บทที่ 768 – มู่หรง ซุน
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง หลับตาแน่น เขาใช้อำนายพลังวิญญาณในการกำหนดทิศทาง ภายใต้พื้นดินนั้น เขาเคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็วราวกับมังกร “ศิษย์น้อง หวู่ฉิง เกิดอะไรขึ้น !? ทำไมเจ้าตกใจเช่นนี้ !?”ใบหน้าของ ชุน หวู เต็มไปด้วยความสับสน เมื่อนางอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เพราะในก่อนหน้านี้นางยังสนทนากับ ชูเฟิง อยู่ดีๆ แต่แล้วเขาก็เกิดตกใจจึงหลบหนีออกมา อีกทั้งยังหนีอยู่ใต้ดิน 
 
 
 
***** ตูม ***** 
 
 
 
ในเวลานั้น เสียงระเบิดก็ดังขึ้น ดินที่ล้อมรอบตัวของ ชูเฟิง และ ชุน หวู ก็ค่อยๆ หลวมขึ้น พร้อมกับลอยขึ้นมาทั้งก้อน 
 
 
 
ในเวลานั้น พวกเขาทั้งสองคนสัมผัสได้ถึงแรงดึงดูดมหาศาล มันเป็นพลังที่พวกเขาไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อย ในท้ายที่สุดนั้น พวกเขาก็ลอยขึ้นมาพร้อมกับมวลดินรอบๆ ร่างกายของพวกเขา 
 
 
 
สุดท้าย ความมืดมิดที่ห่อหุ้มพวกเขาอยู่นั้นก็สว่างขึ้น อีกทั้งพื้นดินที่พวกเขาหลบหนีลงไปในตอนนี้ยังกลายเป็นหลุมลึก ชูเฟิง ขมวดคิ้วแน่นเมื่อเขาเขาลืมตาขึ้นมา ในเวลาเดียวกันนั้น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนของ ชุน หวู ก็แปลเปลี่ยนเป็นความกังวลอย่างเห็นได้ชัด 
 
 
 
เพราะในเวลานั้น มีคนสามคนที่ยืนอยู่ในอากาศกำลังจ้องมองพวกเขาอยู่ 
 
 
 
สองในสามคนนั้นเป็นผู้หญิง อีกหนึ่งคนนั้นเป็นผู้ชาย ผู้หญิงสองคนนั้นมีรูปร่างหน้าตาที่งดงามมาก แม้ว่าพวกนางจะอยู้ท่ามกลางเหล่าสาวงาม พวกนางก็ยังมีความงดงามที่เด่นชัดกว่าผู้อื่น 
 
 
 
หนึ่งในสาวงามนั้น นางมีหน้าอกสีขาวบริสุทธิ์คู่งาม ที่ยื่นออกมาจากเสื้อของนาง มันมีขนาดใหญ่จนแทบที่จะระเบิดออกมาภายนอก และนั่นก็เป็นเสนห์ที่น่าดึงดูดของนาง 
 
 
 
ใบหน้าของนางแสดงออกถึงความเจ้าเล่ห์เฉกเช่นสุนัขจิ้งจอก นางจะเป็นใครอื่นไม่ได้ นอกจากหนึ่งในสามสาวงามแห่งเขตทะเลตะวันออก หยา เฟย 
 
 
 
สาวงามอีกคนนั้น ไม่ได้มีขนาดหน้าอกที่น่าดึงดูดเช่นเดียวกับ หยา เฟย แต่นางก็ปรากฏตัวออกมาพร้อมกับความสง่างามจนน่าหลงไหล นางคือ มู่หรง ว่าน 
 
 
 
ชูเฟิง และ ชุน หวู นั้นคุ้นเคยกับพวกนางทั้งสองคน พวกนางคือยอดอัจฉริยะของหมู่เกาะประหาร เช่นเดียวกับ ซาน เฟิง แต่ในด้านฐานะตำแหน่งนั้น พวกนางสูงส่งกว่า ฉาน เฟิง มาก 
 
