ตอนที่แล้วตอนต่อไปบทที่ 1172 – ตกหลุมพลาง
“ประลองกันด้วยผลชี้เป็นชี้ตาย เเน่นอนว่าการประลองนั้น ย่อมเอาชีวิตเข้ามาเสี่ยงด้วย การต่อสู้นั้นมันไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เจ้าคิด เจ้าที่เป็นศิษย์ของหุบเขาไม้ครามใต้ กล้าที่จะต่อสู้โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพันงั้นหรอ ?!” “เอาชีวิตเป็นเดิมพัน?!”
“เเน่นอนว่าการกระทำเช่นนี้ มันถือว่าไม่เกินเหตุ” “ในหุบเขาไม้ครามนั้น ในหมู่ศิษย์ด้วยกันเองเเน่นอนว่าย่อมมีการเดิมพันระหว่างชี้เป็นชี้ตายเกิดขึ้นนับไม่ถ้วน เเต่พวกเขาได้ทำสัญญากันไว้เเล้วซึ่งผู้อาวุโสได้ทำสัญญาไว้เเละเป็นความสมัครใจของทั้ง 2 ฝ่าย เช่นนั้นผู้อาวุโสถึงจะอนุญาติ””เมื่อใดก็ตามที่ได้รับคำอนุญาติจากผู้อาวุโสเเล้วเเน่นอนว่าย่อมไม่มีใครคัดค้านได้อีกเเละผลของการต่อสู้นั้นย่อมเป็นผู้อาวุโสที่เป็นผู้ตัดสิน” “เพียงเเต่ในหุบเขาไม้ครามนั้น การต่อสู้ชี้เป็นชี้ตายไม่ค่อยเกิดขึ้นเท่าไหร่ ชูเฟิงเจ้ากล้าที่จะต่อสู้ให้ตายกันไปข้างกับข้า เล่ย เหยา รึไม่” “กับเจ้างั้นรึ?”
ชูเฟิงรู้ว่าเขามีพลังระดับ 6 ราชันย์เเห่งคราม เเละเขาเป็นคนของกองทัพนักล่า เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงเเละความสามารถที่เเข็งเเกร่ง ถึงเเม้ชูเฟิงจะมีพลังเพียงเเค่ระดับ 2 ราชันย์เเห่งสงคราม เเต่เขาก็มีความสามารถที่้ท้าทายได้เเม้กระทั่งสวรรค์ มีหรือเขาจะไม่กล้าท้าทาย เล่ย เหยา “ฮ่า ฮ่าๆ เจ้าคงจะรู้สึกกลัวขึ้นมาเเล้วสินะ ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนฉลาด ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะโง่พอจะเอาชีวิตเข้าไปทิ้งโดยไร้ทางสู้ ดังนั้นมันจะเป็นการดีกว่าหากเจ้ารีบๆยอมเเพ้เเละคุกเข่าขอโทษข้าซะ” “ในหุบเขาไม้ครามเเห่งนี้ เเน่นอนว่าการต่อสู้ชี้เป็นชี้ตายนั้นนับว่าเป็นเรื่องที่โหดร้าย เเต่มันก็เป็นเรื่องปกติที่เจ้าอาจจะคิดไม่ได้ เพราะมันคือการเดิมพันด้วยชีวิตของตัวเจ้าเอง”
เล่ย เหยา กล่าวอธิบายกับชูเฟิง ราวกับว่าเขากำลังสอนชูเฟิงอยู่ “เรื่องนี้ถึงเเม้ว่าเจ้าจะไม่กล้าพูดมันออกมา ข้าก็กำลังจะบอกพวกเจ้าอยู่พอดี”
ในขณะเดียวกัน เสียงที่ทรงพลังก็ดังขึ้นในทันที รูปร่างของเขาค่อยๆโพล่ให้สายตาของฝูงชนเห็น
ในขณะเดียวกัน หญิงชราก็ปรากฏตัวขึ้นในทันที รูปร่างของนางนั้นทำให้ผู้พบเห็นนั้นรู้ได้ถึงร่องรอยของความสูงอายุ เเต่ถึงเเม้อย่างนั้นนางก็เเข็งเเกร่งเป็นอย่างมาก เเต่นางไม่ใช่คนของฝ่ายผู้จัดการอาวุโส เเต่นางมาจากนิกายสวรรค์ ในขณะเดียวกัน หลง เฉินฟู่ ก็รีบทำความเคารพในทันที “คาระวะท่านผู้อาวุโส?”
