Chapter 2 Chapter 2- The Ambitions of the God of Gluttony At this time, Gu Zheng’s face was completely pale, and his eyes were filled with fear
บทที่ 2 บทที่ 2 - ความทะเยอทะยานของพระเจ้าแห่งความตะกละตะกลามในเวลานี้หน้าของ Gu Zheng ดูซีดและตาของเขาเต็มไปด้วยความกลัว
 No matter how you looked at it, it didn’t look like he was “alright”
ไม่ว่าคุณจะมองมันยังไง แต่ก็ดูเหมือนว่าเขาจะ "ไม่เป็นไร"
 This time Gu Zheng did not insist, and instead stiffly nodded his head
เวลานี้ Gu Zheng ไม่ได้ยืนยันและแทนที่จะพยักหน้าแข็งหัวของเขา
 Just a moment ago his within his mind he had seen as well as heard that vision
เมื่อสักครู่ที่ผ่านมาจิตใจของเขาก็เห็นได้เช่นเดียวกับที่เคยได้ยินวิสัยทัศน์
 He had seen a bronze monster as well as well as heard a voice in his mind that spoke directly to him
เขาได้เห็นมอนสเตอร์ทองสัมฤทธิ์และได้ยินเสียงในใจของเขาซึ่งพูดตรงไปยังเขา
 The will of the God of Gluttony… God of Gluttony… what was the meaning of this, also what was this Chaos Calamity of the Heavens? Gu Zheng was completely confused
ความประสงค์ของพระเจ้าแห่งความตะกละ ... พระเจ้าแห่งความตะกลาม ... ความหมายของเรื่องนี้คืออะไรความสับสนอลหม่านของสวรรค์คืออะไร? 
 He was never an absolute materialist
เขาไม่เคยเป็นนักวัตถุนิยมอย่างแท้จริง
 However, suddenly hearing someone else’s voice in his mind was very frightening, it was a normal response
อย่างไรก็ตามการได้ยินเสียงของคนอื่นในใจก็น่ากลัวมากมันเป็นการตอบสนองตามปกติ
 Gu Zheng’s injury was not very severe
การบาดเจ็บที่ Gu Zheng ไม่รุนแรงมากนัก
 Out of his entire body, only his fingers were injured
นิ้วทั้งสองข้างของเขาได้รับบาดเจ็บ
 After a blood test, a CT scan, then followed by an ECG the tests ended with the inspection turning up almost nothing
หลังจากการตรวจเลือดการสแกน CT scan แล้วตามด้วย ECG การทดสอบจะสิ้นสุดลงด้วยการตรวจสอบที่เปลี่ยนไปเกือบไม่มีอะไร
 “His heartbeat is a little bit faster than normal
"การเต้นของหัวใจของเขาเร็วขึ้นนิดหน่อยกว่าปกติ
 Otherwise, there’s nothing else wrong
มิฉะนั้นไม่มีอะไรผิดพลาด
 I’ll give you guys some medicine to take
ฉันจะให้พวกคุณยาบางอย่างที่จะใช้
 If at any time you feel uncomfortable, come back to the hospital!” The doctor quickly gave them the diagnosis results
ถ้าคุณรู้สึกอึดอัดเมื่อใดก็ตามให้กลับมาที่โรงพยาบาล! "แพทย์ได้ให้ผลลัพธ์การวินิจฉัยแก่พวกเขาอย่างรวดเร็ว
 The check showed that all functions were basically normal
เช็คแสดงให้เห็นว่าฟังก์ชันทั้งหมดเป็นไปตามปกติ
 Only his heartbeat was slightly faster than normal
หัวใจเต้นของเขาเพียงเล็กน้อยเร็วกว่าปกติ
 If one were to remove this point, it could be said that there were no problems at all
หากมีการลบจุดนี้อาจกล่าวได้ว่าไม่มีปัญหาเลย
 There being no problem was a good thing
ไม่มีปัญหาอะไรเป็นสิ่งที่ดี
 The three including Huang Tao all let out a sigh of relief
ทั้งสามคนรวมทั้งหวงเต่าทั้งหมดปล่อยให้ถอนหายใจโล่ง
 However, Gu Zheng was still dazedly staring ahead with his eyes wide open