 
 
แต่ในเวลานั้น ชูเฟิง ไม่ได้ให้ความสนใจกับพวกนางแม้แต่น้อย สายตาของเขาจ้องมองไปยังชายหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงกลางนะหว่างพวกนางทั้งสองคน 
 
 
 
ชายผู้นี้มีร่างกายสูงใหญ่ รูปลักษณ์ภายนอกของเขาก็เป็นเช่นคนธรรมดา ไม่หล่อ หรือ ว่าน่าเกลียด ใบหน้าของเขาเป็นแบบธรรมดาอย่างมาก 
 
 
 
แม้ว่ารูปลักษณ์ภายนอกของเขาจะดูธรรมดา แต่ใต้คิ้วคมราวใบมีดของเขานั้น แววตาของเขารุนแรง และดุดัน แม้ว่าเขาจะไม่ได้โกรธ แต่ด้วยแววตาของเขา มันทำให้เหล่าผู้คนที่พบเห็น ต่างรู้สึกอ่อนแอลงไป 
 
 
 
สิ่งสำคัญที่สุดนั้น หยา เฟย และ มู่หรง ว่าน มีการบ่มเพาะพลังอยู่ในขั้นจ้าวสงครามระดับห้า แต่เขากลับมีพลังมากถึงขั้นจ้าวสงครามระดับแปด และเขาก็เป็นคนที่ใช้พลังดึง ชูเฟิง และ ชุน หวู ขึ้นมาจากใต้ดิน 
 
 
 
เมื่อเปรียบพลังกับอายุของเขานั้น ชายผู้นี้มีอายุเพียงสามสิบต้นๆ แต่ด้วยความสามารถขนาดนี้ของเขา นับว่าชื่นชมอย่างมาก และ ชูเฟิง ก็รู้ได้ในทันที่ว่าชายผู้นี้คือใคร “มู่หรง ซุน !?”
 
 
 
เป็นไปตามที่เขาคิด เพราะในเวลานั้น ชุน หวู ก็ได้กล่าวชื่อของเขาออกมา เขาคืออัจฉริยะอันดับหนึ่งของเขาทะเลตะวันออก ผู้ที่จะเป็นประมุขของหมู่เกาะประหารในอนาคต และเป็นคู่หมั้นของสองสาวงาม หยา เฟย และ จื่อหลิง เขาก็คือ มู่หรง ซุน 
 
 
 
ในเวลานั้น ชุน หวู รู้สึกหวาดกลัวอย่างแท้จริง และแม้แต่ ชูเฟิง ยังสามารถรับรู้ถึงความกังวลของนางได้อย่างชัดเจน มันเป็นเพราะนางรู้จัก มู่หรง ซุน นางจึงรู้ได้ทันทีว่าทำไม ชูเฟิง จึงพยายามหลบหนีออกไป 
 
 
 
แน่นอนว่า ชูเฟิง จะต้องรู้ถึงการมาของบุคคลที่แข็งแกร่งด้วยอำนาจพลังวิญญาณของเขา 
 
 
 
แต่นางกลับไม่สามารถเข้าใจในสิ่งหนึ่งได้ นั้นคือ อำนาจพลังวิญญาณของ ชูเฟิง นั้นแข็งแกร่งอย่างมาก และมีน้อยคนนักที่จะสามารถตรวจพบการปกปิดของรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่สร้างจากเขา แต่ในเวลานี้ มู่หรง ซุน กลับพบพวกเขา 
 
 
 
