บทที่ 722 – ขอร้อง ไต้กู๋
 
 
 
ด้วยความช่วยเหลือของ ชูเฟิง ในการปรับแต่งเห็ดนิรันดร์แห่งการทำลาย จาง เทียนยี่ และคนอื่นๆ ก็สามารถดูดซับพลังได้สำเร็จ ไม่ว่าจะเป็น ซูรู่ , ซูเหม่ย ด้าน เจียง หวู่ชาง พลังของเขาเพิ่มขึ้นถึงสองระดับ จากขั้นแดนสวรรค์ระดับสี่ กลายเป็นขั้นแดนสวรรค์ระดับหก 
 
 
 
ในขณะเดียวกันนั้น ทางด้าน จาง เทียนยี่ กลับดูดซับพลังได้อย่างยอดเยี่ยม พลังของเขาเพิ่มขึ้นถึงสามระดับ จากแดนสวรรค์ระดับห้า กลายเป็นแดนสวรรค์ระดับแปด เทียบเท่ากับ ชูเฟิง 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ช่วยทุกคนปรับแต่งเห็ดนิรันดร์แห่งการทำลายแล้วนั้น ใบหน้าของ ชูเฟิง ก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีด ราวกับว่าเขากำลังทรมานด้วยโรคร้าย “ฮ่าๆ !! ดีมาก !! เห็ดนิรันดร์แห่งการทำลายสามารถเพิ่มพลังได้อย่างมากจริงๆ !!””แม้ว่า รู่น้อย , เหม่ยน้อยและน้อง หวู่ชาง จะไม่สามารถเพิ่มพลังได้เท่ากับพี่ จาง เพราะยังดูดซับไม่หมดก็ตาม แต่ข้าคิดว่าอีกไม่นานทุกคนจะต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่ !!””ด้วยพลังของเห็ดนิรันดร์แห่งการทำลายพวกนี้ ภายในปีนี้พวกเจ้าจะต้องเข้าสู่จุดสูงสุดของขั้นแดนสวรรค์ได้แน่ หรือไม่ก็อาจจะทะลวงเข้าสู่ขั้นจ้าวสงครามได้เลยทีเดียว !!”
 
 
 
ในตอนนี้ ชูเฟิง รู้สึกมีความสุขอย่างมาก เพราะเขาสามารถช่วยเหลือคนใกล้ชิดของเขาให้มีพลังวิญญาณเพิ่มขึ้นได้ มันยิ่งทำให้เขารู้สึกโล่งใจอย่างมากอีกด้วย 
 
 
 
เพื่อปกป้องคนที่ตนเองรักนั้น แม้จะมีโล่มากเท่าไรก็ไม่อาจเพียงพอ และนั่นก็ไม่ใช่วิธีการที่ฉลาด ทางออกที่ดีที่สุด คือการทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้น จนสามารถปกป้องตัวเองได้จึงเป็นหนทางที่ดีที่สุด 
 
 
 
นั่นคือเหตุผลที่ทำให้ ชูเฟิง อยากยกระดับพลังของ ซูรู่ และคนอื่นๆ เพื่อที่พวกเขาจะได้ปกป้องตัวเองได้นั้นเอง “ศิษย์น้อง ชูเฟิง ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของเจ้า ในวันนี้ข้า จาง เทียนยี่ ได้จดจำการกระทำของเจ้าเอาไว้ในใจตลอดไป !!”
 
 
 
เมื่อเห็นอาการอ่อนล้าของ ชูเฟิง นั้น หัวใจที่เข้มแข็งของเขาก็พลันสั่นไหว ขอบตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงอ่อนๆ “พี่ใหญ่ ชูเฟิง ข้า เจียง หวู่ชาง จะติดตามท่านไปตลอดชีวิตที่เหลือของข้า !!”
 
 
 
แม้ว่า เจียง หวู่ชาง จะมีสายเลือดของราชวงศ์ แต่เขาก็ไม่สนใจสถานะ เขากลับแสดงออกมาอย่างจริงใจ “พวกเราเป็นพี่น้องกัน ไม่จำเป็นต้องพูดเช่นนั้น หากอยู่ในสถานการณ์เดียวกับข้า ข้าก็เชื่อว่าเจ้าจะทำเช่นเดียวกัน !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาอย่างใจเย็น แม้ว่าร่างกายของเขาจะอ่อนล้า แต่เขาก็รู่สึกมีความสุข “เอาล่ะ อย่าพูดอีกเลย !! ดื่มยานี่ก่อนแล้วเจ้าจะดีขึ้น !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ซูรู่ ก็เดินเข้ามาพร้อมกับถ้วยยาในมือ พร้อมกับใช้ช้อนตักยาป้อนไปที่ปากของ ชูเฟิง 
 
 
 
ในขณะนั้น แม้ว่า ชูเฟิง จะไม่หิว แต่เขาก็รู้ว่านั่นคือสมุนไพรอีกทั้งคนที่ป้อนยังเป็น ซูรู่ มันทำให้เขาไม่อาจปฏิเสธ และเต็มใจที่จะดื่มมัน “หวาาาา…ซุปนี่ไม่มีกลิ่นของยาสมุนไพรเลย อีกทั้งยังอร่อยอีกต่างหาก !!”
 
