I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Coiling Dragon (盘龙) ตอนที่ 62 วิกฤต (ตอนปลาย)

| Coiling Dragon (盘龙) | 639 | 2338 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

“อ๊า… อ๊ากกกก”

ข้อมือของเขาได้ถูกกัดออกไปจนโล่งเตียน  ความเจ็บปวดทำให้เงาดำส่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างน่ารันทด   เพียงชั่ววูบเดียว  ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย หนูปิ๊  ได้มาถึงอย่างรวดเร็วตรงหน้าเงาดำ  เงาดำจ้องมองด้วยความหวาดกลัวและตื่นเต้น  ไปที่สัตว์เลี้ยงรูปร่างคล้ายชาโดว์เมาส์

“เห่ย สัตว์บ้าอะไรวะนี้ ?”

เงาดำไม่เชื่อแน่ว่ามันคือชาว์โดว์เมาส์  เขาเคยเห็นชาโดว์เมาส์มาแล้ว  ไม่เคยมีตัวใดน่ากลัวเท่านี้มาก่อน   เงาดำพยายามรวบรวมสติให้เพิกเฉยต่อความเจ็บปวดจากข้อมือที่ขาดเป็นสองท่อน

ขณะที่เขาใช้ปราณป้องกันครอบคลุมเป็นชั้นสีดำพร้อมทั้งเคลื่อนกายถอยหนี   เงาดำดูเหมือนจะเห็นแค่ชาร์โดว์เมาส์ตัวจ้อยเคลื่อนที่ในพริบตามาต่อหน้าเขา

และจากนั้น ความรู้สึก เจ็บปวดมากๆก็เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่ชาร์โดว์เมาส์ตัวจ้อยได้พุ่งมาข้างหน้าและกัดมายังลำคออย่างตรงๆ  ถึงแม้ปราณชั้นเกราะป้องกันธาตุมืดของเขาก็ถูกกัดผ่านได้

“แคล็กก”

เสียงกรีดร้องสั่นไหวของคนคนนั้นก็หายไปในทันที  คอครึ่งหนึ่งของเขาถูกกัดออก  หัวของเขาเชื่อมต่อกับร่างด้วยเนื้อแผ่นบางๆยาวๆ เท่านั้น  ดวงตาของเงาดำนี้เริ่มไร้ซึ่งชีวิต   และร่างของเขากระแทกล้มลงพื้น

ในตอนนี้ ‘เลยลี’ก็ลงมายังพื้นด้วยเหมือนกัน  เขาดึงมีดออกโดยทันที  เลือดได้ไหลออกมาจากบาดแผลในบนหน้าอกของเขาเพิ่มมากขึ้น  ย้อมเสื้อผ้าของเขาเป็นสีแดง  เห็นบาดแผนบนหน้าอกของเขา  ‘เลนลี’รู้สึกหัวใจตุ่มๆต่อมๆ  ถ้ามีดของคู่ต่อสู้ของเขาได้เข้ามาลึกกว่านี้สักไม่กี่เซ็นติเมตร  หัวใจของเขาคงถูกแทงทะลุผ่านไปแล้ว

“เกือบแล้ว  อีกนิดเดียว  ชีวิตของข้าคงจะหมดสิ้นลง”

หลังจากผ่านช่วงเส้นยาแดงผ่าแปดนี้ไปได้  ‘เลนลี’จ้องมองไปที่ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยอย่างช่วยไม่ได้  หนูปิ๊ ร้อนร้นถามว่า

“ลูกพี่ เป็นยังไงบ้าง?”

“ไม่แย่อะไรขนาดนั้น  ข้ายังไม่ตาย”

‘เลนลี’ยิ้มให้หนูปิ๊   ถ้าไม่ได้หนูปิ๊ เขาคงตายไปแล้ว   ได้ยินคำพูดเหล่านั้น  หน้าของหนูปิ๊ก็ไม่ได้ดูหวาดขวั่นมากเหมือนแต่ก่อน  ในเวลาเดียวกัน  มันเริ่มโชว์พาว  ขนหลังชูชัน  และมันเริ่มส่ายตูดให้’เลนลี’  หลังจากส่ายไปไม่กี่ครั้ง มันพูดเต็มไปด้วยความสุขผ่านกระแสจิตว่า

“ลูกพี่อ่อนแอปวดเปียกเกินไป  ลูกพี่มักบอกบ่อยๆว่าลูกพี่อยากฝึกตัวเอง แต่ดูดิ!! ลูกพี่เกือบจะทำให้ตัวเองถูกฆ่าโดยเจ้านั่น”

ไม่มีทางซะหรอกที่ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย หนูปิ๊ จะปล่อยโอกาสล้อเลียน’เลนลี’นี้ให้หลุดลอยไปได้   ‘เลนลี’เพียงแค่หัวเราะเบาๆ

“ปิ๊น้อย ขอบใจมาก  ตอนนั้นแกช่วยชีวิตข้าเลยนะ”

มองที่แผลน่ากลัวสองแผลบนหน้าอกของเขา ‘เลนลี’อดถอนหายใจออกมาไม่ได้

“และนี้มันเป็นแค่วันแรกเท่านั้น!”

‘ด็อกริงโคเวิร์ด’ปรากฏตัวมาด้วยเยช่นกัน  พร้อมทั้งเอ่ยด้วยความประดับใจ

“ทักษะตบตาของนักฆ่านี้ช่างน่ากลัวจริงๆ  เวลานี้  ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อยได้เปลี่ยนให้จากเรื่องร้ายๆ กลายเป็นดี ได้จริงๆ  ถ้าไม่ได้มัน เลนลี หนูคงเสร็จไปแล้วละ  สำหรับปู่ ที่เป็น ผู้ติดตามแก่ๆไร้ประโยชน์คนนี้  ทั้งหมดที่ปู่เหลืออยู่ก็แค่วิญญาณของปู่  มันไม่มีทางที่ปู่จะช่วยหนูได้เลย”

‘เลนลี’เข้าใจอยู่แล้วที่ว่า’ด็อกริงโคเวิร์ท’นั้นถึงแม้จะเป็นเมกัสระดับเซียนที่ยิ่งใหญ่ แต่สิ่งที่เขามีเหลืออยู่ก็แค่วิญญาณเท่านั้น

“ด็อกริง โคเวิร์ท นักฆ่านั่นมันทำยังไงถึงเคลื่อนไหวได้เร็วมากขนาดนั้นได้หรอฮะ?  แม้แต่ด้วยการใช้เวทลมเสริม  ผมก็ไม่สามารถเร็วกว่าเขาได้”

‘เลนลี’ไม่เข้าใจเลยจริงๆ   ‘ด็อกริงโคเวิร์ท’อธิบายว่า

“นักฆ่าคนนั้นคงจะเป็นนักรบระดับหก  แต่เขาเชี่ยวชาญในการ  เรื่องแปลกประหลาด เรื่องลึกลับของปราณธาตุความมืด  ยิ่งไปกว่านั้น เขาคงจะได้รับการฝึกพิเศษในด้านการตบตา และกลบเกลื่อนออร่าของเขา  นักรบระดับหกผู้ที่ได้รับการฝึกวิเศษนั้นจะมีทักษะต่อสู้ที่เก่งกาจมากกว่านักรบระดับหกทั่วไป  ปราณธาตุความมืดนั่นค่อนข้างแปลกประหลาดและเต็มไปด้วยความลับ  เป็นไปได้ว่า เขาเชี่ยวชาญในทักษะธาตุมืดอันใดอันหนึ่งที่เพิ่มความไวของเขาได้”

‘เลนลี’พยักหน้าเล็กน้อย   เวทหรือปราณธาตุความมืดนั่นคือสิ่งต้องห้ามในลัทธิแสง  แต่ยังไงก็ตามในสี่อาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ และสมาพันธ์รัติกาล ธาตุความมืดไม่ใช่สิ่งต้องห้าม  เช่นเดียวกันกับลัทธิรัติกาล   การฝึกเวทหรือปราณธาตุแสงนั่นเป็นสิ่งต้องห้าม

“ลูกพี่มานี้เร็ว!”

ชาโดว์เดาส์ตัวจ้อยเริ่มกระโดดขึ้นลงข้างๆศพนักฆ่า   ‘เลนลี’จ้องไปที่นั่นอย่างสงสัย

“ปิ๊น้อย อะไรหรอ?”

