
 Coupled with countless uses of Nascent Energy throughout the years, I am no threat to you
ควบคู่ไปกับการใช้พลังงาน Nascent นับไม่ถ้วนตลอดหลายปีที่ผ่านมาผมไม่เป็นภัยต่อคุณ
 It is your sword that almost killed me
ดาบของคุณเกือบจะฆ่าฉัน
” Wang Lin’s eyes lit up
ตาของ Wang Lin สว่างขึ้น
 After pondering a little, he asked, “Who is that person outside? Are you his master?” Wu Yu’s eyes revealed a helpless expression
หลังจากขบคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วเขาก็ถามว่า "ใครนอกบ้าน? 
 He answered, “He is my corpse puppet
เขาตอบว่า "เขาเป็นหุ่นเชิดของฉัน
 Alas, I was one of ancestors of the corpse sect
อนิจจาข้าเป็นหนึ่งในบรรพบุรุษของนิกายศพ
 The corpse sect had a rule stating that every disciple that joins must find a corpse to make their own corpse puppet
นิกายศพมีกฎระบุว่าศิษย์ทุกคนที่เข้าร่วมต้องพบซากศพเพื่อสร้างหุ่นของตัวเอง
” “As our own cultivation level increased, the corpse puppet would grow as well
"ในขณะที่ระดับการเพาะปลูกของเราเพิ่มมากขึ้นหุ่นที่ฝังศพจะเติบโตขึ้นเช่นกัน
” Wang Lin’s eyes narrowed as he asked, “Your corpse puppet rebelled?” Wu Yu wrily smiled
ตาวังหลินลดลงขณะที่ถาม "หุ่นกระบอกศพของคุณกบฎ?" อูยูยิ้มอย่างยิ้ม
 He nodded and said, “That is right
เขาพยักหน้าและพูดว่า "ถูกต้อง
 Originally, with the technique used, the corpse puppet could never rebel
ในขั้นต้นด้วยเทคนิคที่ใช้หุ่นเชิดไม่เคยกบฏ
 Unfortunately, I came to this place 300 years ago, hoping to use the Yin energy here to break past early stage Nascent Soul
แต่น่าเสียดายที่ฉันมาถึงสถานที่แห่งนี้เมื่อ 300 ปีที่แล้วโดยหวังว่าจะใช้พลังงาน Yin เพื่อทำลาย Soul Nascent Soul ช่วงแรก
 Not only did I fail, but my corpse puppet took the opportunity to seriously injure me
ฉันไม่เพียงล้มเหลว แต่หุ่นเชิดของฉันใช้โอกาสที่จะทำร้ายฉันอย่างจริงจัง
 During the shock of the injury, he was able to escape from my control
ระหว่างการช็อกจากการบาดเจ็บเขาสามารถหลบหนีจากการควบคุมของฉันได้
” At that moment, the statue started to tremble even harder
"ในขณะนั้นรูปปั้นเริ่มสั่นเทายิ่งขึ้น
 The little person revealed an anxious look and quickly continued, “I had to retreat to heal my injuries, so I didn’t chase after it
"ฉันต้องล่าถอยเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บของฉันดังนั้นฉันจึงไม่ไล่ตามมัน
 100 years later, when my injuries got better, I found my corpse puppet
100 ปีต่อมาเมื่ออาการบาดเจ็บของฉันดีขึ้นฉันพบหุ่นเชิดของฉัน
 However, he had managed to gain his own consciousness and even had a lucky encounter, causing him to enter mid stage Nascent Soul before me
อย่างไรก็ตามเขาได้รับสติของตัวเองและแม้มีการเผชิญหน้าที่โชคดีทำให้เขาก้าวเข้าสู่ยุคกลาง Nascent Soul ก่อนหน้าฉัน
” “I didn’t stand a chance, so I gave up my body and escaped with my Nascent Soul
"ฉันไม่ได้มีโอกาสดังนั้นฉันจึงยอมแพ้ร่างกายของฉันและรอดพ้นไปด้วยจิตวิญญาณแห่งอนาคตของฉัน
 My Nascent Soul took heavy injuries and has been hiding inside this statue ever since
วิญญาณของฉันเกิดขึ้นได้รับบาดเจ็บหนักและซ่อนตัวอยู่ภายในรูปปั้นนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
 I’m too afraid to go out
ฉันกลัวที่จะออกไปข้างนอก
 That zombie was my body from back then
ผีดิบนั่นคือร่างกายของฉันจากตอนหลัง
 It seems to have gained its own consciousness in these 100 years in this place
ดูเหมือนว่าจะได้รับสติในช่วง 100 ปีที่ผ่านมาในที่นี้
” Wang Lin coldly smiled and said, “What a bunch of nonsense
วังแลนยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า "อะไรเป็นเรื่องไร้สาระ
 If that corpse puppet is really as you say, why didn’t it leave instead of continuing to look for you?” Wu Yu wrily smiled
ถ้าหุ่นเชิดที่เป็นจริงเหมือนที่คุณพูดทำไมมันไม่ปล่อยให้มันแทนการมองหาคุณต่อไป? "วูยูยิ้มอย่างยิ้ม
 He hesitated for a bit and said, “Forget it
เขาลังเลนิดหน่อยและพูดว่า "ลืมไปเถอะ
 Little friend, you don’t know, but this is related to the corpse sect’s secrets
เพื่อนน้อยคุณไม่ทราบ แต่นี่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความลับของนรกศพ
 Although this corpse puppet is out of my control, I have still refined it for hundreds of years
ถึงแม้ว่าหุ่นที่หุ่นนี้ไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของฉัน แต่ก็ยังคงมีการกลั่นมาหลายร้อยปีแล้ว
 It is connected to my soul, so if it goes more than 100 kilometers away from me, it will die
มันเชื่อมต่อกับดวงวิญญาณของฉันดังนั้นถ้ามันไปไกลกว่า 100 กิโลเมตรฉันจะตาย
 “The only way to fix this problem is to swallow my Nascent Soul and seal it within him
"วิธีเดียวที่จะแก้ไขปัญหานี้คือการกลืนวิญญาณของฉันและประทับตราไว้ภายในตัวเขา
 Only by doing that would he truly escape my control
เพียงแค่ทำอย่างนั้นเขาก็จะหลบหนีการควบคุมของฉันได้จริงๆ
” Wang Lin’s eyes lit up and he said, “He never found you in these few hundred years?” Wu Yu touched the inner side of the statue and said, “When I was running away, I accidently entered this statue
"ตาของ Wang Lin สว่างไสวขึ้นและเขากล่าวว่า" เขาไม่เคยพบคุณในช่วงไม่กี่ร้อยปีนี้ "Wu Yu ได้สัมผัสด้านในของรูปปั้นและกล่าวว่า" เมื่อฉันวิ่งหนีฉันบังเอิญเข้าไปในรูปปั้นนี้
 This statue can hide my presence
รูปปั้นนี้สามารถซ่อนตัวฉันได้
 Only with the help of the statue did I survive
เฉพาะกับความช่วยเหลือของรูปปั้นฉันรอด
” “Also, after the corpse puppet reached mid stage Nascent Soul, every time it came out, it would need to rest after a while
"" นอกจากนี้หลังจากหุ่นเชิดมาถึงวิญญาณ Nascent ช่วงกลางทุกครั้งที่มันออกมาก็จะต้องพักผ่อนหลังจากที่ในขณะ
 Every rest takes about 100 years
ส่วนที่เหลือทั้งหมดใช้เวลาประมาณ 100 ปี
 That is another reason why I haven’t been eaten yet
นั่นเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้ฉันยังไม่ได้กิน
” Wang Lin’s expression was calm as he slowly asked, “Oh? Then why haven’t you escaped during the 100 years he was sleeping?” “I have tried to escape countless times, but this jungle is surrounded by a vast fog
การแสดงออกของวังแลนเป็นความสงบขณะที่เขาค่อยๆถามว่า "โอ้? 
 This fog is very harmful to the Nascent Soul
หมอกนี้เป็นอันตรายต่อดวงวิญญาณของ Nascent
 I can’t withstand touching it even a little
ฉันไม่สามารถต้านทานการสัมผัสแม้แต่น้อย
 The corpse puppet can’t find me, but I didn’t expect my body to gain its own consciousness
หุ่นเชิดไม่สามารถหาฉันได้ แต่ฉันไม่ได้คาดหวังให้ร่างกายของฉันได้รับสติของตัวเอง
 With the connection between me and my body, it was able to find me
ด้วยการเชื่อมต่อระหว่างฉันและร่างกายของฉันก็สามารถที่จะหาฉัน
” “Also, Adai did things on his own and made the statue appear for you, which attracted them
"" อ้อยังทำเองด้วยและทำให้รูปปั้นปรากฏขึ้นสำหรับคุณซึ่งดึงดูดพวกเขา
 Alas, this is my own fault
อนิจจานี่เป็นความผิดของฉันเอง
 I can’t blame anyone else
ฉันไม่สามารถโทษคนอื่นได้
” Wu Yu wrily smiled and continued: “Little friend, Adai has already told me about what happened between you and him
Wu Yu ยิ้มอย่างยิ้มและพูดต่อ: "เพื่อนน้อย Adai บอกฉันถึงสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างคุณกับเขาแล้ว
 If it was 300 years ago, I would have tried to possess your body, but I have already wasted my chance on trying to posses Adai
ถ้าเป็นเวลา 300 ปีที่ผ่านมาฉันจะพยายามครอบครองร่างกายของคุณ แต่ฉันได้สูญเสียโอกาสในการพยายามที่จะครอบครอง Adai แล้ว
 Now, I won’t have another chance until I reach mid stage Nascent Soul
ตอนนี้ฉันจะไม่มีโอกาสอีกจนกว่าฉันจะถึงวิญญาณ Nascent ช่วงกลาง
” Wang Lin didn’t believe a word of what this little person said, but his expression remained normal
วังแลนไม่เชื่อคำพูดของคนที่พูดเรื่องนี้ แต่การแสดงออกของเขายังคงเป็นเรื่องปกติ
 He looked at the strange person and asked, “His name is Adai?” Wu Yu nodded and said, “Little friend, I found Adai in this statue
เขามองไปที่คนแปลกหน้าและถามว่า "ชื่อของเขาคืออะดี" วูยูพยักหน้าและพูดว่า "เพื่อนน้อยฉันพบอัยยะในรูปนี้
 When I entered here, I found Adai sleeping and tried to take possession of this body
เมื่อฉันเข้ามาที่นี่ฉันพบว่า Adai นอนหลับและพยายามเข้าครอบครองร่างนี้
 However, his body contains a very strange power
อย่างไรก็ตามร่างกายของเขามีพลังแปลก ๆ
 After using the majority of my Nascent Energy on his body, I was finally able to escape
หลังจากที่ใช้พลังงานส่วนใหญ่ของฉันลงในร่างกายของเขาแล้วฉันก็สามารถหลบหนีได้
 Although I failed in possessing him, this allowed Adai to wake up and caused him to have the feeling that our lives are connected
แม้ว่าฉันจะล้มเหลวในการครอบครองเขา แต่สิ่งนี้ทำให้ Adai ตื่นขึ้นและทำให้เขารู้สึกว่าชีวิตของเราเชื่อมต่อกัน
” “From then on, I knew that there would probably be no chance for me to escape until Adai told me about you
"" ต่อจากนี้ไปฉันรู้ว่าอาจจะไม่มีโอกาสที่ฉันจะหนีจนกว่า Adai จะบอกฉันเกี่ยวกับตัวคุณ
” With that, a flash of excitement entered Wu Yu’s eyes
"ด้วยความตื่นเต้นนั้นแวบเข้ามาในดวงตาของวูยู
 Wang Lin didn’t speak, but quietly stared at the little person, waiting for the rest
วังแลนไม่ได้พูด แต่เงียบ ๆ จ้องมองที่คนตัวน้อยรออยู่พัก
 Wu Yu revealed a pleading expression and said, “I beg little friend here to please help me…”
Wu Yu ได้แสดงออกมาด้วยความขบขันและพูดว่า "ฉันขอร้องเพื่อนที่นี่เพื่อช่วยฉันด้วย ... "