บทที่ 887 – การเปรียบเทียบ
 
 
 
“ดูเหมือนว่าเด็กที่ชื่อ ชูเฟิง นั่นจะไม่ผสานเพียงแค่สองทักษะ แต่เขาน่าจะผสานถึงสามทักษะ คลื่นพลังแปลกๆ ที่ส่งออกมานั่น น่าจะเป็นพลังของทักษะที่สาม ทั้งหมดนั่นคือความตั้งใจของเขา !!”
 
 
 
ในเวลานั้น หนึ่งในปราการของตระกูลวิหคศักดิ์สิทธิ์ก็กล่าวออกมา ราวกับว่าเขาพบบางอย่าง “ความสามารถของเขายอดเยี่ยมจริงๆ ที่สามารถผสานทักษะที่สามเข้าไปในทักษะผสานของทักษะระดับเก้าได้ แม้ว่าเราจะไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ยังเด็กที่ชื่อ ชูเฟิง ก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกับพวกเรา ไม่ว่ายังไง วันนี้ก็ไม่อาจปล่อยให้เขารอดไปได้ !!”
 
 
 
ปราการอีกคนหนึ่งของตระกูลวิหคศักดิ์สิทธิ์ก็กล่าวออกมา พร้อมกับปล่อยจิตสังหารที่รุนแรงออกมาในเวลาเดียวกัน 
 
 
 
หลังจากที่ได้ยินคำกล่าวเหล่านั้น ทุกคนการสามารถเข้าใจได้ว่าทำไม มู่หรง ซุน ถึงมีสภาพเป็นเช่นนั้น แม้ว่าพวกเขาจะโจมตีออกมาเหมือนกัน แต่ ชูเฟิง กลับผสานทักษะเพิ่มเข้าไป ในทักษะผสานระดับเก้าทั้งสองทักษะ 
 
 
 
แม้ว่าคลื่นพลังแปลกๆ ที่ปลดปล่อยออกมานั้น จะไม่สามารถทำให้ มู่หรง ซุน บาดเจ็บได้ แต่มันก็ทำให้เสื้อผ้าของเขาต้องขาดวิ่น ต้องยอมรับการโต้กลับของ ชูเฟิง นั้นเหนือชั้นอย่างมาก “ชูเฟิง ไอ้ทุเรศ !! เจ้ากล้าใช้วิธีต่ำๆ เช่นนี้กับข้ารึ !! เจ้าต้องตาย !!”มู่หรง ซุน คำรามออกมาด้วยความกราดเกรี้ยว พร้อมกับเรียกใช้ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นกึ่งราชวงศ์ออกมา เมื่อมันปรากฏออกมานั้น ออร่าพลังของเขาก็เพิ่มสูงขึ้น “อย่าทำเหมือนข้าจะรอดออกไป หากข้าตอบโต้เจ้าตรงๆ !! อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นคนเช่นไร มู่หรง ซุน !!”
 
 
 
ชูเฟิง เพียงยิ้มบางๆ พร้อมกับเรียกยอดยุทธภัณฑ์ออกมา เขาไม่ได้เรียกใช้หอกมังการเงินที่เป็นยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์แต่อย่างใด เขากลับเรียกดาบตราประทับมังกรออกมาแทน พร้อมกับกระโจนเข้าใส่ มู่หรง ซุน ในทันที 
 
 
 
***** เคร้ง เคร้ง เคร้ง …… ***** 
 
 
 
***** ปัง ปัง ปัง …… ***** 
 
 
 
ด้วยสองยอดยุทธภัณฑ์ชั้นกึ่งราชวงศ์ทั้งสอง ในมือของทั้งสองคน โดยที่ไม่ใช้ทักษะใดๆ พวกเขาพุ่งเข้าใส่กันด้วยฝีมือของพวกเขาเองอย่างรุนแรง 
 
 
 
ดาบใหญ่สีทอง กับดาบยาวสีทอง สองยอดยุทธฑ์ชั้นกึ่งราชวงศ์เข้าปะทะกันอย่างต่อเนื่อง ไม่เพียงแต่เกิดประกายไฟสาดส่องออกมา แต่ยังเกิดขึ้นพลังมหาศาลแผ่ออกมาอย่างรุนแรง 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม เมื่อเสือสองตัวเผชิญหน้ากัน ย่อมมีหนึ่งตัวที่บาดเจ็บ แม้ว่าจะแข็งแกร่งเท่าไรก็ตาม 
 
 
 
ในตอนแรกนั้น ทุกคนต่างคิดว่า มู่หรง ซุน จะได้เปรียบ เมื่อเขามียอดยุทธภัณฑ์ชั้นกึ่งราชวงศ์ในมือของเขา 
 
 
 
เพราะไม่เพียงแต่การบ่มเพาะพลังของเขาที่เหนือกว่า แต่ในด้านประสบการณ์การต่อสู้นั้น มู่หรง ซุน ก็ผ่านมาอย่างโชกโชน พวกเขาชื่อว่าพวกเขาย่อมไม่คิดผิดอย่างแน่นอน 
 
 
 
มู่หรง ซุน ได้ผ่านการต่อสู้มาอย่างมากมาย ไม่ต้องกล่าวถึงคนที่อายุน้อยกว่าเขา แม้แต่คนที่มีอายุมากกว่าเขา ก็มีคนจำนวนมากที่พ่ายแพ้ด้วยน้ำมือของเขา ดังนั้น มู่หรง ซุน จึงมีประการณ์การต่อสู้มาอย่างโชกโชน และเขาย่อมจะชนะในการต่อสู้เช่นนี้ 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม พวกเขาต้องปรับทัศนคติของเขาใหม่ทั้งหมด เพราะในตอนนี้ ดาบตราประทับมังกรในมือของ ชูเฟิง นั้น สามารถโจมตีออกมาได้อย่างหนักหน่วง และด้วยรูปแบบที่ยากจะคาดเดาของการโจมตี มันทำให้ ชูเฟิง ชิงความได้เปรียบจาก มู่หรง ซุน ได้อย่างง่ายดาย 
 
 
 
การต่อสู้เช่นนี้ ไม่สามารถวัดกันด้วยการบ่มเพาะพลัง แม้ว่า ชูเฟิง จะมีพลังน้อยกว่าถึงสามระดับก็ตาม “ข้าไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นเช่นนี้ !! หากข้สไม่เห็นด้วยตาของข้าเอง ข้าจะไม่เชื่อเลยว่า อัจฉริยะที่แท้จริงจะปรากฏตัวออกมาในเขตทะเลตะวันออกเช่นนี้ !!”
 
 
 
ราขันย์วารี โพล่งออกมาด้วยความตะลึง ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่ ชูเฟิง ด้วยความชื่นชม “ก่อนหน้านี้ ราชันย์ปฐพี กับพี่น้องผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณระดับชุดคลุมสีทอง ต่างชื่นชมเขาไม่ขาดปาก ข้าเองก็นึกสงสัยอยู่ แต่ในตอนนี้ เมื่อข้าเห็นกับตาของเข้าเอง ข้าต้องยอมรับว่าเขามีความสามารถที่โดดเด่นอย่างมาก อีกทั้งยังเป็นอัจฉริยะที่ตัวจับได้ยาก !!””อีกทั้งเขายังมีความกล้าหาญอย่างมาก ที่กล้ามาปรากฏตัวต่อหน้าทุกๆ คนเช่นนี้ เขาไม่กลัวอันตรายต่อชีวิตของเขา ถึงได้กล้าส่งตัวเองมายังขุมนรกเช่นนี้ เพื่อช่วยเหลือพวกเรา เขาช่างเป็นเด็กที่มีความซื่อตรงอย่างมาก โชคดีจริงๆ ที่พวกเราได้เขาเข้ามาเป็นพวก !!”
 
 
 
ราชันย์อัคคี กล่าวออกมาด้วยความชื่นชม “พวกเราจะต้องปกป้องเด็กคนนี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม พวกเราไม่อาจปล่อยให้เขาตายได้ เพื่ออนาคตของพวกเรา !!”
 
 
 
ราชันย์วารี ลอบกล่าวออกมา 
 
 
 
ราชันย์อัคคีพยักหน้ารับ พร้อมกับกล่าวออกมาว่า”
 
 
 
ถูกต้อง เหล่าสมาชิกรุ่นใหม่คือความหวังของพรรคมารทลายราตรีของพวกเรา หากนิรันดร์ที่หก และสองปราการจากตระกูลวิหคสวรรค์เข้ามาก้าวก่าย ข้าจะใช้ทักษะต้องห้ามเข้าขัดขวางพวกเขา เพื่อเปิดช่องทางหนีให้กับ ชูเฟิง , ซวน เสี่ยวจาว และคนอื่นๆ !!”
 
 
 
***** ตูม ตูม ตูม ***** 
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง ไม่รับรู้ถึงการชื่นชมของพวกเขา เขายังคงใช้ดาบตรามังกรในมือไล่ต้อน มู่หรง ซุน อย่างต่อเนื่อง พร้อมกับกล่าวเยาะเย้ยออกมาว่า”
 
 
 
มู่หรง ซุน เจ้ามีฝีมือแค่นี้รึ !! เจ้าเอาแต่ถอย หรือเจ้าไม่รู้จักวิธีโจมตี !! นี่มันทำให้ข้าเบื่อจริงๆ !!””ยอดอัจฉริยะก็ไม่ต่างจากขยะ นอกจากรังแกผู้อ่อนแอ เจ้าจะไปทำอะไรได้ !!””เจ้า……..”
 
 
 
มู่หรง ซุน รู้สึกไม่พอใจในสถานการณ์ตอนนี้อย่างมาก เมื่อ ชูเฟิง กล่าวยั่วโมโหเขาออกมาเช่นนี้ มันก็ทำให้เขาโกรธอย่างมาก เขาต้องการที่จะฆ่า ชูเฟิง ให้เร็วที่สุด และฉีก ชูเฟิง ออกเป็นล้านๆ ชิ้น 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม มู่หรง ซุน ไม่ใช่คนอ่อนแอ เขาถอยไปเรื่อยๆ เพราะความแข็งแกร่งของ ชูเฟิง แต่เขาก็ได้เตรียมแผนตอบโต้เอาไว้ตลอดเวลา 
 
 
 
ดังนั้น เขาจึงไม่ได้กล่าวตอบ ชูเฟิง ออกไป และแสดงความกราดเกรี้ยวออกมาบนใบหน้าอย่างชัดเจนให้ทุกคนได้เห็น 
 
 
 
มู่หรง ซุน แสดงความกราดเกรี้ยวออกมาบนใบหน้า แต่ในใจเขากำลังยิ้มเยาะ ในขณะที่เขาคิดในใจว่า”
 
 
 
ได้ใจไปก่อนเถอะ ข้าจะสอนให้รู้เองว่า ในการต่อสู้ ไม่ใช่เพียงแค่กำลังเท่านั้น แต่มันรวมถึงสติปัญญาเช่นกัน !!”
 
 
 
เวลาได้ไหลผ่านไปอย่างต่อเนื่อง การโจมตีของ ชูเฟิง ก็แข็งแกร่งมากขึ้น การตวัดดาบตราประทับมังกรในมือของเขาลื่นไหลอย่างงดงาม มันดูราวกับงูสีทองจำนวนมากที่โหมกระหน่ำเข้าใส่ มู่หรง ซุน 
 
 
 
เหล่าผู้คนรอบข้างต่างตื่นเต้นอย่างมาก เพราะไม่เพียงแต่การโจมตีของ ชูเฟิง จะแข็งแกร่ง และงดงาม แต่มันยังแปลกตาอย่างมาก “ทักษะต้องห้ามชั้นบาดาล ดาบลวงตา !!”
 
 
 
ในขณะที่ทุกคนกำลังตื่นเต้นอยู่นั้น จู่ๆ มู่หรง ซุน ก็ตะโกนขึ้นมา 
 
 
 
ในขณะนั้นดาบใหญ่สีทองในมือของเขาก็เปล่งแสงออกมาสว่างวาบ พร้อมกับปลดปล่อยกลิ่นอายที่หวาดกลัวออกมา ในขณะที่มีลำแสงพุ่งตรงมายัง ชูเฟิง 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////
 
 
 
A : วันนี้ จะสู้กันเสร็จไม๊!!! 
 
 
 
B : ไม่รู้ แต่วีรกรรมการช่วยพรรคมารในครั้งนี้ทำให้บทบาทในพรรคของชูเฟิงสูงขึ้นอย่างมาก จนแทบจะสั่นคลอนตำแหน่ง ประมุข 
 
 
 
A : ได้ข่าวว่าพี่เฟิงโดน 1 ใน 3 ปราการ ขับไล่หนิ!!! 
 
 
 
B : ใช่ พี่เฟิงเราจึงต้องมีการเปลี่ยนแผน โดยใช้ผัวของเพียวเมี้ยวไปช่วยแทน . . . . . .ส่วนเขาจะเป็นใคร หากใครรู้ห้ามสปอย เพราะเราจะเป็นคนสปอยเอง!!!