I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Coiling Dragon (盘龙) ตอนที่ 60 ฝูงหมาป่า (ตอนปลาย)

| Coiling Dragon (盘龙) | 673 | 2365 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ณ ตอนนี้’เลนลี’ถูกล้อมรอบโดยฝูงหมาป่าลม ราวๆ ยี่สิบตัว  ขณะที่ ดาบลมสีเขียวเข้มมากกว่าร้อยๆ แทบจะทุกอันพุ่งเข้าหา’เลนลี’  เพื่อป้องกันไม่ให้’เลนลี’หนีได้   มันไม่มีหนทางที่จะหนีเลย!

จู่ๆ’เลนลี’ก็ได้เคลื่อนไหว  เขาพุ่งด้วยความเร็วสูงสุดออกจากพื้น  เปรียบเสมือนลูกธนู  พุ่งขึ้นไปบนอากาศ  หวังว่าจะลงบนกิ่งไม้ที่แข็งแรง  แต่เพราะดาบลมมันมีมากเกินไป  ดาบลมมากกว่าสิบอันเฉียนผ่านบนร่างของ’เลนลี’

“วูบ วูบ วูบ”

ดาบลมฟันลงเกราะหนังอันแข็งแกร่งของ’เลนลี’  ทำให้เขาพลาดตกลงไปกลางอากาศ  ‘เลนลี’รีบคว้ากิ้งไม้ขนาดใหญ่ด้วยความกลัว  จากนั้นตีหลังกา กลับขึ้นมาข้างบนต้นไม้ และเริ่มไต่ขึ้นไปข้างบน  แต่หลังจากรีบพื้นขึ้นไปราวๆ ยี่สิบหรือสามสิบเมตร  เขาก็หยุดปืนและมองลงไปด้านล่าง

“อันดรายจริงๆ”

‘เลนลี’ถอนหายใจออกมา  ตอนนี้  ร่างกายของ’เลนลี’ค่อยๆแผ่ชั้นบรรยายกาศออกมาคล้ายๆเกราะที่ทำจากก้อนหินซึ่งมันได้กลายมาเป็นชั้นบรรยายกาศของสสารหินธาตุดินคล้ายๆแสงของก้อนหินสีอ่อนๆ   เวทธาตุดิน : เกราะแห่งผืนดิน   เกราะแห่งผืนดินนั้นผู้ใช้อย่างต่ำจำเป็นต้องเป็นเมกัสระดับห้า

เมื่อนักเวทระดับห้า และระดับหกใช้เวทเวทนี้  เขาจะใช้สสารธาตุดินจำนวนมากเพื่อก่อสร้างเกราะคล้ายๆก้อนหิน  ซึ่งมันเป็นทักษะที่ค่อนข้างจะมีพลังป้องกันที่แข็งแกร่ง  มันสามารถป้องกันการโจมตีที่สร้างขึ้นจากคู่ต่อสู้ในระดับเดียวกันได้จำนวนมาก   เวทมีดลมเหล่านี้มีพลังเพียงแค่ ระดับสามหรือระดับสี่เท่านั้น

“โฮกกกกกกกกกกก!”

เสียงร้องอย่างดุดันแหวกผ่านอากาศ   ‘เลนลี’จ้องลงไปข้างล่าง และเห็นลมเริ่มก่อตัวรวมกันข้างใต้เท้าของเหล่าหมาป่าลมยี่สิบตัวนี้  จู่ๆทุกตัวก็กระโดดขึ้นข้างบนผืนฟ้า  ด้วยแกนนำของหมาป่าสองตัวได้กระโดดขึ้นมาสิบเมตร  ลงบนกิ่งแมนขนาดใหญ่

กรงเล็บที่ทรงพลังของมันเจาะฝังไปในกิ่งไม้  สร้างที่เกาะให้มันได้อย่างมัน   หมาป่าลมสามารถรับรู้เรื่องการทรงตัวได้อย่างดีมากๆ  ดังนั้นการปืนต้นไม้นั้นไม่ใช่สิ่งที่ยากมากนักสำหรับพวกมัน

“ข้าไม่กลัวพวกแกปืนต้นไม้มาหรอก  ข้าเกรงแต่ว่าพวกแกจะไม่ปืนขึ้นมา”