อย่างไรก็ตาม Gu Zheng ยังคงจ้องมองไปข้างหน้าด้วยตาของเขาเปิดกว้าง
 His mind was completely occupied with everything that had just happened
จิตใจของเขาถูกครอบครองโดยสิ้นเชิงกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เพิ่งเกิดขึ้น
 That bronze monster and that sound, no matter how he tried to remember, he had never heard of anything like it
มอนสเตอร์สีทองและเสียงนั้นไม่ว่าเขาจะพยายามจะจำอะไรเขาก็ไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนั้นมาก่อน
 It felt as if nothing out of the ordinary had happened at all
รู้สึกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
 Taking the medicine, paying the money, Huang Tao dragged Gu Zheng along and left the hospital
พายาไปจ่ายเงิน Huang Tao ลาก Gu Zheng ไปและออกจากโรงพยาบาล
 “Gu Zheng, this time, because of you, we can’t go out and have fun
"Gu Zheng ครั้งนี้เพราะพวกคุณเราไม่สามารถออกไปข้างนอกและสนุกได้
 It’s best if you were to come to my house today and cook us a meal as compensation!” Huang Tao immediately spoke after they had left the hospital
ดีที่สุดถ้าคุณมาที่บ้านของฉันในวันนี้และปรุงอาหารให้เราเป็นค่าชดเชย! "หวงเต้ารีบพูดหลังจากที่พวกเขาออกจากโรงพยาบาล
 Gu Zheng’s father was a three-star Michelin Chef
พ่อของ Gu Zheng เป็นพ่อครัว Michelin Chef ระดับสามดาว
 Since he was little, he had eaten and drank with his father
ตั้งแต่เขายังเด็กเขากินและดื่มกับพ่อของเขา
 Although his skill was far from the level of his father’s skill, the dishes he made were still pretty good, they weren’t worse than what would be made by an average hotel chef
แม้ว่าทักษะของเขาอยู่ไกลจากฝีมือพ่อของเขา แต่จานที่เขาทำยังคงดีอยู่ไม่น้อยกว่าที่พ่อครัวของโรงแรมแห่งนี้จะทำ
 These people had relatively limited incomes, thus wanting to go to a hotel often to eat was very unrealistic
คนเหล่านี้มีรายได้ที่ค่อนข้าง จำกัด จึงต้องการไปที่โรงแรมมักจะกินไม่สมจริงมาก
 So they would want Gu Zheng to come as they wouldn’t have to pay
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการให้ Gu Zheng มาตามที่พวกเขาไม่ต้องจ่าย
 Whenever they had the opportunity, they would ask
ทุกครั้งที่มีโอกาสพวกเขาจะถาม
 “No problem, this time I really owe you guys!” Gu Zheng shook his head, but he didn’t refuse
"ไม่มีปัญหาครั้งนี้ผมเป็นหนี้พวกคุณจริงๆ!" Gu Zheng ส่ายหัว แต่เขาไม่ได้ปฏิเสธ
 Due to his sudden coma, these guys were most likely extremely worried, this was genuine concern
เนื่องจากอาการโคม่าที่ฉับพลันของคนเหล่านี้น่าจะเป็นห่วงอย่างมากนี่เป็นความกังวลของแท้
 Taking him to the hospital, having him have a check up, as well as helping him to pay for his medicine… They didn’t need to say anything, he would have definitely expressed his gratitude
พาเขาไปที่โรงพยาบาลมีเขาตรวจดูเช่นเดียวกับช่วยให้เขาจ่ายค่ายา ... พวกเขาไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเขาจะต้องแสดงความกตัญญู
 “Gu Zheng, don’t listen to Huang Tao
"Gu Zheng ไม่ฟัง Huang Tao
 Right now you are still ill, first go back and rest
ตอนนี้คุณยังป่วยอยู่ก่อนกลับไปพัก
