Chapter 7 「I am New Karta’s guardian deity Faltina! The actions of you dog-beastmen are not just! I will not permit unjust things! Immediately take your things and leave! 」 Like this the enemy should lose their will to fight
บทที่ 7 「ฉันเป็นเทพผู้พิทักษ์ Faltina ของการ์ดใหม่! 
 It was like snatching away their water
มันเหมือนกับการแย่งชิงน้ำของพวกเขา
 By the way, even if they were to overcome their fears, they wouldn’t be able to fight with this blinding light
แม้ว่าพวกเขาจะเอาชนะความกลัวของพวกเขาพวกเขาก็จะไม่สามารถสู้กับแสงที่สุกใสได้
 They would also spread rumors of this light once they return
พวกเขาก็จะกระจายข่าวลือเรื่องนี้เมื่อพวกเขากลับมา
 And so, they would retreat from fear
และพวกเขาก็จะหนีจากความกลัว
 And so, the war will end in little bloodshed
ดังนั้นสงครามจะจบลงในการนองเลือดนิดหน่อย
 However, my light suddenly weakened
แต่แสงของฉันก็อ่อนแอลง
 What’s the meaning of this? Someone was trying to interfere here!? There should be no way for a mortal to interfere with god’s power though…… 「Goddess Faltina!? Never heard of her! I won’t lose to someone like that! 」This voice didn’t belong to someone……… 「This is the dog god Lord Intanyu!」「We have Lord Intanyu’s presence with us! 」 What? Intanyu? More importantly, the problem was that the other side’s morale was rising
ความหมายของสิ่งนี้คืออะไร? 
 「Hurry up and get the water to the village!」「Faltina’s appearance bought us time! It’s fine! 」「Hurry up! Hurry up! 」 Alright, we made it in time! As I approached the enemy, a brilliant light from the other side obstructed me a second time
「รีบขึ้นมาหาน้ำที่หมู่บ้าน! 」「ลักษณะของ Faltina ซื้อให้เราเวลา! 
 「Shit, it became stronger!」「Don’t come any closer! 」 As I thought that annoying interference would come again, the water drawing unit hurried into the village’s gates while the opposing side gave up chase
「อึก็แข็งแรงมาก! 」「อย่ามาใกล้! 
 To deter them from pressing on, archers from the village sat on top of the two watchtowers flanking the gate
เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาเข้าปะทะพวกพลธนูจากหมู่บ้านนั่งอยู่ด้านบนของหอสังเกตการณ์สองข้างประตู
 Death by arrow only awaits them
ความตายโดยลูกศรกำลังรอพวกเขา
 The water was somehow properly transported
น้ำได้รับการขนส่งอย่างถูกต้องอย่างใด
 In that day’s strategy meeting, it was brought up that the enemy’s strength has considerably declined
ในการประชุมยุทธวิธีในวันนั้นความเชื่อมั่นของศัตรูได้ลดลงอย่างมาก
 If we could withstand these few days, we had the opportunity to sneak up from behind and annihilate them
ถ้าเราสามารถต้านทานได้ในสองสามวันนี้เราก็มีโอกาสที่จะหลบหนีจากเบื้องหลังและทำลายพวกเขา
 There should have been nothing wrong with that
ควรจะได้รับอะไรผิดปกติกับที่
 To begin with, their rations had decreased by so much that they were now resorting to looting attempts hence their strength should be weak
เริ่มต้นด้วยการปันส่วนของพวกเขาลดลงมากจนตอนนี้พวกเขาใช้ความพยายามในการปล้นสะดมเพราะฉะนั้นความแข็งแรงของพวกเขาควรจะอ่อนแอ
 Even without cutting off their supply line, they couldn’t obtain food in their stronghold anyways
แม้ไม่มีการตัดสายส่งอาหารพวกเขาก็ไม่สามารถหาอาหารได้ในที่มั่นของพวกเขา
 If we could attack the enemy before they became desperate, the damage taken would be lessened and we would be able to defeat the enemy
ถ้าเราสามารถโจมตีศัตรูก่อนที่จะหมดหวังความเสียหายที่เกิดขึ้นจะลดลงและเราจะสามารถเอาชนะศัตรูได้
 However, that was destroying a village in a similar situation to New Karta so it wasn’t something enjoyable
อย่างไรก็ตามที่ทำลายหมู่บ้านในสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกับนิวการ์ดทำให้เป็นเรื่องที่ไม่สนุก
 Having said that, even if they were to return to their village uninjured, the possibility that such a situation would develop again is low
แม้ว่าจะกลับไปที่หมู่บ้านของพวกเขา แต่ความเป็นไปได้ที่ว่าสถานการณ์เช่นนี้จะกลับมาเติบโตขึ้นอีกครั้ง
 Anyhow, I wished to give compassion to the dog-eared folk…… Aghhh! Just thinking about it wouldn’t accomplish anything! I’m also interested in the identity of that voice so let’s investigate them a little
อย่างไรก็ตามผมอยากให้ความเห็นอกเห็นใจแก่ชนชาติที่เป็นสุนัขหู ...... Aghhh! 
