บทที่ 968 – ไม่เหลือซาก
 
 
 
“แย่แล้ว มู่หรง หมิงเทียน ลอบโจมตีชูเฟิง!”
 
 
 
คนของพรรคมารทะลายราตรี นั้นสาปแช่งเขาด้วยความโกรธ พวกเขารู้สึกว่าแท้จริงแล้ว มู่หรง หมิงเทียนนั้น ช่างไร้ยางอายยิ่งนัก 
 
 
 
และสำหรับ พวกผู้อาวุโสนั้น ถ้าเป็นคนอื่นบางทีเขาอาจจะยื่นมือช่วยได้ แต่นี้เป็นทักษะต้องห้ามดังนั้นเมื่อชูเฟิงถูกรอบโจมตี พวกเขาจึงไม่สามารถช่วยอะไรได้ “นี่…”
 
 
 
ในความจริงแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคนจากพรรคมาร หรือเหล่าคนดูก็พูดไม่ออก ก่อนหน้านี้ เจียง ฉีซา ก็เข้าร่วมต่อสู้โดยเข้ามาช่วยมู่หรง หมิงเทียนสู้กับชูเฟิง 
 
 
 
ในตอนนี้ มู่หรง หมิงเทียน ก็ลอบโจมตี ชูเฟิง ในตอนที่สู้กับ เจียง ฉีซา อีก มันเป็นเรื่องที่ยากจะยอมรับได้ “เห้ มู่หรง หมิงเทียน ดูเหมือนว่าเจ้านั้นรนหาที่ตายจริงๆ”
 
 
 
แต่เมื่อ เพลงดาบลวงตา เข้ามาใกล้นั้น ชูเฟิง ก็ลืมตาขึ้น และใช้ทักษะพยัคฆ์ขาวสังหารอีกครั้ง 
 
 
 
*โฮก—*พยัคฆ์ขาวอีกตัวนั้นโผล่ขึ้นมาเห็นได้ชัดว่าทักษะเพลงดาบลวงตานั้น ด้อยกว่าอีกขระผนึกวิญญาณ ของเจียง ฉีซามาก 
 
 
 
ดังนั้นเมื่อมันปรากฏขึ้น มันก็สามารถทำลายเพลงดาบลวงตาของมู่หรง หมิงเทียนไม่ยากเย็น พยัคฆ์ขาวนั้นอ้าปากของมันกว้าง หลังจากทำลายเพลงดาบลวงตา มันพุ่งใส่มู่หรง หมิงเทียนทันที “เพลงดาบลวงตา.”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียนนั้น กำยุทธภัณฑ์ในมือแน่น และรีบใช้ทักษะต้องห้ามอีกครั้ง 
 
 
 
ก่อนที่ทักษะต้องห้ามนั้นจะพุ่งเข้าใส่เสือขาว มันก็ระเบิดขึ้นและกลายเป็นคลื่นลมที่รุนแรงมาก แสดงให้เห็นถึงพลังของทักษะเร้นลับ “เพลงดาบลวงตา เพลงดาบลวงตา เพลงดาบลวงตา!”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียนใช้เพลงดาบลวงตา อีก3 ครั้งติด เพลงดาบลวงตาทั้ง 3 นั้นจับตัวเป็นก้อนพลังงาน ที่ทรงพลังมาก และหลังจากฟาดออกไป เมื่อมันระเบิดขึ้น ทำให้เกิดคลื่อนพลังที่น่าเกรงขามอย่างมาก และ การระเบิดนั้นราวกับเกิดพระอาทิตย์ขนาดย่อมๆ อยู่บนอากาศ 
 
 
 
ความคิดของมู่หรง หมิงเทียนนั้นง่ายมาก เขารู้ดีว่าเพลงดาบลวงตานั้นไม่สามารถเทียบกับพยัคฆ์ขาวสังหารของชูเฟิงได้ ดังนั้นเขาจึงใช้มันไปเรื่อยๆ เพื่อทำให้เสือขาวนั้นหายไป “ชูเฟิง ทั้งทักษะเร้นลับของเจ้าแข็งแกร่งจริงๆ แต่น่าเศร้าเจ้านั้นยังอ่อนหัดนัก”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน ยิ้มอย่างเย็นชา หลังจากมองเสือขาวถูกแรงระเบิดกลืนกินหายไป เขาพูดอีกว่า”
 
 
 
ข้านั้นคือ ระดับ 7 ราชันย์สงครามของแท้ แต่เจ้านั้นก็แค่ใช้ทักษะนิรันดร์ผันแปรมา จึงทำให้ยาต้องห้ามหรือว่ายาใดๆ นั้นไร้ประโยชน์สำหรับเจ้า เจ้าก็แค่ได้รับพลังมาเล็กน้อยเท่านั้น เจ้าคิดว่าเจ้าจะเอาชนะข้าได้หรือ””แม้ทักษะของข้านั้น จะสู้กับทักษะเร้นลับเจ้าไม่ได้ แต่ด้วยระดับพลังแล้ว ข้านั้นเหนือกว่าเจ้า เจ้าหนู ประสบการณ์ของเจ้ายังด้อยนัก เจ้าจะมาสู้กับข้า มันเร็วไป 1000 ปี!”
 
