บทที่ 849 – ความกราดเกรี้ยวของ ต้านต้าน
 
 
 
“วันนี้ พวกเจ้าทั้งหมดต้องตาย !!”
 
 
 
หลังจากเสียงคำรามแปลกๆ นั้น ผู้นำนิกายดาบศิลาก็ตะโกนนอกมาด้วยโกรธ พร้อมกับเขาปลดปล่อยพลังออกมาจากดาบศิลาในมือตรงไปยังผู้เฒ่าเก้านิ้วอย่างรุนแรง “บ้าเอ๊ย !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ผู้เฒ่าเก้านิ้ว รู้ดีว่าการโจมตีครั้งนี้รุนแรงอย่างมาก เขารวมพลังทั้งหมดที่เขามี และทุกทักษะของเขาออกมา เพื่อต้านรับการโจมตีที่รุนแรงนี้ 
 
 
 
ในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็ถอยหลังออกไปเพื่อหลบการโจมตีนั้นอีกทางหนึ่ง 
 
 
 
***** ปัง ปัง ปัง ปัง ….. ***** 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม มันยังคงไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง เมื่อพลังโจมตีนั้นเข้าปะทะกับการป้องกันของ ผู้เฒ่าเก้านิ้ว มันก็ทำลายพลังป้องกันของเขาทั้งหมดอย่างรวดเร็ว และไม่มีทีท่าว่ามันจะลดความรุนแรงลงมาแต่น้อย ในตอนนี้มันได้พุ่งเข้าถึงด้านหน้าของเขาอย่างรวดเร็ว “ทักษะเกราะเต่าทมิฬ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ชูเฟิง ก็มาถึงด้านหน้าของเขาเช่นกัน พร้อมกับที่เขาใช้ทักษะเกราะเต่าทมิฬออกมาเพื่อป้องกันผู้เฒ่าเก้านิ้วเอาไว้ 
 
 
 
***** วู้ววววว ***** 
 
 
 
ในขณะเดียวกันนั้น ต้านต้าน ก็พุ่งออกไป พร้อมกับปลดปล่อยเพลิงสีดำออกมาเพื่อต้านรับพลังโจมตีนั้นเช่นกัน 
 
 
 
แต่พวกเขาก็ยังประเมินพลังโจมตีนั้นผิดไปอย่างมาก เพลิงสีดำของ ต้านต้าน ถูกแยกออกอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
คลื่นพลังนั้นพุ่งเข้าใส่ ชูเฟิง , ต้านต้าน และผู้เฒ่าเก้านิ้วจนทำให้พวกเขากระเด็นออกมาไกลกว่ามี่พวกเขาจะสามารถตั้งหลักได้ 
 
 
 
ในเวลาเดียวกันนั้น ผู้นำนิกายดาบศิลาก็พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว และโจมตีอีกครั้งด้วยดาบศิลาในมือ “บ้าเอ๊ย !! พลังของยาต้องห้ามมันมีมากเกินไป !! จนทำให้พลังของข้าไร้ประโยชน์ !!”
 
 
 
เมื่อเปลวเพลิงสีดำของ ต้านต้าน ถูกแยกออกนั้น มันก็ทำให้นางโกรธอย่างมาก นางกระโจนออกไป พร้อมกับปลดปล่อยเปลวเพลิงสีดำที่ไม่มีที่สิ้นสุดออกมา เพื่อเข้าปะทะกับผู้นำนิกายดาบศิลาที่ได้รับพลังจากนาต้องห้ามทั้งสิบสามเม็ด “ฮ่าๆ หนึ่งคืออัจฉริยะ !! อีกหนึ่งคืออสูรวิญญาณที่แข็งแกร่งจากพิภพอสูรฟ้า !! ในวันนี้พวกเจ้าต้องตาย คนทั้งโลกจะได้รู้จักชื่อของข้า !!”
 
 
 
ผู้นำนิกายดาบศิลาคำรามออกมาด้วยความบ้าคลั่ง เขาได้ตัดอนาคตของเขาลงด้วยยาต้องห้ามทั้งหมดที่เขากินไป เขาโจมตีออกมาอย่างรุนแรงไปที่ ต้านต้าน 
 
 
 
ด้วยพลังจากยาต้องห้ามทั้งหมดนั้น ทำให้ผู้นำนิกายดาบศิลามีความแข็งแกร่งอย่างมาก แม้แต่ ต้านต้าน ยังรู้สึกกดดัน นางถูกบังคับให้อยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย “ผู้อาวุโส รีบพาครอบครัวของท่านออกไปเร็ว !!”
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น ชูเฟิง ขมวดคิ้วแน่น เพราะเขารู้ดีว่า สถานการณ์ในตอนนี้นั้นอันตรายอย่างมาก “ไม่ !! ชูเฟิง เจ้าได้ช่วยเหลือพวกเราบนความเสี่ยงของชีวิต ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าต้องสู้เพียงลำพัง !!”
 
 
 
ผู้เฒ่าเก้านิ้วส่ายศรีษะของเขา “ไม่ต้องกังวลผู้อาวุโส ข้ามีวิธีเอาชนะเขา หากท่านอยู่ต่อ ท่านจะเป็นภาระของข้า รีบไปเร็วเข้า !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาอย่างจริงจัง “อ่า……ขอบคุณ ในอนาคตข้าจะต้องตอบแทนความช่วยเหลือในครั้งนี้แน่ !!”
 
 
 
ผู้เฒ่าเก้านิ้วไม่ลังเลอีกต่อไป เขาถอยกลับมายังครอบครัวของเขา และใช้แขนของเขาประครองทุกคนขึ้น พร้อมกับมุ่งหน้าตรงไปที่ประตูเคลื่อนย้ายที่ห่างออกไปจากการต่อสู้นี้ “เจ้าต้องการที่จะออกไปรึ !! พวกเจ้าทั้งหมดจะต้องตายที่นี่ !!”ผู้นำนิกายดาบศิลาไม่ต้องการให้ผู้เฒ่าเก้านิ้วและคนอื่นๆ ออกไปจากที่นี่ เขาโจมตีเข้าใส่ผู้เฒ่าเก้านิ้วอย่างรวดเร็ว “คู่ต่อสู้ของเจ้าคือข้า !!”
 
 
 
ต้านต้าน ย่อมไม่ปล่อยให้เขามีโอกาส นางรวบรวมพลังของเปลวเพลิงสีดำเพื่อสกัดการโจมตีของผู้นำนิกายดาบศิลาในทันที 
 
 
 
***** ตูมมมมม ***** “อ๊า !!”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม นางยังคงประมาทเกินไป นางออมแรงของนางเอาไว้ให้เพียงพอกับการป้องกันการโจมตีเท่านั้น มันจึงทำให้ผู้นำนิกายดาบศิลาพบจุดอ่อน เขาจึงระเบิดคลื่นพลังออกมาทำร้ายนางอย่างรวดเร็ว “เจ้าต้องตาย !!”
 
 
 
เมื่อนางถูกโจมตีนั้น ต้านต้าน ก็โกรธอย่างมาก นางปลดปล่อยเปลวเพลิงสีดำออกมาอย่างรุนแรงจากร่างกายของนาง มันพุ่งสูงขึ้นรางกับเมฆดำทมิฬตรงไปยังผู้นำนิกายดาบศิลา 
 
 
 
แน่ผู้นำนิกายดาบศิลาที่ได้รับพลังจากยาต้องห้ามนั้นแข็งแกร่งเกินไป ด้วยความแข็งแกร่งของ ต้านต้าน ในตอนนี้ ย่อมไม่อาจเอาชนะเขาได้ 
 
 
 
ในความเป็นจริงนั้น ในขณะที่ ต้านต้าน ถูกโจมตี ชูเฟิง ก็กำหมัด และกัดฟันแน่นด้วยความโกรธแค้น ราวกับว่าเขาจะถลกหนังของผู้นำนิกายดาบศิลาออกมาทั้งเป็น แต่เขายังคงมีสติดีอยู่ แตกต่างจากผู้นำนิกายดาบศิลา เขาจึงค้นหาทางเลือกที่ดีกว่าการโหมเข้าใส่อย่างบ้าระห่ำ 
 
 
 
ชูเฟิง สะกดความโกรธในจิตใจของเขา และตะโกนออกมาว่า “ต้านต้าน วิ่ง !! ตามข้ามา !!”
 
 
 
เขาตะโกนออกไปพร้อมกับกระโจนถอยออกมาในทิศทางอื่น “ไอ้แก่ !! จำไว้ให้ดี ข้าจะต้องเลาะกระดูกฉีกเส้นเอ็นของเจ้าทั้งเป็น !!”
 
 
 
แม้ว่านางจะโกรธอย่างมาก แต่นางก็ยังคงทำตามคำสั่งของ ชูเฟิง นางถอยออกมาและเปิดประตูวิญญาณขึ้น พร้อมกับหายลับไป “ฮ่าๆ !! อัจฉริยะแล้วยังไง !! อสูรฟ้าแล้วไง !! ไม่ได้มีอะไรพิเศษสักอย่าง !! พวกเจ้าหยุดข้าไม่ได้แม้แต่ครั้งเดียว !!”
 
 
 
เมื่อเห็นว่า ต้านต้าน เจ้าไปซ่อนตัวในโลกวิญญาณนั้น ชูเฟิง ก็ใช้ทักษะมังกรฟ้าบินออกไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ผู้นำนิกายดาบศิลาหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง พร้อมกับที่เขาเอายาต้องห้ามออกมา และกินมันลงไปอีก 
 
 
 
หลังจากกินยาต้องห้ามเข้าไปแล้วนั้น ร่างกายของเขาก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว นอกจากดวงตาของเขาที่เป็นสีแดงกร่ำแล้วนั้น ผิวของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดง พร้อมกับที่ผิวหนังของเขาเริ่มปริแตกด้วยความร้อน และแม้แต่เสื้อผ้าของเขายังลุกไหม้จนหมดสิ้น 
 
 
 
เมื่อเขาไม่หลงเหลือเสื้อผ้าปิดบังร่างกายของเขานั้น ทุกคนก็มองเห็นราวกับว่าผิวหนังของเขานั้นกำลังถูกกัดแทะด้วยแมลงจำนวนมาก มันทั้งน่าเกลียด และน่ากลัวอย่าถึงที่สุด 
 
 
 
แต่ผู้นำนิกายดาบศิลาเองนั้น กลับไม่รังเกียจรูปลักษณ์ของตัวเขาในตอนนี้แม้แต่น้อย เขากลับแสดงความภูมิใจออกมาราวกับว่าเขาคือผู้ปกครองโลกนี้ 
 
 
 
เขาชี้ไปที่ ชูเฟิง ที่กำลังหนี และตะโกนออกมาว่า”
 
 
 
ชูเฟิง เจ้าหนีไม่พ้นหรอก !! ยอดยุทธภัณฑ์ของเจ้า และอสูรวิญญาณของเจ้าต้องเป็นของข้าทั้งหมด !!”
 
 
 
***** ฟิ้ว ***** 
 
 
 
เขากระโดดขึ้นไปในอากาศ พร้อมกับพุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ความเร็วของเขานั้นมันเร็วเกินไปอย่างมาก “บ้าเอ๊ย !! มันใช้ยาต้องห้ามอีกแล้ว !! จะทำยังไงดี !!””ถ้ามันไม่เป็นแบบนี้ ข้าจะฆ่ามันราวกับฆ่าสุนัขตัวหนึ่ง !!”
 
 
 
ต้านต้าน ได้กลับมายังโลกวิญญาณของ ชูเฟิง อย่างไรก็ตาม นางยังคงกราดเกรี้ยวอย่างมาก หลังจากที่โดนโจมตีมันทำให้นางกัดฟันแน่นด้วยความโกรธ 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : รอยาหมดฤทธิ์ก่อน พ่อจะกระทึบให้ยับ!!! 
 
 
 
B : ยังไม่เห็นอำนาจพลังสีทองเลย!!! 
 
 
 
C : สังสัยคงจะไม่ได้ใช้!!! เพราะอีกเด๋ว ประมุขนิกายดาบศิลาก็คงจะตาย . . . . 
 
 
 
A : ก่อนตายขอทรมานมันให้สาแก่ใจหน่อยเถอะ!!!