บทที่ 915 – ต่อสู้กับความตาย
 
 
 
ในขณะนั้น ร่างกายของท่านหญิง เพียวเมี่ยว สว่างสดใสราวกับดวงอาทิตย์ที่เจิดจ้า แสงสว่างที่ปรากฏออกมาจากร่างกายของนางเข้าปกคลุมทุกอย่าง อย่างชัดเจน 
 
 
 
เหล่าผู้คนที่ถูกแสงสว่างนั้นเข้าปกคลุมต่างสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของเขตทะเลตะวันออก 
 
 
 
เมื่อมองไปยังพื้นที่จากจุดกำเนิดของแสงสว่างนั้น คนของหมู่เกาะประหารต่างไม่กล้าเข้าไปใกล้ พวกเขาต่างขยับถอยออกมาด้วยความหวาดกลัว 
 
 
 
ถ้าหากท่านหญิง เพียวเมี่ยว สามารถเอาชนะ เจียง ฉีซา ได้นั้น นั่นจะไม่ได้หมายความว่าเป็นความพ่ายแพ้ของ เจียง ฉีซา เพียงลำพังเท่านั้น แต่นั่นคือความพ่ายแพ้ของพวกเขาทั้งหมด 
 
 
 
***** พรึ่บ ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น แสงสีดำก็ปรากฏขึ้นข้างๆ แสงสีขาว อีกทั้งมันยังขยายอาณาเขตออกมาอย่างรวดเร็ว จนในที่สุดนั้น มันก็เข้าปะทะกับแสงสีขาว “เจียง ฉีซา ?!!!”
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น คนของหมู่เกาะประหารต่างรู้สึกมีความสุขขึ้นมาในทันที เพราะแสงสีดำนั้นคือหลุมดำ ที่มีพลังดูดมหาศาล และมันน่าหวาดกลัวอย่างมาก 
 
 
 
ต่อหน้าพลังดูดมหาศาลเช่นนั้น แม้แต่เมฆที่อยู่ไกลออกไป หรือแม้แต่แสงสีขาวก็กำลังถูกดูดเข้าไปในหลุมดำนั่น 
 
 
 
เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น แสงสว่างสีขาวที่ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ปลดปล่อยออกมา ก็หายไปกว่าครึ่งหนึ่ง และเหลือเพียงแสงที่ล้อมรอบร่างกายของนาง และร่างกายของ ชูเฟิง กับคนอื่นๆ ผ่านทางรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณ 
 
 
 
แสงสีขาวเหล่านั้นช่วยให้ร่างกายของพวกเขาไม่ต้องถูกบดจนเละด้วยพลังดูดมหาศาล แต่ในเวลานี้ แสงสีขาวเหล่านั้นก็ค่อยๆ จางลง ราวกับว่ามันกำลังจะหายไปเล่นเดียวกับแสงสีขาวจำนวนมากก่อนหน้านี้ “เจ้า…..”
 
 
 
ในเวลานั้น ใบหน้าของท่านหญิง เพียวเมี่ยว พลันเปลี่ยนเป็นปั้นยากในทันที เพราะนางได้ใช้พลังของทักษะต้องห้ามในการเผาผลาญพลังชีวิตของตนเอง แต่ดูเหมือนว่ามันยังไม่เพียงพอที่จะประมือกับ เจียง ฉีซา และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่นางรู้สึกถึงความอ่อนแอของตัวเอง “ข้าจะบอกอีกครั้ง เจ้าสามารถไปได้ แต่อย่าได้พยายามช่วยพวกเขา !!””ไม่ต้องกังวล ข้าเป็นคนรักษาคำพูด !!”
 
 
 
เจียง ฉีซา ยืนอยู่ในอากาศพร้อมกับจ้องมองมาที่ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ด้วยรอยยิ้มหยัน แววตาของเขาแสดงออกถึงความเยาะเย้ยอย่างชัดเจน 
 
 
 
นอกจากนี้ เขายังกวาดสายตามมองมาที่ ชูเฟิง รางกับเขาจะบอกว่านี่คืออัจฉริยะที่แท้จริงมากกว่า 
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ไม่ได้แสดงความโกรธออกมา ในขณะที่นางถูกมองด้วยสายตาที่เหยียดหยาม แต่นางกลับยิ้มบางๆ พร้อมกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
หึ !! เจ้าบอกว่าอย่าหวังจะช่วยออกไปได้แม้แต่คนเดียวรึ !! ข้าจะแสดงให้เห็นว่าข้าจะพาพวกเขาออกไปเช่นไร !!”
 
