เหยาเหยาไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีคำพูดที่น่ารังเกียจมาจากผู้ชายคนนี้ เธออยากจะหนีไปจากโฮสต์ที่น่ากลัวคนนี้
เขาเอานิ้วจิ้มเธอลงนิดๆ “หืม…” เธอร้องไห้ออกมาขณะที่เธออยู่ใต้ร่างกายของเขา
“บ้าเอ๊ย ฉันชอบท่าทางแบบนี้จริงๆ” ชายคนนั้นเห็นท่าทางที่น่าสงสารนี้กลายเป็นน่ารัก เขาไม่ได้เมตตาสักนิดแต่กลับรู้สึกตื่นเต้นขึ้นไปอีก
มือใหญ่ของเขากระชากมือของเธอที่ปิดหน้าอกเอาไว้อย่างรุนแรง
เขามองเห็นหน้าของเธอที่เผยออกมา นางนิ่งแล้วกำลังอ้อนวอนขอร้องเขา “พี่..พี่ชาย ฉันไม่น่าสนใจเลย พี่ไปให้บริการลูกค้าคนอื่นจะได้ไหม?”
“อ๊า” เธอดูกลัวมากชายคนนี้แสดงรอยยิ้มที่ชัวร้ายออกมาแล้วจงใจหยุดการกระทำลง
“หืม”เหยาเหยาผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่ตอนนั้นเองร่างกายของเธอรู้สึกหนาวสั่น และแข็งทื่อราวกับว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องจริง
“นายใหญ่หยู่” ชายคนหนึ่งพุ่งเข้ามาในห้องทันทีเพื่อที่จบอกอะไรบางอย่างให้การสนทนาของทั้งสองคนหยุดลง
“นาย..ใหญ่หยู่เหรอ?” เธอตะลึงหลังจากที่ได้ยินเหยาเหยารู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังโดนสายฟ้าสีน้ำเงินฟาด
เธอมองไปที่ผู้ชายที่น่ากลัวที่กำลังกดทับร่างกายของเธอ
เขา…
เขา…
เขาคือ?…หยู่…โอวเทียนใช่ไหม?