 I appeared in the dog-beastmen’s headquarters
ฉันปรากฏตัวในสำนักงานใหญ่ของสุนัข - สัตว์ร้าย
 As it was close to New Karta, it was easy going
เมื่อใกล้กับนิวการ์ดทำให้ง่ายมาก
 The inside of their camp had absolutely no war potential with toddles and women milling around and even an elderly person asleep
ด้านในของค่ายของพวกเขาไม่มีศักยภาพสงครามกับเด็กวัยหัดเดินและผู้หญิงที่โม่และแม้แต่คนชรานอนหลับ
 They really were desperate to destroy New Karta
พวกเขาต้องการจะทำลาย New Karta จริงๆ
 They were fighting even closer to the limit than I thought
พวกเขากำลังต่อสู้อยู่ใกล้ขีด จำกัด มากกว่าที่ฉันคิด
 Failing would be mean mass suicide, just like drinking poison
การล้มเหลวจะเป็นการฆ่าตัวตายอย่างมากเช่นเดียวกับการดื่มยาพิษ
 In the middle of the camp I saw an over the top altar
ในช่วงกลางของค่ายฉันเห็นมากกว่าแท่นบูชาด้านบน
 Several beast’s bones were randomly sticking out
กระดูกของสัตว์ร้ายหลายตัวถูกสุ่มออกมา
 Must be something like an offering
ต้องเป็นสิ่งที่ต้องการการเสนอขาย
 My objective was there
วัตถุประสงค์ของฉันอยู่ที่นั่น
 「Why has the guardian deity of New Karta come here……」 A dog-eared goddess dressed in their native clothing stood up
「ทำไมเทวรูปผู้ปกครองของนิวการ์ดจึงมาถึงที่นี่ ...... 」มีเทพธิดาสุนัขตัวเมียสวมเสื้อผ้าพื้นเมืองของตัวเองลุกขึ้นยืน
 It seems that she appeared because I came here
ดูเหมือนว่าเธอปรากฏตัวเพราะฉันมาที่นี่
 She looked like the worshiped statue
เธอดูคล้ายรูปปั้นที่บูชา
 Her hair was done up in ringlets and compared with my long, gold hair, seemed very heavy
ผมของเธอทำขึ้นใน ringlets และเมื่อเทียบกับผมยาวสีทองของฉันดูเหมือนหนักมาก
 Instead I had various jewels on my head
แทนฉันมีอัญมณีต่างๆบนศีรษะของฉัน
 「You are Intanyu right? You are the guardian deity of the dog-eared state Wadi Kingdom I presume? 」Because there was a god in their village too they should also be able to utilize miracles
「คุณ Intanyu ใช่มั้ย? 
 「That’s right…… By the way who are you……? There weren’t any powerful gods in the Karta Kingdom and the neighboring neither did the surrounding countries have anyone with half-decent faith
「ถูกต้อง ...... โดยคุณเป็นใคร ...... ? 
 The empire also destroyed the temple belonging to the supreme deity Akurai’s faith which should have collapsed……」 I see
จักรวรรดิยังทำลายวัดที่เป็นความเชื่อของพระเจ้า Akurai ซึ่งควรจะยุบลง ...... 」ฉันเห็น
 It seems that the refugees of the Karta Kingdom lost the gods the believed in
ดูเหมือนว่าผู้ลี้ภัยแห่งราชอาณาจักรของแผนที่ได้สูญเสียพระเจ้าที่เชื่อ
 「My name is Faltina
「ฉันชื่อฟาลตินา
A god from another continent
พระเจ้าจากทวีปอื่น
 My home country is now ruined and I’m treated like the devil in that land
ประเทศบ้านเกิดของฉันถูกทำลายไปแล้วและฉันได้รับการปฏิบัติเหมือนปีศาจในแผ่นดินนั้น
 The conquering neighboring country believes that a male god is the supreme deity it seems
ประเทศเพื่อนบ้านที่พิชิตเชื่อว่าพระเจ้าชายเป็นเทพเจ้าสูงสุดที่ดูเหมือนว่า
 It was by coincidence that I was picked up by this village of the Karta Kingdom
เป็นเรื่องบังเอิญที่ฉันได้รับจากหมู่บ้านแห่งราชอาณาจักรแห่งนี้
 Seems I was hired as their guardian deity」「Such an employed guardian deity could never display such power…
ดูเหมือนว่าผมได้รับการว่าจ้างเป็นเทพผู้พิทักษ์ของพวกเขา」「เช่นเทพผู้ปกครองที่ใช้ไม่สามารถแสดงพลังดังกล่าวได้ ...