แต่ไม่ว่า มู่หรง ซุน จะพบพวกเขาได้อย่างไรก็ตาม ต้องยอมรับว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน ความเป็นและความตายของพวกเขาล้วนขึ้นอยู่กับอารมณ์ของ มู่หรง ซุน ทั้งหมด “แม่นาง ชุน หวู ไม่ได้พบกันนานเลย แต่วันนี้ข้าไม่ได้มาพบท่าน แต่ข้ามาเพื่อพบกับคนข้างๆ ของท่าน !!””สำหรับเหตุผล ข้าคิดว่าท่านน่าจะรู้ดี เป็นเพราะผู้อาวุโส เพียวเมี้ยว ไม่ว่าท่านจะมีความขัดแย้งใดๆ ต่อ ฉาน เฟิง แต่ถึงยัง ท่านก็ไม่ใช่คนที่ทำให้เขากลายเป็นเช่นนั้น ดังนั้น ข้าจะปล่อยเรื่องนี้ไป ท่านควรออกไปก่อน !!”
 
 
 
มู่หรง ซุน กล่าวเสียงเรียบ แต่ ชุน หวู รู้ดีถึงอันตรายที่แฝงอยู่ในคำกล่าวเหล่านั้น “มะ…….”
 
 
 
ในตอนแรกนั้น ชุน หวู ต้องการที่จะปฏิเสธ เพราะนางอาจจะไม่รอดจากเงื้อมมือของ ฉาน เฟิง ถ้าหากไม่ได้รับความช่วยเหลือจาก ชูเฟิง ดังนั้น นางจึงไม่อาจทิ้ง ชูเฟิง ไปได้ “ศิษย์พี่ ชุน หวู ท่านออกไปก่อนเถอะ หากท่านอยู่ จะให้ข้าลำบากในการหลบหนีมากกว่า”
 
 
 
แต่ในเวลานั้น ชูเฟิง ก็ได้ส่งข้อความทางจิตมาหานางก่อนที่นางยะได้กล่าวออกไป “ไม่….”
 
 
 
ชุน หวู ส่ายหน้าของนาง ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความอิดโรย เพราะนางไม่ต้องการให้ ชูเฟิง ตาย นางไม่อยากให้ ชูเฟิง ตายแม้แต่น้อย “แม้ว่าข้าจะตาย แต่อย่างน้อยท่านอาจารย์ของท่าน และผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย ก็จะต้องรู้ว่าผู้ใดเป็นคนที่ฆ่าข้า เพื่อในอนาคตพวกท่านจะได้ล้างแค้นให้กับข้า””แต่ถ้าหากทั้งข้าและท่านตายไปพร้อมกัน ก็จะไม่มีผู้ล้างแค้นให้ข้า หรือท่านได้ !!””นอกจากนี้ ข้ายังเตรียมแผนหลบหนีเอาไว้แล้ว แต่แผนของข้ามันจะไม่สามารถใช้ได้ หากว่าท่านยังอยู่ เชื่อข้า !! มู่หรง ซุน ย่อมไม่สามารถฆ่าข้าได้อย่างง่ายดายแน่นอน”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ 
 
 
 
เมื่อ ชูเฟิง กล่าวออกมาเช่นนั้น ชุน หวู ก็ไม่รู้ว่าจะกล่าวเช่นไร ในความนริงนั้น นางไม่เชื่อว่า ชูเฟิง จะสามารถหลบหนีจาก มู่หรง ซุน ไปได้ แต่ถ้าหากว่านางกลายเป็นตัวถ่วงของเขาจริงๆ นั่นย่อมเป็นการทำร้าย ชูเฟิง “ศิษย์น้อง ชูเฟิง เจ้าต้องรอข้าก่อน ช้าจะไปแจ้งกับท่านอาจารย์ ข้าเชื่อว่าท่านต้องมาช่วยเจ้าแน่ๆ !!””ถ้าเจ้าสามารถหนีไปได้อย่างปลอดภัย เจ้าจะต้องส่งข่าวกลับไปยังยอดหุบเขาสายหมอกในทันที !!”
 
