บทที่ 800 – ความล้มเหลว
 
 
 
ชูเฟิงนั้นได้หันไปข้างหลังแล้วก้าวไป แต่ละก้าวของชูเฟิงนั้นอยู่ท่ามกลางสายตาของผู้คนจักพรรคมารทะลายราตรีที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน 
 
 
 
ในที่สุดชูเฟิงก็ได้มาอยู่ข้างหน้าดาบผนึกมาร และในตอนนั้นเขาก็รู้สึกถึงพลังของดาบนั้นอย่างชัดเจน 
 
 
 
แต่ว่าดาบผนึกมารนั้นไม่ได้เสียบอยู่ที่พื้นหรือว่ากำแพงใดๆ มันลอยอยู่กลางอากาศ ทุกคนต่างรู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะดึงมัน และการดึงมันนั้นมีความเสี่ยงต่อชีวิตของพวกเขาด้วย 
 
 
 
มันเป็นเพราะยุทธภัณฑ์ชิ้นนี้มีความนึกคิด สำหรับคนที่ไม่มีค่าพอสำหรับมัน มันไม่ต้องการให้คนคนนั้นมาใช้มัน 
 
 
 
ชูเฟิงหันหลังกลับ และมองดูผู้คน เขาเห็นท่าทางที่กำลังต้องการจะรู้ผลของแต่ละคนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ราชันย์ปฐพี และ ผู้เฒ่า หลิว 
 
 
 
หลังจากนั้นชูเฟิงก็แบมือออกและจับไปที่ดาบผนึกมาร 
 
 
 
*ฮึ่ม* เมื่อเขาจับมันก็เกิดคลื่นที่มองไม่เห็นจากดาบผนึกมารกระจายไปทั่วพระราชวังนั้น 
 
 
 
ในตอนนั้น ราชันย์ปฐพีและคนอื่นๆก็ต้องขมวดคิ้วแน่นเมื่อพวกเขาเห็นภาพนี้ และทำให้พวกเขารู้สึกไม่ค่อยดีเสียเท่าไหร่ “ฮ่า!”
 
 
 
ทันใดนั้นชูเฟิงก็ตะโกนออกมา และใช้พลังทั้งหมดดึงดาบผนึกมาร แต่ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาดึงจนใบหน้าซีดขาว แต่ก็ยังไม่ทำให้ดาบผนึกมารเคลื่อนไหวได้ “ฟู่—”
 
 
 
สุดท้าย ชูเฟิงก็หายใจออกมายาว เหยียบและปล่อยมือจากดาบผนึกมาร เขาหันกลับมาแล้วพูดด้วยใบหน้าผิดหวังว่า”
 
 
 
ดาบผนึกมารนั้นทรงพลังจริงๆ ข้านั้นไม่ดีพอที่จะดึงมันได้””ฮ่าฮ่าฮ่า หวู่ฉิง ไม่ต้องท้อแท้ไป แค่อยู่ใกล้กลับมันได้นั้นก็น่าประทับใจแล้ว มันคืออาวุธของประมุขของพรรคเรา เมื่อตอนที่ท่านนั้นยังมีชีวิตอยู่มันไม่สามารถเอาออกมาได้ง่ายๆหรอก”
 
 
 
ในตอนนั้นราชันย์ปฐพี ก็หัวเราะแล้วพูดขึ้น 
 
 
 
ในเวลาเดียวกันใบหน้าของ ซวน เสี่ยวจาว และคนอื่นๆ ก็ยิ้มออกมาเบาๆ ดูเหมือนว่าลึกๆแล้วพวกเขารู้สึกโล่งอก “ราชันย์ปฐพี พี่น้องของพวกเราจากพรรคมารทะลายราตรีนั้นกำลังคอยอยู่ด้านนอก ดังนั้นรีบออกไปกันเถิด”
 
 
 
ผู้เฒ่าหลิวพูด “อืมดูเหมือนว่าพวกเราจะต้องออกแล้ว”
 
 
 
ราชันย์ปฐพีพยักหน้าจากนั้นก็หันไปพูดกับชูเฟิงด้วยน้ำเสียงติดตลกว่า”
 
 
 
หวู่ฉิง ได้เวลาออกแล้ว ถ้าพวกเราปิดใช้งานรูปแบบนี้ระวังเจ้าจะติดอยู่ในนี้นะ!”
 