 You must have those thoughts
คุณต้องมีความคิดเหล่านั้น
 Next weekend we’ll get together!” Zhao Yongkui walked over, his hands were even holding a bottle of mineral water
วันหยุดสุดสัปดาห์ถัดไปเราจะได้รับกัน! "Zhao Yongkui เดินผ่านมือของเขาแม้กระทั่งการถือขวดน้ำแร่
 Indicating that he wanted Gu Zheng to first eat his medicine
แสดงให้เห็นว่าเขาต้องการให้ Gu Zheng รับประทานยาตัวแรกของเขา
 Out of the four of them, he was the oldest
จากสี่คนนั้นเขาเป็นคนที่อายุมากที่สุด
 He worked at a middle-class small company
เขาทำงานที่ บริษัท ชั้นนำของชนชั้นกลาง
 Also, out of the four, he was the most stable
นอกจากนี้ในสี่คนเขามีเสถียรภาพมากที่สุด
 “Keke, How is this so bitter?” The medicine was just your typical capsules, there were only two types
"Keke, วิธีนี้มีรสขมมาก?" ยาเป็นเพียงแคปซูลทั่วไปของคุณมีเพียงสองประเภท
 It could be washed down with a single mouthful
มันอาจจะล้างด้วยคำพูดเดียว
 Gu Zheng had just put the drug into his mouth before he fiercely spat it out
Gu Zheng เพิ่งใส่ยาเข้าไปในปากของเขาก่อนที่เขาจะพลิกผันอย่างรุนแรง
 A very unpleasant bitterness was left in his mouth and he quickly drank the water he had been holding
ความขมขื่นที่ไม่พึงประสงค์มากถูกทิ้งไว้ในปากของเขาและเขาก็รีบดื่มน้ำที่เขาถือไว้
 “Poisonous food, not edible!” “Inferior water source, don’t drink anymore!” The sound that Gu Zheng could not hear again no matter how he tried had suddenly appeared again, which caused Gu Zheng’s cough to become more severe
"อาหารที่เป็นพิษไม่สามารถกินได้!" "แหล่งน้ำที่ต่ำกว่าไม่ดื่มอีกต่อไป!" เสียงที่ Gu Zheng ไม่สามารถได้ยินได้อีกต่อไปไม่ว่าเขาจะพยายามจะปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งซึ่งทำให้ไอของ Gu Zheng กลายเป็นรุนแรงขึ้น
 “Gu Zheng, what’s wrong?” Zhao Yongkui rushed over, Huang Tao and Du Yang also went to Gu Zheng’s side
"Gu Zheng มีอะไรผิดพลาด?" Zhao Yongkui รีบวิ่งไป, Huang Tao และ Du Yang ไปยังฝั่ง Gu Zheng
 The three’s gazes were all filled with worry
สายตาของสามคนเต็มไปด้วยความกังวล
 “I’m fine, just now I ate the medicine too quickly and choked on it
"ฉันสบายดีตอนนี้ฉันกินยาอย่างรวดเร็วและสำลักมัน
 I’ll eat this medicine after I get back!” Gu Zheng hurriedly waved
ฉันจะกินยาตัวนี้หลังจากที่ฉันกลับมา "Gu Zheng รีบโบกมือ
 This time’s reaction wasn’t as exaggerated as last times
ปฏิกิริยาของเวลานี้ไม่ได้ถูกพูดเกินจริงเป็นครั้งสุดท้าย
 The voice that had appeared before when he was in the hospital did not seem to be an illusion
เสียงที่เคยปรากฏมาก่อนเมื่อเขาอยู่ในโรงพยาบาลดูเหมือนจะไม่ใช่ภาพลวงตา
 Internally he asked: “What kind of thing are are you, why can you speak to me?” “I am not just a thing, I am the spirit device of the God of Gluttony
ภายในถามว่า "คุณเป็นอะไรแบบนี้ทำไมคุณถึงพูดกับฉันได้?" "ฉันไม่ใช่แค่เรื่องฉันเป็นอุปกรณ์วิญญาณของพระเจ้าแห่งความตะกลาม
 If you don’t know, don’t speak such nonsense! Compared to before, the voice suddenly got louder
ถ้าคุณไม่ทราบไม่พูดไร้สาระเช่น! 
