บทที่ 875 – หอคอยแห่งการฝึกฝน
 
 
 
“ถ้าเจ้าต้องการฝึกมันจริงๆ ข้าก็มีสถานที่ดีดีไว้ให้เจ้าฝึก”
 
 
 
ชุน หวู พูดขึ้น “ท่านคือคนที่เข้าใจข้าจริงๆศิษย์พี่ชุน หวู ข้ามาก็เพราะเรื่องนั้นแหละ”
 
 
 
ชูเฟิงพูดขึ้น โดยไม่ปิดบังใดๆ “ชู่ ข้าจะไม่เข้าใจเจ้าได้ไง รีบตามข้ามา ข้าจะพาเจ้าไปที่ลับของหุบเขาสายหมอก”
 
 
 
ชุน หวู พูดขึ้นแล้วเดินนำไป 
 
 
 
ชูเฟิง เดิมตามไปอย่างรวดเร็ว เพราะหุบเขาสายหมอกนี้วิเศษนัก เขารู้ว่าที่นั่นคือที่ที่ ชุน หวู และคนอื่นๆได้เข้าไปใช้เพื่อฝึกฝนมันเป็นที่ที่วิเศษมาก ดังนั้นเขาจึงต้องการเห็นมัน 
 
 
 
เพราะทุกๆอย่างของหุบเขาสายหมอกนั้นมันมีมาตั้งแต่ยุคโบราณ 
 
 
 
และด้วยการนำ ของ ชุน หวู ชูเฟิงได้ผ่านจุดเฝ้ายามขนาดใหญ่ก่อนที่จะมาถึงยอดเขา 
 
 
 
ด้านนอกยอดเขานั้นหุบเขานั้น เต็มไปด้วยกำแพงรูปแบบวิญญาณ แม้แต่ชุน หวูก็ต้องใช้กุญแจ รูปแบบวิญญาณในการไขเพื่อเปิดมัน 
 
 
 
หลังจากมาถึงยอดเขา ชูเฟิงก็ได้รู้ว่ายอดเขานั้นกว้างมาก และมีหอคอยที่สูงเกือบ 10 เมตรและกว้างสามเมตรตั้งอยู่ หอคอยนั้นมีรอยแตกและพังทลายอยู่ มันดูแล้วช่างน่าเศร้านักไม่เพียง 
 
 
 
อย่างไรก็ตามกลิ่นอายของหอคอยนี้มันไม่ธรรมดาอย่างมาก มันจึงเป็นทีที่สำคัญที่สุดของยอดเขานี้ 
 
 
 
ดังนั้น ชูเฟิงจึงตรงเข้าไปยังหอคอย และเมื่อเข้ามาใกล้มันชูเฟิงก็พบข้อความเขียนไว้ที่ยอด มันเขียนว่า หอคอยแห่งการฝึกฝน “ศิษย์น้อง ชูเฟิง นี่คือ 1 ในสถานที่ลึกลับของหุบเขาสายหมอก หอคอยแห่งการฝึกตน มันคือแดนศํกดิ์สิทธิ์ของการฝึกยุทธขนาดย่อมๆเลย”
 
 
 
ชุน หวู พูดขึ้น 
 
 
 
ในตอนนี้ ชุน หวู ได้เปิดประตูทางเข้าหอคอย และ นั่นก็ทำให้ชูเฟิงเห็นข้างในนั้น ข้างในประตูนั้นต่างจากข้างนอกอย่างมากมันราวกับโลกใหม่เลยทีเดียว “น่าประทับใจจริงๆ มันราวกับเป็นประตูเชื่อมต่อกับโลกใหม่ หุบเขาสายหมอกนี่ ดินแดนสมบัติจริงๆ”
 
 
 
ชูเฟิง พูดขึ้น. 
 
 
 
ชูเฟิง รู้สึกว่า ไม่ว่าจะเป็นดินแดนประทับนิรันดร์หรือหอคอยแห่งการฝึกตน ทั้งคู่ก็เป็นพื้นที่ที่ถูกเปิดโดยผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณที่แข็งแกร่ง “แน่นอน ถ้ามันไม่ดี หมู่เกาะประการจะต้องการหรือ ถ้าอาจารย์ของข้าไม่ยืนหยัดอยู่พวกมันคงยกทัพมาแน่นอน””จริงสิ มานี่ข้ามาบางอย่างจะบอก”
 
 
 
ชุน หวูก็เดินก็มาแล้วกระซิบข้างหู ชูเฟิงว่า”
 
 
 
บนหุบเขาสายหมอกนี่มีภูเขาเช่นนี้หลายลูกนัก แม่แต้อาจารย์ของข้าก็ยังไม่สามารถขึ้นไปได้หมด นางจึงไม่รู้ว่าในที่แห่งนั้นเป็นเช่นไร.””เห ทุกสิ่งจากยุคโบราณช่างไม่ธรรมดาเสียจริง”
 
 
 
ชูเฟิง พยักหน้าแล้วถามว่า”
 
 
 
ศิษย์พี่ ชุน หวู แล้วที่อื่นๆนั้นเป็นที่ที่วิเศษเหมือนเช่นที่นี่หรือไม่ แล้วทำไมท่านถึงเรียกที่นี่ว่า ดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการฝึกยุทธ์ล่ะ””มันคงจะดีกว่าถ้าเจ้าได้ลองมัน จำไว้ว่า เจ้าสามารถทำลายทุกอย่างที่เจ้าเห็นในนั้นได้ ไม่ว่ามันจะเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่ อย่าไปเกรงกลัว””โอ้ ใช่ สิ่งที่สำคัญที่สุดอย่าลืมทางกลับล่ะ นอกจากนี้ถ้าเจ้าไม่สามารถกลับมาได้ข้าก็ไม่สามารถช่วยเจ้าได้”
 
 
 
ชุน หวู พูดขึ้น “เห้ ท่านพูดเช่นนี้มันช่างน่าประทับใจยิ่งนัก ข้าอยากจะร้ซะแล้ว มันเป็นอย่างไร “ได้ยินเช่นนั้น ชูเฟิงก็รู้สึกสนใจมาก เขาผ่านประตูหอคอยแล้วเข้าไปยังที่แห่งนั้น 
 
 
 
หลังจากเข้ามา ชูเฟิงก็พบว่ามันไม่มีท้องฟ้าหรือพระอาทิตย์ แม้แต่เมฆก็ไม่มีด้านบนนั้นมีเพียงหมอกเท่านั้น และพื้นที่เหยียบนั้นก็เป็นทราย เขานั้นรู้สึกว่าที่แห่งนี้นั้นราวกับเป็นที่ร้างและว่างเปล่า 
 
 
 
เมื่อเขาหันกลับไปเขาก็เห็นประตูและชุน หวูที่ยืนอยู่ นางมองมาทางเขาแล้วพูดว่า”
 
 
 
จำไว้ ถ้าเจ้าฝึกไม่ไหวก็หยุดเสีย อย่าไปฝืน!””ข้าจะจำคำแนะนำของท่านไว้อย่างดี ท่านปรมาจารย์”
 
 
 
ชูเฟิงพูดขึ้น “เจ้า ฮึ่ม ข้าไม่พูดอะไรกับเจ้าแล้ว”
 
 
 
ชุน หวูพูดขึ้น จากนั้นประตูก็ปิดลง แต่ก่อนที่มันจะปิดสนิท ก็มีเสียงดังขึ้นมาว่า “จริงสิ เมื่อถึงเวลาอาหารแล้ว เจ้ากลับมาที่นี่ล่ะ ข้าจะนำอาหารมาไว้ให้.””ฮี่ฮี่ แม่นางคนนี้ช่างน่ารักเสียจริง ชูเฟิง ทำไมเจ้าถึงโง่เช่นนี้ล่ะ เจ้ามีคู่หมั้นตั้ง 3 คน แล้วจะมีคนที่สี่จะเป็นไรไป”
 
 
 
ต้านต้าน พูดหยอกล้อ ชูเฟิง “เจ้านี่ก็เหลือเกินเลยนะ”
 
 
 
ชูเฟิงไม่ได้สนใจที่นางพูดมากนัก เขารีบกระโดดไปบนท้องฟ้า และตรวจสอบโลกนี้อย่างระมัดระวัง 
 
 
 
หลังจากบินขึ้นมา แนวเขาสีเขียวก็ปรากฏขึ้น เหนือแนวเขานั้นมีท้องฟ้าที่ต่างกันจากตรงนี้อยู่มันเป็นท้องฟ้าสีฟ้าและมีก้อนเมฆ เมื่อเห็นภาพนั้นอยู่ท่ามกลางทะเลทราย มันช่างสะดุดตายิ่งนัก 
 
 
 
หลังจากวนรอบเขานั้น ชูเฟิงก็เห็นทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุด บนทะเลนั้นมีคลื่นยักษ์กำลังกระหน่ำเข้ามาอยู่ และ เสียงคลื่นนั้นราวกับเสียงคำรามกับสัตว์ร้าย ทำให้รู้สึกว่ามันช่างอันตรายยิ่งนัก 
 
 
 
ที่มันนอันตรายเพราะในตอนที่เขาบินอยู่ เขาก็เห็นสัตว์ร้ายฆ่ากัน พวกมันมีเพียงดุร้าย พวกมันนั้นยังกระหายเลือดด้วย พวกมันนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก ตัวที่อ่อนที่สุดนั้นอยู่ในระดับอาณาจักรสวรรค์และมีหลายตัวที่อยู่ในระดับเจ้าสงคราม 
 
 
 
หลังจากบินผ่านทะเลที่ไร้ที่สิ้นสุดนี้เขาก็เห็น เกาะสีเขียวอยู่ด้านหน้า 
 
 
 
เกาะนั้นลอยอยู่เหนือทะเล และไม่มีอะไรพิเศษแต่ก็ดึงดูดสายตาชูเฟิงอย่างมากเพราะคลิ่นที่อยู่รอบเกาะนั้นมันแปลกๆมันเหมือนกับมีงูยักษ์อยู่ในน้ำ 
 
 
 
งูยักษ์นั้นใหญ่มากทุกตัวนั้นยาวกว่า 100 เมตรและมีฟันที่แหลมคม เกล็ดที่เงาวาววับและแข็งราวกับเกราะหุ้มตัวมันทั่วไปหมด. 
 
 
 
นอกจากนี้ทุกตัวนั้นมีกลิ่นอายระดับ 9 เจ้าสงคราม ที่เป็นระดับสูงสุดของเจ้าสงครามอีกด้วย 
 
 
 
ในตอนนั้น งูยักษ์ก็แยกเขี้ยวออกมาแล้วขู่ฟ่อ ไปที่เกาะนั่น 
 
 
 
ตอนแรกชูเฟิงก็สงสัยว่าทำไมมันถึงเป็นเช่นนั้น มันโกรธอะไรกับเพียงแค่เกาะนั่น. 
 
 
 
แต่หลังจากนั้นเกาะก็เริ่มสั่นและมีกลิ่นอีกที่น่าเกรงขามและรุนแรงมากระเบิดออกมาชูเฟิงจึงเข้าใจในทันที 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ต้านต้านทำมาเป็นพูดดี ถ้าพี่เฟิงสวนไป ทำไมเจ้าไม่มาเป็นคนที่ 4 ของข้าล่ะ จะสะดุ้งหย๋ง 
 
 
 
B : ชุน หวู ก็จัดว่าสวยใช้ได้นะ นำซ้ำหุ่นก็ไม่เลว 
 
 
 
C : ใช่ ไม่เลว แต่พวกมืงสองตัวอ่ะ เลว!!! 
 
 
 
A : แหม๋ มืงดีเลิศประเสริฐศรีตายล่ะ!!! วันนั้น เจอผู้ ญ ยังกระดิกหางเข้าใส่ ระริกระรี้!!! 
 
 
 
B : ก็เป็นธรรมดาของผู้ชาย!!! 
 
 
 
A : แต่นัน ผู้ ญ อายุยังถึงเกิน 5 ขวบเลยนะ ไม่รู้ฟันงอกครบหรือยัง!!!