ตอนที่แล้วตอนต่อไปChapter 3 The First Exam (1)
“มันเป็นกรรมพันธุ์ จากการตวจสอบบรรพบุรุษของฮยอนโฮคิมก็ล้วนแล้วแต่จากไปด้วยโรคหัวใจไม่ใช่หรอ?”
“เอ่อ…นั่น…”
ผมตกใจมากผมไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้นได้.เทวดาตัวน้อยไม่ได้พูดอะไรผิด.พ่อผมตายด้วยโรคหัวใจวาย.แม่ก็บอกว่าแม้แต่คุณปู่ก็ตายด้วยโรคหัวใจวายเหมือนกัน ดังนั้นท่านจึงกำชับให้ผมระวังด้วยเหมือนกัน.
ผมถามด้วยเสียงสั่นๆ
“ฉันตายแล้วจริงๆ?”
“มันช่างน่าสงสารนัก”
เขากระพือปีกเหมือนกับนกกระจอกเทศ เทวดาตัวน้อยนั่นพยายามปลอบโยนผม.
มันไม่ได้ปลอบโยนอะไรผมเลย
แต่ผมอายุเพียง29เท่านั้น เป็นผู้ชายและยังไม่ได้ทำอะไรเลย(ยังซิง)
ผมไม่ได้มีงานที่ดีและไม่ได้ดูแลครอบครัว ผมยังซิง! ถ้าผมตายไปแล้วครอบครัวผมจะเป็นอย่างไรบ้าง! แล้วแม่?!
เมื่อผมคิดถึงแม่ผมก็เริ่มหมดแรง
หลังจากที่พ่อเสียชีวิตเหมือนกับที่เขาเป็น แม่ของเขาก็ทำงานเลี้ยงดูเด็กทั้งสามคนเพียงคนเดียวด้วยความยากลำบาก.
ผมรู้สึกผิดหวังกับเธอไม่ว่าจะวิธีไหนๆทั้งนั้น แต่ผมก็ยังคงเป็นความหวังของเธอ.
แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมตายแบบนี้?
ผมไม่สามารถดูแลเธอได้อย่างถูกต้องแม้แต่เพียงครั้งเดียว.
แล้วการพูดกันครั้งสุดท้ายระหว่างผมกับแม่ ที่ผมได้บอกแม่แบบนั้น…?
ชีวิตของผมจบลงแล้ว?
“ฉันไม่สามารถตายแบบนี้ได้!”
“ใช่?”
“โอเค.ฉันต้องทำอะไร?แกบอกว่าแกจะให้โอกาศฉัน? ถ้าฉันทำตามที่แกบอกฉันจะยังคงมีชีวิตอยู่ได้อีก?”
“แน่นอน.คุณคิดว่าผมจะหลอกลวงคุณ? ผมเป็นเทวดา. เท-วะ-ดา!”
เทวดาตัวน้อยตบหน้าอกของเขาด้วยใบหน้าที่ขึงขัง.
…มันเป็นเพราะว่าเขาเป็นเทวดาเด็กน้อย นั่นเลยทำให้ผมไม่ไว้ใจเขา.
ถ้านางฟ้าที่เซ็กซี่ปรากฎออกมาและบอกแบบนี้กับผม ผมจะเชื่อโดยไม่ลังเลใจเลยสักนิด.
“ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยตัวของฉันเอง.”
“ยอด.งั้นคุณก็ได้สาบานไปแล้วว่าจะเป็นผู้เข้าสอบที่ดีที่สุดจนกว่าจะสิ้นสุดการสอบทั้งหมด?”
“ใช่”
เทวดาตัวน้อยตบมือพร้อมกับยิ้มกว้าง
“ย่าฮู้~~.ผมขอแสดงความยินดีด้วยผู้เข้าสอบ!”
“ขอแสดงความยินดีห่าเหวนะสิ. แต่แกพึ่งบอกว่าการสอบทั้งหมด?แกกำลังจะบอกฉันว่าไม่ใช่แค่การสอบครั้งเดียวเท่านั้น?”
“ใช่.มันก็เหมือนกับการสอบข้อเขียนมันไม่ใช่มีแค่คำถามเดียว เช่นเดียวกับการสอบเข้าทำงานของคุณ คุณต้องผ่านการสอบในระดับที่แตกต่างกันเพื่อให้ได้สิ้นสุด.”
(TL: ในเกาหลีคุณจะต้องสอบก่อนแล้วค่อยสัมภาษณ์ก่อนที่จะได้รับการจ้างงาน.)
หลังจากได้ยินเกี่ยวกับการสอบแล้วผมยิ่งเกลียดไอ้หนอนด้วง(bbundegi)ทอดนี่มากยิ่งขึ้นไปอีก.(ตอนที่แล้วลืมใส่เวลามันเรียกเทวดาเป็นหนอนมันจะใช้คำนี้ เอาไปหาได้ในอากู๋เลย/ไรต์)
“มันไม่ใช่ว่าเป็นแบบสุดโต่งใช่มั๊ย?”
“อะไรหล่ะนั่น?”
“ดี.ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อยที่จะต้องมีชีวิตอยู่ ฉันคงต้องสอบหลายครั้งและฉันอาจจะตายได้ทุกเมื่อ!”
“โอ้ ไม่. นั่นไม่จริง.ทุกครั้งที่คุณทำการสอบเราจะให้ระยะเวลาพักเบรคเพิ่มขึ้นเป็น 10 วันจนถึง 2 เดือน.”
“พักเบรค?”
“ใช่.ใช่ช่วงเวลาที่เหลือที่คุณได้รับระยะเวลานั้นจะสามารถกลับไปสู่โลกความจริงได้”
“งั้นพูดง่ายๆ ทุกครั้งที่ฉันสอบผ่านฉันจะได้เวลาเพิ่มจาก10วัน-2เดือน?”
“ถูกต้อง”
“แล้วจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันตายระหว่างสอบ? วิญญาณของฉันจะหายไปด้วย…?”
“ไม่ มันไม่มีอะไรแบบนั้น.คุณก็แค่พึ่งเสียชีวิตหลังจากที่คุณได้วางแผนเอาไว้.ดังนั้นคุณจะไม่สูญเสียอะไร.”
…ใช่…ไม่มีอะไรที่จะเสียจริงๆ.
“และทุกครั้งที่คุณผ่านการทดสอบ คุณจะได้รางวัล. ตามรางวัลที่ได้ คุณจะมีชีวิตที่ดีกว่าที่คุณเคยมีมาก่อนและแน่นอนคุณจะได้รางวัลที่ใหญ่ที่สุดที่คุณสามารถผ่านการทดสอบทั้งหมดได้และคุณจะกลับมามีชีวิตอีกครั้ง.”
ผมไม่คิดว่าเทวดาจะโกหกผม.ผมหมายถึงว่าแม้ว่าเขาจะโชว์หนอนที่กำลังแพมออกมาที่หว่างขาของเขา แต่เขาก็สามารถเรียกสายฟ้าออกมาได้.นอกจากนี้เขายังมีปีกด้านหลังของเขา.แล้วทำไมชายคนนี้แทนที่จะจับผมแต่กลับพยายามหลอกลวงผม? ผมไม่รู้ว่าการสอบนี้มันยากแค่ไหน แต่แทนที่จะออกไปข้างนอกอย่างน่าสงสารและอาจจะถูกยิงเมื่อไหร่ก็ได้.
ผมจะมีชีวิตอีกครั้งเพื่อที่จะอยู่กับแม่.
“เอาหล่ะ.จากนี้ไปผมจะบอกเกี่ยวกับการสอย.ขั้นแรกผมจะบอกเกี่ยวกับการเรียกโน๊ตแพด(notepad retrieval).”
“เรียกโน๊ตแพด? มันคือ…”
แม่ง!
ทันใดนั้นที่ตรงหน้าของผมมีกระดานขนาดโน๊ตแพด
“โฮ่! นี่คืออะไร?”
ผมประหลาดใจที่มีกระดานแขวนอยู่บนอากาศ.บนกระดานมีสิ่งต่างๆถูกเขียนอยู่:
ชื่อ: ฮยอน-โฮ คิม [Hyun-Ho Kim]
คราส: 1
คาม่า: 0
ภารกิจ:ปราบลิงแดง
กำหนดเวลา 30 นาที 0 วินาที
“นี่คืออะไร?”
“มันเป็นรายการที่จะช่วยให้ผู้เข้าสอบเข้าใจได้ด้วยรายละเอียดต่างๆง่ายๆ.”
“…โอเค ฉันรู้เรื่องแล้ว แต่สิ่งที่เขียนว่าคราสและคาม่า?”
“คราสคือระดับปัจจุบันของฮอนโฮคิม.คาม่าพูดง่ายๆก็เป็นเกรดของคุณ. ดังนั้นคุณจึงต้องทำข้อสอบให้ดียิ่งขึ้นคุณจึงจะสามารถจัดเก็บคะแนนได้มากขึ้น”
“มีมีอะไรมากกว่าคะแนนอีก?”
“แน่นอน.หลังจากที่คุณผ่านการทดสอบแล้วคุณจะได้รับรางวัล.ดังนั้นคุณสามารถที่จะได้รับคาม่าที่เยอะขึ้น.”
ผมคิดอย่างรอบคอบและถามอีกครั้ง.
“ของรางวัลที่ฉันสามารถได้รับด้วยการใช้คาม่าจะมีสิ่งที่สามารถช่วยฉันในการสอบภายหลังได้ไหม?”
“มันต้องดีอย่างแน่นอน.คุณสามารมได้รับอาวุธ,ศิลปะการต่อสู้,เวทย์มนตร์,สุดยอดพลัง.คุณต้องวางแผนการใช้คาม่าของคุณให้ดีเพื่อให้มันเพิ่มพลังของคุณในการผ่านทดสอบทั้งหมดอย่างสมบูรณ์.”
ในขณะนั้นกระดานที่ลอยอยู่ก็หายไปจากอากาศ
(ตอนแรกมันเป็นโน๊ตแพตมาตรงนี้มันเป็นบอร์ดแทนซะงั้น)“เอ๋?”
“ถ้าคุณเรียกกระดานออกมานานเกินไปมันจะหายไปเอง”
“เรียกกระดาน”
ขณะที่ผมพูดกระดานก็ปรากฎขึ้นมาอีกครั้งในสายตาของผม
เทวดาตัวน้อยยิ้มจนเห็นเขี้ยวเล็กๆของเขา
“กระดานนั้นเป็นสิ่งของที่เป็นตัวของมันเอง เนื่องจากมันไม่มีตัวตนมันจะไม่เกิดขึ้นและมันจะไม่ปรากฎให้คนอื่นเห็น ถ้าคุณโยนมัน มันก็จะหายไป.”
“โอ้ จริงรึ?”
ผมโยรกระดานออกไป มันหมุนเหมือนกับมุมเมอแรงแล้วก็ ‘ซู่ม’ มันหายไป
‘โอ้ น่าสนใจมาก’
อย่างไรก็ตามมันน่าผิดหวัง.เพราะว่ามันเป็นวัตถุที่ไม่มีตัวตนผมไม่สามารถเอามันมาแทนโล่หรืออาวุธในสถานการณ์เร่งด่วนได้.
เทวดาตัวน้อยปรบมือของเขา.
“เอาหล่ะ.ตอนนี้คุณสามารถจับมันได้ทั้งหมด แล้วเรามาเริ่มสอบกันเถอะ!”
“เดี๋ยว!”
ผมหยุดเทวดาตัวน้อยอย่างไว.
“แกหมายถึงอะไร ถ้าผมจับได้ทั้งหมด? แกจะบอกได้ไหมว่าอะไรคือลิงสีแดงก่อนที่ฉันจะได้ทำข้อสอบไอ้หนอนพดด้วงสารเลว!”
“นั่นคือสิ่งที่คุณจะต้องคิดเอง.”
“ห๊ะ? แกไอ้ก้อนขี้.แกควรจะบอกว่ามันเป็นสัตว์,พืช หรือแมลง.”
“ใช่…มันก็จะเป็นหนทางของคุณเอง”
เขาสะบัดนิ้วน่ารักๆนั่นมาทางผม.
ทันใดนั้นประตูเก่าโทรมๆก็ปรากฎมาสู่สายตาของผม.
“นี่คือประตูทดสอบ”
“ประตูทดสอบ?”
“ถ้าคุณเปิดประตูคุณจะเข้าสู่เลเวล2ของอารีน่า.อารีน่าจะเป็นเวทีที่ผู้เข้าสอบฮยอนโฮคิมจะเข้าไปรับการทดสอบ”
“อารีน่า…”
“รีบๆหน่อยและเข้าไปในประตู”
เทวดาตัวน้อยกระพือปีกและดันไหล่ของผม
‘เอาหล่ะฉันจะเข้าไปไอ้สารเลว. แกยังไม่ตัดหนังหุ้มปลายของแก แกพยายามจะบอกฉันว่าอะไร.’
(TN: การคลิปหนังหุ้มปลายเป็นธรรมเนี่ยมของแขก.)
ผมหายใจเข้าลึกๆและคว้าจับไปที่ปะตูทดสอบ.
แอ๊ดดดดดด(คาราบาวววว/ไรต์)
เกิดแสงจ้าที่สว่างออกมาหลังจากที่ผมเปิดประตู.
มันสว่างมากจนผมไม่สามารถมองเห็นอะไรนอกเหนือจากประตู
ผมลังเลสักครู่ก่อนที่ทำเป็นอย่างแรกและอธิษฐาน
ผมหวังว่าเมื่อผมป่านประตูนี้แล้วมันจะกลายเป็นความฝัน ผมต้องการที่จะตื่นขึ้นมาบ่นและหัวเราะเกี่ยวกับความฝันที่ไร้สาระอันนี้.
——————————————————สามารถติดตามได้ที่ >><<