ตอนที่แล้ว ตอนต่อไปบทที่ 1033 – การฆ่าอย่างรื่นรมณ์
“สวรรค์เขาทำได้ยังไง….”
ไม่เพียงเเต่มีผู้อาวุโสผมดำเท่านั้นที่ตกตะลึงเเม้เเต่ทุกคนในฝูงชนก็หวาดผวากับการกระทำของชูเฟิงเพราะการกระทำของชูเฟิงนั้นไม่เพียงเเต่การทำร้ายผู้อาวุโสเเต่นั่นเป็นถึงผู้อาวุโสของตระกูล ฮั่น เเละชูเฟิงยังสามารถที่จะหั่นเขาเป็นเเปดส่วนได้อีก
ชูเฟิงที่ได้สับผู้อาวุโสผมดำเป็นเเปดส่วน ชูเฟิงชั่งมีความสามารถที่เเข็งเเกร่ง โดยเฉพาะที่เขาสามารถชนะผู้อาวุโสผมดำเเละทำให้ได้รับบาดเจ็บอีก หลี่ เล่ย ตกตระลึงอย่างมากถึงความเเข็งเเกร่งนั้นเขาไม่อาจที่จะจินตนาการถึงมันได้เลย
เเสงสีทองที่ประกายผ่านร่างของผู้อาวุโสผมดำมันเริ่มที่จะเฉือดเฉือนเขาจนเลือดกระเซ็นไปทั่วเละมันก็ถูกหั่นซ้ำเเล้วซ้ำอีก
หลังจากนั้นชูเฟิงก็ร่อนกายของเขาเเตะลงพื้น บนผืนดินมีซากของผู้อาวุโสผมดำเหลือเพียงเเค่ลำตัวของเขาเเละก็หัวเพียงเท่านั้น ทั้งเเขนเเละขาของเขาทั้ง 4 ถูกตัดออกไปทั้งหมด ในความเป็นจริงถึงเเม้ว่าเขาจะเหลือร่างกายเเต่ร่างกายของเขาก็มีรูผุนนจนเห็นกระดูกสีขาวเท่านั้น มันฉากที่น่าหวาดผวาอย่างมาก “อะ…อะ…อะไร…เจ้าคิดจะทำอะไร”
ถึงเเม้ว่าเขาจะถูกหั่นออกเป็นชิ้นๆ เเต่ว่าสีหน้าของผู้อาวุโสผมดำนั้นไม่ได้เเสดงท่าทีที่โกรธเคืองเลย เเต่มันคือใบ้หน้าที่เเสดงถึงความหวาดกลัวนั่้นเป็นเพราะชูเฟิงได้ยกดาบสีทองขนาดใหญ่ในมือของเขาเเละจ้องไปที่ด้านหน้าของผู้อาวุโสผมดำ “เจ้าเป็นเพียงศิษย์ไม่สามารถกระทำเช่นนั้นได้! เจ้ารู้ไหมว่าการฆ่าผู้อาวุโสของที่นี่นั้นมีความผิดร้ายเเรงเพียงใด”
เมื่อเห็นว่าชูเฟิงวางเเผนที่จะฆ่าผู้อาวุโสผมดำหลายคนเริ่มที่จะเเนะนำความปราถนาดีกับเขา
เเต่ใครจะคิดว่าชูเฟิงจะปฏิเสธคำพูดของพวกเขา เขายกดาบสีทองขึ้นในมือก่อนที่จะเดินไปหาจนถึงผู้อาวุโสผมดำเเล้วพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “เจ้าที่เป็นถึงผู้อาวุโส เเต่ไม่ได้ให้ความเป็นธรรมเลยเเม้เเต่น้อย เพียงเเค่เหล่าคนในตระกูลของเจ้าทำความผิดเจ้าก็ปล่อยปะละเลยเเละไม่สนใจมันไม่เพียงเท่านั้นเจ้าที่เป็นถึงผู้อาวุโสเเต่กลับมีความคิดที่จะสังหารศิษย์เช่นข้าดังนั้นเจ้าก็คงไม่ถือสินะถ้าหากข้าจะคิดเเบบเจ้าบ้าง “สำหรับพฤติกรรมเยี่ยงนี้ของเจ้า โทษที่เจ้าสมควรได้รับนั้นคือ ความตายสถานเดียว”
*วู๊ช*
หลังจากที่เขาพูดคำพูดเหล่านั้นเสร็จชูเฟิงก็ถือดาบสีทองขึ้นมาเเละเเทงดัง”
พึ่บ”
ไปที่ผู้อาวุโสผมดำในทันที หลังจากนั้นดาบสีทองขนาดใหญ่ก็เกิดอาการสั่นเล็กน้อยนั้นเป็นเพราะคลื่นพลังของผู้อาวุโสผมดำก็ได้เเตกกระจายออกไป”
บั้ง”
เสียงอันเวทนาดังสะท้อนลั่น เลือดได้สาดกระเซ็นไปทุกที่ จุดจบของผู้อาวุโสผมดำในตอนนี้คือความตายสถานเดียว “อ๊าาา~~~ไอเจ้าปีศาจร้าย! เจ้ากล้าที่จะฆ่าคนจากตระกูลฮั่นของเรา! ข้าจะฆ่าเจ้า!”
เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสผมดำถูกฆ่าตายต่อหน้าของพวกเขาผู้อาวุโสเฒ่าอีก4คนของตระกูล ฮั่น ก็รู้สึกโกรธขึ้นมาทันทีไม่เพียงเเต่ความโกรธเท่านั้นที่ปกคลุมทั่วไปหน้าของเขาเเม้เเต่ดวงตาของเขาตอนนี้ก็เเดงก่ำไปด้วยเลือดสีเเดงภายในดวงของเขาได้ปลดปล่อยเจตนาฆ่าฟันที่รุนเเรงออกมา ราวกับจะกลืนกินชูเฟิงให้หายไปด้วยการจ้องมองเพียงอย่างเดียว “เเน่นอนเเต่ข้าเกรงว่าวันนี้จะไม่ใช่วันตายของข้า เเต่เป็นวันตายของพวกเจ้าตระหาก”
เมื่อเผชิญหน้ากับภัยคุกคามจากผู้อาวุโสของตระกูลฮั่นชูเฟิงทำเเค่เพียงหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา ประกายความของความเยือกเย็นได้เเล่นผ่านดวงตาของเขา”
บั้ง บั้ง บั้ง บั้ง”
เสียงร้องของความเวทนาดังลั่น บรรดาผู้อาวุโสที่พูดด่าชูเฟิงก่อนหน้านี้ได้ถูกบดทับตายโดยมือขนาดใหญ่ในทันทีนั้นเป็นเพราะชูเฟิงได้ใช้พลังฝ่ามือเเละสังหารพวกเขาอย่างรวดเร็ว
หลังจากสังหารผู้อาวุโสทั้ง5ของตระกูล ฮั่น ชูเฟิงยืดเเขนของเขาออกไปพลังงานลึกลับได้ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วพุ่งออกจากฝ่ามือของเขาไปดูด หลี่ เล่ย ในทันที ซึ่งในขณะนั้นหลี่ เล่ยได้เป็นลมพับไปเเล้ว ชูเฟิงที่ดูดเขามาก็ได้แบกเขาไว้เบนบ่าทันที
หลังจากนั้ชูเฟิงก็เริ่มที่จะพุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็วบินออกไปจากพื้นที่นี่ในทันที นั้นเป็นเพราะชูเฟิง ได้สร้างภัยพิบัติกับตัวเอง ในตอนนี้เขาไม่ได้คิดที่จะอยู่ใน หุบเขาไม้ครามตอนใต้อีกต่อไป เขาเตรียมที่จะหลบหนีออกไปอย่างเร็ว “เจ้าไม่สามารถที่จะหลบหนีได้พ้นหลอก ตระกูลฮั่นของเราจะไม่ปล่อยให้เจ้าหนีไปได้อย่างเเน่นอน”
ใครจะคาดคิดว่าหลังจากที่ชูเฟิงพุ่งตัวออกไปได้ไม่นาน ก็ได้มีเสียงตระโกนมาจากเบื้องหลังของเขา
เมื่อเขาหันกลับไปมองก็พบกับ ฮั่น ฉี บนใบหน้าของเขาปกคลุมไปด้วยเลือดเเต่คางของเขาก็ได้ถูกทำลายโดยชูเฟิงนอกจากนี้ยังมีกลุ่มชายหญิงจำนวนหนึ่งยืนเบื้องหลังเขาด้วยเช่นกัน
นั่นเพราะทุกคนนั้นมาจากตระกูล ฮั่น พวกเขาต่างชี้ด่าทอชูเฟิงเเละสาปเเช่งเขา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาโกรธอย่างมากเพราะชูเฟิงได้ฆ่าผู้อาวุโสในตระกูลฮั่นของพวกเขา “รนหาที่ตาย”
เมื่อเห็นใบหน้าที่เยาะเย้ยของฮั่น ฉี ชูเฟิงก็ได้ยกฝ่ามือขึ้นเเละปล่อยอำนาจพลังโจมตีที่ไม่สิ้นสุดออกมาจากฝ่ามือของเขา”บั้ง บั้ง บั้ง บั้ง บั้ง บั้ง บั้ง”
เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นในทันที ฮั่น ชิ เเละพวกที่ด่าทอชูเฟิงก่อนหน้านี้ทั้งหมดได้กลายเป็นกระโลหิตในทันที พวกเขาทั้งหมดถูกฆ่าโดยชูเฟิง “ยังมีใครอีกมั้ยที่มาจากตระกูล ฮั่น ข้าจะสังหารพวกมันทั้งหมด”หลังจากที่ฆ่าฮั่น ฉี เเละคนอื่นๆ ชูเฟิงตระโกนถามออกไปด้วยเสียงที่ดี ในขณะที่เขาพูดชูเฟิงก็ได้จ้องมองไปยังเงาร่างต่างๆในผืนฟ้าเเละผืนดิน “ฮู้ววววววว.”