‘เลนลี’รู้สึกถึงความเร้าร้อนในสายเลือดของเขาเริ่มเดือดขึ้น  ยิ่งความน่ากลัวของเหตุการณ์ทวีความรุนแรงมากขึ้น  ยิ่งเหตุการณ์นั้นอันตรายจนถึงตายได้มากเท่าไร  ก็ยิ่งทำให้เลนลีตื่นเต้นขึ้นได้มากเท่านั้น

ในเรื่องของทักษะการปืนปาย  หมาป่าลมนั่นค่อนข้างที่จะด้อยกว่ามนุษย์  ‘เลนลี’ปืนด้วยความลำบากจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปอีกต้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว  ขณะที่ฝูงหมาป่าโหยหวนอย่างโกรธจัดขณะที่มันไล่ตาม   ในขอบเขตภายนอกของเทือกเขาสัตว์เวท

ฝูงหมาป่านั้นแน่นอนว่าเป็นกลุ่มที่ทรงพลังมากที่สุดที่อยู่รอบๆนั้น  แม้แต่นักรบระดับหกส่วนมากนั่นเมื่อเผชิญหน้ากับฝูงหมาป่าลม  เลือกที่จะหนีแทน  เพราะยังไงก็ตามไม่ว่าร่างกายของเขาจะอึดเพียงใด

โดยสภาพร่างกายแล้ว  แม้แต่ร่างกายของนักรบระดับหกก็ไม่อาจทนต่อการตะบบอย่างตรงๆ  จาก กรงเล็บของหมาป่าลมได้   ‘เลนลี’ และ หมาป่าประมาณยี่สิบตัวเริ่มเล่นเกมซ่อนหากันบนต้นไม้  จ่าฝูงหมาป่าสองตัวนั่นเร็วมากกว่า’เลนลี’

ดังนั้น’เลนลี’ไม่มีทางเลือกนอกจากเปลี่ยนทิศทางเพื่อหลบอยู่บ่อยๆ  ทันใดนั้น หมาป่าที่เป็นจาฝูงปล่อยดาบลมจำนวนมากพุ่งออกมา  และ’เลนลี’รีบบังคับตัวเองให้เปลี่ยนทิศทางเพื่อที่จะหลบมัน

“แคล๊ก”

ลำต้นของต้นไม้นั่นถูกตัดออกด้วยมีดลมหลากหลายอัน  และต้นไม้นั่นเริ่มหักโค่นลง

“แคร็ช”

กรงเล็บของจ่าฝูงหมาป่านั่นเร็วเกินไป  และพวกมันยังเร็วมากๆ  กรงเล็บอันดุร้ายนั้นได้ส่งไปยังหลังของ’เลนลี’หลากหลายครั้ง  ขณะที่หัวและหัวของเขา และแขนขาส่วนอื่นๆ

แต่โชคดี  เพราะ เกราะแห่งพื้นดินนั้นก่อสร้างมาจากสสารธาตุ มันสามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ ตอนนี้’เลนลี’ได้ใช้มันให้ก่อร่างเป็นหมวกกันน็อต ด้วยเช่นกัน  แต่ภายใต้การจูโจมซ้ำๆจากแกนนำของฝูงหมาป่า  ธาตุสสารดินบนเปลือกนอกของเกราะ เริ่มสั่นไหว

“แกนนำของฝูงหมาป่าเหล่านี้นั้นเร็วเกินไปมาก  เกราะแห่งผืนดินไม่สามารถทนมันได้นานนัก”

‘เลนลี’ขบฟัน  ปืนสูงขึ้น และสูงขึ้นเรื่อยๆ  ด้วยน้ำหนักตัว เขานั่นเบากว่าหมาป่าลมมาก  และทักษะการปืนป่ายของเขานั้นยังสูงกว่า  ในเวลาที่’เลนลี’ถึงจุดที่สูงประมาณแปดสิบเมตร

หมาป่าลมไม่อาจปืนขึ้นได้อีกต่อไปแล้ว  สิ่งที่มันทำได้คือแค่ปล่อยมีดลมมีดแล้วมีดเล่ามายัง’เลนลี’  ‘เลนลี’หลบอย่างสุดความสามารถ  เพียงแต่ถ้า’เลนลี’ไม่สามารถหลบมันได้แน่ๆ  ‘เลนลี’จะให้เกราแห่งผืนดินรับการโจมตีนั้นแทน

“ถ้าพวกแกตกลงไปด้วยความสูงขนาดนี้  พวกแกจะไม่ตายหรือ?”