 
 
ชูเฟิงยิ้มเบาๆ แล้วเดินออกไป เขานั้นไม่ได้เก็บยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ แต่ถือมันไว้ในมือ. 
 
 
 
เขารู้สึกว่า ราชันย์ปฐพี และคนอื่นๆนั้นต้องการยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ ไว้ในมือดังนั้นเขาจึงไม่ได้เก็บมันไป ถ้าเขาเก็บมันไปแล้วมันก็ไร้ประโยชน์ทันทีและทำให้เขาอาจโดนฆ่าตายได้ง่ายๆ “ฮ่าฮ่า น้องชาย หวู่ฉิง ข้ายินดีจริงๆ ดีที่ได้รู้จักเจ้า เจ้านั้นเป็นไอดอลของข้าเลย ข้านั้นจะช่วยกระจายสิ่งที่เจ้ากระทำออกไปเอง.”
 
 
 
หลังจากชูเฟิง ออกมาจากรูปแบบมารประทานพร โย่ว ตงหาน ก็รีบมากอดคอเขาแล้วพูดขึ้น ราวกับเป็นเพื่อนสนิทมาหลายปี 
 
 
 
ในตอนนั้นชูเฟิงได้แค่หัวเราะแห้งๆ ดูเหมือนว่า โย่ว ตงหานนั้น จะต้องการสร้างความอับอายให้กับมู่หรง ซุน เป็นอย่างมากจึงต้องการแพร่กระจายเรื่องในวันนี้ออกไป 
 
 
 
แต่ชูเฟิงนั้นไม่ได้กังวลอะไร เพราะเขานั้นเป็นศัตรูของ หมู่เกาะประหารอย่างสมบูรณ์แล้ว ดังนั้นต่อให้ไม่เกิดเรื่องในวันนี้ หมู่เกาะประหารก็ไม่ปล่อยเขาไว้อยู่ดี 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ชูเฟิงนั้นถือยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ ไว้ในมือ แต่ผู้คนจากพรรคมารทะลายราตรี อย่างเช่น ราชันย์ปฐพั 9พี่น้องชุดคลุม และรวมทั้ง 3อัจฉริยะ นั้นไม่ได้เข้ามาแย่งไปจากเขาเลย 
 
 
 
มันดูเหมือนว่าชูเฟิงจะคิดมากไป พวกเขานั้นไม่มีใครสนใจยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ ในมือชูเฟิงเลย ราวกับว่าพวกเขานั้นยอมรับแล้ว “ชูเฟิง ข้าเห็นว่าเจ้าสามารถดึงดาบผนึกมารได้นี่หน่า ทำไมเจ้าไม่ดึงมันมาล่ะ”
 
 
 
ในตอนนั้น ต้านต้านก็พูดขึ้น “ดาบผนึกมารนี้มีค่ามากสำหรับพรรคมารทะลายราตรี เจ้าก็เห็นว่าท่าทางของราชันย์ปฐพีและคนอื่นๆ เป็นอย่างไร แม้ว่าพวกเขาจะไม่ทำร้ายข้า แต่ข้าก็ไม่มั่นใจว่าจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย””และ ดาบผนึกมารนั้นยอมรับข้าเป็นนายมันแล้ว ดังนั้นข้าไม่จำเป็นต้องรีบร้อน และนอกจากนี้ ข้ารู้สึกว่าดาบนั้นมันแข็งแกร่งมาก และไม่ใช่อะไรที่ข้าจะควบคุมได้ง่ายๆในตอนนี้””มันจะดีกว่าถ้าลดความเสี่ยงของข้า ถ้าข้าดึงมันออกมาได้ ข้าจะดึงดูดเหล่าศัตรูมาจากทั่วทุกที่ และข้านั้นยังไม่สามารถใช้พลังมันได้ ทำไมข้าไม่ออกไปก่อนแล้วค่อยกลับมาตอนที่ข้าสามารถใช้มันได้กันแล้วล่ะ”
 
 
 
