บทที่ 916 – หัวเราะเยาะเย้ย
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว สัมผัสได้ถึงสายตาของ ชูเฟิง นางจึงหันกลับมาและกล่าวว่า”
 
 
 
ชูเฟิง ความสามารถของข้านั้นมีจำกัด ข้าสามารถช่วยเจ้า และ ฟู่หยาน ออกมาได้เท่านั้น หากเจ้าต้องการจะกลับไป ข้าจะไม่ห้ามเจ้า แต่ข้าจะบอกเจ้าอย่างหนึ่ง !!””ตรายใดที่เจ้ามีชีวิตอยู่ การแก้แค้นย่อมไม่สายไป แต่หากไม่เป็นเช่นนั้น ทุกอย่างที่เจ้าทำ มันก็ไร้ประโยชน์ !!”
 
 
 
ตาของ ชูเฟิง เปลี่ยนเป็นสีแดง ก่อนที่เขาจะหลับตาลง และปล่อยให้นางพาเขาออกไปไกลเรื่อยๆ 
 
 
 
ในขณะที่ท่านหญิง เพียวเมี่ยว พาเขาออกมาไกลจนไม่สามารถมองเห็นหุบเขาสายหมอกได้นั้น แววตาของ ชูเฟิง พลันสั่นไหว 
 
 
 
ก่อนที่เขาจะกำมือแน่น เพื่อทำลายคาถาลึกลับในมือของเขา 
 
 
 
***** ตูมมมมมม ***** 
 
 
 
***** ครืนนนนน ***** 
 
 
 
ในเวลานั้น ก็เกิดระเบิดขนาดใหญ่ขึ้น แรงระเบิดได้คร่าชีวิตของคนมากมายไป คลื่นพลังทั้งหมดได้แผ่กระจายออกมาเป็นวงกว้าง แม้แต่ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ที่บินออกมาไกลแล้วนั้น ยังได้รับผลกระทบจากคลื่นพลัง มันทำให้นางบินเซไปเซมาในอากาศ 
 
 
 
เมื่อ ชูเฟิง , ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน และท่านหญิง เพียวเมี่ยว หันกลับไปนั้น แววตาของพวกเขาก็หดเล็กลงด้วยความตกตะลึง 
 
 
 
เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าของพวกเขานั้น สามารถอธิบายได้เพียงคำสั้นๆ เท่านั้น นั่นคือ หายนะ !! 
 
 
 
บนท้องฟ้าถูกปลกคลุมไปด้วยเมฆสีดำ พร้อมกับเสียงคำรามของสายฟ้าสนั่นหวั่นไหว ราวกับท้องฟ้ากำลังจะพังทลายลงมา 
 
 
 
บนพื้นดินนั้นเกิดคลื่นพลังมหาศาลแผ่กระจายปกคลุมไปทั่ว จนเกิดเสียงคำรามราวกับสัตว์ร้ายปรากฏตัวออกมา 
 
 
 
ที่สำคัญนั้น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ได้ปกคลุมทั่วทั้งหุบเขาสายหมอก และปิดกั้น ชูเฟิง และคนอื่นๆ ออกจากกันอย่างสิ้นเชิง 
 
 
 
สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นมันคือหายนะที่ยิ่งใหญ่ จนไม่สามารถที่จะละสายตาไปจากมันได้ “ชูเฟิง เจ้าทำสำเร็จ !! ในที่สุดเจ้าก็ทำสำเร็จ พวกเราทำสำเร็จ !!”ในขณะนั้น ใบหน้าของ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน เต็มไปด้วยความสุข เพราะนางได้เห็นพลังของบุคคลลึกลับที่แข็งแกร่งอย่างมาก ด้วยคลื่นพลังมหาศาลเช่นนี้ ความแข็งแกร่งของ เจียง ฉีซา ย่อมไม่สามารถไล่ตามพวกเขามาได้ “นี่มันอะไรกัน !?”
 
 
 
ในขณะนั้น เจียง ฉีซา ได้ปรากฏตัวออกมายังเส้นขอบฟ้า ก่อนที่คลื่นพลังทั้งหมดจะกระจายออกมา เห็นได้ชัดว่าเขามาถึงจุดนี้ก่อนทุกคน 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เจียง ฉีซา จ้องมองออกมาอย่างรุนแรง ในณะที่เขายืนอยู่ในอากาศ เขาจ้องมองไปที่คลื่นพลังมหาศาลที่ปรากฏออกมา “ชูเฟิง , ฟู่หยาน หนีไป !!”
 
 
 
ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ตะโกนออกมา หลังจากที่เห็นเขา “อ๊า !!”
 
 
 
ในขณะที่นางตะโกนออกมานั้น นางก็ได้สูญเสียการควบคุมร่างกาย และเริ่มจะตกลงมาจากท้องฟ้า “ท่านหญิง เพียวเมี่ยว !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน โพล่งออกมาด้วยความตกใจ พร้อมกับที่ประคองร่างของนางเอาไว้ 
 
 
 
ในเวลานั้น แสงสีขาวที่โอบล้อมรอบร่างกายของนางค่อยๆ ลดลง พร้อมกับที่ผิวพรรณของนางค่อยๆ เปลี่ยนไป 
 
 
 
ไม่เพียงแค่ผิวพรรณของนางที่เปลี่ยนไปเท่านั้น แม้แต่ใบหน้าของนางก็เต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่น ไม่หลงเหลือความงดงาม หรือความละเอียดอ่อนอีกต่อไป ในเวลานี้ บนใบหน้าของนางก็เต็มไปด้วยรอยแผลเป็น มันดูน่าเกลียด และน่ากลัวอย่างมาก 
 
 
 
ในเวลานั้น หัวใจของ ชูเฟิง พลันอัดแน่นไปด้วยความกราดเกรี้ยว เขารู้ว่านี่คือรูปลักษณ์ที่แท้จริงของนาง ที่มีอายุมากว่าพันปี และรอยแผลเป็นบนใบหน้าของนางทั้งหมดนั้น ก็เป็นฝีมือของ มู่หรง หมิงเทียน “ระ….ระ….เร็วเข้า ฟู่หยาน รีบพา ชูเฟิง ไปยังที่ที่ปลอดภัย !!”ท่านหญิง เพียวเมี่ยว กล่าวออกมาด้วยความอ่อนแอ แม้ว่านางจะมีสภาพเช่นนี้ แต่นางก็ยังคงเป็นกังวงต่อ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน และความปลอดภัยของ ชูเฟิง “ชูเฟิง ไปเถอะ !!”
 
 
 
ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน ใช้แขนข้างหนึ่งประคองท่านหญิง เพียวเมี่ยว และมืออีกข้างหนึ่งคว้า ชูเฟิง เอาไว้ “อย่าคิดที่จะไปได้ !!”
 
 
 
เจียง ฉีซา กล่าวออกมาอย่างเย็นชา พร้อมกับปล่อยแผ่นยันต์ออกมา 
 
 
 
ยันต์เหล่านั้นได้พุ่งออกมา และหมุนวนในอากาศ ก่อนที่มันจะแปรสภาพเป็นดาบหลายเล่ม ที่มีความยาวหลายเมตร มันพุ่งแหวกอากาศลงมาอย่างรุนแรง หากหลบไม่พ้นนั้น ไม่ต้องกล่าวถึง ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน แม้แต่ท่านหญิง เพียวเมี่ยว ก็ต้องตายอย่างแน่นอน 
 
 
 
***** วูบบบบ ***** 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่มันพุ่งเข้ามาใกล้นั้น พวกมันไม่ได้ระเบิดออกแต่อย่างใด แต่ราวกับส่ามันจมหายลับไปกับสายน้ำ “นี่…….”
 
 
 
ในขณะนั้น ใบหน้าของ เจียง ฉีซา พลันเปลี่ยนแปลงไปดย่างรวดเร็ว ในตอนแรงนั้น ใบหน้าและแววตาของเขาอัดแน่นไปด้วยความโกรธ ก่อนที่มันจะถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัว 
 
 
 
ในขณะนั้น เขาถอยหลังออกมา พร้อมกับตรวจสอบโดยรอบอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน ความหวาดกลัวบนใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นความตื่นเต้น ก่อนที่เขาจะกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
หุบเขาสายหมอก…หุบเขาสายหมอก…..ข้าไม่คิดเลยว่าสถานที่ไร้ค่าเช่นนี้จะมีสมบัติซ่อนอยู่ !!””เป็นอย่างไรบ้าง !? พวกเขาหนีไปได้รึ !?”
 
 
 
ในขณะนั้น ก็มีคนบินมาในอากาศ เขาก็คือ มุ่หรง หมิงเทียน เขาบินเข้ามาพร้อมกับขมวดคิ้วแน่นขณะจ้องมองไปที่พื้นดิน “ด้วยสิ่งนั้นเจ้าคิดว่าจะจับพวกเขาได้รึ !!”
 
 
 
เจียง ฉีซา กล่าวพร้อมกับจ้องมาที่ มู่หรง หมิงเทียน “ข้า…..”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน ไม่รู้ว่าจะตอบเช่นไร เขาไม่ใช่คนโง่ ที่ดูไม่ออกว่าสิ่งนั้นแข็งแกร่งมากแค่ไหน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเคยอยู่ในหุบเขาสายหมอกมาก่อน เขาย่อมรู้ดี “ก่อนหน้านี้เจ้าบอกข้าว่าหุบเขาสายหมอกมีมาตั้งแต่ยุคโบราณ ตอนนี้ข้าเชื่อเจ้า !! เอาล่ะ พาข้าไปดูหน่อยสิว่ามันมีอะไร !!”
 
 
 
เจียง ฉีซา กล่าว “เราควรรออีกหน่อย !! สิ่งนี้ไม่น่าจะคงอยู่ตลอดไป !!”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน กล่าวพร้อมกับชี้ไปที่สิ่งนั้น “แม้ว่ามันจะหายไป แต่พวกเขาก็ย่อมไม่อยู่แล้ว ยายแก่นั่นได้ใช้ทักษะต้องห้ามเผาผลาญพลังชีวิตของนางไป นางคงอยู่ได้อีกไม่นาน ในตอนนั้นก็เหลือเพียงแค่ผู้หญิงหนึ่งคน กับเด็กเหลือขออีกหนึ่งคน เหตุใดเจ้าต้องกลัว !?”
 
 
 
เจียง ฉีซา กล่าว “อันที่จริง……ข้าไม่ได้กังวลต่อท่านหญิง เพียวเมี่ยว หรือ ฉิวซุ่ย ฟู่หยาน แต่ข้ากังวลเกี่ยวกับเด็กที่ชื่อว่า ชูเฟิง เจ้าไม่รู้ว่าเขาเป็นปิศาจ ต้นกำเนิดของเขาก็ไม่มีใครรู้ ข้ายังสงสัยอยู่ว่าเขามาจากดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์ เช่นเดียวกับเจ้า !!”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน กล่าว “อะไร !? เขามาจากดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์งั้นรึ !?””ฮ่าๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !!”
 
 
 
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจียง ฉีซา ก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความเย้ยหยัน หลังจากนั้นเขาก็กล่าวออกมาว่า”
 
 
 
เจ้าคิดว่า ชูเฟิง มีคุณสมบัติพอที่จะเข้าสู่ดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์เช่นนั้นรึ !?”
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : จริงๆแล้ว พี่เฟิง เราเป็นคนจากดินแดน . . . . . . . . .อะไรกันแน่ 
 
 
 
B : มันเป็นความลับทางการค้าไม่สามารถนำมาเผยแผ่ได้ – -“
 
 
 
C : จะไปเดายากอะไร ขนาดหมามันยังรู้ !!! 
 
 
 
A : แล้วมืงรู้หรอ ?!!! 
 
 
 
C : ก็ดินแดนสุขาวดี ที่มีแต่แม่ชีและนักบวช!!! 
 
 
 
B : อ่อ!!!