Chapter 3 Chapter 3 – A Certain Chemical Company’s Intern’s Day (1) In the morning hours, before the sun has risen up
บทที่ 3 บทที่ 3 - วันฝึกงานของ บริษัท เคมีบางแห่ง (1) ในช่วงเช้าก่อนที่ดวงอาทิตย์ขึ้น
 A luxury passenger car left from AN hospital and drove through the tranquil riverside road
รถโดยสารหรูที่เหลือจากโรงพยาบาล AN และขับรถผ่านถนนริมแม่น้ำอันเงียบสงบ
 Jungwu, sitting in the passenger seat, was looking at the car’s interior decor with a slack-jawed expression
Jungwu นั่งอยู่บนที่นั่งผู้โดยสารกำลังมองหาการตกแต่งภายในของรถด้วยการแสดงออกที่หยัก
 ‘Dr
‘ดร
 Moon’s tastes are rather …’ Pink sheets, flower patterned handle cover, and cute characters that were bobbing their heads to the shaking of the car
รสนิยมของดวงจันทร์ค่อนข้าง ... 'ผ้าปูที่นอนสีชมพูปกดอกไม้ที่มีลวดลายและตัวอักษรที่น่ารักที่กำลังกระดกหัวเขย่ารถ
 Jungwu glanced at Dr
Jungwu เหลือบไปหาดร
 Moon who was emitting an icy aura and turned his head away
ดวงจันทร์ที่เปล่งประกายออร่าและหันศีรษะไป
 Was a lack of humanity and femininity a discrete chemical reaction? “Jungwu-ssi
ขาดความเป็นมนุษย์และผู้หญิงเป็นปฏิกิริยาทางเคมีแบบไม่ต่อเนื่องหรือไม่? 
” Jungwu got a little nervous as Dr
"จองวุ้ยรู้สึกหงุดหงิดกับดร
 Moon started a conversation
ดวงจันทร์เริ่มการสนทนา
 “Due to being hired under special circumstances, the people there won’t look upon you kindly
"เนื่องจากการได้รับการว่าจ้างในสถานการณ์พิเศษคนที่นั่นจะไม่มองหาคุณกรุณา
 There are also going to be other individuals who will be curious of how and why you were hired
นอกจากนี้ยังจะมีบุคคลอื่นที่จะอยากรู้ว่าทำไมและทำไมคุณได้รับการว่าจ้าง
” “I have no choice but to endure, right?” “Nope
"" ฉันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทนใช่มั้ย? "" ไม่ใช่
” “By no, you mean…” “You have to make them shut up with your skills
"" ไม่ได้คุณหมายถึง ... "" คุณต้องทำให้พวกเขาปิดขึ้นด้วยทักษะของคุณ
 I believe Jungwu-ssi has the ability to do so
ผมเชื่อว่า Jungwu-ssi มีความสามารถในการทำเช่นนั้น
” Even though she wasn’t shouting, she was strangely coming off as energetic
"แม้ว่าเธอจะไม่ตะโกนเธอก็ออกไปอย่างมีพลัง
 “Dr
“ดร
 Moon
ดวงจันทร์
 I am asking because I didn’t quite understand the non-disclosure agreement clause, but are the contents of this contract a secret within the company?” “You must keep it a secret
ฉันถามเพราะฉันไม่เข้าใจข้อตกลงการไม่เปิดเผยข้อมูล แต่เนื้อหาของสัญญานี้เป็นความลับภายใน บริษัท หรือไม่ "" คุณต้องเก็บเป็นความลับ
 Especially anything regarding AF-12
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับ AF-12