 
 
*โฮก—* 
 
 
 
แต่ในตอนที่ มู่หรง หมิงเทียนกำลังระลึกถึงความสำเร็จนั้น เสียงคำรามของ เสือก็ดังขึ้นมาในตอนนั้น ร่างสีขาวก็ปรากฏออกมาจากก้อนพลังงานมันคือทักษะเร้นลับ พยัคฆ์ขาวสังหาร ตัวใหม่ ชูเฟิงนั้นได้ใช้ทักษะเร้นลับ 3 ครั้งในคราวเดียว “มะ มะ มะ มันเป็นไปได้อย่างไร”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน ที่แสดงถึงความโอหังก่อนหน้านี้ ก็หน้าซีดหลังจากเห็นเสือขาว 
 
 
 
ไม่ว่าจะอะไรเขาไม่คิดว่า ชูเฟิงนั้นจะสามารถใช้ทักษะเร้นลับครั้งที่ 3 ได้หลังจากใช้ครั้งที่ 2 ในทันที 
 
 
 
ทักษะเร้นลับนั้นกินพลังอย่างมาก ไม่แพ้กับทักษะต้องห้ามระดับบาดาล โดยเฉพาะทักษะเร้นลับที่แข็งแกร่งแบบชูเฟิงนั้น มันต้องกินพลังมากขึ้นเป็นเท่าตัว ดังนั้น การที่ชูเฟิง สามารถร่ายทักษะเร้นลับอย่างต่อเนื่องนั้นมันเหนือความคาดหมายอย่างมาก 
 
 
 
แต่ตอนนี้นั้น เขาไม่ได้สนใจอะไร เขารีบใช้ทักษะหลบหลีก เพื่อหนีทันที เมื่อเสือขาวปรากฏตัวขึ้น เขานั้นไม่มีโอกาสที่จะร่ายทักษะต้องห้ามแล้ว ดังนั้นทางเลือกคือหนีเท่านั้น 
 
 
 
*โฮก—*อย่างไรก็ตามเสือขาวนั้นเร็วมาก ระยะห่างระวังทั้ง 5 นั้นลดลงอย่างรวดเร็ว “เจียง ฉีซาช่วยข้าด้วย”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียนตะโกนดังลั่น “เจ้าสวะเอ้ย เจ้าใช้ยาของข้าไปมากจนมีพลังขนาดนั้นทำไมเจ้าถึงอ่อนแเช่นนี้”
 
 
 
เมื่อเห็น มู่หรง หมิงเทียน กำลังหนี ก็เยาะเย้ยเขาทันที เขานั้นไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะเป็นหรือตาย “บัดซบ เจียง ฉีซา เจ้าสารเลว เจ้าเป็นพรรคพวกข้าไม่ใช่หรือไง เจ้าจะทิ้งข้าอย่างนั้นหรือ”
 
 
 
มู่หรง หมิงเทียน ขบฟันด้วยความโกรธ 
 
 
 
*โฮก—* เสือขาวนั้น ยังตามเขาไม่หยุด ปากที่กว้างของมันนั้น เข้ามาใกล้มู่หรง หมิงเทียน “อ๊ากก—”
 
 
 
เสียงร้องที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดดังขึ้น และตามด้วยเสียงกัดเนื้อของเสือขาว 
 
 
 
มันไม่ได้ฆ่ามู่หรง หมิงเทียนโดยตรง แต่มันเลือกที่จะทรมาน จนเขาตาย “สวรรค์ ผู้อาวุโสมู่หรง เขานั้น …”
 
 
 
เมื่อเห็นว่าเสือขาวนั้นกัดเหยื่อของมันด้วยความบ้าคลั่ง ผู้คนก็กลัวจนหน้าซีด. 
 
 
 
อย่างไรก็ตาม มู่หรง หมิงเทียนนั้นไม่ใช่คนธรรมดา เมื่อเสือขาว ทรมานเขา เขาใช้วิชาของเขาสู้กับไป จนพลังของมันค่อยๆหมดไป “ท่านบรรพชน—”
 
 
 
เสือขาวนั้น เริ่มมีแสงลุกโชนทั่วไป พลังของมันลดลง ลดลง และเมื่อมันหายไปนั้น ความตื่นตระหนกของคนจากหมู่เกาะประหารก็สูงขึ้น พวกเขานั้นทนไม่ได้จึงต้องร้องออกมา 
 
 
 
ในตอนนั้น ร่างของมู่หรง หมิงเทียนเต็มไปด้วยเลือด แขนและมือของเขาถูกกัดไปหมด มันกัดแม้กระทั่งสมองของเขา ที่สำคัญที่สุดมู่หรง หมิงเทียนก็ตายลง 
 
 
 
*ตูม—* 
 
 
 
ในตอนนั้น เสือขาวก็ระเบิดขึ้นตามความต้องการของชูเฟิง มันทำลายซากของ มู่หรง หมิงเทียน และไม่เหลืออะไรทิ้งไว้ 
 
 
 
ประมุขที่อยู่เบื้องหลังความรุ่งโรจน์ และสัตว์ประหลาดเฒ่า ที่อยู่มากกว่านับพันปีของหมู่เกาะประหาร ถูกฆ่าโดย ชูเฟิง 
 
 
 
ReaDMGA ////////////////////////////////////////