 It was clearly filled with anger
มันเต็มไปด้วยความโกรธ
 Gu Zheng calmed down
Gu Zheng สงบลง
 This voice could actually respond
เสียงนี้สามารถตอบสนองได้จริง
 It was just that his reply had almost caused him to laugh aloud
การตอบกลับของเขาเกือบทำให้เขาหัวเราะเสียงดัง
 He really wasn’t just a thing
เขาไม่ใช่แค่สิ่งเดียวเท่านั้น
 “What’s the God of Gluttony?” Gu Zheng multitasked
"พระเจ้าแห่งความตะกลามคืออะไร?" Gu Zheng ทำงานหลายอย่าง
 On one side he told Zhao Yongkui and the others that he was okay and he silently asked himself
ด้านหนึ่งเขาบอก Zhao Yongkui และคนอื่น ๆ ว่าเขาไม่เป็นไรและเขาก็ถามตัวเองอย่างเงียบ ๆ
 “Heng, rotten wood cannot be engraved, the God of Gluttony was an ancient holy immortal, he had an extremely large influence!” Its answer seemed somewhat proud, however, it did not satisfy Gu Zheng
"Heng, ไม้เน่าเสียไม่สามารถแกะสลัก, พระเจ้าแห่งความตะกลามเป็นอมตะศักดิ์สิทธิ์โบราณเขามีอิทธิพลใหญ่มาก!" คำตอบของมันค่อนข้างภูมิใจ แต่ก็ไม่ได้ตอบสนอง Gu Zheng
 He had already said this before, it was equal to saying nothing at all
เขาเคยพูดแบบนี้มาก่อนแล้วก็เท่ากับพูดอะไรไม่ได้เลย
 “Alright, I want to ask you why you have appeared inside of me
"เอาล่ะฉันอยากถามคุณว่าทำไมคุณถึงได้ปรากฏตัวขึ้นภายในตัวฉัน
 Do I have something wrong with me? Who is this God of Gluttony that you mentioned before?” This time Gu Zheng asked somewhat more
ฉันมีอะไรผิดปกติกับฉันไหม 
 He and the other three with Zhao Yongkui were waiting for the bus that would arrive in front of the hospital, preparing to return to the city
เขาและอีกสามคนกับ Zhao Yongkui กำลังรอรถบัสที่จะมาถึงหน้าโรงพยาบาลเตรียมที่จะกลับไปที่เมือง
 There weren’t many people on the bus, there were plenty of open seats
มีคนไม่มากบนรถเมล์มีที่นั่งเปิดมากมาย
 Gu Zheng by a window, seemingly very quiet
Gu Zheng โดยหน้าต่างดูเหมือนเงียบมาก
 After a bit, he closed his eyes and focused on the internal exchange with the God of Gluttony
หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ปิดตาและจดจ่ออยู่กับการแลกเปลี่ยนภายในกับพระเจ้าแห่งความตะกลาม
 He was a sick person, he didn’t say anything, but the other three did not object and let him rest peacefully
เขาเป็นคนป่วยเขาไม่ได้พูดอะไร แต่อีกสามคนไม่คัดค้านและปล่อยให้เขาสงบสุข
 “Elder God of Gluttony lived in the prehistoric world
"เอ็ลเดอร์พระเจ้าแห่งความตะกลามได้อาศัยอยู่ในโลกยุคก่อนประวัติศาสตร์
 After the date of the Chaos Calamity was calculated, he prepared the will of the God of Gluttony in advance, so that the inheritance would continue
หลังจากวันที่คำนวณความสับสนอลหม่านเขาเตรียมน้ำพระทัยของพระเจ้าแห่งความตะกละตะล่วงหน้าเพื่อที่มรดกจะดำเนินต่อไป
 The will of the God of Gluttony flew from the prehistoric world to you here
น้ำพระทัยของพระเจ้าแห่งความตะกลามบินจากโลกยุคก่อนประวัติศาสตร์ให้กับคุณที่นี่
 That is what I am
นั่นคือสิ่งที่ฉันเป็น
 My words from before were what the Elder God of Gluttony pass on to the inheritor
คำพูดของฉันจากเบื้องหลังคือสิ่งที่เอ็ลเดอร์พระเจ้าแห่งความตะกลามส่งต่อไปยังผู้สืบทอด
 I merely relayed the message
ฉันเพียงส่งข้อความ
 Your physique satisfies the Elder God of Gluttony’s immortal inheritance requirements
ร่างกายของคุณเป็นไปตามข้อกำหนดด้านมรดกของอมตะของ Elder God of Gluttony
 In accordance with Elder God of Gluttony’s previously set instructions, I have completed the process of recognizing you as my master
ตามคำแนะนำที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้ของ Elder God of Gluttony ฉันได้เสร็จสิ้นขั้นตอนในการรับรู้ว่าคุณเป็นเจ้านายของฉัน
 Starting from now, you are Elder God of Gluttony’s descendant of the new generation!” The voice slowly spoke
นับจากนี้เป็นต้นไปคุณเป็นลูกหลานของพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพของคนยุคใหม่! "เสียงพูดช้าๆ
 Gu Zheng finally understood how this will of the God of Gluttony had come
Gu Zheng ในที่สุดก็เข้าใจว่านี่จะเป็นอย่างไรจากพระเจ้าแห่งความตะกลาม
 It was actually was that piece of stone at the Pear Farm that was the Will of the God of Gluttony and had already recognized him as its master
เป็นชิ้นหินที่ฟาร์ม Pear ซึ่งเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้าแห่งความตะกลามและได้รับการยอมรับว่าเป็นนายของเขาแล้ว
 Although this result was somewhat hard to believe
แม้ว่าผลลัพธ์นี้ค่อนข้างยากที่จะเชื่อ
 Property of © Fantasy-Books
ทรัพย์สินของ© Fantasy-Books
live; outside of it, it is stolen
มีชีวิต; 
 “I represent the words of the God of Gluttony’s descendant
"ผมเป็นตัวแทนของคำพูดของพระเจ้าลูกหลานของ Gluttony
 What do I need to do? After thinking, Gu Zheng once again asked a question
ฉันต้องทำอะไร? 
 “Continue and complete the ambition of the God of Gluttony
"ดำเนินการต่อและเติมเต็มความทะเยอทะยานของพระเจ้าแห่งความตะกลาม
 Spread the name of the God of gluttony!” “What is the ambition of the God of Gluttony?” “Eat the world’s delicacies, and make the most delicious dish ever under heaven!” The spirit device spoke very proudly and Gu Zheng was stunned
กระจายความเป็นพระเจ้าของความตะกลาม! "" ความใฝ่ฝันของพระเจ้าแห่งความตะกลามคืออะไร? "" กินอาหารอร่อยของโลกและทำอาหารอร่อยที่สุดในสวรรค์! "เครื่องดื่มชูกำลังพูดอย่างภาคภูมิใจและ Gu Zheng ก็ตะลึง
 Inside he was somewhat dazed
ข้างในเขาค่อนข้างมึนงง
 To eat food from all over the world, what kind of ambition was this? Alright, Gu Zheng steadily vowed
การกินอาหารจากทั่วทุกมุมโลกความปรารถนาอันแรงกล้านี้เป็นอย่างไร? 