ชูเฟิงตอบ. “เห ดูเหมือนว่าเจ้าจะฉลาดเหมือนกันนะ ข้ารู้สึกว่ามันไม่ธรรมดาจริงๆนั่นแหละ บางที …. …””บางทีอะไรหรือ””ฮี่ฮี่ ข้าไม่บอกเจ้าหรอก”
 
 
 
ต้านต้านพูดพร้อมแลบลิ้นใส่ชูเฟิง “เจ้านี่มัน…”
 
 
 
และเมื่อเห็นต้านต้านไม่พูดเขาก็ไม่ถาม เขาเดินตามราชันย์ปฐพีและคนอื่นๆต่อไป. 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เขาก็พอจะรู้ว่าทำไมต้านต้านถึงมีความสุขนัก ไม่ใช่เพราะเขานั้นได้รับยุทธภัณฑ์ระดับราชวงศ์ แต่มันน่าจะเป็นเรื่องที่เขาได้พูดไว้ก่อนหน้านี้”
 
 
 
ว่าถ้าข้ารู้สึกเสียใจ มันก็เท่ากับข้าดูถูกต้านต้านของข้า”
 
 
 
คำพูดในตอนนั้นสำหรับคนอื่นอาจจะไม่สำคัญ แต่กับต้านต้าน มันอาจทำให้นางมีความสุขอย่างมาก 
 
 
 
หลังจากกลับขึ้นมาแล้ว ชูเฟิงก็พบว่า น้อง 7 จาก 10 พี่น้องเสื้อทองยังอยู่ที่นี่ ในตอนนั้นใบหน้าเขาบวมปูดและมีแผลเต็มตัวเขา เห็นได้ชัดว่าเขาโดนซ้อมมา เขานั้นกำลังนั่งคุกเข่าลงพร้อมด้วยใบหน้ารู้สึกผิด “ท่านราชันย์ปฐพี เขาทรยศเราและขายความลับให้หมู่เกาะประหาร นั่นจึงเป็นเหตุให้หมู่เกาะประหารส่งผู้เชี่ยวชาญมาหลายคน””แม้ว่าเขาจะสำนึกผิด แต่โทษของเขานั้นยากที่จะให้อภัย ข้าขอให้ท่านราชันย์ปฐพี ช่วยกำหนดโทษให้เขาด้วย”
 
 
 
ผู้เฒ่าหลิว ถามราชันย์ปฐพี 
 
 
 
ราชันย์ปฐพี เป็นใคร แน่นอนเขาไม่ได้โง่ จากที่เขาได้ยินจากผู้เฒ่าหลิว เขารู้ว่าผู้เฒ่าหลิวนั้นไม่ได้ต้องการฆ่า น้อง 7 และไม่อยากลงโทษด้วยตนเองจึงถามราชันย์ปฐพี 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ตอนแรกเขาคิดว่า 10 พี่น้องจะช่วยกันปิดบังเรื่องการทรยศของ น้อง 7 แต่ว่าพวกเขากลับไม่ได้ทำมันทำให้เขาโล่งใจและพูดว่า”
 
 
 
มันไม่มีอะไรที่ดีกว่าการที่รู้ถึงความผิดของตัวเอง และ แก้ไขมัน นอกจากนี้ด้วยความช่วยเหลือของ หวู่ฉิง จึงทำให้เราได้รับชัยชนะอย่างงดงาม””ถ้าเขาไม่ได้บอกแผนของพวกเราออกไป บางที หมู่เกาะประหาร ก็ไม่ได้ส่ง นิรันดร์ที่ 8 และ 9 รวมทั้ง นายน้อยของพวกเขาและยังมีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากอีกด้วย ดังนั้นในครั้งนี้เห็นได้ชัดแล้วว่า หมู่เกาะประหารนั้นได้สูญเสียกำลังมากเลยทีเดียว””แต่อย่างไรก็ตาม ความผิดนั้นย่อมเป็นความผิด โทษทัณฑ์นั้นไม่ใช่อะไรที่จะหลีกเลี่ยงได้ สำหรับวิธีลงโทษนั้นข้าไม่สามารถตัดสินได้ เพราะพวกเจ้าทั้งหมดเป็นคนของ ท่านฉิว ซานเฟิง ดันนั้นไว้ให้เขาเป็นคนสำเร็จโทษพวกเจ้าเสียดีกว่า.”
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////