” “Then what should I say when they ask how a business administration major graduate has the knowledge to put expert researchers to shame?” “Just say that you learned from Seung-guk Chun
"แล้วฉันควรจะพูดอย่างไรเมื่อถามว่าการบริหารธุรกิจที่สำคัญของบัณฑิตมีความรู้ที่จะนำนักวิจัยผู้เชี่ยวชาญไปอับอาย?" "จงบอกว่าคุณได้เรียนรู้จาก Seung-guk Chun
” “Seung-guk Chun?” “In KG Chemicals, that’s enough
"" Seung-guk Chun? "" ใน KG Chemicals นั่นพอแล้ว
” It seemed like an important name, but Dr
"มันดูคล้ายชื่อที่สำคัญ แต่ดร
 Moon no longer spoke and focused on driving
ดวงจันทร์ไม่พูดและจดจ่ออยู่กับการขับรถ
 Jungwu naturally wondered if this person was the owner of the knowledge contained in the AF-12
Jungwu ธรรมชาติสงสัยว่าคนนี้เป็นเจ้าของความรู้ที่มีอยู่ใน AF-12
 As their conversation came to an end, silence filled the car
เมื่อการสนทนาจบลงความเงียบก็เต็มไปด้วยรถ
 Not a minute had passed when Rrrrring
ไม่มีเวลาผ่านไปเมื่อ Rrrrring
 Jungwu’s phone bell broke the silence
กระดิ่งโทรศัพท์ของ Jungwu หยุดความเงียบ
 Jungwu saw ‘Jisuk Hong Yeosa’* on caller ID and pressed the button out of habit, then, pressed his phone to his ear
จุนซูได้เห็น 'Jisuk Hong Yeosa' ใน ID ผู้โทรและกดปุ่มออกจากนิสัยแล้วกดโทรศัพท์เข้าหาหู
 “Mom?” “Jungwu
"แม่?" "จองวู
 If you are not coming back, shouldn’t you at least leave a text message? Do you live alone in this place?” “No, that is…” “Nah, mom
ถ้าคุณไม่ได้กลับมาคุณไม่ควรอย่างน้อยปล่อยให้ข้อความ? 
 If hyung is out and silent, that means he’s gotten drunk as hell, and he’s slept it off in some random place
ถ้าฮยองออกไปและเงียบไปนั่นหมายความว่าเขาเมาเป็นนรกและเขาก็นอนหลับอยู่ในที่สุ่ม
 It’s not like this has happened only once or twice before
ไม่ใช่เช่นนี้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวหรือสองครั้งก่อนเท่านั้น
” He heard his brother chiming in on the side to incite his mother’s anger
"เขาได้ยินเสียงพี่ชายของเขาพึมพำที่ด้านข้างเพื่อปลุกระดมความโกรธของแม่
 “Jungwu, did you drink… Hey, Jungchan
"Jungwu, คุณดื่มแค่ไหน ... Hey, Jungchan
 I told you to not drink water directly from the bottle like that!” “Okay mom, just stop hitting my back!” Jungwu looked at Dr
ฉันบอกให้คุณไม่ดื่มน้ำโดยตรงจากขวดอย่างนั้น! "" เอาล่ะคุณแม่แค่หยุดยั้งการกลับมาของฉัน! "Jungwu มองไปที่ดร.
 Moon for a moment, concerned that she would notice the loud noises from his phone
ดวงจันทร์ครู่หนึ่งกังวลว่าเธอจะสังเกตเห็นเสียงดังจากโทรศัพท์
 “Mom, I’m heading home right now so let’s talk then
"แม่ฉันกำลังมุ่งหน้ากลับบ้านตอนนี้เรามาพูดกันเถอะ
” “Lookie here
"" Lookie ที่นี่
 Are you the only busy one around here? Stop pretending you’re busy
คุณเป็นคนเดียวที่วุ่นวายรอบ ๆ ที่นี่? 
 I’m going to the morning market before opening the restaurant, so take care of breakfast on your own
ฉันจะไปตลาดตอนเช้าก่อนที่จะเปิดร้านอาหารดังนั้นคุณต้องดูแลตัวเองด้วยตัวคุณเอง
” “Okay
"" เอาล่ะ
” “Also, take out the recyclable trash
"" เอาถังขยะรีไซเคิลออกด้วย
 There’s a heap of it on the yard
มีกองอยู่บนลาน
” “I heard you
" "ฉันได้ยินคุณ
” “Huh, you took a phone call so early in the morning
"" ฮะคุณโทรหาคุณตอนเช้าตรู่
 I thought you would have become a dog and be crawling after drinking all night” “I didn’t!” Blip
ฉันคิดว่าคุณคงจะกลายเป็นหมาและคลานหลังจากดื่มตลอดทั้งคืน "" ฉันไม่ได้! "Blip
 The phone conversation ended
การสนทนาทางโทรศัพท์สิ้นสุดลงแล้ว
 Jungwu was bitter about being falsely accused of drinking irresponsibly
Jungwu ขมขื่นกับการถูกกล่าวหาว่าดื่มเหล้าอย่างไม่ใส่ใจ
 Dr
ดร
 Moon glanced sideways towards him with a look of inquiry
ดวงจันทร์เหลือบไปทางด้านข้างเขาด้วยการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม
 “Th-That was a call from home
"นั่นคือโทรศัพท์จากบ้าน
 Don’t mind it
ไม่รังเกียจมัน
 Haha
ฮ่าฮ่า
” An awkward laugh leaked out of his mouth
หัวเราะอึดอัดออกมาจากปากของเขา
 Even yesterday, he wasn’t able to explain that he was out to get some money by participating in some clinical trials
แม้กระทั่งเมื่อวานนี้เขายังไม่สามารถอธิบายได้ว่าเขากำลังหารายได้จากการทดลองทางคลินิกบ้าง
 Mrs
นาง
 Hong would not readily permit him to take part in unknown clinical trials, and he’d probably get scolded if he did try to explain
ฮองจะไม่ยอมให้เขามีส่วนร่วมในการทดลองทางคลินิกที่ไม่รู้จักและเขาอาจจะโดนดุว่าเขาพยายามจะอธิบาย
 ‘I can’t say it for what it really is
"ฉันไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร
 For now, I’m going to say that I started working part-time
ตอนนี้ฉันจะบอกว่าฉันเริ่มทำงานนอกเวลา
’ Dr
ดร
 Moon’s car came to a stop in front of a mountainside village packed with villas and single family housing
รถของพระจันทร์เข้ามาหยุดอยู่หน้าหมู่บ้านริมน้ำที่เต็มไปด้วยวิลล่าและที่อยู่อาศัยสำหรับครอบครัวเดี่ยว
 Jungwu turned his head towards the driver’s seat and bowed in courtesy
Jungwu หันศีรษะไปที่เบาะคนขับและโค้งคำนับด้วยความสุภาพ
 “Thank you for giving me a ride
ขอบคุณที่ให้ฉันนั่ง
” “Jungwu-ssi
Jungwu-ssi
” Dr
"ดร
 Moon pushed an envelope towards him
ดวงจันทร์ผลักซองจดหมายไปทางเขา
 “What is this?” “It’s your compensation for participating in the clinical trials
"นี่คืออะไร?" "ค่าชดเชยของคุณสำหรับการมีส่วนร่วมในการทดลองทางคลินิก
 I don’t think I will have the time to give it to you otherwise
ฉันไม่คิดว่าฉันจะมีเวลาที่จะให้มันกับคุณเป็นอย่างอื่น
” “Ah
"" อ่า
” Zooom– Dr
"Zooom- ดร
 Moon drove away
ดวงจันทร์ขับรถออกไป
 The events at the hospital seemed real only after counting the 20 sheets of 50,000 won inside the envelope
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่โรงพยาบาลดูเหมือนเป็นจริงหลังจากที่ได้รับรางวัล 50,000 แผ่นภายในซองจดหมายแล้ว
 ‘This is probably for the best, right?’ The contract duration was 1 year
"นี่อาจเป็นสิ่งที่ดีที่สุดใช่มั้ย?" ระยะเวลาของสัญญาคือ 1 ปี
 Jungwu had caught onto the implication that he could also get cut for not working up to expectations
Jungwu ได้รับการติดกับนัยที่เขายังสามารถได้รับการตัดสำหรับการไม่ได้ทำงานได้ถึงความคาดหวัง
 Based on what he saw from Dr
ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เขาเห็นจากดร
 Moon’s attitude during negotiations, he inferred that there had to be good reasons as to why the wage was so unusually high
ทัศนคติของดวงจันทร์ในระหว่างการเจรจาเขาอนุมานว่าต้องมีเหตุผลที่ดีว่าทำไมค่าจ้างจึงสูงผิดปกติ
 ‘Let’s try to endure as long as it’s not something that would get me genuinely killed
'ลองพยายามอดทนตราบเท่าที่มันไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้ฉันถูกฆ่าอย่างแท้จริง
’ As long as he did enough, his pay would accumulate over time
'ตราบเท่าที่เขายังไม่พอจ่ายเงินจะสะสมตามช่วงเวลา
 However, there wouldn’t be much left over after paying off loans for his education and the family restaurant
อย่างไรก็ตามหลังจากที่จ่ายเงินเพื่อการศึกษาและภัตตาคารของครอบครัวแล้วจะไม่มีอะไรเหลือ
 He also started to feel good about becoming a member of society who gets up in the morning to go to work
นอกจากนี้เขายังเริ่มรู้สึกดีกับการได้เป็นสมาชิกสังคมที่ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าเพื่อไปทำงาน
 Jungwu whistled as he walked up the hill road
Jungwu ผิวปากขณะที่เขาเดินขึ้นไปบนถนนเขา
 Ggirik
Ggirik
 As he pushed on the old, worn out door and stepped in, he was met with a yard the size of his palm
ขณะที่เขาผลักดันประตูเก่าที่ชำรุดและเดินเข้ามาเขาได้พบกับลานขนาดของฝ่ามือ
 It was the small two story house that he’s lived in for all of his life
เป็นบ้านสองชั้นขนาดเล็กที่เขาอาศัยอยู่ตลอดชีวิต
 In the small alleyway over the wall, he learned how to smoke his first cigarette from the neighborhood hyung, Baeksoo, and under the nearby three-way street lamp, he had his first kiss with Eunsil
ในช่องเล็ก ๆ บนผนังเขาได้เรียนรู้วิธีการสูบบุหรี่ครั้งแรกของเขาจากเพื่อนบ้านพี่, Baeksoo และภายใต้โคมไฟถนนสามทางใกล้ ๆ เขาได้จูบครั้งแรกกับ Eunsil
 They all moved away, so he didn’t know what they were up to now
พวกเขาทั้งหมดย้ายออกไปดังนั้นเขาจึงไม่ทราบว่าพวกเขากำลังทำอะไรอยู่
 Creak – Just as he had started reminiscing, the cold wind blew and shook the door
เสียงดังเอี๊ยด - ขณะที่เขาเริ่มชวนให้นึกถึงลมหนาวพัดและส่ายประตู
 ‘Uh-hu, gives me the chills
'Uh-hu ทำให้ฉันรู้สึกหนาวสั่น
 I should spray some WD on this
ฉันควรจะสเปรย์ WD เกี่ยวกับเรื่องนี้
’ Jungwu then took little steps through the yard and opened the door to the house
'Jungwu เดินผ่านลานเล็ก ๆ และเปิดประตูเข้าไปในบ้าน
 “Mom, I’m home
"แม่ฉันอยู่บ้าน
” He peeked his head into the living room which had heaps of dried slices of radishes on some newspapers
"เขามองเข้าไปในห้องนั่งเล่นซึ่งมีกองชิ้นเล็ก ๆ ที่หั่นไว้บนหนังสือพิมพ์บางฉบับ
 His mother was nowhere to be seen
มารดาของเขาไม่มีที่จะเห็น
 The light in the kitchen was out, so it looked like she had already left for the market
แสงในครัวออกไปจึงดูเหมือนว่าเธอได้ออกไปแล้วสำหรับตลาด
 “Hey Chan!” His younger brother was also not in his room
"Hey Chan!" น้องชายของเขายังไม่อยู่ในห้องของเขา
 He did say it was the start of a new semester today, so he must have left early
เขาบอกว่ามันเป็นจุดเริ่มต้นของภาคการศึกษาใหม่ในวันนี้ดังนั้นเขาต้องมีซ้ายก่อน
 “I earned some money through a part-time job, but I have no one to brag to
"ฉันได้รับเงินผ่านงาน part-time แต่ฉันไม่มีใครที่จะคุยโว
” After he had gone in to check that no one was home, he felt a little lonely
"หลังจากที่เขาไปตรวจดูว่าไม่มีใครอยู่ที่บ้านเขารู้สึกเหงาบ้าง
 Even though the house was small, living together and getting along with his family warmed his heart
แม้ว่าบ้านเล็ก ๆ การอยู่ร่วมกันและการเดินทางไปพร้อมกับครอบครัวของเขาทำให้หัวใจของเขาอุ่นขึ้น
 As he was thinking of this, he spun around a chair in the kitchen and stopped when he noticed the training clothes hanging off of it
ขณะที่เขากำลังคิดถึงเรื่องนี้เขาหมุนไปรอบ ๆ เก้าอี้ในห้องครัวและหยุดการทำงานเมื่อสังเกตเห็นชุดฝึกซ้อมที่แขวนไว้
 “This brother of mine…” Jungwu swallowed his anger
"น้องชายคนนี้ของฉัน ... " Jungwu กลืนความโกรธของเขา
 Normally, he would chase down his younger brother on his way to school and slap him hard on the back, but it was time for him to change
โดยปกติเขาจะไล่ตามน้องชายของเขาระหว่างทางไปโรงเรียนและตบเขาอย่างหนักที่ด้านหลัง แต่ก็ถึงเวลาที่เขาจะเปลี่ยนไป
 Starting today, he was no longer an unemployed hyung pretending to look for work
เริ่มตั้งแต่วันนี้เขาไม่ได้เป็นอีกต่อไปแล้วที่นายจ้างผู้ว่างงานแกล้งทำเป็นมองหางาน
 He was now a respectable salaryman
ตอนนี้เขาเป็นพนักงานที่มีเกียรติ
 ‘Salaryman
‘เงินเดือน
’ He grinned as he thought of getting ready for work
'เขายิ้มกว้างในขณะที่เขาคิดว่าพร้อมที่จะทำงาน
 *** Subway Line 1 on Monday morning was the definition of hell itself
*** รถไฟใต้ดินสาย 1 เมื่อเช้าวันจันทร์เป็นคำจำกัดความของนรกเอง
 “Please wait! Excuse me!” Jungwu was being swept away by the swarm of people that were getting off the train like water tides, but he eventually managed to push his way inside
"โปรดรอ! 
 “Phew
"วุ้ย
 If I was just a moment late, I would have missed it
ถ้าฉันเป็นเพียงแค่ช่วงสายผมจะพลาดมัน
” He did get ready right away, but he ended up being a bit late as he had to hurriedly look for his suit and iron it
"เขาก็เตรียมพร้อมทันที แต่เขาก็จบลงด้วยการที่เขาต้องรีบมองหาสูทและรีดมัน
 ‘If it’s this much, I shouldn’t be too conscious of how I look, right?’ It was a decent-quality suit that he had worn when he was job hunting
'ถ้ามันมากฉันไม่ควรใส่ใจมากเกินไปในการมองฉันใช่มั้ย?' มันเป็นชุดสูทที่ดีพอสมควรที่เขาใส่เมื่อเขากำลังหางาน
 He used the subway train’s mirror as he patted down his suit
เขาใช้กระจกรถไฟใต้ดินขณะที่เขาตบชุดสูทของเขา
 His gaze stopped on his sleeves
แววตาของเขาหยุดอยู่บนแขนเสื้อของเขา
 “Oh, there’s still some dust on this
"โอ้ยังคงมีฝุ่นอยู่บ้าง
” He thoroughly patted off the dust and grabbed the handle on the ceiling nearby without giving it much thought
"เขาขจัดคราบสกปรกออกและคว้าด้ามจับไว้ที่เพดานโดยไม่ให้ความคิด
 With a zap, he felt a jolt of static on his fingertips
กับการปะทะกันเขารู้สึกสั่นสะเทือนของคงที่ในปลายนิ้วของเขา
 “Ouch
“อุ๊ย
” It hurt more because he was caught off guard
"มันเจ็บมากขึ้นเพราะเขาถูกจับออกยาม
 He had rubbed his hands over fabric in an environment which had become dry due to the constant hot air blowing out of the heater in the subway train
เขาถูมือของเขาเหนือผ้าในสภาพแวดล้อมที่แห้งแล้งเนื่องจากอากาศร้อนที่พัดออกจากเครื่องทำความร้อนในรถไฟใต้ดิน
 Jungwu blew on his still-stinging hand
Jungwu เป่ามือขันของเขา
 ‘Huh?’ His eyes opened wide as he looked at his fingertips
"หือ?" ตาของเขาเปิดกว้างขณะที่เขามองไปที่ปลายนิ้วของเขา
 He was able to see the curves of his fingerprints clearly as if he had zoomed in on them with a high-power magnifying glass
เขาสามารถมองเห็นเส้นโค้งของลายนิ้วมือได้อย่างชัดเจนราวกับว่าเขาซูมเข้าหาพวกเขาด้วยแว่นขยายกำลังสูง
Countless stars enveloped in a half-transparent fog spun around in their own orbits on the surface of his hand
ดาวฤกษ์นับไม่ถ้วนปกคลุมด้วยหมอกครึ่งตัวโปร่งใสหมุนวนไปรอบ ๆ ในวงโคจรของตัวเองบนพื้นผิวของมือ
 The soft light, emitted by innumerable stars, resembled an immature dust cloud
แสงอ่อนที่ปล่อยออกมาจากดาวนับไม่ถ้วนคล้ายกับเมฆฝุ่นที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ
 ‘What is this supposed to be, virtual reality?’ The stardust wanted to extend outwards, but lacking the means, it had no choice but to stay on his hand
'สิ่งที่ควรจะเป็นนี้คือความเป็นจริงเสมือนจริง' ละอองดาวต้องการขยายออกไปข้างนอก แต่ขาดวิธี แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอยู่ในมือ
 As he grabbed onto the gold colored handles in the train again, the stardust that was desperately seeking freedom left his palm without remorse
ขณะที่เขาคว้าตัวจับสีทองไว้บนรถไฟอีกครั้งละอองดาวที่หมดกำลังมองหาอิสรภาพก็ละทิ้งปาล์มของเขาโดยไม่รู้สึกผิด
 ‘Go, just go
'ไปเถอะ
 Don’t gather into a bunch and cause static shocks
อย่าสะสมเป็นพวงและทำให้เกิดแรงกระแทกแบบสถิต
’ The stardust that climbed up the handle scattered throughout the train’s inner surface
'ละอองดาวที่ปีนขึ้นที่จับกระจายอยู่ทั่วพื้นผิวรถไฟ
 Just as they had gone, another group of stardust began to gather from the air and onto his hand
ขณะที่พวกเขาเดินออกไปกลุ่มดาวฝุ่นอีกกลุ่มหนึ่งก็เริ่มรวบรวมตัวจากในอากาศและบนมือของเขา
 ‘Are these guys some kind of free spirits? They go anywhere they want
พวกนี้เป็นสุราฟรีหรือเปล่า? 
’ It wasn’t as if anyone was watching him, but the very idea of conversing with free electrons made him feel like a crazy person
"ไม่ใช่ว่าใครกำลังเฝ้าดูเขา แต่ความคิดในการพูดคุยกับอิเล็กตรอนอิสระทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นคนบ้า
 This station is Jongno 3ga, Jongno 3ga
สถานีนี้คือ Jongno 3ga, Jongno 3ga
 The train stopped
รถไฟหยุดลง
 Jungwu stopped caring about them and cast his gaze outside
Jungwu ไม่สนใจพวกเขาและมองออกไปข้างนอก
 Perhaps because this was a transfer station, the people poured out of the train with great vigor
บางทีอาจเป็นเพราะนี่เป็นสถานีรับส่งคนลุกลามออกไปจากขบวนรถไฟ
Jungwu leaned next to the door and gripped onto the handle so that he wouldn’t get swept away by the passengers
Jungwu เอนตัวลงไปที่ประตูและจับมือจับเพื่อไม่ให้ผู้โดยสารกวาดออกไป
 Meanwhile, he noticed that masses of stardust were clustering here and there on the train
ในขณะเดียวกันเขาสังเกตเห็นฝูงของละอองดาวที่ถูกจัดกลุ่มอยู่ที่นี่และที่นั่นบนรถไฟ
 A young man’s hand, that had a cluster of free charges, seemed like it would cause a spark at any moment
มือของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีกลุ่มของค่าใช้จ่ายฟรีดูเหมือนจะทำให้เกิดประกายในขณะใด ๆ
 One woman had a sweater that had free electrons dancing on it as if it would give a jolt with just a casual brush
ผู้หญิงคนหนึ่งมีเสื้อสเว็ตเตอร์ที่มีอิเล็กตรอนอิสระเต้นอยู่บนมันราวกับว่ามันจะทำให้เกิดการกระแทกด้วยแปรงธรรมดา ๆ
 ‘Yikes
‘อ๊ะ
’ Jungwu juked here and there to avoid any potential sparks
'Jungwu แหย่ที่นี่และที่นั่นเพื่อหลีกเลี่ยงประกายไฟที่อาจเกิดขึ้น
 Because of this, he ended up being pushed back all the way to the corridor connection of the train cars
ด้วยเหตุนี้เขาจึงถูกผลักกลับไปตลอดทางจนถึงทางเดินเชื่อมต่อของรถราง
 He counted the number of stops before his destination to avoid missing his stop due to being stuck at the back
เขานับจำนวนของการหยุดก่อนที่ปลายทางของเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการหยุดของเขาเนื่องจากการถูกติดอยู่ที่ด้านหลัง
 ‘8 stations? I can try to push through the crowd a little later then
'8 สถานี? 
’ He was reaching for the handle in the corner to balance himself in the shaking train when he noticed a clump of free electrons on the handle
"เขากำลังเอื้อมมือจับที่มุมห้องเพื่อให้สมดุลตัวเองในขบวนรถไฟฟ้าเมื่อเขาสังเกตเห็นกลุ่มอิเล็กตรอนอิสระที่จับ
 Jungwu snorted in disdain at the little bastards that were approaching his fingertips
Jungwu ค่อยๆดูถูกเหยื่อตัวน้อย ๆ ที่กำลังใกล้ปลายนิ้วของเขา
 ‘You think you’ll get me again? Hurry up and go away!’ Jungwu violently shook off the stardust that was amalgamating from when he brushed against other people
'คุณคิดว่าคุณจะได้รับฉันอีกครั้ง? 
 The electrons flew away from his hands and went deeper inside the car as if it was being sucked into a vacuum
อิเล็กตรอนบินหนีจากมือของเขาและเดินเข้าไปในรถอย่างลึกซึ้งราวกับว่ากำลังถูกดูดเข้าไปในสุญญากาศ
 Jungwu followed the strange flow of electrons with his eyes until his gaze fell onto the corridor connection of the train cars
จุงุวเดินตามกระแสอิเล็กตรอนแปลก ๆ ด้วยสายตาของเขาจนสายตาของเขาตกลงไปบนทางเดินเชื่อมต่อของรถราง
 He first saw the white surface of some A4 papers, when a lady studying the A4 papers entered his vision
ตอนแรกเขาเห็นพื้นผิวขาวของกระดาษ A4 บางแผ่นเมื่อผู้หญิงที่ศึกษาเอกสาร A4 เข้าสู่วิสัยทัศน์ของเขา
 For a brief moment, Jungwu wasn’t able to rip his eyes away from her enchanting eyes which had shone over those papers
ในช่วงเวลาสั้น ๆ Jungwu ไม่สามารถฉีกสายตาออกไปจากดวงตาอันน่าหลงใหลของเธอซึ่งส่องลงบนกระดาษเหล่านั้น
 Although he could only clearly see her forehead and her eyelashes, her eyes shone enough for his heart to palpitate
แม้ว่าเขาจะมองเห็นหน้าผากและขนตาของเธอได้ชัดเจน แต่ดวงตาของเธอก็ส่องลงจนหัวใจของเขาสั่น