 
 
แม้ว่า ชุน หวู จะไม่เต็มใจ แต่นางก็ไม่มีทางเลือก หลังจากที่นางส่งข้อความทางจิตไปแล้วนั้น นางก็หันหลังกลับและจากไปอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
ในขณะนั้น มู่หรง ซุน และคนอื่นๆ ไม่สามารถได้ยินการสนทนาของ ชูเฟิง กับ ชุน หวุ ได้ แต่พวกเขาก็สามารถคาดเดาได้อย่าง่ายดาย 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่ได้สนใจต่อการสนทนาของ ชูเฟิง กับ ชุน หวู แม้แต่น้อย เพราะในสายตาของ มู่หรง ซุน นั้น ชูเฟิง มีเส้นทางเดียวให้เขาก้าวเดินเท่านั้น นั่นคือความตาย และเขาย่อมไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะหลบหนีออกไป “เจ้ารู้ใช่ไหมว่าข้าคือใคร !?”
 
 
 
มู่หรง ซุน กล่าวถามด้วยความหยิ่งผยอง มันดูราวกับเจ้านายถามคำถามลูกน้อง มันราวกับเขาเป็นกษัติย์ และ ชูเฟิง เป็นเพียงสามัญชนเท่านั้น “อ่า… ข้ารู้ !!” “เจ้าคือนายน้อยของหมู่เกาะประหารที่มีชื่อเสียง ไอ้บ้ากาม ที่ทุกคนในเขตทะเลตะวันออกต่างรู้จักกันดี มู่หรง ซุน !!” 
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวพลางหรี่ตาลง มะมปากของเขาปรากฏรอยยิ้มแห่งความเยาะเย้ยออกมาอย่างชัดเจน เขาไม่ได้หวาดกลัวต่อลักษณะ มู่หรง ซุน แม้แต่น้อย 
 
 
 
มู่หรง ซุน สามารถกำหราบผู้อื่นได้อย่างง่ายดาย เพียงแค่ลักษณะของเขา แต่…….การกระทำของ ชูเฟิง ในตอนนี้ มันกลับทำให้รู้สึกประหลาดใจอยู่มาก “โอหัง !!”
 
 
 
เมื่อเขาเห็นทัศนคิติที่กล้าหาญของ ชูเฟิง ที่กล้าด้าเขาว่า “ไอ้บ้ากาม”
 
 
 
ต่อหน้าคู่หมั้นของเขานั้น มันทำให้เขาโกรธขึ้นมาในทันที จิตสังหารพวยพุ่งออกมาผ่านประกายตายของเขาอย่างรวดเร็ว “ไม่จริงรึ !? แม่นาง หยา เฟย คงจะรู้ดี ไม่เช่นนั้นนางคงจะไม่อยากนอนกับเจ้า !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวพลางมองไปที่ หยา เฟย ด้วยแววตาแนะนำ เขาต้องการที่จะจุดประกายความขัดแย้งของสองคนนี้ 
 
 
 
ReadMGA /////////////////////// A : พี่เฟิง ถ้ามืงตายจริงๆ เพียวเมี้ยวไม่ทันออกโลง พ่อมืงคงพรวดมาเลย!!! 
 
 
 
B : อยากรู้ป่ะ ว่าพ่อมันส่งใครมาคอยคุ้มกันชูเฟิง ?!! 
 
 
 
A : อยาก!!! 
 
 
 
B : กูก็ไม่รู้!!! 
 
 
 
C : แล้วจะพูดหาพระแสง ?! ต้องรออ่านเอาเองแล้วละคับ ท่านผู้ชม แต่บอกเลยงานนี้ พี่เฟิง เจ็บหนัก 
 
 
 
B : เจ็บแค่ไหนพี่เฟิงก็ต้องทนไปก่อน รอวันล้างแค้น หมื่นเท่าพันทวี ตอนนี้หาทางหนีให้ไวที่สุดแบบด่วนๆ เพราะคิดจะสู้คงไม่ไหว