บทที่ 874 – เจอหยวน รู่ว แก้ผ้า
 
 
 
ในตอนนั้น การรักษาพิษยาผนึกสวรรค์ให้กับ จื่อหลิง ท่านหญิงเพียวเมียว บอกว่ามันยังคงเหลืออยู่อรกหน่อยดังนั้นจึงต้องการเวลาในการรักษา 
 
 
 
ชูเฟิง นั้นไม่ชอบ เซี่ย หยู กับ ตง เซว่ และไม่ได้สนิทกับ ฉิว ซือมากนัก เมื่อเขาต้องการสอบถาม เขาจึงมองหา ชุน หวู. “ศิษย์พี่ ชุน หวู ขอข้าเข้าไป . . .หน่อย”
 
 
 
หลังจาก เข้ามายังที่พักของ ชุน หวู ชูเฟิงก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย 
 
 
 
*อึก—* 
 
 
 
ในตอนนั้นชูเฟิงก็เคาะประตูและเปิดเขาไป หลังจากเปิดประตูเข้าไปนั้นเขาก็ได้พบกับคนคุ้นเคย 
 
 
 
หญิงสาวร่างสูง และร่างที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ดึงดูด ผิวที่ขาว และใบหน้าที่งดงาม นางคือ หยวน รู่ว 
 
 
 
หลังจากนางเห็นชูเฟิง นางก็ผงะเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่านางตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเขา 
 
 
 
ชูเฟิงก้มหัวเล็กน้องด้วยความเขินอายเมื่อพบ หยวน รู่ว เขาไม่กล้ามองนางตรงๆ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นที่อาณาจักรมังกรฟ้า 
 
 
 
แต่เรื่องนั้นเป็นอดีตไปแล้ว หลังจากลังเลสักพักชูเฟิงก็ยิ้มออกมา และทักทาย หยวน รู่ว 
 
 
 
*วูบ* 
 
 
 
แต่ก่อนที่ชูเฟิง จะพูด นางก็เดินผ่านเขาไปด้วยความรวดเร็ว 
 
 
 
ชูเฟิงที่เห็นเช่นนั้นได้เพียงแค่หัวเราะแห้งๆ และกำลังจะก้าวเท้าเข้าไป “ชูเฟิง.”
 
 
 
เมื่อชูเฟิง ก้าวเท้าผ่านประตูไปข้างหนึ่ง หยวน รู่ว พูดขึ้น “อะไรหรือ”
 
 
 
ชูเฟิงหันกลับไปมอง ก็เห็นว่านางหยุดและมองมาที่เขาด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน “ขอบคุณ”
 
 
 
หยวน รู่วพูดขึ้น และมองชูเฟิงแบบมีนัยยะ จากนั้นนางก็หันตัวแล้วจากไป 
 
 
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น ชูเฟิงก็ยิ้มขึ้น ในตอนนี้เขารู้ว่า หยวน รู่วนั้น ไม่ได้เกลียดเขา 
 
 
 
ความข้องใจระหว่างเขากับหยวน รู่ว นั้นได้แก้ไขแล้ว “ศิษย์น้อง ชูเฟิง เจ้ามายืนทำอะไรที่ทางเข้าหรือ”
 
 
 
ในตอนนั้น เสียงของ ชุน หวู ก็ดังขึ้น ชูเฟิงหันเข้าไปในที่พัก ก็พบชุน หวูกำลังยืนมองเขาอยู่ “ศิษย์พี่ ชุน หวู.”
 
 
 
ชูเฟิงเดินเข้ามาข้างใน “ศิษย์น้องชูเฟิง ศิษย์น้องหยวนไม่ใช่สหายของเจ้าหรอกหรือตอนที่เจ้าขอให้ช่วยนางเจ้าได้บอกไว้ แต่ในตอนนี้นั้นเจ้าก็ไม่ได้ดูสนิทกับนาง””เจ้าปิดบังอะไรไว้หรือ”
 
 
 
ชุน หวูนั้นมองออกว่า ทั้ง 2 นั้นไม่ได้สนิทกัน และอาจไม่ได้เป็นแม้แต่สหายกัน “พูดตามตรง ศิษย์พี่ ชุน หวู พวกเรานั้นไม่ได้เป็นเพื่อนกัน และมีเรื่องขัดใจกันมาก่อน ดังนั้นข้ารู้สึกว่าข้านั้นเป็นหนี้นาง””ไม่ว่าเจ้าจะเป็นหนี้นางหรือไม่ แต่สิ่งที่เจ้าทำเพื่อนางนั้นก็มากพอแล้ว””เจ้าไม่ต้องกังวล ศิษย์น้องหยวน ไม่ได้พูดอะไร และ แม้ว่าเราจะรู้สึกห่างเกินกัน แต่ข้าก็ไม่คิดว่านางเป็นคนไม่ดี ข้านั้นดูแลนางอย่างดีแม้เจ้าไม่บอก กระทั่ง อาจารย์ข้า ยังชอบนางอีกด้วย.”
 