‘เลนลี’กำลังพึมพำคาถาเพื่อร่ายเวท  เพื่อที่จะสามารถควบคุมความสงบภายใต้สถานการณ์อันอันตรายนี้ ที่’เลนลี’สำเร็จมาได้นี้ต้องขอบคุณการฝึกความอดทนจิตใจมาอย่างสม่ำเสมอ

“แคล็ช”

มีดลมประทะกราะการปกป้องแห่งผืนดิน  ซึ่งแต่เดิมใกล้จะพัง  ในที่สุดเกราะการปกป้องแห่งพื้นดินก็ได้แตกแยกออกไปเป็นจุดสสารธาตุจำนวนมากมายนับไม่ถ้วน  เกิดประกายแสงในอากาศ  ทันใดนั้นมีดก็ได้ตามมาอีก  ซึ่ง’เลนลี’สามารถตรวจหามันได้โดยทันที

“เวทมีดลมส่วนมากของเหล่าหมาป่านั่นเท่ากับเวทเมกัสระดับสาม  จากการที่ผมเป็นนักรบระดับสี่  พวกมันจะไม่สามารถฆ่าผมได้”

‘เลนลี’ร่ายเวทของเขาต่อ  ยอมให้มีดลมเฉียนผ่านร่างของเขา

“วิช วิช”

เลือดไหลปะทุออกมาจากการฟัน  ขณะที่บาดแผลที่น่ากลัวปรากฏขึ้นบนหน้าอกของ’เลนลี’  เลือดสดๆไหลออกมา   ‘เลนลี’เพียงแค่ขมวดคิ้วเล็กน้อย  ร่ายเวทของเขาต่อ

“วู้บบบ วู้บบบ วู้บบบ”

หินแหลมคมร้อยร้อยอันรวมตัวขึ้น  เปร่งประกายสสารธาตุดิน  ก้อนหินจำนวนมากที่รวมกันอย่างหนาแน่น  พุ่งออกไปที่หมาป่าลมยี่สิบตัว  หินสามสิบอันมุ่งไปยังหัวของจ่าฝูงทั้งสอง

หมาป่าจ่าฝูงทั้งสองน็อคตกลงไปยังพื้นดิน  ก้อนหินเหล่านั้นรวมกลุ่มกันอย่างหนาแน่นเกินไป  ด้วยเสียงแคร็ช ที่ดังออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า  หมาป่าลมถูกทำให้น็อคลงไปยังพื้นเบื้องล่าง  ตัวแล้วตัวเล่า

แม้แต่กิ่งไม้ต่างๆที่ถูกปะทะเข้าไปขณะที่พวกมันตกลงไปเบื้องล่าง   หลังจากใช้วิธีนี้  หมาป่าลมจำนวนมากถูกชนโครมไปสู่พื้นเบื้องล่าง  แต่หมาป่าลมเหล่านี้ว่องไวมาก และขนของมันหนามากๆ

ถึงแม้มันจะตกปะทะเบื้องล่าง  พวกมันจำนวนมากสามารถใช้กรงเล็บของมันเกาะบนกิ่งไม้  ขณะทีบางตัวบาดเจ็บเพียงแค่ผิวเผิน  ไม่มีตัวใดตายเลย

“บาดแผลนี้ดูเหมือนจะแย่  แต่จริงๆแล้วมันแค่แผลมาจากเปลือกผิวหนัง  แต่ตอนนี้ผมคงจะไม่ปล่อยให้เลือดมันไหลออกเรื่อยๆ แบบนี้ได้”

มือซ้ายของ’เลนลี’จู่ๆ ก็ลุกเป็นไฟ  และจากนั้นเขากดมันลงบนแผลของเขา  เสียงเปรี๊ยะๆ ดังออกมา  และ’เลนลี’อดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง และสูดลมหายใจลึกๆ  กลิ่นคล้ายๆกับอาหารที่ถูกทำใหม่ๆลอยออกมาจากบริเวณหน้าอกของ’เลนลี’

ด้วยประการฉะนี้ ‘เลนลี’ได้ปิดบาดแผลของเขาด้วยไฟ  ทำให้ทิ้งไว้ซึ่งแผลเป็นอันน่ากลัวมากๆ   ขณะที่ทำสิ่งๆนี้  ‘เลนลี’ก็ยังคงใช้โอกาสนี้หนีอย่างรวดเร็ว  กระโดดจากต้นไม้ต้นหนึ่งไปอีกต้น  ในชั่วพริบตา  เขาได้หนีไปไกลมากๆ

