I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Coiling Dragon (盘龙) ตอนที่ 33 คำภีร์ลับการฝึกเลือดมังกร (ตอนต้น)

| Coiling Dragon (盘龙) | 708 | 2367 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

เมืองวูซาน  คฤหาสน์บารุ๊ค

‘ฮ็อก’ได้รับประทานอาหารกลางวันเสร็จไม่นานนัก  และตอนนี้กำลังนั่งลง  อย่างผ่อนคลาย  บนโซฟา  ขณะที่กำลังอ่านหนังสือเล่นยามว่าง

สองเงาเบลอๆจู่ๆก็เข้ามาในคฤหาสน์  มันคือ’เลนลี’และ’ฮิลแมน’นั่นเอง  ผู้ซึ่งได้รีบตรงดิ่งกลับมาจากเมืองเฟนเลีย  ในเวลานี้  หน้าของทั้งคู่มีความตื่นเต้นที่ไม่สามารถควบคุมได้  และ’เลนลี’เริ่มตะโกนบอกจากที่ไกลๆ

“พ่อครับ  ผมกลับมาแล้ว!”

“ลอร์ด ฮ็อก”

‘ฮิลแมน’ก็ตื่นเต้นมากเช่นกัน

‘ฮ็อก’เงยหน้าขึ้น  เห็นสีหน้า’เลนลี’และ’ฮิลแมน’ที่ตกใจจนควบคุมไม่อยู่  เขารับรู้ได้ถึงเรื่องดีๆล่วงหน้า  เขารีบยืนขึ้น  จ้องไปยัง’เลนลี’ และ’ฮิลแมน’  เสียงสั่นๆขณะที่เขาพูด

“การประเมินพลังเมกัสเป็นอย่างไรบ้าง?”

พรรคบารุ๊คได้ตกต่ำจนอยู่ต่ำเตี้ยเรี่ยดินเป็นเวลานาน  พรรคเก่าแก่นี้ต้องการคนที่เข้มแข็งเพื่อฟื้นฟูความรุ่งเรืองให้เหมือนแต่ก่อน!

“ลอร์ดฮ็อก  สถาบันเอิร์น  มันเป็น สถาบันเอิร์น! เลนลีได้รับการยอมรับจากสถาบันเอิร์น!”

‘ฮิลแมน’พูดอย่างตื่นเต้น

ราวกับ’ฮ็อก’ได้กลายเป็นรูปปั่นเรียบร้อยแล้ว  ในตอนนี้  ‘ฮ็อก’รู้สึกราวกับสมองของเขาขาดฮ็อกซิเจนอย่างกระทันหัน  เหมือนทุกอย่างหายไปหมดในช่วงเวลานี้

“เอิร์น….  ลอร์ด? ลอร์ด?”

‘ฮิลแมน’เรียกออกมาสองครั้ง

‘ฮ็อก’ค่อยๆฟื้นคืนสภาวะจิตใจปกติ  รีบเดินไปที่’เลนลี’และ’ฮิลแมน’โดยทุนที  เขาพูดด้วยราวกับไม่เชื่อถือว่า

  “เอิร์น  พวกคุณกำลังหมายถึง  สถาบันเอิร์น?”

ตอนนี้ตาของ’ฮ็อก’ถล่นและเบิกโตออกมา

“พ่อครับ  นี้คือจดหมายยอมรับการเข้าเรียนจากสถาบันเอิร์น”

‘เลนลี’ยืนจดหมายยอมรับให้พ่อของเขาตรงๆ  ‘ฮ็อก’ตกตะลึงชั่วขณะ  จากนั้นรีบรับจดหมายสีแดง  และแกะเอากระดาษจากข้างไหนออกมา  เขาไล่อ่านจดหมายอย่างระมัดระวัง

ชื่ออักษรสีแดงสดนูนออกมา  – สถาบันเอิร์น  ‘เลนลี’

“ฮ่าฮ่าๆ  ฮ่าๆๆๆ !  ผู้อาวุโสของบารุ๊ค  ความหวังของพรรคเรากลับมาอีกครั้งแล้ว!”

‘ฮ็อก’เงยหน้าไปบนท้องฟ้าทันที และหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง  หัวเราะหนักจนร่างกายของเขาสั่นไปทั้งตัว  หนักจนน้ำตาของเขาเริ่มไหลออกมา

  “ความหวังของพรรคบารุ๊คของเรากลับมาอีกครั้ง!”

หัวเราะอย่างบ้าคลั่งจนนั่นเป็นสาเหตุทำให้น้ำตาไหลออกมา  ทำให้’เลนลี’ตกตะลึงอย่างมาก

“พ่อฮะ…..”

‘เลนลี’พูดเบาๆ  ราวกับกลัวไปรบกวนพ่อของเขา

‘เลนลี’ไม่เคยเห็นพ่อของเขา   แสดงท่าทางจนควบคุมไม่อยู่แบบนี้มาก่อน  และน้ำตาของพ่อของเขาทำให้’เลนลี’สั่นเทา  มันเกิดอะไรขึ้น

‘ฮ็อก’หายใจลึกๆ  จากนั้นมอง’เลนลี’ ตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นจนคณานับไม่ได้

“ดีมาก ดี”

“ฮิลแมน  ลุงไฮริ”

‘ฮ็อก’มองไปที่ทั้งสอง

“คืนนี้  ผมจะเป็นเจ้าภาพจัดงานฉลอง  รีบเข้า  เตรียมการสำหรับคืนนี้  ผมดีใจมากๆ  ดีใจสุดๆ  ที่มีลูกชายอย่างนี้  ถึงแม้ว่าผมจะตาย  ผมก็สามารถที่จะเผชิญหน้าเหล่าผู้อาวุโสของพรรคบารุ๊คได้อย่างภาคภูมิใจ”

“ครับ ลอร์ดฮ็อก”

‘ฮิลแมน’และ’ไฮริ’ตอบกลับ

“จี๊ด จี๊ดดด!”

จู่ๆ  ชาโดว์เมาส์  หนูปิ๊  พุ่งออกมาจากเสื้อของ’เลนลี’  มันกระโดดไปบนไหล’เลนลี’ และจ้องไปยัง’ฮ็อก’  ตาดวงเล็กๆของมันเต็มไปด้วยความโกรธ

จากการรับรู้ผ่านจิตใจจากอารมณ์ของชาโดว์เมาส์  ‘เลนลี’ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี

สิ่งที่ปรากฏคือ  ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยได้หลับอยู่ตรงหน้าอกของ’เลนลี’  แต่การที่’ฮ็อก’ระเบิดเสียงหัวเราะ ทำให้มันสะดุ้งตกใจ  ทารกชาโดว์เมาส์ใช้เวลาจำนวนมากในการงีบหลับ  และเกลียดการถูกปลุก  ในตอนนี้  เป็นธรรมดาที่มันจะคลั่งมากๆ

“ชาโดว์เมาส์  สัตว์เวท  ชาโดว์เมาส์?”

จากการเห็นชาโดว์เมาตัวจ้อยอยู่กับ’เลนลี’  สีหน้าของ’ฮ็อก’เปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด

“พ่อฮะ”

‘เลนลี’กลัวว่าพ่อของเขาจะทำร้ายมัน  ดังนั้น เขารีบพูด

“ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยและผมได้ทำสัญญาวิญญาณแล้วฮะ”

ราวกับ’ฮ็อก’ถูกสายฟ้าฟาดใส่  เขาจ้องอย่างอ้ำอึงเป็นเวลานาน

“ลูก  ลูกกำราบ และทำให้สัตว์เวทชาโดว์เมาส์เชื่องได้?”

สองวิธีที่จะทำให้สัตว์เวทเชื่องคือ  1.กำราบมันด้วยกำลัง  และ 2. ใช้วงเวทสัญญาวิญญาณ

“ฮะ  พ่อ  ผมได้ทำให้มันเชื่องแล้วฮะ”

‘เลนลี’พูดอย่างจริงจัง

‘ฮ็อก’เพียงแค่รู้สึกว่าลูกของเขาดูเหมือนได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก  เปลี่ยนแปลงโดยสิ้นเชียง!