พวกเขาต่างโค้งคำนับในทันทีใบหน้าของหลายคนนั้นต่างเเปรเปลี่ยนไปทั้งสิ้นพวกเขารู้ดีว่าผู้อาวุโสนางนี้เเข็งเเกร่งเพียงใด “ข้าได้ยินเรื่องทั้งหมดที่พวกเจ้าคุยกันเเล้ว ว่าจะสู้กันชี้เป็นชี้ตาย ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะยินยอมให้ข้าเป็นผู้ดูเเลเรื่องนี้ ข้ารับรองว่าข้าจะตัดสินกันอย่างยุติธรรม”
ในขณะเดียวกันรอยยิ้มของผู้อาวุโสนางนี้ก็ปรากฏขึ้นในทันที “เเน่นอนว่าศิษย์ยินดี และรู้สึกขอบคุณท่านผู้อาวุโสที่สละเวลามาเป็นผู้ตัดสิน ข้าต้องการต่อสู้ชี้ชะตากับเขา ชูเฟิง ด้วยความตาย ความบาดหมางระหว่างเราทั้ง 2 จะต้องจบลงด้วยความตายเท่านั้น”
เล่ย เหยา กล่าวออกมาด้วยความเกลียดชัง เขายิ้มอย่างมีเลศนัยราวกับว่าชัยชนะนี้เป็นของเขาอย่างเเน่นอน “ข้าก็เห็นด้วยกับท่านผู้อาวุโส ได้ท่านมาเป็นผู้ตัดสินนั้น ข้าก็สบายใจขึ้นเยอะ”
อย่างไรก็ตาม ชูเฟิงก็กล่าวออกมา
เเน่นอนว่าชูเฟิงย่อมรู้สึกเช่นนั้นจริง เขาคาดหวังที่จะต่อสู้ชี้เป็นชี้ตายกันตั้งเเต่เเรกอยู่เเล้ว เขามีความพร้อมที่พร้อมจะเพชิญทุกสิ่งที่ขวางหน้าในตอนนี้ “ชูเฟิง ข้าคิดว่าเจ้าจะกลัวหัวหดไม่กล้าที่จะต่อสู้เสียเเล้ว ข้าคงต้องมองเจ้าใหม่จริงๆ”
เพียงเเต่ในตอนนั้น เล่ย เหยา ก็กล่าวออกมาอย่างมีนัย รอยยิ้มของเขานั้นเจ้าเล่ห์สุดๆ เขารู้สึกขอบคุณผู้อาวุโสที่มาเป็นพยานในการตัดสินนี้จริงๆก่อนที่จะกล่าวออกไปว่า”
ผู้อาวุโสการต่อสู้นี้ตัดสินกันด้วยความตายถึงเเม้ว่าเขาจะร้องขอความช่วยเหลือท่านก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะย่างกายเข้าช่วยด้วยเช่นเดียวกัน” “เจ้าคงจะไม่ผยองเกินไปหน่อยมั้ง คำพูดนั้นข้าต่างหากที่จะเป็นคนบอกเจ้า ข้าคิดว่าเจ้าจะกลัวเป็นตัวหัวหดซะอีก ?!”
ชูเฟิงกล่าวในทันที “อะไรนะ? เจ้าพูดว่าอะไรนะ เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าอย่างงั้นเรอะ” “ชูเฟิงเจ้าคงรู้เเล้วใช่รึไม่ ข้านั้นเป็นคนพูดคำไหนคำนั่น เเน่นอนถ้าเจ้าไม่กล้าก็รีบถอนตัวไปซะ หากไม่งั้นละก็ ข้าคงต้องขอตัดสินกับเจ้าด้วยความตาย”
เล่ย เหยา กล่าว “มันก็เป็นเพียงเเค่ลมปากเท่านั้น เจ้าคิดว่าข้าจะกลัวเจ้าอย่างงั้นเรอะ เเน่นอนว่าข้าก็ต้องการเช่นนั้นเช่นเดียวกันคำพูดของเจ้า ข้าขอคืนมันทั้งหมด”
ชูเฟิงกล่าวออกมาในลักษณะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ใบหน้าของ เล่ย เหลา ที่โดนชูเฟิงยั่วยุนั้นบูดเบี้ยวอย่างเห็นได้ชัด เขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมากที่ถูกท้าทายเเละล้อเลียนโดยชูเฟิง “พวกเจ้าทั้งสองพอแล้ว! การต่อสู้นั้นจะเริ่มหลังจากนี้ในอีก 3 วันที่สระนิรันดร์บรรพกาล ข้าจะเป็นผู้ตัดสินด้วยตัวเอง เมื่อถึงเวลานั้น”หลังจากกล่าวเสร็จผู้อาวุโสนางนั้นก็เคลื่อนย้ายหายไปในทันที “ชูเฟิง หลังจากนี้ 3 วันข้าจะจัดการเจ้าซะ”
หลังจากกล่าวเสร็จ เล่ย เหยา ก็จากไปโดยทันที ในขณะเดียวกันกองทัพสวรรค์ก็เริ่มจากไปด้วยเช่นเดียวกัน “ชูเฟิงข้ารู้สึกชื่นชมในความกล้าหาญของเจ้ายิ่งนัก?”
ในขณะเดียวกัน หยวน ชิง ก็ได้กล่าวออกมาอย่างรวดเร็วใส่ชูเฟิง “ไม่จำเป็นที่เจ้าจะต้องจดจำเพราะ หลังจากนั้น 3 วัน เราจะได้รู้กัน!!”
ในขณะเดียวกันชูเฟิงที่้ได้ยินคำกล่าวของ หยวน ชิง เขาก็ได้ตอบกลับไปด้วยรอยยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ฮ่าๆ สบายใจเถอะ ข้าจะมาชมการประลองอย่างเเน่นอน ข้าจะมาดูให้เห็นกับตาว่าเจ้าจะถูกศิษย์พี่เล่ย เหยา ของข้าสังหารยังไง!”