และจากนั้น’เลนลี’ปล่อยตัวของเขาลงไปยังพื้น  ‘เลนลี’ตกลงไปตรงๆ  ประมาณแปดสิบเมตร  แต่ร่างของ’เลนลี’ลายล้อมไปด้วยการไหล่บ่าของอากาศ  ความเร็ซในการตกลงของเขาไม่ได้เร็ซมากนัก  เมื่อครั้นที่เขาถึงพื้น  ‘เลนลี’ได้ร่ายเวทอีกเวทหนึ่งเสร็จแล้ว

ฝูงหมาป่าได้ไล่ตามเขาอีก  และภายในไม่นาน  พวกมันมาใกล้ๆแล้ว   หมาป่าจ่าฝูงสองตัวได้เข้ามาใกล้ก่อนเป็นอันดับแรก  พวกมันหอนขณะที่จ้องมายัง’เลนลี’  แววตาสงสัยปรากฏขึ้นบนตาอันเยือกเย็นของมัน  ทำไม’เลนลี’ถึงหยุดหนี?

สัตว์เวทเหล่านี้ฉลาดมาก  และตอนนี้ได้กำลังสงสัยว่า’เลนลี’ได้เตรียมกับดักบางอย่างไว้แล้ว

“โฮกก”

ในจ่าฝูงสองตัว  มีหมาป่าจ่าฝูงตัวหนึ่งคำรามออกมาเสียงต่ำๆ  ทันใดนั้น  ราวกับเป็นการตอบสนองคำสั่ง  หมาป่าลมระดับสี่กระโดดเข้าหา’เลนลี’ตรงๆ    ทันใดนั้น’เลนลี’กระโดดขึ้นและชี้ไปที่กลุ่มหมาป่าลมที่อยู๋ห่างไกล  ‘เลนลี’พูดด้วยเสียงต่ำๆว่า

“พื้นที่สุดยอดแรงดึงดูด”

นี้คือเวทดินที่น่ากลัวมากๆ  ผ่านการควบคุมและใช้ธาตุสสารดินจำนวนมาก  เวทนี้ทำให้ผู้ใช้สามารถควบคุมแรงดึงดูดในพื้นที่บริเวณใกล้เคียง  ทำให้คู่ต่อสู้เจอกับแรงดึงดูดที่มากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด  เพียงแค่นักเวทระดับห้าที่สามารถใช้เวทสุดยอดแรงดึงดูด   และยิ่งนักเวทดินทรงพลังเท่าไร  ผลของสุดยอดแรงดึงดูดก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

“คลื่นๆๆ”

อากาศสั่นไหวอย่างมาก  ขณะที่’เลนลี’อยู่จุดศูนย์กลาง พื้นที่รอบๆ เส้นผ่าศูนย์กลาง 100 เมตรจู่ๆก็เริ่มเปล่งแสงธาตุสสารดิน  หมาป่าลมทั้งหมดในเส้นผ่าศูนย์กลางนั้นร้สึกถูกดึงด้วยแรงดึงดูดที่น่าประหลาดใจ

หมาป่าเหล่านั้นที่ไล่ตาม’เลนลี’นั่นถูกผลกระทบจากแรงดึงดูด ทำให้ร่างของมันล้มลงสู่พื้นท่ามกลางการกระโดดครึ่งๆกลางๆ  หมาป่าลมตัวอื่นๆทั้งหมดรู้สึกตกใจมากเช่นกัน

หมาป่าลมจ่าฝูงทั้งสองหอนอย่างโกรธจัด  และเพิกเฉยต่อสิ่งรอบข้าง  พุ่งตรงๆมายัง’เลนลี’  แต่ดูเหมือนว่าหมาป่าทั้งสองจะมีแรงน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของแรงแต่เดิมของมัน

“ความเร็วของพวกแกถูกลดลงครึ่งหนึ่ง  แต่สำหรับข้า มันไม่ใช่”