 He had to admit that this was his life’s wish
เขาต้องยอมรับว่านี่คือความปรารถนาของชีวิตของเขา
 As a food critic, he vowed to eat of this world’s delicious foods and fine tastes
ในฐานะนักวิจารณ์อาหารเขาได้สาบานว่าจะกินอาหารรสเลิศและรสชาติที่ดีของโลกนี้
 As for the making the most delicious tasting thing in the world, that it seemed as if it was his father’s desire
สำหรับการทำชิมที่อร่อยที่สุดในโลกดูเหมือนว่ามันเป็นความต้องการของพ่อของเขา
 His father had told him more than once that he wanted to make the world’s best food and become the most outstanding chef in history, forever being marked in culinary history
พ่อของเขาเคยบอกเขามากกว่าหนึ่งครั้งว่าเขาต้องการทำอาหารที่ดีที่สุดในโลกและกลายเป็นพ่อครัวที่โดดเด่นที่สุดในประวัติศาสตร์ตลอดไปในประวัติศาสตร์การทำอาหาร
 “Earlier, what were you saying about something contained poison? Why was the medicine I just ate so bitter?” Gu Zheng suddenly remembered the recent events and immediately asked another question
"ก่อนหน้าสิ่งที่คุณกำลังพูดเกี่ยวกับสิ่งที่มีพิษ? 
 Just remembering that bitter flavor made him shudder
เพียงแค่ระลึกว่ารสขมทำให้เขาสั่น
 He had never eaten such a bitter thing, now he was feeling as if his tongue was rotting
เขาไม่เคยกินอะไรที่ขมขื่นตอนนี้เขารู้สึกราวกับว่าลิ้นของเขาเน่าเปื่อย
 “Just now, that thing you ate contained poison
"ตอนนี้สิ่งที่คุณกินมีพิษ
 The God of Gluttony also doesn’t have the ability to eat everything
พระเจ้าแห่งความตะกลามยังไม่มีความสามารถในการกินทุกอย่าง
 Things with poison can’t be consumed
สิ่งที่มีพิษไม่สามารถบริโภคได้
 You are the descendant of the God of Gluttony, naturally, you have to comply with this
คุณเป็นลูกหลานของ God of Gluttony ตามธรรมชาติคุณต้องปฏิบัติตามนี้
 Thus you have to avoid all toxic food!” “That’s medicine, not poison!” Gu Zheng internally exclaimed
ดังนั้นคุณต้องหลีกเลี่ยงอาหารที่เป็นพิษทั้งหมด! "" ยาไม่ใช่ยาพิษ! "Gu Zheng ร้องอุทานออกมา
 He felt that it was strange
เขารู้สึกว่ามันแปลก
 Along with his surprise, he remembered the old saying “medicine is three parts poison”
พร้อมกับความประหลาดใจของเขาเขาจำคำพูดเดิมว่า "ยาเป็นพิษสามส่วน"
 It seems that this saying was true
ดูเหมือนว่าคำพูดนี้เป็นความจริง
 “No matter what it is
ไม่ว่าจะเป็นอะไร
 If it has poison, it cannot be consumed
หากมีพิษก็ไม่สามารถบริโภคได้
 You would only taste bitterness
คุณจะรู้สึกขม
 That is the God of Gluttony’s tactical response
นั่นคือการตอบสนองทางยุทธวิธีของ God of Gluttony
 If you force yourself to swallow, at your current strength, after the conditioned response, there’s a possibility that you might end up spitting up blood!” (T/N: Be glad you can eat your medicine
ถ้าคุณบังคับตัวเองให้กลืนลงไปที่กำลังแรงของคุณหลังจากที่มีการตอบสนองที่มีเงื่อนไขแล้วมีความเป็นไปได้ที่คุณอาจจะคายเลือด! "(T / N: ดีใจที่คุณสามารถกินยาของคุณได้
 If Gu Zheng was sick and tried to eat medicine, he would end up spitting blood… >
หาก Gu Zheng ป่วยและพยายามกินยาเขาก็จะคายเลือด ... >
> )
>)