 
 
หลังจากดื่มเบ้าไปนั้น ชูเฟิง ก็กล่าวชื่นชมออกมา เพราะสมุนไพรถ้วยนี้อร่อยอย่างมาก “แน่นอน !! นี่เป็นสมุนไพรที่พี่สาวข้าทำขึ้นเพื่อเจ้าโดยเฉพาะ !!”ซูเหม่ย กล่าวด้วยรอยยิ้ม “ข้าเพิ่งรู้นะเนี่ย ว่า รู่น้อย จะมีความชำนาญในด้านนี้ด้วย !!”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชูเฟิง จึงยกชามสมุนไพรนั้นขึ้นมา และดื่มมันเข้าไปทั้งหมดอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
หลังจากนั้น ชูเฟิง ก็พักผ่อน ด้วยพลังของสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์ และสมุนไพรที่เขาดื่มไปนั้น เพียงเวลาแค่สองชั่วยาม เขาก็ฟื้นฟูความอ่อนล้ากลับมาอย่างเต็มที่ 
 
 
 
หลังจากนั้น เขาก็ไม่ได้นอนต่อแต่อย่างใด เขาตื่นขึ้นมา เขาพร้อมทั้ง ซูรู่ และคนอื่นๆ ได้ออกไปยังที่พักของ ไต้กู๋ กันอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
พวกเขาจะต้องต่อสู้เพื่อโอกาสในการเข้าสู่นครที่สาปสูญ และ ไต้กู๋ ก็คือความหวังของพวกเขา 
 
 
 
เมื่อมาถึงที่พักของ ไต้กู๋ นั้น มันอาจกล่าวได้ว่ามันคือทำเลที่ดีที่สุดของสำนักสี่คาบสมุทร แต่น่าแปลกที่ไม่มีคฤหาสน์หลังงามตั้งอยู่ มีเพียงกระท่อมหลังน้อยตั้งอยู่เท่านั้น 
 
 
 
มันไม่ใช่ว่าสำนักสี่คาบสมุทรไม่สร้างคฤหาสน์ให้ ไต้กู๋ แต่เป็นเพราะ ไต้กู๋ ไม่ยอมให้สำนักสี่คาบสมุทรสร้างคฤหาสน์ให้เขา และกระท่อมหลังนี้ก็เป็นฝีมือขเขาเอง 
 
 
 
นอกจากนี้ ที่พักของ ไต้กู๋ ยังไม่มีเขตแดนที่แน่ชัด และเขาเองก็ไม่มีคนรับใช้ หรือบริวาร ดังนั้น ทุกคนจึงสามารถเข้าออกพื้นที่ของเขาได้โดยอิสระ แต่การพบตัวเขานั้นก็เป็นเรื่องยากอยู่มาก 
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง และคนอื่นๆ ก็ได้มาถึงที่พักของ ไต้กู๋ และเห็นเพียงกระท่อมหลังน้อยเท่านั้น “พี่ใหญ่ ชูเฟิง ท่านแน่ใจนะว่าท่านเคยพบกับ ไต้กู๋ !! ไม่ผิดคนใช่ไหม !?”
 
 
 
เมื่อก้าวเข้ามายังพื้นที่นี้นั้น เจียง หวู่ชาง ก็แสดงความกังวลออกมา เพราะเขาเคยเห็นความแข็งแกร่งของ ไต้กู๋ มาก่อนและในสำนักสี่คาบสมุทร ไม่มีผู้ใดที่ไม่กลัวเขา “เจ้าไม่ต้องตามข้ามา รออยู่ที่นี่ !!”
 
 
 
ชูเฟิง สัมผัสได้ถึงความกังวลของทุกๆ คน “ไม่ !! ข้าจะตามเจ้าไป !!”
 
 
 
ซูเหม่ย แม้จะหวาดกลัวลึกๆ แต่นางก็ยังคว้าแขนของ ชูเฟิง เอาไว้ “พี่ใหญ่ ชูเฟิง พวกเราจะช่วยกันรับมือนิสัยประหลาดของ ไต้กู๋ ร่วมกัน เขาเป็นคนที่แปรปรวนมาก หากเขาอาละวาดขึ้นมา พวกเราที่เป็นศิษย์ของสำนักสี่คาบสมุทรก็ยังพอจะช่วยเหลือได้ !!”
 
 
 
เจียง หวู่ชาง กล่าวออกมาอย่างจริงจัง “อ่า !!”
 
 
 
ชูเฟิง เพียงพยักหน้าเบาๆ จากนั้นพวกเขาก็เดินตรงไปยังหน้ากระท่อมหลังน้อยนั่นอย่างช้าๆ 
 
 
 
ชูเฟิง ไม่ได้ใช้อำนาจพลังวิญญาณในการตรวจสอบแต่อย่างใด เพราะเขารู้ว่ามันเป็นการเสียมารยาท และเขาก็มั่นใจว่า ไต้กู๋ อยู่ภายในนั้น “ชูเฟิง เข้ามาได้ ส่วนสี่คนรออยู่ด้านนอก !!”
 