ธาตุสสารดินส่งแสงออกมาและวนรอบ’เลนลี’ด้วยเช่นกัน  ดูเหมือนว่าจะเหมือนกันอย่างสมบูรณ์แบบกับธาตุสสารดินที่เปร่งออกมาจากพื้น   ธาตุสสารดินที่ใช้โดยพื้นที่สุดยอดแรงดึงดูดนั่นใช้แรงสันสะเทือนบางอย่างที่เป็นเอกลักษณ์

นักเวทดินแต่ละคนจะใช้รูปแบบที่แตกต่างกันเล็กน้อย  และจะมีความถี่ของแรงสั่นสะเทือนที่แตกต่างกัน  ถ้าใครสึกคนสามารถควบคุมริ้วคลื่นของสสารธาตุดินได้ทั้งหมด  คนคนนั้นจะสามารถทำให้สุดยอดพื้นที่แรงดึงดูดไม่เกิดผลได้

ด้วยความเร็ซของคู่ต่อสู่ที่ถูกลดไปครึ่งหนึ่ง  ด้วยความเร็วของเขาเองเปรียบเทียบแล้วตอนนี้ มากกว่ามันมาก  ‘เลนลี’หลบการโจมตีของศัตรูอย่างคล่องแครว  ขณะที่เริ่มร่ายเวทเวทอื่นอีก

คลื่นๆๆๆๆ   หอกธาตุดินเป็นสิบๆอันพุ่งออกมาจากพื้นข้างใต้ของหมาป่าลม  ด้วยปลายคมแหลมมากๆพุ่งตรงไปยังหน้าอกของหมาป่าลมเจ็ดตัว  ทำให้รพวกมันเลือดออกอย่างมาก  หมาป่าตัวอื่นหลายๆตัวถูกทำให้บาดเจ็บอย่างหนักด้วยหอกธาตุดิน

โฮกกกกกกก   หมาป่าจ่าฝูงสองตัวเริ่มบ้าคลั่ง   ในพื้นที่ที่ถูกผลกระทบของสุดยอดแรงดึงดูด พวกมันมีความเร็วน้อยกว่าครึ่งหนึ่งของความเร็วดั่งเดิม  เป็นธรรมดาที่พวกมันไม่มีทางที่จะหยุดความคล่องแคล่ว รวดเร็วของ’เลนลี’

ถ้าพวกมันสู้กับ’เลนลี’อย่างเผชิญหน้า  พวกมันสามารถฆ่า’เลนลี’ได้  แต่พวกมันไม่สามารถเข้าใกล้’เลนลี’ได้!  ด้วยความสามารถของ’เลนลี’  ที่เป็นเมกัสระดับห้า  การต่อกรกับพวกมันไม่ได้ยากมากนัก

“โฮฮฮ”

เสียงหอนต่ำๆ   หมาป่าจ่าฝูงทั้งสองหันหลัง(หาง)ให้และวิ่งหนีไปอย่างไม่ลันเล  หมาป่าที่รอดชีวิตประมาณสิบตัวก็หนีไปกับพวกนั้น  ปกคลุมด้วยความมืดมิด

เพียงพริบตา  หมาป่าลมหายไปจากสายตาของ’เลนลี’  เมื่อเห็นดังนี้  ‘เลนลี’วิ่งอย่างรวดเร็วและจับหมาป่าลมที่บาดเจ็บหนักที่ไม่สามารถหนีไปได้ทันเวลา

“แครช แครช แครช”

‘เลนลี’ปล่อยลูกเตะต่อเนื่องสามครั้งที่บนกระโหลกของหมาป่าที่บาดเจ็บอย่างหนัก  เสียงกระโหลกแตกกระจายเป็นเศษเล็กเศษน้อยดังขึ้น  และหมาป่าทั้งสามตัวล้มพับลงอย่างรวดเร็ว

ประกอบด้วยหมาป่าลมเจ็ดตัวที่ได้ถูกแทบที่หน้าอกด้วยหอกดิน  หมาป่าทั้งหมดสิบตัวได้ถูกฆ่าทิ้ง  แต่เพราะ’เลนลี’ได้ใช้แรงมากเกินไป  แผลที่ตัดผ่านหน้าอกของเขาเริ่มปริออกมาอีกครั้ง  เลือดอดๆไหล่ออกมาอีกครั้งหนึ่ง.

ปล. จบแล้วครับตอนนี้ ผมแปลให้เอง @คนดีของทุกคน  ตอนนี้แปลยากมาก  555+  เหนื่อยมาก กินพลังงานสุดๆ

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments