บทที่ 889 – ทักษะปิศาจ
 
 
 
ผมยาวของ ชูเฟิง พริ้วไสว พร้อมกับเสื้อผ้าของเขา ในขณะที่เขายืนอยู่ในอากาศ มันดูราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้าที่ไร้พ่าย ผู้เชี่ยวชาญนับพันบนเรือรบต่างขยับถอยหลัง เมื่อพวกเขาเห็น ชูเฟิง เดินเข้ามาใกล้ “ชูเฟิง อย่าคิดว่าเจ้าจะแข็งแกร่งกว่าข้า หากข้าต้องการที่จะฆ่าเจ้า เจ้าย่อมไม่รอด !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ทุกคนต่างไม่คิดว่า มู่หรง ซุน จะตะโกนออกมาเช่นนั้น แต่เขายังระเบิดพลังมหาศาลออกมา “ฮ่าห์ !!”
 
 
 
หลังจากระเบิดพลังออกมาแล้วนั้น แววตาของ มู่หรง ซุน ก็เปลี่ยนเป็นสีแดงกร่ำ พร้อมกับมีออร่าสีแดงที่อัดแน่นเป็นโซ่พุ่งออกจากร่างเขา ทะลุไปยังผู้เชี่ยวชาญนับพันที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา “อ๊าาาา !!”
 
 
 
เมื่อโซ่สีแดงฉานพุ่งทะลุร่างของพวกเขาไปนั้น พวกเขาก็ล้มลงคุกเข่าบนพื้น บางคนถึงกับกุมขมับแน่น และกลิ้งไปมาบนพื้นด้วยความเจ็บปวดทรมาน 
 
 
 
พวกเขากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน พร้อมกับออร่าพลังของพวกเขาไหลออกจากร่าง เข้าสู่ร่างกายของ มู่หรง ซุน โดยผ่านโซ่สีแดงนั่น 
 
 
 
เมื่อออร่าพลังมหาศาลไหลเข้าสู่ร่างกายของ มู่หรง ซุน นั้น ร่างกายของเขาก็ฟื้นฟูขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่องรอยของการบาดเจ็บในก่อนหน้านี้ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย 
 
 
 
ไม่เพียงแค่ร่างกายที่บาดเจ็บของเขาจะฟื้นขึ้นมานั้น แต่ออร่าพลังที่อ่อนแอของเขาก็กำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว มันเพิ่มขึ้นจนถึงระดับเก้า แทบจะทะลวงเข้าสู่ขั้นราชันย์สงคราม “อ๊าาาาา !!”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ มู่หรง ซุน กำลังแข็งแกร่งขึ้น เหล่าผู้เชี่ยวชาญของหมู่เกาะประหาร ที่พูกโซ่สีแดงทะลวงร่างออกไปนั้น ต่างกรีดร้องออกมาอย่างน่าหวาดกลัว 
 
 
 
เหล่าผู้เชี่ยวชาญกว่าพันคน ที่มีอายุไม่มากนัก ในตอนนี้ ใบหน้าของพวกเขาเหี่ยวย่นจนดูราวกับคนชรา พวกเขาได้กลายเป็นคนที่อ่อนแอโดยสมบูรณ์ “สวรรค์ !! นี่มันอะไรกัน !?””ทักษะปิศาจ !! นี่มันทักษะปิศาจแน่นอน !! มันสามารถเพิ่มพลังของตัวเองขึ้น โดยการดูดซับพลังของผู้อื่น !!””นี่มันทุเรศจริงๆ !! นายน้อยแห่งหมู่เกาะประหารกลับฝึกฝนทักษะปิศาจเช่นนี้ อีกทั้งยังใช้มันกับคนของตัวเอง นี่มันการกระทำของปิศาจ สวรรค์จะต้องลงโทษ !!”
 
 
 
ทุกๆ คนสามารถเห็นได้ชัดเจนว่า มู่หรง ซุน กำลังเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองขึ้น โดยการดูดพลังงานของคนของหมู่เกาะประหารของเขา 
 
 
 
ในเส้นทางการบ่มเพาะพลังนั้น แม้มันจะไม่สวยหรูนัก แต่การเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองขึ้น โดยการดูดพลังของผุ้อื่นนั้น เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ 
 
 
 
นี่คือเหตุผลที่ทำให้คนอื่นๆ ที่ไม่ใช่คนของหมู่เกาะหารต่างโกรธแค้น มู่หรง ซุน เพราะเขาต้องการเอาชนะ ชูเฟิง จนต้องใช้วิธีที่โหดร้าย น่ารังเกียจ และไร้ยางอายเช่นนี้ “นายน้อยต้องชนะ !! นายน้อยต้องชนะ !! นายน้อยต้องชนะ !!”เหล่าผู้เชี่ยวชาญของหมู่เกาะประหาร ที่โดน มู่หรง ซุน ดูดพลังไปนั้น ต่างประคองร่างขึ้น พร้อมกับตะโกนออกมา 
 
 
 
พวกเขาไม่ได้ตำหนิ มู่หรง ซุน ที่ชิงสิ่งสำคัญของพวกเขาไป แต่ราวกับว่าพวกเขารู้สึกเป็นเกียรติมากกว่า ที่ได้ทำเช่นนั้น 
 
 
 
เหล่าผู้คนรอบข้างต่างตกตะลึง เพราะสิ่งที่พวกเขาทำไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่าความภักดี แต่มันเป็นความโง่เขลา “ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าจะตอบแทนพวกเจ้าสำหรับการเสียสละของพวกเจ้าในวันนี้ !! เมื่อกลับไปยังหมู่เกาะประหาร ข้าจะตบรางวัลให้กับทุกคนอย่างงาม !!”
 
 
 
มู่หรง ซุน กล่าวกับผู้ใต้บังคับบัญชา พร้อมกับยิ้มบาง หลังจากนั้น เขาก็หันกลับไปจ้องที่ ชูเฟิง ด้วยสายตาที่แดงฉาน พร้อมตะโกนออกมาว่า”
 
 
 
ชูเฟิง จงนำยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ออกมาซะ วันนี้ข้าจะนำมันกลับคืนจากมือเจ้า !!”
 
 
 
มู่หรง ซุน พุ่งออกไปด้วยออร่าพลังมหาศาลจากเรือรบ “หึ !! ความแข็งแกร่งของเจ้า ไม่เพียงพอให้ข้าต้องใช้ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์หรอก !!”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม แม้ว่า มู่หรง ซุน จะเพิ่มพลังด้วยการดูดพลังของผู้ใต้บังคับบัญชามา แต่ ชูเฟิง ก็ยังไม่เห็นเขาเป็นคู่ต่อสู้ที่คู่ควรแม้แต่น้อย “เกราะสายฟ้า !!”
 
 
 
เพียงพริบตาเดียวนั้น สายฟ้าสี่สีก็วิ่งผ่านแววตาของ ชูเฟิง พร้อมกับระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา ในขณะที่ร่างของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเกราะสายฟ้า 
 
 
 
หลังจากมันปรากฏออกมานั้น ออร่าพลังของ ชูเฟิง ก็เพิ่มขึ้นเป็นระดับหก จากระดับห้า ขั้นจ้าวสงคราม 
 
 
 
***** วิ้งงงงงงง ***** 
 
 
 
หลังจากนั้น มังกรสีฟ้า ก็ปรากฏออกมาใต้ฝ่าเท้าของเขา อีกทั้งเกราะเต่าทมิฬก็ถูกเสริมความแข็งแกร่งขึ้นบนร่างกายของเขา พร้อมกับที่เขากระชับดาบตราประทับมังกรในมือแน่นขึ้น ชูเฟิง ได้เข้าโจมตี มู่หรง ซุน ด้วยทักษะเร้นลับสองทักษะ กับยอดยุทธภัณฑ์ชั้นกึ่งราชวงศ์ในมืออย่างรวดเร็ว 
 
 
 
***** ตูมมมมมมมมม ***** 
 
 
 
สองผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งเข้าปะทะกันอย่างรวดเร็ว คลื่นพลังมหาศาลแผ่กระจายออกมาอย่างไม่สิ้นสุด 
 
 
 
มู่หรง ซุน กำลังอัดแน่นไปด้วยความโกรธ เขากำยอดยุทธภัณฑ์ชั้นกึ่งราชวงศ์ในมือแน่นขึ้น พร้อมกับปลดปล่อยพลังเข้าใส่ ชูเฟิง อย่างบ้าคลั่ง 
 
 
 
แต่ด้วยมังกรฟ้าที่ใต้ฝ่าเท้า เกราะเต้าทมิฬที่ห่อห้อมร่างกาย พร้อมทั้งดาบตราประทับมังกรในมือของ ชูเฟิง เขาทำให้ มู่หรง ซุน กลายเป็นคนโง่ไปในพริบตา เขาเพียงวนไปรอบๆ อยางง่ายดาย เพื่อหลบการโจมตีทั้งหมด “ชูเฟิง แน่จริงอย่าหลบซิวะ !! เจ้าไม่กล้าสู้กับข้าซึ่งๆ หน้ารึ !!”
 
 
 
มู่หรง ซุน ขบฟันแน่นด้วยความโกรธ ในขณะที่การโจมตีของเขาทั้งหมดพบแต่ความว่างเปล่า “พยัคฆ์ขาวสังหาร !!”
 
 
 
หลังจาก มู่หรง ซุน คำรามออกมานั้น ชูเฟิง ได้ใช้ทักษะพยัคฆ์ขาวสังหารออกมาเข้าใส่เขา ทำให้ มู่หรง ซุน ไม่มีโอกาสได้ตอบโต้ “อ๊าาาาา !!”
 
 
 
มู่หรง ซุน ที่ไร้การป้องกันนั้น ถูกซัดกระเด็นไปไกลหลายพันเมตร พร้อมกับเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของเขา พุ่งไปทางผู้คนที่สังเกตการณ์อยู่ “ฮู้ววว !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ทุกคนต่างแตกฮือออกมา พวกเขาต่างมองไปที่ มู่หรง ซุน ที่มีใบหน้าขาวซีด พร้อมกับที่แขนของเขาเหลือเพียงข้างเดียว ทุกคนต่างมองไปที่เขาด้วยความเย็นชา และไม่มีแม้แต่คนเดียว ที่จะเข้าไปช่วยเหลือเขา 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : เด๋วมันก็ดูดพลังอีกหรอก!!! 
 
 
 
B : นั้นสิๆ โดดถอยให้ห่างๆเหอะพวกมืง 
 
 
 
C : ผิดที่เฟิงแหละ ดันอัดมันไปทำเบือกอะไรทางนั้น!!!