 
 
ขณะที่กล่าวนั้น แสงสว่างก็สว่างมากยิ่งขึ้น พร้อมกับออร่าพลังของนางที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
***** พรึ่บ ***** 
 
 
 
นางพุ่งออกไปทาง เจียง ฉีซา พร้อมกับพลังมหาศาล “หึ !! คิดจะแลกชีวิตกับข้าเช่นนั้นรึ !! ดูหน่อยซิว่า เจ้าจะมีความสามารถหรือไม่ !!”
 
 
 
อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มบนใบหน้าของ เจียง ฉีซา ไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย เมื่อต้องเผชิญหน้ากับพลังที่รุนแรงของท่านหญิง เพียวเมี่ยว นั้น เขาไม่ได้หลบออกไปแต่อย่างใด เขาเพียงยืนอยู่กับที่เพื่อรอรับการโจมตีจากนาง 
 
 
 
***** ตูมมมม ***** 
 
 
 
***** ตูมมมมม ***** 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่นางวิ่งผ่าน ชูเฟิง ไปนั้น นางก็ยื่นมือออกมาคว้า ชูเฟิง และ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน มาไว้ จากนั้นนางก็สลายรูปแบบอำนาจพลังวิญญาณที่รั้ง จื่อหลิง และคนอื่นๆ ทิ้งไป พร้อมกับวิ่งออกมา 
 
 
 
นางไม่ได้หันกลับไปแม้แต่น้อย นางวิ่งหนีออกไปอย่างรวดเร็ว “หึ !! ลูกเล่นเช่นนั้นรึ !! จะดูถูกข้าเกินไปแล้ว !!”
 
 
 
แววตาของ เจียง ฉีซา พลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา จากนั้นเขาก็สลายหลุมดำทิ้งไป และมันได้กลายเป็นแผ่นยันต์พุ่งกลับมาที่ฝ่ามือของเขา จากนั้นเขาก็รีบพุ่งติดตามท่านหญิง เพียวเมี่ยว ไปอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
***** ฝุ่บ ***** 
 
 
 
เจียง ฉีซา นั้นรวดเร็วมาก ราวกับว่าความรวดเร็วของเขานั้นไม่มีจุดสิ้นสุดของมัน 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ก็ไม่ได้แสดงความอ่อนแอออกมาแม้แต่น้อย ออร่าพลังของนางพุ่งสูงขึ้นมากกว่าเดิมอย่าชัดเจน และใบหน้าของนางยิ่งขาวซีดมากขึ้น พร้อมกับที่ความแข็งแกร่งของนางเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนในขณะนี้ ออร่าพลังของนางใกล้จะก้าวเข้าสู่ระดับเจ็ดขั้นราชันย์สงคราม “ชูเฟิง มันยังไม่ไกลพออีกรึ !!”
 
 
 
ฉิววุ่ย ฟู่หยาน กล่าวออกมาด้วยความกังวล ในขณะที่นางเห็น เจียง ฉีซา ไล่ตามมาอย่างกระชั้นชิด “มันยังไม่พอ ต้องไกลอีกนิด !!”
 
 
 
ชูเฟิง กำคาถาลึกลับในมือแน่น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความจริงจัง เพราะเขาเข้าใจพึงความหมายนั้นได้ดี “มันไม่สำคัญอีกต่อไป ถึงยังไงวันนี้ข้าจะพาพวกเจ้าไปยังที่ปลอดภัย !!”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว กล่าวออกมาอย่างจริงจัง แววตาของนางเต็มไปด้วยความแน่วแน่ ใบหน้าของนางยิ่งเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด ในขณะที่ออร่าพลังของนางพุ่งสูงขึ้น และความเร็วของนางก็พุ่งสูงขึ้นมากกว่าเดิม ในขณะนี้ แม้แต่ผู้เฝ้าสังเกตการณ์ก็ไม่สามารถมองเห็นได้แม้แต่เงาของนาง “แม้ว่าเจ้าจะเผาไหม้ร่างกายของเจ้าจนกลายเป็นขี้เถ้า เจ้าก็ไม่อาจพาพวกเขาออกไปได้ !!”
 
 
 
แววตาของ เจียง ฉีซา เปลี่ยนเป็นเย็นชาอย่างชัดเจน เขาใช้ทักษะเพิ่มความรวดเร็วของเขาขึ้นไปอีก และในทุกๆ ครั้งที่เขาใช้พลัง เขาจะต้องแผ่นยันต์ตลอดเวลา ในขณะนี้ ความรวดเร็วของเขาก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าท่านหญิง เพียวเมี่ยว แม้แต่นิดเดียว “บ้าเอ๊ย !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน พลันตกอยู่ในความสิ้นหวัง ไม่เพียงแต่ดวงตาของนางจะเป็นสีแดง แต่ในเวลานี้ น้ำตาของนางกำลังไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง เพราะนางรู้ดีว่าพลังชีวิของท่านหญิง เพียวเมี่ยว กำลังหมดลง หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ในไม่ช้าท่านหญิง เพียวเมี่ยว จะต้องตายอย่างแน่นอน “ผู้อาวุโส ฉิวซุ่ย !!”
 
 
 
อยู่ๆ ในขณะนั้น เสียงของ ชูเฟิง ก็ดังขึ้น เมื่อนางหันกลับไปนั้น นางก็ต้องตกตะลึงจากการกระทำของ ชูเฟิง นางกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ชูเฟิง เจ้าจะทำอะไร !?”
 
 
 
เพราะในขณะนั้น ชูเฟิง ได้ยื่นคาถาลึกลับมาให้นาง “ข้าไม่อาจทิ้ง จื่อหลิง และคนอื่นๆ เอาไว้ได้ !!”
 
 
 
ชูเฟิง กล่าวออกมาด้วยความหดหู่ “ทำไมเจ้าพึงได้งี่เง่าเช่นนี้ !! หากพวกเขาถูกจับ มันก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะตาย !! แต่ถ้าหากเจ้าถูกจับได้ รับรองได้เลยว่าเจ้าจะต้องตาย !!””ถ้าหากเจ้าหนีออกได้สำเร็จ จื่อหลิง และคนอื่นๆ จะไม่ถูกฆ่าตาย เพราะเจ้าคือคนที่หมู่เกาะประหารหวาดกลัวมากที่สุด หากเจ้าพัฒนาขึ้นได้รวดเร็วเช่นนี้ต่อไป วันข้าหน้าพวกเขาย่อมไม่ใช่คู่มือของเจ้า และหากว่าพวกเขาฆ่า ตื่อหลิง และทุกๆ คน นั่นเท่ากับว่าพวกเขาโยนชีวิตของพวกเขาเข้าสู่ความตาย !!””ในทางกลับกัน หากพวกเขาไว้ชีวิต จื่อหลิง และคนอื่นๆ พวกเขาย่อมสามารถใช้พวกนางเป็นตัวประกันกับเจ้าได้ !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน กล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ “แต่…..””ไม่มีแต่ !! ในตอนนี้เพื่อช่วยพวกเรา ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ต้องเผาผลาญพลังชีวิตของท่าน !! แม้ว่าพวกเราจะหนีออกไปได้ ท่านก็คงอยู่ได้อีกไม่นาน !! เจ้าจะทรยศต่อความตั้งใจของท่านเช่นนั้นรึ !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน ตวาดออกมาอีกครั้ง 
 
 
 
ชูเฟิง กำหมัดแน่น ความรู้สึกต่างๆ อัดแน่นอยู่ภายในหัวใจของเขา จนเขาไม่สามารถกล่าวออกมาได้ เขาหันกลับไปมองที่ใบหน้าของท่านหญิง เพียวเมี่ยว เขาก็พบว่า ภายใต้ออร่าสีขาวนั้น ใบหน้าของนางเริ่มเปลี่ยนเป็นแก่ชรา อีกทั้งสีหน้าของนางยังดูราวกับคนป่วย ที่อยู่ระหว่างคาบเกี่ยวของความเป็น และความตาย 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : พี่เฟิง รีบไปตามอาจารย์เร็วๆ!!! 
 
 
 
B : ชูเฟิงไปตามหาอาจารย์ ฉิวซุ่ย ไปตาม ฮวางฟู่ ฮ่าวเยว่ งานนี้รับรองได้ ไอเจียง ศพไม่สวย 
 
 
 
C : ว่าแต่ ไอเจียง ฉีซา นี้เป็นอะไรกับ เจียง หวู่ชาง ?!!! 
 
 
 
B : ไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่แซ่เดียวกันเฉยๆ แซ่เดียวกัน แต่มันก็คนละความหมาย ส่วนจะแปลว่าอะไรช่างหัวมันเถอะ มันก็แค่ตัวประกอบ!!! 
 
 
 
A : อะไรนะ!!! ตัวประกอบ!!! 
 
 
 
B : ใช่เพราะอีกไม่กี่ตอน มันก็ต้องถูกพี่เฟิงเราจัดการไปพร้อมๆกับหมู่เกาะประหาร