บทที่ 888 – ความโกรธ
 
 
 
“อึก !! มู่หรง ซุน ตั้งใจถอยเพื่อหาโอกาสใช้ทีกษะต้องห้ามระดับบาดาลเช่นนั้นรึ !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ใบหน้าของสมาชิกพรรคมารทลายราตรีเปลี่ยนไปในทันที เพราะพลังของทักษะต้องห้ามระดับบาดาลนั้นรุนแรงอย่างมาก และในเวลานี้ ชูเฟิง ก็ไม่สามารถหนีออกมาได้ “สวย !!”
 
 
 
ในทางกลับกัน คนของหมู่เกาะประหาร และสองปราการของตระกูลวิหคศักดิ์สิทธิ์ ต่างตะโกนออกมาด้วยความยินดี เพราะพวกเขาเห็นว่า มู่หรง ซุน สวนกลับได้อย่างยอดเยี่ยม “ทักษะ พยัคฆ์ขาวสังหาร !!”
 
 
 
* โฮ่กกกกกก * 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น ชูเฟิง ก็ตะโกนออกมา พร้อมกับมีกรงเล็บของพยัคฆ์ของพุ่งออกมาจากฝ่ามือของ ชูเฟิง พร้อมเสียงคำรามดังสนั่น 
 
 
 
กรงเล็บพยัคฆ์พุ่งออกจากฝ่ามือของ ชูเฟิง ตรงไปยังดาบลวงตาอขง มู่หรง ซุน อย่างรวดเร็ว 
 
 
 
***** ตูม ครืนนนนนนนนน ***** 
 
 
 
พลังทั้งสองสายเข้าปะทะกันอย่างรวดเร็ว พร้อมกับระเบิดออกมาอย่างรุนแรง คลื่นพลังมหาศาลได้กระจายออกมากลืนกินทั้ง ชูเฟิง และ มู่หรง ซุน ไปจนหมด 
 
 
 
ในเวลานั้น ทั้งคนของหมู่เกาะประหาร และพรรคมารทลายราตรี ต่างขมวดคิ้วแน่นด้วยความกังวล 
 
 
 
คลื่นพลังมหาศาลที่ระเบิดออกมานั้นน่ากลัวเกินไป มันทำให้ทุกคนไม่สามารถจินตนาการถึง ชูเฟิง และ มู่หรง ซุน ที่อยู่ใจกลางคลื่นพลังงานนี้ได้ 
 
 
 
แม้ว่าทั้งสองคนจะเป็นปล่อยพลังมหาศาลนี้ออกมา แต่ด้วยคลื่นพลังที่บ้าคลั่งของดาบลวงตา และพยัคฆ์ขาวสังหาร คนธรรมดาย่อมไม่สามารถมีชีวิตรอดออกไปได้อย่างแน่นอน 
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
ในเวลานั้น ก็มีคนกระโจนออกมาจากคลื่นพลังมหาศาลขึ้นไปบนเรือรบของหมู่เกาะประหาร คนผู้นั้นก็คือ มู่หรง ซุน 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้น เสื้อผ้าของเขาถูกชโลมไปด้วยเลือดทั่วร่างกายของเขา และมือที่กำยอดยทธภัณฑ์ชั้นกึ่งราชวงศ์ยิ่งได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง มันไม่มีเนื้อเหลืออยู่ เผยให้เห็นกระดูกขาวโพลนปรากฏออกมา มันเป็นภาพที่ยากเกินจะทนเห็นได้ 
 
 
 
***** วูบบบบ ***** 
 
 
 
หลังจากที่ มู่หรง ซุน กระโจนออกไปแล้วนั้น คลื่นพลังมหาศาลก็ลดลงไป ทำให้ทุกคนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ในเวลานั้น ชูเฟิง ยังคงยืนอยู่ที่เดิม โดยมีออร่าพลังสีเขียวปกคลุมร่างกายของเขาอยู่ และแม้แต่เสื้อผ้าของเขาก็ไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่จิ๊ดเดียว “สวรรค์ !! มู่หรง ซุน ได้รับบาดเจ็บหนักจากคลื่นพลังนี้ แต่ ชูเฟิง กลับไม่เป็นอะไรเลย !! นี่มันเกิดอะไรขึ้น !?”
 
 
 
เมื่อเห็นว่า มู่หรง ซุน อยู่ในสภาพที่น่าเวทนา แต่ ชูเฟิง กลับไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย ทุกคนต่างหาเหตุผลมาสรุปเหตุการณ์ตรงหน้านี้ไม่ได้แม้แต่น้อย “มู่หรง ซุน เจ้าคิดว่าตัวเองฉลาดนักเช่นนั้นรึ !! แต่เจ้าไม่รู้เลยว่าข้าได้ผ่านอะไรมาบ้าง !! ก่อนที่เจ้าจะใช้ทักษะต้องห้ามระดับบาดาลออกมา ข้าก็ได้วางแผนตอบโต้เอาไว้แล้ว !!””แม้ว่าทักษะพยัคฆ์ขาวสังหารของข้าจะเป็นทักษะเร้นลับ แต่ข้าก็เข้าใจมันอยู่บ้าง แต่ถึงอย่างไรมันก็มีช่องว่างระหว่างทักษะดาบลวงตาของเจ้าอยู่ ข้าไม่ได้ใช้ทักษะพยัคฆ์ขาวสังหารเพื่อทำลายพลังษะดาบลวงตาของเจ้า แต่ข้าใช้มันเพื่อสร้างคลื่นพลังมหาศาลนี้ออกมาต่างหาก !!””ทันทีที่คลื่นพลังระเบิดออกมา ข้าก็ใช้ทักษะเกราะเต่าทมิฬออกมา ข้าก็จะไม่ได้รับอันตรายใดๆ ต่อคลื่นพลังทั้งหมดนั่น !!””แต่เจ้ากลับคิดเพียงแค่ว่าดาบลวงตาจะสามารถจัดการข้าได้ และไม่คิดว่ามันจะเปลี่ยนเป็นคลื่นพลังที่แรงแรงเช่นนี้ !!””นั่นคือเหตุผลที่ทำให้เจ้าไม่สามารถตอบสนองได้ทัน และไม่สามารถสร้างการป้องกันเพื่อต้านคลื่นพลังของดาบลวงตา และพยัคฆ์ขาวสังหารได้ !!””ในเมื่อเจ้าต้องการที่จะเล่นไม่ซื่อกับข้า !! ข้าก็ได้สอนให้เจ้ารู้ถึงผลลัพธ์นั้นแล้ว !!””เป็นยังไงบ้างล่ะ มู่หรง ซุน !! ที่ได้รับบาดเจ็บเพราะทักษะของตัวเอง !!”
 
 
 
ชูเฟิง ยิ้มบางออกมา ขณะที่กล่าวอธิบายให้ มู่หรง ซุน และคนอื่นๆ ได้ฟังถึงสิ่งที่เกิดขึ้น 
 
 
 
การกระทำของ ชูเฟิง นั้น มันเป็นการบอกทุกคนว่า มู่หรง ซุน คิดว่าตัวเองฉลาด แต่กลับไม่รู้เลยว่า ชูเฟิง นั้นอ่านขาดมาแต่แรก 
 
 
 
***** ฮู่ววววว ***** 
 
 
 
หลังจากได้ยินเช่นนั้น นอกจากคนของหมู่เกาะประหาร ทุกคนต่างถอนหายใจยาวๆ ออกมาด้วยความตะลึง พวกเขาต่างเชื่อในคำกล่าวของ ชูเฟิง 
 
 
 
แม้ว่า ชูเฟิง จะมีพลังน้อยกว่า มู่หรง ซุน ถึงสามระดับ แต่ทุกๆ ครั้งที่พวกเขาเผชิญหน้ากันนั้น ชูเฟิง กลับสามารถชิงความได้เปรียบมาได้ทุกครั้ง ราวกับว่าเขาสามารถมองออกทุกๆ อย่างในการกระทำของ มู่หรง ซุน 
 
 
 
เมื่อเป็นเช่นนี้ ทุกๆคนต่างคิดว่าในอนาคตนั้น ไม่ว่าจะเป็นด้านสติปัญญา หรือด้านความแข็งแกร่ง ชูเฟิง ย่อมเหนือกว่า มู่หรง ซุน อย่างมาก 
 
 
 
ในตอนนี้ ชื่อของอัจฉริยะอันดับหนึ่งของเขตทะเลตะวันออกได้เปลี่ยนไปแล้ว ตราบใดที่ ชูเฟิง ปรากฏตัวออกมาก่อนนั้น มู่หรง ซุน ย่อมไม่ได้เข้าใกล้กับชื่อเสียงนี้เลยแม้แต่น้อย 
 
 
 
ในตอนนี้ ชื่อของอัจฉริยะอันดับหนึ่งของเขตทะเลตัวันออกนั้น สมควรเป็นของ ชูเฟิง 
 
 
 
อย่างน้อย ในสายตาของหลายๆ คนนั้น พวกเขาก็คิดว่าไม่มีใครเหมาะสมเท่า ชูเฟิง อีกแล้ว “นิรันดร์ที่หก เจ้าบอกเองใช่หรือไม่ ว่าคนของหมู่เกาะประหารจะไม่กลับคำ !!””เจ้าบอกเองว่ายินดีจะปล่อยทุกคนไป หากข้าสามารถเอาชนะนายน้อยของเจ้าได้ !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาพร้อมกับจ้องไปที่นิรันดร์ที่หก “เอิ่ม……..”
 
 
 
นิรันดร์ไม่รู้ว่าจะตอบเช่นไร เมื่อได้ยินคำถามเช่นนั้น 
 
 
 
เขาไม่คิดเลยว่า มู่หรง ซุน จะพ่ายแพ้ และไม่คิดเลยว่า ชูเฟิง จะสามารถทำให้ มู่หรง ซุน ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ได้ 
 
 
 
ในสถานการณ์ปัจจุบันนั้น มู่หรง ซุน ไม่ใช่คู่มือของ ชูเฟิง แม้แต่ในอนาคต เขาย่อมต้องได้รับความอับอายเช่นนี้อีกแน่นอน 
 
 
 
หมู่เกาะประหารได้เตรียมการไว้มากมาย เพื่อสถานการณ์ในวันนี้ พวกเขาจึงไม่อาจปล่อย ชูเฟิง และคนอื่นๆ ไปได้ง่ายๆ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในวันนี้มีผู้รู้เห็นเหตุการณ์จำนวนมาก หากพวกเขาแพร่งพรายเรื่องนี้ออกไป มันย่อมไม่เป็นผลดีต่อหมู่เกาะประหาร 
 
 
 
แต่…….พวกเขาก็ไม่สามารถสังหารทุกคนเพื่อปกปิดความลับนี้ได้เช่นกัน 
 
 
 
เพราะถึงอย่างไร หมู่เกาะประหารก็ไม่ได้ห้ามพวกเขาเหล่านั้น แต่กลับยินดีให้พวกเขาเข้าชมการต่อสู้ในครั้งนี้ 
 
 
 
ดังนั้น ไม่ช้าก็เร็ว ข่าวนี้จะแพร่กระจายออกไปในเขตทะเลตะวันออกอย่างแน่นอน ไม่ว่าจะปล่อยพวกเขาไป หรือไม่ปล่อยพวกเขาไปก็ตาม “ข้ายังไม่แพ้ !!”
 
 
 
ในขณะนั้น มู่หรง ซุน ก็ตะโกนออกมา ในขณะที่เลือดอาบไปทั่วร่างกายของเขา พร้อมกับที่ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด แต่แววตาของเขากลับอัดแน่นไปด้วยความกราดเกรี้ยว ออร่าพลังของเขาถูกปลดปล่อยออกมาอย่างรุนแรง แม้แต่บรรยากาศรอบๆ ตัวของเขายังบิดเบี้ยว 
 
 
 
ทุกคนต่างยอมรับว่าพวกเขาหวาดกลัวต่อ มู่หรง ซุน ในเวลานี้ เพราะพวกเขาสัมผัสได้ถึงความกระหายเลือด และจิตสังหารที่รุนแรง เห็นได้ชัดว่านี่คือฟางเส้นสุดท้ายของนายน้อยแห่งหมู่เกาะประหาร 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ชูเฟิง ไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขาทะยานออกไปในอากาศ และเดินเข้าหา มู่หรง ซุน ที่ยืนอยู่บนเรือรบ พร้อมกับกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มว่า”
 
 
 
มู่หรง ซุน !! โอ้ มู่หรง ซุน !! เจ้าคงจะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ของเจ้าสินะ !! ไม่เป็นไร ข้าจะอัดเจ้าจนกว่าเจ้าจะยอมรับมัน !!”
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : สนุกจุงเบย!!! 
 
 
 
B : ในความสนุก มักจะมาพร้อมกับสิ่งที่เราคาดไม่ถึง . . . . 
 
 
 
A : มีอะไรหรอ!!! 
 
 
 
B : ก็ถ้าหมู่เกาะประหารแพ้ไปในครั้งนี้ รับรองได้พวกมันต้องมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่แน่ๆ ตัวประมุข กับ บรรพบุรุษ ไม่แน่ก็อาจจะปรากฏ แล้วพี่เฟิงที่ไร้กำลังของอาจารย์จะต่อกรได้หรอ!!! 
 
 
 
A : เออว่ะ!!!