 
 
เมื่อพวกเขาเข้ามาใกล้กระท่อมนั้น ก็มีเสียงตะโกนที่ดังราวกับกำลังโกรธ ดังออกมาจากกระท่อมหลังนั้น 
 
 
 
ชูเฟิง เพียงให้ไปยิ้มให้กับ ซูรู่ และคนอื่นๆ เป็นสัญญาณให้พวกเขารออยู่ด้านนอก หลังจากนั้นเขาก็ก้าวเข้าไปในกระท่อม 
 
 
 
กระท่อมหลังนี้ไม่เพียงโทรมแต่ภายนอกเท่านั้น แต่ภายในก็ยังโทรมอย่างมากเช่นกัน แต่ ชูเฟิง ก็ไม่ได้ใส่ใจแต่อย่างใด เขามองตรงไปยังแท่นหินซ้อนกันในกกระท่อม และพบกับชายชราผู้หนึ่งนั่งอยู่บนนั้น ซึ่งเขาก็คือ ไต้กู๋ อย่างแน่นอน 
 
 
 
เขานั่งอยู่บนเตียงหินซ้อนกันด้วยท่าทางสบาย ที่ด้านข้างของเขาเป็นบ้องกัญชา และเขาก็กำลังเพลิดเพลินกับรสชาติของมันอยู่ 
 
 
 
หลังจากเห็น ชูเฟิง เข้ามานั้น เยาก็ยิ้มออกมาจนเห็นซี่ฟันสีเหลือง และกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
สหายข้า ชูเฟิง ในที่สุดเจ้าก็สนใจที่จะมาเป็นศิษย์ของข้า !!””ผู้อาวุโส ข้ามาเพราะเรื่องอื่น !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวพร้อมกับโค้งคาราวะอย่างสุภาพอย่างมาก 
 
 
 
เพราะในตอนนี้นั้น เขาก็ยังไม่สามารถตรวจสอบการบรมเพาะพลังของชายชราลึกลับผู้นี้ได้ 
 
 
 
ตามที่เขาคาดเอาไว้นั้น ไต้กู๋ จะต้องมีพลังสูงสุดของขั้นจ้าวสงคราม หรืออาจจะสูงถึงขั้นราชันย์สงคราม ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ไม่น่าแปลกใจที่สำนักสี่คาบสมุทรจะดูแลเขาอย่างดี เพราะเขาเป็นคนที่แข็งแกร่งอย่างมาก “เมื่อเจ้าไม่ได้มาเพื่อหาอาจารย์ของเจ้า ก็จงกล่าวธุระของเจ้ามา หากข้าช่วยได้ ข้าจะช่วย !!”
 
 
 
ไต้กู๋ กล่าวออกมาอย่างตรงไปตรงมา 
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชูเฟิง ก็บอกความต้องการของเขา อีกทั้งยังให้รายละเอียดออกไปแก่ ไต้กู๋ 
 
 
 
เมื่อได้ฟังเรื่องราวแล้วนั้น ไต้กู๋ ก็หัวเราะร่า และกล่าวออกมาว่า “ข้าก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้เจ้าก็ต้องการจะเข้าสู่นครที่สาปสูญ!! ใช้ป้ายนี่แล้วจะไม่มีใครห้ามเจ้าได้ !!”
 
 
 
ในขณะที่เขากล่าว ไต้กู๋ ก็โยนป้ายส่งให้ ชูเฟิง 
 
 
 
ReaDMGA /////////////////////////////////////////////////// C : ของฟรีไม่มีในโลก!!! 
 
 
 
A : ไต้กู๋ ต้องการอะไรอ่ะ ?!!! 
 
 
 
C : ให้นั่งสูบชา เป็นเพื่อน!!! 
 
 
 
B : แหม๋ นึกว่าอะไร?!! ถุ้ยยย!!! นั่งดื่มน้ำชาก็ว่าไปอย่าง นี้นั่งสูบชา ไต้กู๋อยากได้พี่เฟิงเป็นศิษย์ไม่ว่าอะไรที่ทำให้พี่เฟิงเราประทับใจได้ ไต้กู๋ทำหมด! 
 
 
 
A : แล้วพี่เฟิงยอมเป็นศิษย์ไม๊ บางทีก็สงสารไต้กู๋ เกิดมาแม่งไม่เคยมีศิษย์ พออยากมีเสือกโดนปฏิเสธ 
 
 
 
B : ไม่รู้อ่ะ แต่ใจก็แอบเชียร์ให้พี่เฟิง กราบไต้กู๋เป็นอาจารย์เหมือนกัน เพราะไต้กู๋ ดีกับพี่เฟิงมากๆ ใครหือกับพี่เฟิง ไต้กู๋กระทึบโชว์