“ลอร์ดฮ็อก  เลนลีได้ทำให้ชาโดว์เมาส์ตัวนี้เชื่องแล้วจริงๆ  ผมเห็นมันเองกับตา  ชาโดว์เมาส์ตัวนี้คือเหตุผลว่าทำไมวันก่อนๆ  เลนลีถึงได้นำสัตว์ป่าไปให้อาหาร  ’สัตว์ที่น่ารัก’ อยู่บ่อยๆ ที่มันได้อยู่ส่วนหลังของคฤหาสน์”

‘ฮิลแมน’อธิบาย

“ลูกได้ให้อาหารตัวนี้หรอ?”

‘ฮ็อก’ใช้ความคิดชั่วครู่  จากนั้นจ้องไปที่’เลนลี’อย่างไม่เชื่อถือ

“สัตว์เวท ชาโดว์เมาส์ ตัวนี้คือ ‘สัตว์ที่น่ารัก’  ที่ลูกได้บอกพ่อว่าลูกได้ให้อาหารมันในพื้นที่ส่วนหลัง?”

‘เลนลี’พยักหน้าอย่างจริงใจ

‘ฮ็อก’  ไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ สัตว์ที่หน้ารักจริงๆแล้วเป็นสัตว์เวท?

เหมือนกับเขามีคำถามมากมาย  เก่ยวกับ’เลนลี’ทำอย่างไรถึงใช้วงเวทสัญญาวิญญาณกับชาโดว์เมาส์ได้  แต่’ฮ็อก’ไม่ได้กำวลอะไรมากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้  ใช่แล้วตอนนี้เขาอยู่ในอารมณ์ดีเยี่ยม

“ดี  พอเท่านี้ก่อน  ลุงไฮริ ฮิลแมน  นำทหารยามไปเตรียมการจัดเตรียมเลยตอนนี้  คืนนี้ผมจะเป็นเจ้าภาพในการจัดงานเฉลิมฉลองขนาดใหญ่”

‘ฮ็อก’หัวเราะเสียงดัง  ตอนนี้    เสียงหัวเราะของเขาดังสุดเสียงและปราศจากความกำวล

‘เลนลี’จ้องไปยังพ่อของเขา  ย้อนกลับไปตั้งแต่เขาสามารถจำความได้  เขาไม่เคยเห็นพ่อของเขาดีใจขนาดนี้มาก่อน

…………

ยามค่ำคืน

เสียงอึกทึกโวกเวกดังมาจากในคหฤาสน์พรรคบารุ๊ค  แม้แต่ทหารยามที่มีจำนวนเกินกว่าสิบคนและครอบครัวของพวกเขาทั้งหมดก็ได้รับการเชิญชวนหมด  มีโต๊ะห้าตัวขณะใหญ่วางไว้อยู่ในพื้นที่ลานหน้าบ้านของคฤหาด  และทั่วทั้งคฤหาสน์บารุ๊คเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสุข

“อร่อย  อร่อย” วาร์ตอนตัวจ้อยหยิบนู้น หยิบนี้กินอย่างตื่นเต้น

“นายน้องเลนลี  ยินดีด้วยที่ได้รับการยอมรับจากสถาบันเอิร์น  แทบไม่ต้องสงสัยเลยว่าในอนาคต นายน้อยเลนลีจะเป็นเมกัสที่ทรงพลัง”  ทหารยามของพรรคหัวเราะ  ขณะที่เขาชนแก้วกับเลนลีอย่างสุภาพ

ในงานเฉลิมฉลอง  เลนลีเป็นจุดสนใจหลัก

จากการได้รู้ว่าเลนลีได้รับการยอมรับจากสถาบันเอิร์น  ทุกคนที่อยู่ที่นี้ทั้งหมดตื่นเต้นอย่างมาก  ใครก็ตามสามารถเข้าใจได้โดยง่ายว่าการเข้าสถาบันเอิร์น  หมายความว่า  ได้เข้าสู่ถนนที่โรยด้วยกลีบกุหลาบ  แน่นอนว่า อนาคตเลนลีคงไม่ถูกจำกัดไว้ในเมืองเล็กๆอย่างวูซาน

“พี่ชาย  ทุกๆโค๊น  ชนแก้วกับปี่ชาย  ป๋มก็อยากชนบ้างเหมือนกัน”  วาร์ตอนตัวจ้อยหยิบแก้วน้ำผลไม้

เห็นมือที่มันแพล็บของเจ้าหนูน้อยวาร์ตอน  เลนลีไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี  แต่เขาก็ยังยกแก้วน้ำผลไม้ของเขาขึ้น  และแตะไปยังแก้วของวาร์ตอนตัวจ้อย

“มา  แด่ความเป็นพี่ชายและน้องชาย” เลนลียิ้มกว้าง  ขณะที่เขายกแก้วขึ้นเช่นกัน

….

ยามดึกของคำคืนนี้  ตึกตระกูลบารุ๊ค  เพียงแค่เลนลีและพ่อของเขาอยู่ที่นี้

ประตูไปยังตึกโบราณได้ปิดแล้ว  และเทียนเป็นแถวๆที่อยูทั่วทั้งตึกถูกจุด  ทำให้ในนี้ค่อนข้างอุ่น  ในตอนนี้  ฮ็อกจ้องไปยังป้ายเซ้นดวงวิญญาณที่อยู่ตรงกลางตึก  เขาพูดเสียงค่อยว่า  “เลนลี  หลังจากนักรบเลือดมังกรคนที่ห้าได้เกิดมา  พรรคบารุ๊คก็เริ่มอ่อนแอลง  รุ่นแล้วรุ่นเล่า  ถึงจุดที่ว่าแม้แต่มรดกตกทอด  มรดกที่ได้รับมาจากบรรพบุรุษ ก็สูญหาย  ทุกๆครั้งที่พ่อคิดเรื่องนี้  พ่ออดไม่ได้ที่จะรู้สึกอับอาย  ทั้งที่พวกเราสมควรที่จะเป็นขุนนางของพรรคเลือดมังกร!”

เลนลียืนอยู่ข้างหลังพ่อของเขา  ไม่แม้ที่เอ่ยเสียงใดๆ

เขารู้สึกอับอายเช่นกัน

พรรคเก่าแก่ที่ได้อยู่มานานเกินกว่าห้าพันปี  พรรคนักรบเลือดมังกร  เลนลีรู้สึกภูมิใจข้างในหัวใจของเขา  แต่มรดกบรรพบุรุษอันเก่าแก่ กลับได้สูญหายไป

“เลนลี”  จู่ๆ ฮ็อกก็หันมามองเลนลี อย่างหนักแน่น  “จากวันนี้เป็นต้นไป  พ่อจะไม่เห็นว่าลูกเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง  พ่อจะมองลูกในฐานะเสาหลักที่แข็งแกร่งของอนาคตพรรคบารุ๊ค!  ความหวังอนาคตของพรรคจะขึ้นอยู่กับลูก  ตั้งแต่นี้ไป”

“ครับ ท่านพ่อ” เลนลีพยักอย่างแน่วแน่

“รอสักพักหนึ่ง  พ่อจะหยิบบางอย่างมาให้”  จู่ๆฮ็อกก็หันไป และเข้าไปในห้องลับถัดจากตึกโบราณ  ภายหลังจากนั้น  พ่อกลับมาพร้อมกับหนังสือหนาๆในมือ  “เลนลี  รับนี้ไป และลองอ่านมันดีๆ  จดจำทุกๆอย่าง”

“มันคือ?..”

เลนลีมองอย่างสงสัยที่หนังสือเล่มหนาที่เขาได้รับ  ไม่มีอักษรใดๆบนปก  แต่เมื่อเขาเปิดมัน  มีคำสี่คำเขียนไว้บนหน้าแรก “คำภีร์ลับการฝึกเลือดมังกร”

ปล. รู้สึกว่า ผมลงไปเกือบจะห้าตอนแล้วนะครับ  ทำไมยังรอกันอยู่หว่า สงสัย?  มันเกินโควต้าไปหลายวันแล้วเน้อ  ฮ่าๆ

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments