บทที่ 799 – ยอมรับ
 
 
 
“ขาดทุนสองต่อ !?”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าหลิว ก็รู้สึกมึนงง แม้แต่คนอื่นๆ ต่างก็รู้สึกมึนงงเช่นเดียวกัน “ฮ่าๆ ท่านผู้เฒ่า มันเป็นเช่นนี้ …….”
 
 
 
ในเวลานั้น ซวน เซี่ยวจาว , ฟู เฟิงหมิง และ โย่ว ตงหาน ก็เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นตามที่พวกเขาได้เห็น “ห๊ะ !! มันเป็นแบบนั้นได้เช่นไร !!”
 
 
 
เมื่อได้ยิน ซวน เซี่ยวจาว และคนอื่นๆ เล่าเรื่องราวนั้น พี่น้องทั้งเก้าของผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณระดับชุดคลุมสีทองก็ตกตะลึงไปตามๆ กัน 
 
 
 
หลังจากได้ฟังเรื่องราวแล้วนั้น พวกเขาก็หันกลับไปมองที่ ชูเฟิง แต่พวกเขาไม่ได้มอง ชูเฟิง ด้วยความสับสน แต่พวกเขามอง ชูเฟิง ด้วยความชื่นชม และความเคารพ “ฮ่าๆ ดีจริงๆ !! หวู่ฉิง เจ้าได้ช่วยพรรคมารทลายราตรีของพวกเราไว้อย่างมาก !!””ฮ่าๆ มู่หรง ซุน ที่หยิ่งผยอง !! ในตอนนี้เขาจะทำหน้าเช่นไรกัน !!”
 
 
 
ในขณะที่พวกเขากำลังตะลึงกับเรื่องราวนั้น เก้าพี่น้องผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณระดับชุดคลุมสีทอง ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้น และความสุข 
 
 
 
เหตุผลที่พวกเขารวมตัวกันนั้น ก็เพื่อวางกับดักลดทอนขุมพลังของหมู่เกาะประหาร แต่พวกเขากลับไม่คาดคิดมาก่อนว่า พวกเขาจะสามารถทำให้หมู่เกาะประหารปราชัย และเสียหน้าได้เช่นนี้ 
 
 
 
และเหตุผลที่ทำให้พวกเขาสามารถกำชัยชนะในครั้งนี้ได้นั้น ก็เป็นเพราะ ชูเฟิง เขาเป็นคนที่เปลี่ยนกระแสของการต่อสู้ได้อย่างสมบูรณ์ 
 
 
 
แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียเหล่าพี่น้องไปหลายคน แต่มันก็คุ้มค่าอย่างมาก 
 
 
 
ชูเฟิง สามารถทำในสิ่งที่พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้ หมู่เกาะประหารได้รับความสูญเสียอย่างมากในเวลานี้ ไม่ใช่แค่เพียงฝีมือของ พรรคมารทลายราตรี แต่มันยังเป็นฝีมือ ชูเฟิง เสียส่วนใหญ่ 
 
 
 
ต้องยอมรับว่าคู่หมั้นแสนสวย และยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ มีค่ามากกว่าชีวิตของผู้เชี่ยวชาญกว่าพันคนของหมู่เกาะประหารมาก แม้ว่าพวกเขาจะสูญเสียมากกว่านี้ก็ยังคุ้มค่า 
 
 
 
และทั้งสองสิ่งนี้ก็ตกอยู่ภายในกำมือของ ชูเฟิง มันเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ของ มู่หรง ซุน และในเวลาเดียวกันนั้น มันก็เป็นการสูญเสียของ หมู่เกาะประหาร เช่นกัน “น้อง หวู่ฉิว เจ้าใช้ทักษะอะไรรึ !? ทำไมการโจมตีถึงได้ไร้ผล !?”
 
 
 
ในขณะนั้น โย่ว ตงหาน ก็กล่าวออกมา พร้อมกับกระโดดขึ้นไป เพื่อจะเข้าไปหา ชูเฟิง “อย่าเข้ามา !!”
 
