บทที่ 983 – หลังจากตื่น
 
 
 
“ต้านต้าน !! ต้านต้าน !! ต้านต้าน !!………….”
 
 
 
โลกแสนจะวุ่นวายภายใต้สายตาของเขา แต่มีสิ่งหนึ่งที่ชัดเจนอย่างมากภายใต้สภาพแวดล้อมที่ไม่อื้ออำนวยทั้งหมด ชูเฟิง ยังคงเรียกชื่อ ต้านต้าน อย่างต่อเนื่อง เขาเรียกออกมาซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า 
 
 
 
เขารู้ว่านี่คือความฝัน มันเป็นฝันที่ยาวนาน และเขาไม่รู้ว้าหลังจากที่เขาตื่นขึ้นจะเป็นเช่นไร 
 
 
 
ไม่ว่าทุกสิ่งจะเป็นเช่นไร เขาก็ยังคงตะโกนเรียกหา ต้านต้าน ตลอดเวลา เพราะหลังจากที่นางได้รับบาดเจ็บนั้น มันเป็นสิ่งที่เชาไม่อาจทนรับไหวได้ 
 
 
 
ท่ามกลางความฝันที่ยาวนานนั้น ชูเฟิง ไม่รู้ว่าเวลาได้ไหลผ่านไปนานเท่าไร แต่เขาก็ยังคงตะโกนเรียกหา ต้านต้าน อย่างไม่หยุดหย่อน เพราะในความฝันนั้นเขาไม่จำเป็นต้องพัก หรือรู้สึกง่วง แต่สิ่งที่เขาเป็นกังวลมากที่สุดก็คือความปลอดภัยของ ต้านต้าน “หยุดเรียกข้าซะที !! ข้ากำลังหลับสบายๆ แต่กลับต้องตื่นมาเพราะเจ้า !!”
 
 
 
ในที่สุดเสียงอันไพเราะของ ต้านต้าน ก็ดังขึ้น เสียงของนางไม่มีความอ่อนแอใดๆ แม้แต่น้อย แต่กลับเป็นความเอาแต่ใจมากกว่าในน้ำเสียงของนาง “ต้านต้าน เจ้าเป็นอะไรไหม !?”
 
 
 
เมื่อได้ยินเสียงของ ต้านต้าน นั้น ชูเฟิง ก็รู้สึกมีความสุขอย่างมาก แม้ว่าน้ำเสียงของนางจะฟังดูแล้วทำให้รู้สึกว่านางไม่เป็นอะไรก็ตาม แต่ ชูเฟิง ก็ยังคงถามออกมา เพราะถึงอย่างไรนี่ก็เป็นความฝัน มันจึงทำให้เขาไม่มั่นใจว่านั่นจะเป็นเสียงของนางจริงๆ หรือไม่ “ข้าใช้เวลาดูดซับแหล่งพลังงานมายาวนาน ตอนนี้ข้าต้องการจะพักผ่อน !! เจ้ารีบตื่นเถอะ ทุกๆ คนกำลังรอเจ้าอยู่ !!”
 
 
 
เสียงของนางดังขึ้นมาอีกครั้ง และหายไป 
 
 
 
ทันใดนั้น แสงสว่างก็สาดส่องเข้ามาในความมืด เขาค่อยๆ ลืมตาขึ้นและพบว่าในเวลานี้เขาได้นอนอยู่บนที่นอนที่แสนจะสบาย และสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย มันทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าตอนนี้เขาได้อยู่ที่หุบเขาสายหมอก “ฮ่าๆ ในที่สุดเจ้าก็ฟื้นขึ้นมา !! เสียงของ ต้านต้าน ดังขึ้นอีกครั้ง “ต้านต้าน เจ้าปลอดภัยจริงๆ !!”
 
 
 
หลังจากตื่นขึ้นมานั้น เขาก็ใช้อำนาจพลังวิญญาณตรวจสอบนางในทันที และเขาก็พบว่าอาการบาดเจ็บของนางนั้นได้รับการเยียวยาจนหมดแล้ว 
 
 
 
ที่สำคัญที่สุดนั้น ในตอนนี้พลังของนางอยู่ในขั้นเดียวกับเขาคือขั้นจ้าวสงครามระดับแปด ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะนางได้ดูดซับแหล่งพลังงานของ เจียง ฉีซา , มู่หรง หมิงเทียน และผู้เชี่ยวชาญจากหมู่เกาะประหาร และสามมหาอำนาจ 
 
 
 
ต้านต้าน นั้นเป็นคนพิเศษอย่างมาก นางถูกผนึกพลังที่แท้จริงเอาไว้ ดังนั้น แม้ว่านางจะดูดซับแหล่งงานมามาก แต่ก็ทำให้การบ่มเพาะพลังของนางฟื้นขึ้นมาได้อย่างจำกัด 
 
 
 
ข้อจำกัดเหล่านี้จะชัดเจนมากขึ้น เมื่อการบ่มเพาะพลังของนางเพิ่มสูงขึ้น การเพิ่มการบ่มเพาะพลังของนางในแต่ละขั้นนั้นจะเพิ่มมากขึ้นเช่นเดียวกับ ชูเฟิง 
 
 
 
แต่นางแตกต่างจาก ชูเฟิง อย่างมาก เพราะ ชูเฟิง สามารถกลั่นพลังได้จากทรัพยากรต่างๆ แต่สำหรับนางนั้นจะสามารถได้รับการบ่มเพาะพลังเพียงแค่ผ่านทางแหล่งพลังเท่านั้น 
 
 
 
ดังนั้น เมื่อ ต้านต้าน มีพลังถึงขั้นจ้าวสงครามระดับแปดนั้น ชูเฟิง ก็มั่นใจว่าพลังของนางทั้งหมดมาจากการดูดซับแหล่งพลังงานเพียงอย่างเดียวเท่านั้น 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม แม้ว่านางจะมีการบ่มเพาะพลังเพียงแค่ขั้นจ้าวสงครามระดับแปด แต่ความแข็งแกร่งของนางนั้นก็เหนือกว่า ชูเฟิง ที่มีพลังระดับเดียวกันอย่างมาก 
 
 
 
อาจกล่าวได่ว่าผู้ที่ได้รับประโยชน์มากที่สุดของสงครามครั้งนี้ก็คือ ต้านต้าน “อืม…ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนแอบช่วยพวกเรา ไม่เช่นนั้นพวกเราคงจะไม่ฟื้นตัวเร็วเช่นนี้ !!”
 
 
 
ต้านต้าน พยักหน้ารับความจริงที่นางฟื้นตัวแล้ว “คนที่ช่วยพวกเรา !?”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชูเฟิง ก็ผงะเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะเล่าถึงความฝัน ที่เขาสัมผัสได้ถึงพลังที่อ่อนโยนของใครบางคน แต่เขาก็ไม่สามารถตรวจสอบที่มาของพลังนั้นได้ “ชูเฟิง เจ้าฟื้นแล้ว !!”
 
 
 
เสียงหนึ่งดังขึ้นด้วยความยินดี เมื่อ ชูเฟิง หันกลับไปมอง เขาก็พบกับ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน ที่เดินเข้ามาด้วยใบหน้าแห่งความสุข “พี่สาว ฟู่หยาน !!”
 
 
 
ชูเฟิง ก็มีความสุขอย่างมาก เพราะเขาเห็นว่าใบหน้าของนางนั้นดูอิ่มเอมอย่างมาก นั่นย่อมหมายความว่าทุกคนปลอดภัยดี ไม่เช่นนั้นนางคงจะไม่มีความสุขมากขนาดนี้ “ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสจะกล่าวได้ถูกต้องจริงๆ ว่า วันที่เจ้าตื่นขึ้นจะเป็นวันที่เจ้าหายดี !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน กล่าวออกมาหลังจากตรวจสอบ ชูเฟิง “ผู้อาวุโส !?”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของ ชูเฟิง ก็เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย “ในวันนั้นที่เจ้าได้รับบาดเจ็บและหมดสติไปนั้น พวกเราทุกคนต่างพยายามช่วยเจ้า แต่แล้วก็มีผู้อาวุโสท่านหนึ่งปรากฏตัวออกมาเพื่อช่วยเหลือเจ้า !!””ผู้อาวุโสท่านนั้นมีผมยาวสีขาวราวกับหิมะ อีกทั้งท่านยังเป็นคนตาบอด และท่านบอกว่าท่านเคยพบกับเจ้าครั้งหนึ่ง และต้องการจะช่วยเหลือเจ้า !!””อ่า มีคนบอกอีกว่าท่านเดินทางมาจากทะเลโลหิตนิรันดร์ นอกจากนี้ก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับท่านอีก !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน กล่าว “เป็นเขานั่นเอง !!”
 
 
 
ชูเฟิง จดจำชายชราตราบอดในทะเลโลหิตนิรันดร์ได้ดี เขาคือคนที่เล่าเรื่องราวตระกูลให้ ชูเฟิง ฟัง 
 
 
 
ในเวลานั้น แม้ว่า ชูเฟิง จะรู้ว่าชายชราคนนั้นจะไม่ธรรมด่ แต่เขาก็ไม่คิดว่าชายชราคนนั้นจะมีพลังถึงขนาดนี้ เพราะในเวลานี้ ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้นที่ถูกช่วยเหลือไว้ แต่ถึง ต้านต้าน อีกด้วย 
 
 
 
ในก่อนหน้านี้นั้น ต้านต้าน กำลังอ่อนแออย่างมาก แต่ในเวลานี้ ไม่เพียงแต่นางจะหายดี แต่กลับยังมีความแข็งแกร่งที่เพิ่มสูงขึ้น ดังนั้น ชูเฟิง จึงรู้สึกขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างมาก “ชูเฟิง เจ้าฟื้นแล้วหรือ !?”
 
 
 
ในเวลานั้น เสียงหวานเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น พร้อมกับสาวงามเดินเข้ามาที่ ชูเฟิง 
 
 
 
ไม่เพียง แต่ ชูเฟิง จะรู้จักกับนางเท่านั้น แต่เขายังคุ้นเคยกับนางอย่างมาก นางคือ ชู เยว่ จากตระกูลชู ในเวลานั้น นางได้เดินเข้ามาพร้อมกับถืออาหารเข้ามาอีกด้วย 
 
 
 
อาหารนั้นไม่ใช่สิ่งธรรมดา แต่มันเป็นอาหารที่ถูกคัดสรรค์มาแล้วว่าสามารถช่วยฟื้นฟูร่างกายได้ อีกทั้งนอกจากอาหารแช้วยังมียารักษาที่ถูดจัดเตรียมมา เห็นได้ชัดว่านางนำทุกอย่างมาสำหรับ ชูเฟิง “ชู เยว่ ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ !?”
 
 
 
ชูเฟิง รู้สึกมีความสุขอย่างมากเมื่อพบนาง เพราะในตระกูลชูนั้น นอกจากพ่อและพี่ชายของเขา ก็มีนางที่ทำดีต่อเขาตลอดมา 
 
 
 
แต่ภายใต้ความสุขนั้น ชูเฟิง ก็รู้สึกสับสนอย่างมาก เพราะเขาได้พานาง และคนอื่นๆ จากตระกูลชูไปยังพื้นที่ที่ปชอดภัยในภาคตะวันออก แต่เวลานี้ทำไมนางถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////