」 Intanyu scowled at my face but eventually broke out in a self-deprecating laugh
」 Intanyu scowled ที่ใบหน้าของฉัน แต่ในที่สุดก็โพล่งออกมาในหัวเราะ self - deprecating
 「Now, If we were to fight as fellow gods I will just be erased…… In this way, our quality of faith is also different…… To compete against that light was the best my current self can do…… My people cannot help power my faith……」「I was also coincidentally saved by a devout girl
「ตอนนี้ถ้าเราจะสู้กันเป็นเทพที่เป็นเพื่อนกันฉันจะถูกลบไป ...... ด้วยวิธีนี้ความเชื่อของเราก็มีความแตกต่างกัน ...... การแข่งขันกับแสงสว่างที่ดีที่สุดในปัจจุบันของฉันเองสามารถทำได้ ...... คนของฉันไม่สามารถช่วยได้ 
 If my statue was not picked up by the girl, I surely would have disappeared since
ถ้ารูปปั้นของฉันไม่ได้หยิบขึ้นมาจากผู้หญิงคนนั้นฉันคงจะหายตัวไปแล้ว
 」 It seems that there was room for discussion
」ดูเหมือนว่ามีที่ว่างสำหรับการสนทนา
 Perhaps this could tie in to the next step in my plan
บางทีนี่อาจจะเชื่อมโยงกับขั้นตอนต่อไปในแผนของฉัน
 「Hey, Intanyu
「เดี๋ยวก่อน Intanyu
 Tell the people of the Wadi Kingdom to disarm themselves」「And so? Will you turn these people into slaves? Or would you prefer to kill them……
บอกคนของอาณาจักร Wadi เพื่อปลดอาวุธตัวเอง」「และเช่นนั้น? 
 I would rather not be buried alive…… Everyone is like a child to me……」 Intanyu had tears on his haughty looking face and bowed to me
ฉันไม่อยากถูกฝังทั้งตัว ...... ทุกคนเหมือนเด็กกับฉัน ...... 」 Intanyu มีน้ำตาบนหน้าตาอันเย้ายวนใจของเขาและน้อมคำนับฉัน
 「Please, please……」 「They won’t become salves
「กรุณาโปรด ...... 」「พวกเขาจะไม่กลายเป็นคนขี้เกียจ
 I wish for your people to also become New Karta’s citizens
ฉันต้องการให้คนของคุณกลายเป็นพลเมืองของบัตรเครดิตใหม่
Of course, if you refuse I would just send you back to your original village yanno? 」「Hey, why are you saying such a generous thing……?」 「New Karta is at best a village right now, but I fully intend to let it be called a country one day
แน่นอนถ้าคุณปฏิเสธฉันก็จะส่งคุณกลับไปที่หมู่บ้านเดิมของคุณ yanno? 
 I need more people for that
ฉันต้องการคนมากกว่านี้
 We must expand the fields even further
เราต้องขยายสาขาให้ดียิ่งขึ้น
 And if we didn’t properly build an army, we would still confront bigger enemies」 I discovered that New Karta was being attacked this time
และถ้าเราไม่สร้างกองทัพให้ถูกต้องเราก็จะเผชิญหน้ากับศัตรูที่ใหญ่กว่า」ฉันค้นพบว่ามีการโจมตี New Thẻครั้งนี้
 For the surrounding refugees, this place looked like utopia
สำหรับผู้ลี้ภัยโดยรอบสถานที่แห่งนี้ดูคล้ายกับยูโทเปีย
 In that case, choosing self-sufficiency and leisure is no longer an option
ในกรณีนี้การเลือกการพึ่งตัวเองและการพักผ่อนหย่อนใจไม่มีทางเลือกอีกต่อไป
 「In the first place, weren’t we discriminated against and destroyed by those empire lot? If let’s join forces」「Even if you say so, will New Karta consent?」「Fortunately, there haven’t been any deaths in this war yet
「ในตอนแรกพวกเราไม่เลือกปฏิบัติและถูกทำลายโดยจักรวรรดิเหล่านั้นหรือ? 
 Neither are the fields ruined
ทั้งสองสาขาไม่ถูกทำลาย
 The feeling of hatred shouldn’t be so strong
ความรู้สึกของความเกลียดชังไม่ควรจะแข็งแรงมาก
 In that case I will also try」 I held my hand out to Intanyu
ในกรณีนี้ฉันก็จะลองด้วย」ฉันจับมือออกไปที่ Intanyu
「Let’s make a new state, a beastmen state that wouldn’t be defeated by the empire!」 Intanyu, still bewildered, grasped my hand
「ลองสร้างรัฐใหม่ขึ้นมาเป็นรัฐ beastmen ที่จะไม่แพ้จักรวรรดิ! 」 Intanyu ยังงงงวยคว้ามือไว้