 
 
นางกลัวว่าชูเฟิงจะกังวลว่า นางจะทำไม่ดีกับหยวน รู่ว เมื่อรู้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ชุน หวูจึงพูดออกมา “ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง ศิษย์พี่ ชุน หวู”
 
 
 
ชูเฟิง รู้สึกขอบคุณชุน หวูอย่างมาก เพราะนางนั้นไม่ได้ดีเพียงกับ หยวน รู่ว แต่นางดีกับทุกคนที่สนิทกับเขา ที่อยู่ที่นี่ และนางนั้นเป็นคนที่ช่วยเขาตลอดมา 
 
 
 
จากนั้น ชูเฟิง ก็ยิ้ม แล้วพูดขึ้นว่า”
 
 
 
ที่จริงแล้วข้ามีเรื่องจะขอให้ท่านช่วย “เจ้าเป็นผู้มีพระคุณของข้า ถ้าเจ้ายังพูดขอบคุณอีกข้าจะไล่เตะเจ้าออกจากที่นี่”
 
 
 
ชุน หวูพูดขึ้น จากนั้นนางก็ยิ้มแล้วพูดว่า”
 
 
 
อะไรหรือถ้าข้าช่วยได้ข้าจะช่วยเต็มที่.””ศิษย์พี่ ชุน หวูท่านจำได้หรือไม่ว่าข้าได้ ทักษะต้องห้ามจากดินแดนตราประทับนิรันดร์มา และข้อจำกัดมันสูงมาก ข้าจึงไม่สามารถใช้มันได้” “แต่ในตอนนี้ ข้ารู้สึกว่าข้าสามารถใช้มันได้ ดังนั้นข้าต้องการฝึกมัน”
 
 
 
ชูเฟิง พูด “เจ้า เจ้าไม่ต้องกลัวข้าเช่นนี้ก็ได้ ถ้าข้าจำไม่ผิดมันเป็นทักษะระดับพสุธาสินะ””จากที่ข้าได้ยินมาจากท่านอาจารย์ ทักษ์เช่นนั้นแม้แต่ ระดับราชันย์สงครามยังยากที่จะควบคุมเลย เพราะมันใช้พลังจากร่างกายมาก และการฝึกฝนมันก็ยากเช่นกัน” “ศิษย์น้องชูเฟิง แม้ว่าเจ้าจะแข็งแกร่ง แต่ทักษะต้องห้ามระดับพสุธานั้นมันรุนแรงมาก เจ้าไม่ควรรีบฝึกมัน เพราะถ้าเจ้าพลาดแม้แต่นิดเดียวมันจะส่งผลกับร่างของเจ้าอย่างมาก”
 
 
 
หลังจากได้ยิน ชูเฟิง พูด ชุน หวู ก็เตือนเขาทันที “ศิษย์พี่ ชุน หวู ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ แต่ตอนนี้นั้นข้าคิดว่า ข้าสามารถฝึกฝนมันได้ ดังนั้นข้าจึงอยากลองเสียหน่อย”
 
 
 
ชูเฟิง ยิ้มแล้วพูดออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาไม่มีความกังวลแม้แต่นิด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ “ศิษย์น้อง ชู เฟิง เจ้าเอาจริงอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
ชุน หวูพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล “ศิษย์พี่ ชุน หวู ท่านรู้จักข้ามานาน ท่านคิดว่าข้าจะโกหกท่านหรือ””เชื่อข้าเถิด ถ้าข้าไม่มั่นใจว่าจะทำได้ ข้าไม่แตะต้องมันหรอก” “ข้ารู้ว่ามันฝึกยากมาก และมันยากกว่าทักษะต้องห้ามระดับบาดาลเป็น 10 เท่า ยากกว่าทักษะ ระดับ 9 เป็น 100 เท่า””ดังนั้น ข้าจะไม่ฝีนมัน ถ้าข้าไม่ไหวข้าจะหยุดทันที”
 
 
 
ชูเฟิง พูด “เจ้านี่ชอบทำให้คนอื่นตกใจจริงๆ ท่านอาจารย์บอกข้าว่า ผู้เชี่ยวชาญระดับราชันย์สงครามนั้นยังยากที่ฝึกมันสำเร็จแต่เจ้านั้นอยู่ในระดับเจ้าสงคราม””อ๊า,มันช่างน่าโมโหเสียจริง บางครั้งข้าก็สงสัยว่าเจ้ามาจากโลกเดียวกับข้าจริงๆหรือ เจ้าไม่ได้มาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้ฝึกยุทธใช่ไหม”
 
 
 
ชุน หวู พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงขบขัน “ศิษย์พี่ ชุน หวู อย่าล้อข้าเล่นเลย ถ้าข้ามาจาก ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้ฝึกยุทธจริงๆ ข้าคงไม่มาอยู่ที่ภูมิภาคทะเลตะวันออกนี้หรอก!”
 
 
 
ชูเฟิง ยิ้มขมๆ แม้ว่าเขาไม่รู้ว่าเขามาจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของผู้ฝึกยุทธหรือไม่แต่เขารู้คือเขาไม่ใช่คนของภูมิภาคทะเลตะวันออกหรือทวีปตะวันออกแน่นอน 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : ชูเฟิง 
 
 
 
B : เจ้ามีอะไร ?! หรือว่าอยากจะเย กับข้าอีกครั้ง!!! 
 
 
 
A : จัดไป!!! 
 
 
 
B : เออ ถ้าบทสนทนามันเป็นแบบนี้ นิยายเรื่องนี้จะกลายเป็น นิกายอิโรติคมากๆ แค่คิดก็ฟินเว่อ. . . . 
 
 
 
C : นิยายอิโรคจิตอ่ะดิ!!! พวกมืงสองตัวทำเนื้อเรื่องดีๆ เค้าเสียหมด!!! เสือกไปหลอก ชื่อตอน ให้คนอ่านมีความหวัง