เมื่อชูเฟิงกล่าวคำนี้ออกไปหลายคนก็ตกใจ ไม่เพียงเเต่สายตาที่ชูเฟิงมองพวกจะเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าฟัน เเละความตั้งใจที่จะสังหารผู้คนของเขาในตอนนี้เป็นของจริง ไม่ว่าจะเป็นผู้อาวุโสหรือศิษย์ทั้งหมดก็ล้วนเเต่หน้าซีดขาวราวกับคนตายพวกเเม้เเต่ปากของพวกเขายังสั่นไม่หยุดพวกเขารีบที่จะเซถอยไปข้างหลังในทันที
หลังจากที่ได้เห็นการกระทำของชูเฟิงใครกันจะกล้าประกาศตัวว่าพวกเขามาจากตระกูลฮั่น? ผู้คนหลายคนทำได้เพียงเเค่ยืนดูเพียงเท่านั้นถึงเเม้ว่าเขาจะไม่ได้มาจากตระกูล ฮั่น ส่วนหลายคนที่มาจากตระกูลฮั่น นั้นไม่กล้าที่จะเปิดปากของพวกเขาหรืออะไรเขาทำเพียงเเค่ยืนสั่นเทาด้วยความกลัวเพียงเท่านั้น
นั่นเพราะพวกเขามั่นใจว่าหากใครกล้าที่จะประกาศตนว่ามาจากตระกูล ฮั่น เเละพวกเขามีพลังน้อยกว่าชูเฟิงเเน่นอนว่าพวกเขาต่างหลีกเลี่ยงไม่ได้นอกจากความตายสถานเดียว
ไม่ต้องกล่าวถึงพวกเขาที่อ่อนเเอ ถึงเเม้ว่าพวกเขาจะมีคน 1000 คน 100คน 10คน ก็ไม่ต่างจากมีอยู่คนเดียว ด้วยวิธีการที่โหดเหี้ยมของชูเฟิงพวกเขามั่นใจว่าถึงเเม้ว่าพวกเขาจะมีเป็นพันๆคนเพียงเเค่ชูเฟิงกระพิบตาของเขาก็สามารถทำให้พวกเขาหายไปได้ในพริบตา ลักษณ์ของเขาในสายตาคนอื่นตอนนี้ราวกับว่าชูเฟิงไม่ใช่มนุษย์ เเต่เป็นปีศาจกระหายเลือดมากกว่า “หึ..ก็เเค่พวกดีเเต่เห่า”
เมื่อเห็นคนจากฝูงชน ชูเฟิงไม่เพียงเเต่รู้ว่าในกลุ่มคนพวกนั้นจะต้องมีคนจากตระกูลฮั่นอย่างเเน่นอนในฝูงชน เพียงเเต่เมื่อพวกเขาเพชิญหน้ากับความตายกลับไม่กล้าที่จะยอมรับว่าเขาเป็นคนของตระกูล
หลังจากนั้นชูเฟิงตัดสินใจที่จะไม่อยู่ที่นี่ตรงนี้อีก เพราะว่านี้คือ หุบเขาไม้ครามตอนใต้ เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญที่มากมายราวกับฝูงเมฆ ถ้าเกิดว่าพวกผู้อาวุโสหลักที่เเข็งเเกร่งโพล่ออกมาจำนวนมาก ไม่ต้องพูดถึงชูเฟิง ถึงเเม้จะเป็นเขาก็ตามทีก็ยากที่จะหลบหนีจนรอดอย่างปลอดภัย ดังนั้นชูเฟิงจำเป็นที่จะต้องออกจากสถานที่เเห่งนี้โดยเร็วที่สุด “ฮึ่ม”
เเต่หลังจากชูเฟิงกำลังที่เตรียมตัวจะหลบหนีนั้น พลังจากเเรงกดดันที่เเข็งเเกร่งก็ปรากฏออกมาอย่างรวดเร็วมันคือรูปแบบจิตวิญญาณสีทองที่ปรากฏรูปร่างออกมา ในพริบตาเดียวมันก็ได้ครอบคลุมพื้นที่ที่ชูเฟิงอยู่โดยเร็ว
หลังจากที่การก่อตัวของรูปเเบบจิตวิญญาณสีทองครอบคลุมอย่างเร็วเสียงที่ดูทรงพลังเเละดูเเก่ชราก็ได้ดังขึ้นมา”
เจ้าคิดจะมาก็มาคิดจะไปก็ไปอย่างงั้นรึ เจ้าคิดว่าหุบเขาไม้ครามตอนใต้เเห่งนี้เป็นสนามเด็กเล่นของเจ้ารึอย่างไร”
เมื่อหันไปมองเเหล่งที่มาของเสียงนั้นการเเสดงออกของทุกคนก็เปลี่ยนแปลงขึ้นในทันทีโดยเฉพาะคนจากตระกูลฮั่น พวกเขาเเสดงออกถึงความสบายใจเเละปิติยินดี นั่นเป็นเพราะผู้อาวุโสที่ปรากฏตัวขึ้นนั้นเป็นชายชราผมสีเทานอกจากนี้เขายังสวมด้วยชุดสีฟ้าเข้ม เเละยังมีสัญลักณณ์บนเสื้อผ้าของเขา เขาคือผู้จัดการอาวุโส
ถึงเเม้ว่าการบ่มเพาะพลังของผู้อาวุโสผมเทานี้จะไม่ได้เเข็งเเกร่งมากนัก เขาเพียงเเค่มีการบ่มเพาะพลังสูงกว่าผู้อาวุโสผมดำอยู่1ระดับ พลังของเขาอยู่ที่ระดับ 4 ราชันย์เเห่งสงคราม เเต่กลิ่นอายที่เเข็งเเกร่งเเละผนวกกับอารมณ์ที่เรียบง่ายนั้นทำให้เขาเเตกต่างจากผู้อาวุโสผมดำเขาน่าจะเป็น1ในผู้เชี่ยวชาญในหมู่ผู้อาวุโสด้วยกัน
นี่คือความเเข็งเเกร่งของผู้อาวุโสฝ่ายจัดการ หุบเขาไม้ครามตอนใต้นั้นเต็มไปด้วยผู้อาวุโสฝ่ายบริหารเป็นจำนวนมาก เเน่นอนว่าเขาไม่ใช่เพียงคนเดียวที่มีความเเข็งเเกร่งเช่นนี้ เเละผู้อาวุโสฝ่ายจัดการนั้นใช่ว่าเขาจะมีเขาคนเดียวเเล้วไม่มีใคร
ดังนั้นเมื่อผู้อาวุโสคนนี้ปรากฏตัวขึ้น ปัจจุบันนั้นทุกคนรู้สึกได้เลยถึงหายนะที่กำลังจะไปเยือนถึงชูเฟิง “ทักษะเล้นลับ พยัคขาวสังหาร!!!”
เเทนที่ทุกคนหรือผู้อาวุโสต่างๆเห็นการมาถึงของผู้อาวุโสผมเทาจะทำให้ชูเฟิงจนตรอกเเละหาทางดิ้นรนเพื่อนี้ เเต่เขากลับยิงทักษะเล้นลับพยัคขาวสังหารใส่ผู้อาวุโสผมเทานั่นทำให้พวกเขาแปลกใจเล็กน้อย
ทักษะเล้นลับพยัคขาวสังหารมันคือทักษะที่ลึกลับเเละยากจะหยั่งถึง ความเเข็งเเกร่งของมันราวกับพยัคที่ดุร้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อระดับการบ่มเพาะของชูเฟิงเพิ่มขึ้นถึงระดับ ราชันย์เเห่งสงคราม อำนาจทักษะเล้นลับนี้ก็จะยากจะต้านทานได้
นอกจากนี้ทักษะพยัคขาวสังหารนั้นเป็นที่รู้จักกันดีในด้านของทักษะสายโจมตีที่เเข็งเเกร่ง มันสามารถที่จะทลวงฝ่าเเละทำลายอุปสรรคที่ขวางหน้าของมันทั้งสิ้น ที่เรียกว่าทักษะพยัคขาวสังหาร นั้นไม่ใช่เป็นเพียงเเค่ชื่อเรียกธรรมดาเเต่ว่ามันมีความสามารถที่จะสังหารตามชื่อของมัน
ดังนั้นเมื่อรังสีทำลายล้างสีขาวพวยพุ่งออกไปรูปแบบพยัคขาวก็ปรากฏขึ้นบนผืนฟ้าในทันทีมันได้พุ่งเข้าชนกับรูปแบบอำนาจวิญญานสีทอง เเละได้ระเบิดดังขึ้นในทันที เสียงระเบิดนั้นรุนเเรงเเละสั่นสะเทือนอย่างรวดเร็วไม่นานนักรูปแบบอำนาจวิญญานสีของที่ล้อมรอบเขาอยู่นั้นก็ได้ถูกทำลายลงอย่างรวดเร็ว
P’Film