Chapter 21 Chapter 21 – Three People Battle in the Night   “What a powerful domineering attitude
บทที่ 21 บทที่ 21 - สามคนต่อสู้ในยามค่ำคืน
” Meng Fuyao whispered, “Of course you are Zhan Bei Ye … wait, who is Zhan Bei Ye again?” Yao Xun had already long lost his previous composure, his lips trembling as he shrunk behind a tree
Meng Fuyao กระซิบ "แน่นอนคุณเป็น Zhan Bei Ye ... รอ Zhan Bei Ye เป็นใครอีกไหม?" Yao Xun ได้หายตัวไปนานแล้วความสงบก่อนหน้านี้ริมฝีปากของเขาสั่นขณะที่เขาหดตัวอยู่หลังต้นไม้
 “That fiend has found me …” Yuan Zhaoxu’s eyes flashed, and suddenly from his robes he pulled out two skin masks, sticking one on Fuyao’s face and one for his own face
"อันธพาลนั้นได้พบฉัน ... " ดวงตาของ Yuan Zhaoxu กระพริบและจู่ ๆ ก็ออกมาจากชุดคลุมของเขาเขาดึงมาสก์มาสก์สองชิ้นติดไว้บนใบหน้าของฟู่เจียงและสำหรับใบหน้าของตัวเอง
 Towards Meng Fuyao’s questioning gaze, Yuan Zhaoxu lifted his eyebrows, “I trust you wouldn’t want to be targeted by this hard-to-deal-with fellow?” Fuyao hurriedly went to adjust her mask, but the moment she lifted her hand, she felt a gaze shoot over like a sharp sword, shockingly piercing like a needle
"ผมเชื่อว่าคุณคงไม่อยากเป็นเป้าหมายที่ยากลำบากในการจัดการกับเพื่อนคนนี้หรอกหรือ" Fuyao รีบไปปรับหน้ากาก แต่คราวที่เธอยกมือขึ้น 
 At the same time, a low cry exploded out like a lightning bolt – before the sound fell, a gray light shone in the darkness, and a blast of air broke the stillness of the night and sprinted towards the three like thunder
ในเวลาเดียวกันเสียงต่ำร้องไห้ออกมาเหมือนสายฟ้า - ก่อนที่เสียงจะลดลงแสงสีเทาส่องลงมาในความมืดและการระเบิดของอากาศทำให้เกิดความว้าวุ่นใจในตอนกลางคืนและวิ่งไปทางสามอย่างฟ้าร้อง
 Meng Fuyao pushed down Yao Xun with a slap
Meng Fuyao ผลักดัน Yao Xun ด้วยการตบ
 When Yao Xun fell to the ground, that gray glow had already arrived in front
เมื่อเย้าซุนล้มลงกับพื้นแล้วเรืองแสงสีเทาก็มาถึงด้านหน้าแล้ว
 Within the ephemeral lights could be vaguely discerned a steel black spear with its tip removed
ภายในแสงไฟชั่วคราวอาจถูกมองเห็นได้ชัดเจนว่ามีหอกสีดำเหล็กกล้าที่มีปลายทิปเอาไว้
 On the spear profused vigorous and abundant true qi, stirring up blasts of gales from far away that didn’t actually shoot in a straight line, but instead came in a covering shock wave, horizontally sweeping past the three people
กระเจี๊ยบกระปรี้กระเปร่าจากพายุที่ไกลออกไปซึ่งไม่ได้เกิดเป็นเส้นตรง แต่กลับกลายเป็นคลื่นช็อกจากคลื่น
 What an arrogant attack! Meng Fuyao lunged forward and drew her sword in a horizontal slap, wanting to use calculated, precise blows to nudge the long spear off-course
สิ่งที่การโจมตีหยิ่ง! 