หลังจากกล่าวจบ หยวน ชิง ก็เดินจากไปในทันที
เขาจากไปพร้อมกับ กองทัพนักล่า ชูเฟิงที่เห็นเช่นนั้นเขาก็ได้ยกมุมปากขึ้นในทันทีราวกับว่าเขานั้นคิดไว้อยู่เเล้วถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ “ศิษย์น้อง ชูเฟิง เจ้านับว่าเป็นคนหุนหันพลันเเล่นยิงนัก ถึงเเม้ว่าเจ้าจะเกลียดชัง เล่ย เหยา เเค่ไหนก็ตามเเต่เจ้าไม่ควรจะด่วนสรุปเช่นนี้ ข้ารู้ว่าเจ้ามีพรสวรรค์เเละการบ่มเพาะพลังที่เเข็งเเกร่ง เเต่ เล่ย เหยานั้นไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญระดับ 6 ราชันย์เเห่งสงครามธรรมดา”
ในขณะเดียวกัน หลง เฉินยี่ ก็เดินมาเเละกล่าวกับชูเฟิงใบหน้าของเขาคลับคล้ายจะโน้มน้าวชูเฟิง “ใช่เเล้ว ศิษย์น้องชูเฟิง เจ้าค่อนข้างใจร้อนเกินไปหน่อย เล่ย เหยา นั้น เป็นคนจากกองทัพนักล่า ความสามารถของเขานั้นนับว่าเเข็งเเกร่งยิ่งนัก”
ในขณะเดียวกัน หวาง เว่ย, ฟาง โถวไห่ ก็กล่าวออกมา “ศิษย์พี่ ท่านคิดว่าข้าเป็นคนใจร้อนโดยไม่คิดอย่างงั้นหรือ?”อย่างไรก็ตามชูเฟิงก็กล่าวออกมาด้วยลักษณะที่ผ่อนคลาย
เมื่อพวกเขาเห็นชูเฟิงยิ้มออกมาอย่างเเปลกพิกล พวกเขาก็ล้วนเเล้วเเต่เเปลกประหลาดใจกันทั้งสิ้น
ที่เหนือความคาดหมายของเขาคือการที่ผู้อาวุโสนั้นปรากฏตัวเเละบังเอิญมาเป็นผู้ตัดสินระหว่างเขา การปรากฏตัวของผู้อาวุโสนั้น ชูเฟิงรู้สึกขอบคุณอยู่ในใจ “ถึงอย่างนั้นเจ้าก็ใจร้อนเกินไปอยู่ดี หากมันล้มเหลวเจ้าจะไม่มีทางเเก้ไขเรื่องที่เกิดขึ้นได้อีก”
หลง เฉินยี่ กล่าวออกมาพร้อมกับคนอื่นถึงเเม้ว่าพวกเขาจะสับสนก็ตาม “ข้ารู้ว่าพวกท่านต่างเป็นห่วงข้า เเต่พวกท่านวางใจได้ข้าชูเฟิงไม่ได้ใจร้อนถึงขนาดขาดสติ ตอบรับไปอย่างนั้นเเน่นอน ข้าต้องการตัดสินชี้เป็นชี้ตายด้วยการประลองนี้อยู่เเล้ว”
ชูเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ต่างรู้สึกเเปลกใจอีกครั้ง เพราะว่าไม่ว่าพวกเขาจะมองไปที่ชูเฟิงอีกกี่ที เขาก็ยังคงยิ้มไปด้วยความเชื่อมั่นเช่นเดิม เห็นได้ชัดว่า ชูเฟิงนั้นไม่เห็น เล่ย เหยา อยู่ในสายตา ราวกับว่า ที่มันเป็นเช่นนี้เป็นดั่งที่เขาคิดไว้ก่อนเเล้ว
P’Film
A : ไอหยวน ชิง มืงได้เตรียมบอกลาความสุขซะให้พอ เพราะหลังจาก ฆ่า ไอเวน เล่ย เหยา คนต่อไปจะเป็นมืง!!!
B : โว้ววว ใกล้ได้เวลาที่เราเฝ้ารอคอย!!! ไอหยวน ชิง มันจะถูกเปิดโปรงจนหมดเปลือก
C : หมดเปลือก ห่าไร กูเห็นแม่งแถหูดับตับไหม้ แม่ง เรื่องธงผู้บัญชาก็เห็นๆกันอยู่แล้วว่ามันเป็นคนตอแหล อาวุโสพวกมันเสือกบอก ถึงมันจะจริงเรื่องธงบัญชา แต่ก็จะใช้ว่า เรื่อง สระนิรนดร์จะเป็นแบบนั่นด้วย
A : กลัวห่า ไรก็ให้พี่เฟิง ปลดปล่อยอสูรสายฟ้าทั้ง 5 ออกมาดิ!!! คนที่เห็นปรากฏการณ์ในวันนั่นคงจำได้
B : แหม๋ เป็นวิธีที่ช่างฉลาดสิ้นดี!!!