บทที่ 1096 – การต่อสู้ของยอดฝีมือ
 
 
 
“มิน่า !! เจ้าถึงกล้าอวดดีแบบนี้ เพราะเจ้ามีทักษะพิเศษบางอย่างนี่เอง !!” “เอาเถอะ !! หากเป็นเช่นนี้ข้าจะไม่ปราณีเจ้าอีก รีบมาทำให้มันจบๆ ไป !!”
 
 
 
ไป่ รู่วเฉิน กล่าวออกมาอย่างเย็นชา หลังจานั้น แส้ยาวหลายเมตรที่ส่องแสงสีเงินก็ปรากฏออกมาในฝ่ามือของนาง 
 
 
 
เมื่อแส้เส้นนี้ปรากฏออกมานั้น ท้องฟ้าพลันมืดครึ้ม ทั่วทั้งพื้นที่ต่อสู้ต่างสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง 
 
 
 
ในขณะนั้น ชุดสีขาว พร้อมกับผมยาวของนางพริ้วไสวอย่างงดงาม ออร่าพลังมหาศาลระเบิดออกมาทั่วบริเวณ โดยมีนางเป็นจึดศูนย์กลางของพลังมหาศาลนั้น ราวกับว่านางไร้ผู้ต่อต้านในยามที่นางอยู่ในลักษณะนี้ 
 
 
 
ตัวแส้นนั้นมีสีขาว แต่กลับเปล่งแสงสีเงินออกมา อีกทั้งบนตัวแส้ยังมีสิ่งประดับอยู่อย่างงดงาม แต่มันดูคล้ายกลับเป็นหนึ่งเดียวกันทั้งหมด 
 
 
 
แส้เส้นนี้มีลักษณะที่โดดเด่นอย่างมาก มันคือยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ แต่มันไม่ใช่ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ธรรมดาๆ แต่มันมีพลังเทียบได้กับดาบตราประทับผนึกมาร “นั่นมันยอดยุทธภัณฑ์คู่กายของผู้อาวุโสน้อย แส้มังกรขาวในตำนาน !!””สุดยอดเลย !! มันคือราชันย์ของยอดยุทธภัณฑ์ชั่นราชวงศ์ แม้แต่ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ชิ้นอื่นๆ ยังสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว เมื่อต้องเผชิญกับแส้เส้นนี้ !!””นี่ !! ศิษย์ของหุบเขาไม้ครามใต้ เจ้ามีทักษะที่สุดยอดมาก ข้าคิดว่าเจ้าจะต้องมียอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ด้วยสินะ แต่มันก็คงใช้การไม่ได้แล้วหล่ะ เมื่ออยู่ต่อหน้าแส้มังกรขาวของผู้อาวุโสน้อยเช่นนี้ ผลการต่อสู้นี้ถูกตัดสินแล้ว !!” 
 
 
 
เมื่อแส้มังกรขาวปรากฏออกมานั้น เหล่าศิษย์ของนิกายสวรรค์ต่างส่งเสียงเชียร์ออกมาดังกระหึ่ม เพราะพวกเขารู้ดีว่าแส้เส้นนี้แข็งแกร่งมากขนาดไหน “รับการโจมตีของข้าซะ !!”
 
 
 
ทันใดนั้น ไป่ รู่วเฉิน หวดแส้ในมือของนางอย่างรวดเร็ว จนเกิดเสียงคำรามขึ้น พร้อมกับมังกรขาวปรากฏตัวออกมา พร้อมกับพุ่งตรงไปยัง ชูเฟิง “โอ้ว !! แม่นาง ไป่ รู่วเฉิน เจ้ายอดเยี่ยมจริงๆ ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมียอดยุทธภัณฑ์ที่เทียบได้กับดาบตราประทับผนึกมารของข้า !!”ดวงตาของ ชูเฟิง เป็นประกาย หลังจากท่เขาเห็นแส้มังกรขาว แต่เขาก็ไม่ตกใจแม้แต่น้อย 
 
 
 
แม้ว่าพลังของ ชูเฟิง จะมีจำกัด และด้วยเกราะสายฟ้า กับปีกสายฟ้านั้น มันทำให้เขามีพลังเทียบเคียงกับนางได้เท่านั้น 
 
 
 
แต่ในตอนนี้ ไป่ รู่วเฉิน ยังครอบครองยอดยุทธภัณฑ์ที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าดาบตราประทับผนึกมารของเขา มันจึงทำให้ช่องว่างที่เขาหวังไว้หาย และในตอนนี้ เขาก็ต้องใช้ทุกอย่างที่เขามีออกมา “นั่นมัน !!”
 
 
 
เมื่อคิดมาพึงจุดนี้นั้น ชูเฟิง ก็ไม่ลังเลอีกต่อไป เพียงแค่พลิกฝ่ามือเท่านั้น ดาบสีดำสนิทก็ปรากฏออกมาในฝ่ามือของเขาอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
***** ครืนนนนนน ***** 
 
 
 
เมื่อดาบตราประทับผนึกมารปรากฏตัวออกมานั้น ท้องฟ้าที่มืดมิดพลันสั่นไหวอย่างรุนแรง พร้อมกับออร่าพลังสีดำพวยพุ่งออกมาจากดาบ และเข้าโจมตีมังกรขาวในทุกทิศทางอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
****** วู้วววววว ***** 
 
 
 
***** โฮกกกกกก ***** 
 
 
 
มังกรขาวคำรามดังสนั่น ส่วนออร่าพลังสีดำก็กรีดร้องออกมาอย่างน่าหวาดกลัว หากเสียงคำรามของมังกรขาวนำพาความหวาดกลัวมาสู่ผู้คนนั้น เสียงกรีดร้องของออร่าพลังสีดำก็นำพาความกลัวมาสู่หัวใจของทุกๆ คน 
 
 
 
ในขณะนั้น บนท้องฟ้าคือฉากการต่อสู้ที่งดงามระหว่างสีขาว และสีดำ ที่ปรากฏต่อสายตาของทุกๆ คน “นี่มันอะไรกัน !? ไม่เพียงแต่ทักษะที่ประหลาด !! แม้แต่ยอดยุทธภัณฑ์ของเขายังสามารถเทียบได้กับแส้มังกรขาวของผู้อาวุโสน้อยอีกหรือ !?””เขาเป็นใครกันแน่ !? ทำไมถึงได้ครอบครองยอดยุทธภัณฑ์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้ !?”
 
 
 
เมื่อดาบตราประทับผนึกมารปรากฏออกมานั้น ทุกคนต่างจับจ้องไปที่มันกันเป็นตาเดียว เพราะพลังของมันนั้น ไม่ได้ด้อยไปกว่าแส้มังกรขาวของ ไป่ รู่วเฉิน แม้แต่นิดเดียว 
 
 
 
ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์เช่นนี้ เป็นที่รู้จักกันนามของราชันย์ในหมู่ยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ มันเป็นสิ่งที่ผู้เชื่อมต่อโลกวิญญาณทั่วๆ ไปไม่สามารถสร้างขึ้นมาได้ และแม้แต่ในดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์นั้น ก็ถือว่ามันคือสมบัติล้ำค่า ที่ไม่อาจจะซื้อไว้ครอบครองได้ 
 
 
 
สมบัติเช่นนี้เหมาะสมกับอัจฉริยะของขุมพลังต่างๆ แต่ ชูเฟิง เป็นเพียงศิษย์ของหุบเขาไม้ครามใต้เท่านั้น แต่เขากลับมีสมบัติเช่นนี้อยู่ในครอบครอง มันจึงทำให้ทุกคนตกตะลึงอย่างมาก 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ทุกคนไม่ได้ตกตะลึงในเรื่องนี้เท่านั้น เพราะการต่อสู้ระหว่าง ชูเฟิง กับ ไป่ รู่วเฉิน ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นไปอีก 
 
 
 
หลังจากที่พวกเขาทั้งสองคนเรียกยอดยุทธภัณฑ์ชั้นราชวงศ์ออกมาแล้วนั้น พวกเขาไม่เพียงแค่หยั่งเชิงกันด้วยทักษะทั่วไปอีกต่อไป แต่พวกเขาใช้ทักษะที่พิเศษออกมาอย่างต่อเนื่อง 
 
 
 
การต่อสู้ระหว่าง ชูเฟิง และ ไป่ รู่วเฉิน ทำให้เหล่าศิษย์ของนิกายสวรรค์ต่างตกตะลึง ทักษะที่พวกเขาใช้ออกมานั้น แสดงออกถึงความอัจฉริยะของทั้งสองคนได้อย่างชัดเจน “นี่เป็นการต่อสู้ของยอดฝีมือ !!””ไม่น่าเชื่อ ข้าไม่คิดเลยว่า ชูเฟิง จะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ !!””ท่านบรรพบุรุษ ท่านกล่าวได้ถูกต้องจริงๆ หุบเขาไม้ครามใต้ของเรา ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอคอยใครบางคน และในปีนี้ ในที่สุดการรอคอยของพวกเราก็สมหวังแล้ว !!”
 