 Before she had reached it, the gusts from the long spear had already blown her hair loose, fluttering in the air like a flag
ก่อนที่เธอจะมาถึงนั้นกระโชกโฮกฮากจากหอกยาวได้เป่าผมของเธอออกไปแล้วกระพืออยู่ในอากาศเหมือนธง
 Even her eyes could barely open
แม้ดวงตาของเธอแทบจะไม่เปิด
 Fuyao immediately closed her eyes, still stubbornly persisting, her sword ferociously sweeping out
Fuyao ปิดตาของเธอโดยทันที แต่ยังคงเหน็ดเหนื่อยอยู่ดาบของเธอดุจดุเดือด
 The clashing of metal rang out, and in the darkness bursts of sparks shot out in four directions
การปะทะกันของโลหะดังขึ้นและในความมืดโพล้ออกจากประกายไฟที่ยิงออกไปในสี่ทิศทาง
 Amidst the fiery blooms a person laughed, cold and fierce
ท่ามกลางบุปผาคะนองคนหัวเราะเย็นและรุนแรง
 “Who dares to imitate me?” With the sound came the person, his black clothes coiling like dragons, surging forward like an arrow
"ใครกล้าที่จะเลียนแบบฉัน?" เสียงดังมาจากคนนั้นเสื้อผ้าสีดำขลุกเหมือนมังกรพล่านไปข้างหน้าเหมือนลูกศร
 Meng Fuyao and the long spear collided, and the roiling essence on the spear immediately rushed towards her chest like enormous tidal waves
Meng Fuyao และหอกยาวชนกันและสาระสำคัญ roiling บนหอกทันทีรีบวิ่งไปที่หน้าอกของเธอเช่นคลื่นยักษ์มหาศาล
 Her heart tightened and she staggered back several steps, fighting to breath while her hands and feet numbed, losing the strength to lift her sword again
หัวใจของเธอรัดกุมและเธอได้เดินโซเซไปหลายขั้นตอนต่อสู้กับลมหายใจขณะที่มือและเท้าของเธอรู้สึกไม่สบายสูญเสียกำลังเพื่อยกดาบของเธออีกครั้ง
 With the opponent charging forward menacingly, she was scared for a moment
กับฝ่ายตรงข้ามชาร์จไปข้างหน้าอย่างน่ากลัวเธอก็กลัวสักครู่
 However, she then heard a faint chuckle, and with a flash of light purple robes, Yuan Zhaoxu suddenly soared out
อย่างไรก็ตามหลังจากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ และด้วยเสื้อคลุมสีม่วงอ่อน Yuan Zhaoxu ก็ทะยานออกมา
 And it was true soaring – Meng Fuyao had never seen this type of brilliantly fresh and refined body technique
และมันเป็นความจริงที่ทะยาน - Meng Fuyao ไม่เคยเห็นชนิดของเทคนิคที่ยอดเยี่ยมสดและการกลั่นนี้
 It was just like the mid-air dancing of Ninth Heaven immortals, so graceful and stylish that it was hard to describe in words, yet unlike most other flashy flying arts that couldn’t maintain their speed
มันเหมือนกับการเต้นแบบกลางอากาศของเหล่าอมตะแห่งสวรรค์ในยุคที่เก้าเพื่อให้ดูสง่างามและมีสไตล์ที่มันยากที่จะบรรยายด้วยคำพูด แต่ก็ไม่เหมือนกับศิลปะการบินที่ฉูดฉาดอื่น ๆ ที่ไม่สามารถรักษาความเร็วได้
 He swiftly flew chasing light and shocking lightning, like brightness of stars thousands of light years away arriving at one’s eyes in a flash
เขารีบบินไล่ตามฟ้าแลบและตกใจเช่นความสว่างของดาวนับพัน ๆ ปีแสงไปถึงดวงตาด้วยแสงแฟลช
 When before he was many zhang away, after his figure blurred, he had already reached Zhan Bei Ye’s side
เมื่อก่อนที่เขาจะออกไปอีกหลาย zhang หลังจากร่างของเขาเบลอแล้วเขาก็มาถึงฝั่ง Zhan Bei Ye แล้ว
 With a twist of one hand at a fluid angle, silver light immediately shone out in mid-air
ด้วยการบิดมือข้างหนึ่งที่มุมของเหลวแสงสีเงินจะส่องออกมาในกลางอากาศ
 Specks of white light, as if a blizzard had just gone past, engulfed Zhan Bei Ye who was flying towards him like a black tornado
แสงสีขาวที่ส่องลงมาราวกับพายุหิมะเพิ่งผ่านพ้นไปแล้วจมแก้ม Zhan Bei Ye ผู้บินต่อเขาเหมือนพายุทอร์นาโดสีดำ
 Zhan Bei Ye quickly raised his head
Zhan Bei Ye รีบยกศีรษะขึ้น
 In that expanse of incandescent sword light, the glow in his pupils was still bright enough to bring fear
ในการขยายตัวของแสงดาบไส้หลอดเรืองแสงในลูกศิษย์ของเขายังคงสดใสพอที่จะทำให้ความกลัว
 It was like the first rising star at the extreme edges of the western horizon, burning with fire
เหมือนดาวดวงแรกที่ขอบสุดขอบฟ้าทางทิศตะวันตกไฟไหม้ด้วยไฟ
 “Good!” Zhan Bei Ye’s voice had the exhilaration that came with meeting a worthy opponent
"ดี!" เสียงของ Zhan Bei Ye มีความตื่นเต้นที่มาพร้อมกับการพบคู่ต่อสู้ที่คุ้มค่า
 Horizontally gesturing with his arm, the long spear flew back into his palm, and with another shake the pure white spear tip was already reattached
ลากเส้นยาวห้อยลงมาที่ฝ่ามือของเขาและอีกปลายหนึ่งหอกหัวทิ่มสีขาวล้วนแล้ว
 He shook his arm in a sweep, causing the spear’s glow to explode out two zhang
เขาส่ายแขนของเขาในการกวาดทำให้สะเก็ดของหอกระเบิดออกไปสองตัว
 The attack was sent out late but arrived first, colliding with those thousands of specks of snow
การโจมตีถูกส่งไปช้า แต่ถึงก่อนแล้วชนกับหิมะหิมะนับพันแห่ง
 “BANG!” Even the air was impacted into fine cracks
แม้อากาศจะกระทบกับรอยแตกที่ดี
 Those thousands of snow lights were shocked flying, scattering outwards
บรรดาแสงหิมะนับพันที่ตกใจกระพือปีกกระจัดกระจายออกไป
 Hitting onto the surrounding trees, there instantly appeared innumerable small, deep holes with “pa pa pa” sounds, while a streak of formless wind shot across the ground like an earth dragon
กระแทกเข้าสู่ต้นไม้โดยรอบมีทันทีปรากฏนับไม่ถ้วนขนาดเล็กหลุมลึกกับ "ป่า pa" เสียงในขณะที่ริ้วลมไม่มีรูปร่างยิงข้ามพื้นดินเช่นมังกรแผ่นดิน
 Close by, the soil turf was sent flying, with mud splattering in four directions
ปิดสนามหญ้าดินถูกส่งไปพร้อมกับโคลนกระเซ็นในสี่ทิศทาง
 On the ground surface appeared a deep trench that seemed like it was formed by a huge sword plowing through, directly extending out numerous zhang before disappearing
บนพื้นดินปรากฏร่องลึกที่ดูเหมือนว่ามันถูกสร้างขึ้นโดยการไถพรวนขนาดใหญ่ผ่านโดยตรงขยายออกนาน zhang ก่อนที่จะหายไป
 After a time, the shattered snow dissipated, and the spear winds stilled
หลังจากเวลาผ่านไปหิมะแตกกระจายไปและหอกก็พังลง
 Yuan Zhaoxu who was shrouded by snow light didn’t retreat at all, faintly smiling while standing on the tip of a section of tree branch
หยวนเจียงซูที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะตกไม่ถอยไปเลยยิ้มเบา ๆ ขณะยืนอยู่บนปลายส่วนของกิ่งไม้
 The wind clearly was howling intensely, yet he and his footing on the branch was not shaken by even a hair
ลมยังคงดังกึกก้องอย่างรุนแรง แต่เขาและท่าเดินบนกิ่งก้านไม่สั่นแม้กระทั่งเส้นผม
 Zhan Bei Ye held his spear while arrogantly standing underneath the tree
Zhan Bei Ye ถือหอกของเขาขณะที่ยืนอยู่ข้างใต้ต้นไม้
 The mud and dirt sprayed out by that burst of qi, didn’t even manage to stain a spot on him
โคลนและสิ่งสกปรกที่พ่นออกมาโดยระเบิดของฉีที่ไม่ได้แม้แต่การจัดการที่จะเปื้อนจุดบนเขา
 Meng Fuyao stood many zhang away, her emotions surging while she fixedly stared, thinking of that exchange of blows just now
Meng Fuyao ยืนอยู่หลาย zhang ห่างอารมณ์ของเธอพลุ่งพล่านในขณะที่เธอจ้องมองคงที่คิดว่าการแลกเปลี่ยนของพัดเพียงแค่ตอนนี้
 She had always vaguely thought that the “Breaking Nine Heavens” fourth layer that she had broken through with Yuan Zhaoxu’s borrowed inner strength, seemed to contain no depth to it when she used it
เธอเคยคิดอยู่เสมอว่า "ชั้นเฟิร์สต์เก้าชั้น" ที่เธอหักด้วยแรงใจที่ยืมมาของ Yuan Zhaoxu ดูเหมือนจะไม่มีความลึกซึ้งในเรื่องนี้เมื่อเธอใช้มัน
 She had known that it was because using borrowed strength to break through would never be as stable as using one’s own strength, but she bitterly racked her brains for a solution to no avail
เธอรู้ว่าเป็นเพราะการใช้กำลังยืมที่จะผ่านจะไม่เป็นที่มั่นคงเป็นใช้กำลังของตัวเอง แต่เธอขมขื่น racked สมองของเธอสำหรับการแก้ปัญหาเพื่อประโยชน์ no.