 
 
ชูเฟิง พยายามจะหยุดเขา 
 
 
 
***** โครม ***** 
 
 
 
แต่มันก็สายเกินไป โย่ว ตงหาน มีรอยยิ้มที่บิดเบี้ยวขณะที่เขากระโดดลงมา 
 
 
 
เขาปะทะกับบางอย่างที่แข็งแกร่งราวกำแพงเหล็ก ก่อนที่เขาจะได้เข้าใกล้ ชูเฟิง เขาก็ได้กระเด็นออกไปพร้อมกับเสียงดังตามมา “น้อง หวู่ฉิง สิ่งใดอยู่ด้านหลังเจ้า !? ทำไมมันแข็งแกร่งขนาดนี้ !?”
 
 
 
โย่ว ตงหาน กล่าวออกมา ขณะที่เขาลูบศรีษะของงเขาเบาๆ “ในตอนนี้เยาได้รับการปกป้องจากรูปแบบมารประทานพร ….ไม่ใช่สิ……จะให้ถูกต้องบอกว่าเขาได้รับกาาปกป้องจากดาบตราประทับผนึกมาร !!”
 
 
 
ราชันย์ปฐพี กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ หลังจากที่เขาได้เห็นเช่นนั้น “ดาบตราประทับผนึกมาร !? ท่านหมายถึงยอดยุทธภัณฑ์ที่ท่านประมุขทิ้งไว้เช่นนั้นหรือ !?”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของทึกคนก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว “ถูกต้อง !! ดาบตราประทับผนึกมารได้ปกป้องเขาเพราะเหตุผลบางอย่าง ไม่เช่นนั้นมันคงเป็นไปไม่ได้เลย ที่นิรันดร์ที่เก้าจะไม่สามารถทำอันตรายเขาได้ นั่นเพราะเขาถูกปกป้องโดยดาบตราประทับผนึกมาร !!””นอกจากนี้ ข้ายังคิดว่าดาบตราประทับผนึกมาร ยังช่วยให้ หวู่ฉิง ครอบครอบหอกของ มู่หรง ซุน เพราะในตอนนั้น ออร่าพลังสีดำได้พุ่งออกมา และตัดการเชื่อมต่อของหอก และ มู่หรง ซุน ออกจากกัน !!”ราชันย์ปฐพี กล่าว “สวรรค์ !! ข้าก็เห็นเช่นนั้น !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ซวน เซี่ยวจาว และคนอื่นๆ ต่างตระหนักดีว่า ในตอนนั้น มู่หรง ซุน ได้เรียกยอดยุทธภัณฑ์กลับไป และหอกนี่ก็พยายามดิ้นรน แต่เมื่อแสงสีดำพุ่งออกมา มันก็สงบลง และนั่นทำให้ มู่หรง ซุน โกรธอย่างมาก 
 
 
 
เมื่อคิดเช่นนั้น ทุกคนก็ตระหนักดีว่า ชูเฟิง ได้รับการปกป้องจากดาบตราประทับผนึกมาร อีกทั้งเขายังได้รับการช่วยเหลือจากดาบ จนสามารถชิงยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ของ มู่หรง ซุน มาได้ มันทำให้พวกเขามองไปที่ ชูเฟิง ด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน 
 
 
 
ชูเฟิง พยักหน้ารับจากสายตาของทุกๆ คน ก่อนที่เขาจะกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ผู้อาวุโส ราชันย์ปฐพี กล่าวได้ถูกต้อง ด้วยพลังของข้าย่อมไม่สามารถชิงยอดยุทธภัณฑ์ของ มู่หรง ซุน มาได้อย่างแน่นอน แต่นี่เป็นเพราะดาบตราประทับผนึกมาร !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวพร้อมกับหันกลับไปมองที่ดาบ 
 
 
 
และในเวลาเดียวกันนั้น เขาก็กระชับหอกในมือแน่นขึ้น และเขาคิดว่าหากหอกเล่มนี้ยอมรับเขาเป็นนายของมัน พลังของเขาย่อมเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่ในขณะที่เขาถือหอกอยู่ในมือ เขาก็สัมผัสได้ถึงความแตกต่างอย่างมากระหว่างหอก กับดาบที่อยู่ด้านหลังของเขา 
 
 
 
ไม่ว่าหอกในมือของเขาจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน แต่มันก็ยังเป็นแค่ยอดยุทธภัณฑ์ แต่สำหรับดาบด้านหลังของเขานั้น ราวกับว่ามันมีชีวิตเป็นของมันเอง อีกทั้งมันยังดูน่าเกรงขาม และยังเปล่งพลังของผู้ปกครองออกมาอย่างชัดเจน 
 
 
 
ในที่สุดเขาก็เข้าใจ ว่าทำไมดาบตราประทับผนึกมารถึงเป็นยอดยุทธภัณฑ์อันดับหนึ่งของเขตทะเลตะวันออก ในหมู่ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ด้วยกัน 
 
 
 
มันเป็นเพราะความแตกต่างของพลังที่ห่างชั้นกันมาก จนไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้ “ดาบตราประทับผนึกมารเป็นยอดยุทธภัณฑ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตทะเลตะวันออก แม้แต่ท่านประมุขจะใช้พลัง และทักษะต่างๆ เพื่อกำราบมัน ท่านก็ยังไม่สามารถควบคุมมันได้สำเร็จ !!””นับแต่นั้นมา ท่านประมุขก็ทิ้งมันไว้ที่นี่ และก่อนที่ท่านจะตาย ท่านได้ใช้พลังสร้างรูปแบบมารประทานพรขึ้นมา อีกทั้งยังสั่งห้ามไม้ให้สี่ปราการใช้ดาบเล่มนี้ หากว่าระดับพลังยังไม่มากพอ ไม่เช่นนั้น สิ่งที่จะตามมาก็ไม่อาจคาดเดาได้ !!””ในตอนนั้นท่าน ฉิว ซานเฟิง ได้พยายามจะใช้มันหลายครั้ง แต่ท่านก็ไม่สามารถเข้าใกล้มันได้แม้แต่น้อย !!”
 
 
 
ผู้เฒ่าหลิว กล่าว ขณะที่เขากำลังตกตะลึง “ใช่ !! เหตุผลที่ดาบตราประทับผนึกมารถูกทิ้งไว้ที่นี่โดยไม่ต้องมีผู้คุ้มกัน เพราะตัวดาบเองนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก หากผู้ใดที่มีพลังไม่มากพอ หรือไม่ได้รับการยอมรับจากมัน ก็ไม่อาจใช้มันได้ !!”
 
 
 
ราชันย์ปฐพี กล่าวพลางพยักหน้า “นี่ไม่ได้หมายความว่าน้องชาย หวู่ฉิง ได้รับการยอมรับจากดาบตราประทับผนึกมารเช่นนั้นรึ !?”
 
 
 
ในเวลานั้น ทุกคนต่างมองไปที่ ชูเฟิง ด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อนมากยิ่งขึ้น “น้อง หวู่ฉิง ในเมื่อเจ้าสามารถเข้าใกล้ดาบตราประทับผนึกมารได้ ทำไมเจ้าไม่ลองดึงมันออกมาจากรูปแบบมารประทานพรดูหน่อยล่ะ ว่าจะสามารถดึงมันออกมาได้ไหม !!”
 
 
 
ราชันย์ปฐพี กล่าวออกมาเสียงเรียบ แต่แววตาของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก “อืม”
 
 
 
ชูเฟิง พยักหน้าเบาๆ ก่อนที่เขาจะหันกลับไป และก้าวเข้าไปในอำนาจพลังที่แข็งแกร่งของดาบตราประทับผนึกมาร ภายใต้สายตาของทุกคน 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : จะทำได้ไม๊ ทำได้หรือเปล่า ?!!! 
 
 
 
B : ได้สิ!!! มั้งนะ!!! 
 
 
 
C : ไม่ได้!!! มั้งนะ!!! 
 
 
 
A : กูอ่านเอาเองก็ได้!!!