 
 
ในเวลานั้น ฉีคง ไจ้ฉิง มีความสุขอย่างมาก แม้แต่ร่างกายของเขายังสั่นสะท้านด้วยความอิ่มเอม เพราะเขาไม่คิดว่า ชูเฟิง จะแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ และจากการคาดเดาของเขานั้น มีเพียงอัจฉริยะของหุบเขาไม้ครามเท่านั้น ที่พอจะประมือกับ ชูเฟิง ได้ “บ้าเอ๊ย !! ข้าไม่เชื่อหรอกว่าข้า ไป่ รู่วเฉิน จะไม่สามารถเอาชนะเจ้าได้ในวันนี้ !!”
 
 
 
การโจมตีของนางได้ถูกทำลายโดย ชูเฟิง ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากที่นางเป็นคนเย็นชา แต่ในเวลานี้ นางกลับแสดงความกราดเกรี้ยวออกมา พลันฝ่ามือของนางได้รวบรวมออร่าพลังมหาศาลเอาไว้ พร้อมกับถ่ายทอดไปยังแส้มังกรขาวในมือของนางแย่างต่อเนื่อง “นี่มัน !! นางกำลังจะใช้ทักษะลับ หากข้าคิดไม่ผิดนางจะต้องใช้ทักษะลับต้องห้ามอย่างแน่นอน ด้วยความแข็งแกร่งของนางเช่นนี้ นางจะต้องมีทักษะลับต้องห้ามอย่างแน่นอน !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง ตระหนักได้ดีถึงความเปลี่ยนแปลงของ ไป่ รู่วเฉิน เพราะออร่าพลังของนางนั้นแตกต่างจากก่อนหน้านี้อย่างชัดเจน และมันก็เป็นออร่าพลังที่ ชูเฟิง เคยสัมผัสได้มาก่อน นั่นคือทักษะลับต้องห้าม “ข้าจะแสดงการโจมตีของข้าให้ดู มังกรสะท้านพิภพ !!”
 
 
 
ในเวลานั้น แส้มังกรขาวในมือของ ไป่ รู่วเฉิน พลันเปล่งแสงออกมาราวกับดวงอาทิตย์ มันพริ้วไสวอย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังส่งออร่าพลังมหาศาลออกมาอย่างชัดเจน จนพื้นที่ทั่วบริเวณต่างสั่นไหวอย่างรุนแรง 
 
 
 
***** บู้มมมมมมม ***** 
 
 
 
ในที่สุดนั้น เสียงดังกัมปนาทก็ดังขึ้นมาบนท้องฟ้า พร้อมกับที่แส้มังกรขาวสั่นไหวอย่างรุนแรง แม้แต่ท้องฟ้าที่มืดครึ้มยังถูกแยกออกจากกัน “ดูเหมือนว่านางจะเอาจริงแล้ว !!”
 
 
 
ในขณะนั้น ชูเฟิง ขมวดคิ้วแน่นเมื่อเขาจ้องมองไปยังท้องฟ้า เพราะท้องฟ้าของดินแดนสงครามศักดิ์สิทธิ์นั้นแตกต่างจากท้องฟ้าในเขตทะเลตะวันออกอย่างมาก มันทั้งสูง และมีความสมดุลอย่างชัดเจน แต่ในเวลานี้ ไป่ รู่วเฉิน กลับสามารถแยกมันออกจากกันได้ นี่ย่อมหมายความว่านางครอบครองพลังอำนาจพิเศษ 
 
 
 
นางแสดงพลังของนางออกมา เพื่อที่จะเอาชนะ ชูเฟิง 
 
 
 
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ชูเฟิง ไม่ประมาทแม้แต่น้อย เขากระชับดาบตราประทับผนึกมารในมือแน่นขึ้น พร้อมกับส่งออร่าพลังของเขาเข้าไปในดาบ เพราะเขารู้ว่าการโจมตีของนางในครั้งนี้ ไม่ใช่เพื่อแสดงความแข็งแกร่งออกมาเท่านั้น แต่มันเป็นการโจมตีที่หมายเอาชีวิตของเขา 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////