 Now however, as if because of the battle between opposing powerful cultivators tonight, she suddenly saw the exit, the dawn of enlightenment
อย่างไรก็ตามตอนนี้ราวกับว่าเพราะการสู้รบระหว่างการต่อต้านผู้มีอำนาจที่มีอำนาจในคืนนี้เธอก็เห็นทางออกรุ่งอรุณแห่งการตรัสรู้
 That type of well-roundedness – that flaring and tyrannical, yet flexible and skillful form of attack – wasn’t that the true meaning of the fourth layer, “Revolution”? Her thoughts became unclear, and with a willing of her mind her whole body’s true qi automatically began to circulate through her meridians
ความกลมกลืนกับรูปแบบการโจมตีและการกดขี่ข่มเหง แต่ความยืดหยุ่นและความชำนาญในการโจมตีไม่ได้หมายความว่าความหมายที่แท้จริงของชั้นที่สี่ "การปฏิวัติ"? 
 Within that half-meditating state of mind, she faintly heard Zhan Bei Ye roar in laughter, “Good, this is it! Fight again!” Startled, Meng Fuyao hurriedly tried to gather her concentration to observe again
ในช่วงครึ่งหลังของการนั่งสมาธิของจิตใจเธอได้ยินเสียงคำราม Zhan Bei Ye ในเสียงหัวเราะว่า "ดีนี่มัน! 
 All of a sudden, she felt the air by her side tense and her vision go dark, as if something had shot past her with extreme speed
ในทันทีทันใดเธอรู้สึกว่าอากาศโดยด้านข้างตึงเครียดและวิสัยทัศน์ของเธอมืดไปราวกับว่ามีบางสิ่งที่ยิงผ่านเธอด้วยความเร็วสูง
 She even could feel that when it brushed past her shoulder, a faint pine smell swept past, and her cheek seemed to have been flicked by some soft, smooth thing, cold like silk fabric
เธอยังรู้สึกว่าเมื่อแปรงผ่านไหล่ของเธอกลิ่นสนลมพัดผ่านมาและแก้มของเธอดูเหมือนจะได้รับการสะบัดโดยบางนุ่มสิ่งที่เรียบเย็นเช่นผ้าไหม
 Someone went past her side? That fast? Was it a person or a ghost? Meng Fuyao subconsciously tried to reach out and grab it, but she only felt air
ใครบางคนเดินผ่านเธอไป? 
 The other’s shadow was like a specter, strange and enigmatic, with a twist already nearly in front of Zhan Bei Ye
เงาของคนอื่นเป็นเหมือนผีที่แปลกประหลาดและลึกลับกับบิดอยู่ใกล้กับ Zhan Bei Ye
 Fuyao vaguely heard a word, “Go!” In the next instant, the person had already exchanged over ten blows with the Zhan Bei Ye who had heard the shout and immediately turned
เมื่อวานนี้ Fuyao ได้ยินคำว่า "Go!" ในตอนต่อไปคน ๆ นั้นได้คุยกับ Zhan Bei Ye ซึ่งได้ยินเสียงตะโกนและหันมาทันที
 Fuyao gaped
ฟุยะโกรธ
 She only saw the person use body movements even more swift and agile than Yao Xun, so fast that it seemed like the whole forest was filled with his after-images
เธอเห็นเฉพาะบุคคลที่ใช้การเคลื่อนไหวของร่างกายได้รวดเร็วยิ่งขึ้นและกระปรี้กระเปร่ากว่าเย้าซุนอย่างรวดเร็วจนดูเหมือนว่าป่าทั้งหลังก็เต็มไปด้วยภาพหลัง ๆ ของเขา
 The whole person had transformed into thread of smoke, a wisp of mist, and was everywhere and nowhere at the same time
คนทั้งตัวได้เปลี่ยนเป็นด้ายควันพุพองหมอกและอยู่ทุกแห่งและไม่มีที่ไหนเลยในเวลาเดียวกัน
 He didn’t use his hand to grasp his sword at all; an extremely thin and long, strangely constructed sword was attached horizontally to his elbow
เขาไม่ได้ใช้มือจับดาบของเขาเลย 
 Only a half cun long section of the dark blade extended out from the end of his elbow, following his streaking figure to unceasingly swallow and bite like a poisonous snake
มีเพียงครึ่งนูนยาวส่วนของใบมีดสีดำยื่นออกมาจากส่วนท้ายของข้อศอกของเขาตามรูป streaking ของเขาไปอย่างไม่หยุดยั้งกลืนและกัดเช่นพิษงู
 He also completely forwent any type of large scale, powerful cleaving techniques
นอกจากนี้เขายังได้รับการยกเว้นอย่างสมบูรณ์แบบขนาดใหญ่ใด ๆ เทคนิคการตัดที่มีประสิทธิภาพ
 All of his techniques originated from that cun long section underneath his elbow, and all of his attacks were issued under close combat
เทคนิคทั้งหมดของเขามาจากส่วนที่ยาวเหยียบใต้ข้อศอกของเขาและทุกการโจมตีของเขาถูกออกภายใต้การต่อสู้อย่างใกล้ชิด
 Stabbing, piercing, slicing, cutting – like mist or flowing water, every single one quick and fierce
การแทงทะลุทะลุตัดหั่น - เหมือนหมอกหรือน้ำไหลทุกอย่างรวดเร็วและดุร้าย
 Zhan Bei Ye also seemed to be unable to adjust to this strange combat style for a time – with someone charging into the close space around him, his long spear had also lost much of its effectiveness
Zhan Bei Ye ดูเหมือนจะไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับรูปแบบการต่อสู้ที่แปลกประหลาดนี้ได้ตลอดเวลา - กับใครบางคนที่ถูกเรียกเก็บเงินในพื้นที่ใกล้ ๆ เขาหอกยาวของเขาก็สูญเสียประสิทธิภาพมาก
 In just that moment of time, that faint dark shadow brazenly charged forward and shot past Zhan Bei Ye’s body, a brilliant flash coming from under its elbow
ในช่วงเวลานั้นเงาดำจาง ๆ ที่ถูกฉายไปข้างหน้าและยิงผ่านร่างของ Zhan Bei Ye ซึ่งเป็นประกายระยิบระยับมาจากใต้ข้อศอกของมัน
 Bloody light scattered out
แสงกระจัดกระจายกระจายออกไป
 Dark red blood splattered into the darkness of the forest, staining one’s vision red
เลือดแดงเข้มสาดเข้าไปในความมืดของป่าย้อมสีแดง
 However, Zhan Bei Ye’s eyes glowed even brighter, burning with an intense inferno
ดวงตาของ Zhan Bei Ye สว่างขึ้นเรื่อย ๆ
 He suddenly slammed out a palm, the furious burst of air not even that person dared to confront head-on, retreating three steps back
ทันใดนั้นเขาก็กระแทกฝ่ามือการระเบิดจากอากาศไม่ได้แม้แต่คนนั้นก็กล้าที่จะเผชิญหน้ากับศีรษะถอยกลับไปสามก้าว
 Taking advantage of the moment of retreat, Zhan Bei Ye shook his arm in a fling, throwing the long spear far away
ใช้ประโยชน์จากช่วงเวลาแห่งการล่าถอย Zhan Bei Ye ส่ายแขนของเขาด้วยการขว้างปาทิ้งหอกยาวออกไป
 The spear drilled into the ground with a “duo” sound, entering three chi, and in the vibrating sound of the pole Zhan Bei Ye slowly licked the fresh blood on his arm
หอกเจาะลงไปในพื้นดินด้วยเสียง "คู่" ป้อนสามไคและในเสียงสั่นของเสา Zhan Bei Ye ช้า licked เลือดสดบนแขนของเขา
 With a sudden quieting, he chuckled, “Tai Yuan actually has crouching tigers and hidden dragons!” The smile had not faded before his war cry sounded out again
ไทยวนมีหมอบคางและมังกรที่ซ่อนอยู่! "รอยยิ้มไม่จางหายไปก่อนที่สงครามจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
 This time without any weapons at all, Zhan Bei Ye used his body as his sword, and blasted forwards like a turbulent gale! With a whoosh sound, Yuan Zhaoxu dashed down from the branch
คราวนี้ไม่มีอาวุธเลย Zhan Bei Ye ใช้ร่างของเขาเป็นดาบของเขาและส่งผลให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรงอย่างพายุหมุน! 
 With a left and right lift of his hands, he pulled up and left with the two who were still dazedly watching the fight
ด้วยการยกมือขึ้นทั้งซ้ายและขวาเขาดึงขึ้นและทิ้งไว้กับทั้งสองคนที่ยังคงเฝ้าดูการต่อสู้อยู่
 Meng Fuyao was unwilling to go, repeatedly turning back her head
Meng Fuyao ไม่เต็มใจที่จะไปซ้ำ ๆ หันกลับหัวของเธอ
 “What are you doing?” “Didn’t they tell you to leave? Why keep lazing around here?” “It’s an awesome battle, missing it will be so wasteful! Yuan Zhaoxu, don’t stop me, I’m going to look, my martial arts might benefit from it
"คุณทำอะไร?" "พวกเขาไม่ได้บอกให้คุณทิ้ง? 
” Zhaoxu didn’t retort, only smiling while stretching out his hand in a motion like he wanted to pet Meng Fuyao
"Zhaoxu ไม่โต้กลับยิ้มขณะที่เหยียดมือออกด้วยท่าทางเช่นที่เขาต้องการจะเลี้ยง Meng Fuyao
 As expected, Fuyao immediately turned her head towards him
ตามที่คาดไว้ Fuyao หันหน้าไปทางเขาทันที
 Only then did Yuan Zhaoxu continue, “If you stay longer, once Zhan Bei Ye extracts himself there will be trouble
"ถ้าคุณอยู่นาน ๆ ครั้ง Zhan Bei Ye จะสารภาพตัวเองจะมีปัญหา
 Don’t think that just because Black Magic wounded Bei Ye, he has grasped victory
อย่าคิดว่าเป็นเพราะ Black Magic ได้รับบาดเจ็บ Bei Ye เขาได้รับชัยชนะ
 He doesn’t understand that person
เขาไม่เข้าใจคนคนนั้น
 Zhan Bei Ye gets fiercer facing stronger opponents, and whomever makes him see blood, he will definitely battle them unceasingly
Zhan Bei Ye เผชิญหน้ากับคู่แข่งที่รุนแรงขึ้นและทุกคนทำให้เขาได้เห็นเลือดเขาจะต่อสู้กับพวกเขาอย่างไม่หยุดยั้ง
 Black Magic won’t be able to get any advantages tonight
Black Magic จะไม่สามารถได้รับประโยชน์คืนนี้
” “What do you know …” Meng Fuyao discontentedly grumbled, getting halfway through before she suddenly widened her eyes, saying in shock, “Black Magic? That was Black Magic? That number one under the heavens, the bloodthirsty assassin? He came?” Yuan Zhaoxu slightly turned his head, and in that moment something strange flashed through his eyes
"" คุณรู้อะไรได้บ้าง ... "เม้งฟู่เถาบ่นตะลุมพุกไปครึ่งทางก่อนที่ตาของเธอจู่ ๆ ก็โผล่ขึ้นมาอย่างกะทันหัน" Black Magic? 
 After a long time, he softly said, “What should have come, has already long arrived …”
หลังจากนั้นเป็นเวลานานเขาพูดเบา ๆ ว่า "สิ่งที่ควรได้มามีมานานแล้ว ... "