“นักฆ่านี่ มีถุงอยู่บนหลังมันด้วย”

ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย หนูปิ๊พูดอย่างตื่นเต้น  ‘เลนลี’เดินไปที่ศพนักฆ่า  ชุดสีดำบนหลังของนักฆฤาได้ถูกฉีกออกมา  ชัดเจนว่านี้เป็นการทำของชาโดว์เมาส์ตัวจ้อย   ใต้ชุดสีดำที่ถูกฉีก กระเป๋าสะพายหลังรัดแน่นอยู่ที่หลังของนักฆ่า

“เลนลี  ปู่พนันได้เลยว่าห้าคนนั่นที่เราเห็นก่อนหน้าถูกฆ่าโดยมันเช่นกัน  จากความสามารถของเขาใครจะรู้ว่าเขาได้ฆ่ามาแล้วกี่คน?  ถุงผ้าของเขาเป็นไปได้ว่าจะมีแก่นเวทจำนวนมาก”

‘ด็อกริงเวิร์ด’ยิ้มขณะที่พูดออกมา   ‘เลนลี’อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้น  จากความสามารถอันเก่งกาจของนักฆ่าคนนี้ บางทีเขาอาจจะสามารถฆ่าได้แม้แต่นักรบระดับหกธรรมดาๆ  เป็นไปได้ว่า เขาจะครอบครองสิ่งต่างๆมากมาย

“จี๊ด จี๊ด!”

ชาโดว์เมาส์ตัวจ้อง ขว้ากระเป่าหลังมาด้วยฟันของมัน และ กระโดดมาบนไหลของ’เลนลี’   เห็นอย่างนี้ ‘เลนลี่’อดรู้สึกตื่นเต้นอย่างลับๆไม่ได้

“ความเร็วของหนูปิ๊ ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ ตอนนี้  ถึงแม้นักฆ่าคนนั้นจะเร็วมากเหมือนกัน แต่เขาก็แค่เร็วกว่าผมนิดหน่อย  แต่ความเร็วของหนูปิ๊เร็วมากพอที่ว่าผมไม่แม้แต่จะโต้ตอบมันทัน  ไม่แปลกเลยที่นักฆ่าคนนั้นถูกกัดจนตายโดยหนูปิ๊ โดยไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะหลบหรือป้องกัน”

“จี๊ดด ! จี๊ดด!”

ถือกระเป่าหลังด้วยฟันของมัน หนูปิ๊ สั่นมันสองสามครั้ง

“บอส เร็วเข้าน่า เปิดมันดูสิ!”

มันพูดกับ’เลนลี’อย่างเร่งรีบผ่านจิต   หนูปิ๊ สนใจอย่างมากว่ามีอะไรข้างในถุง   ‘เลนลี’หัวเราะแล้วยอมรับถุงมา  นี้คือกระเป๋าสีดำสนิท  ทำมาจากหนังสัตว์อีกด้วย แต่เห็นได้ชัดว่ามีคุณภาพดีกว่ากระเป๋าหนังของ’เลนลี’มากนัก

เป็นไปได้มากว่า มันมาจากหนังของสัตว์เวทที่ระดับสูงกว่า  เขาเปิดกระเป๋า   เห็นสิ่งของที่อยู่ข้างใน  ตาของ’เลนลี’เป็นประกาย  ข้างในกระเป๋า  มีชุดเสื้อผ้า  อาหารแห้ง และ ถุงเหรียญทอง

ในกระเป๋า  พื้นที่ขนาดใหญ่มีไว้สำหรับเก็บถุงสิ่งของขนาดใหญ่  เปิดถุงใบนั้น ‘เลนลี’อดไม่ได้ที่จะอ้าปากสูดลมหายใจเย็นๆของความตื่นเต้นเข้าไป

“ผู้คนและสตัว์เวทมากมายขนาดไหนนะที่นักฆ่าคนนี้ได้ฆ่าไป”

‘เลนลี’ค่อนข้างมึนงง  ของข้างในถุงใบใหญ่นี้ทั้งหมดส่งแสงประกาย , แก่นเวทสีรุ้ง และแม้แต่ อัญมณีขนาดใหญ่สองสามอันร่วมอยู่ในนั้นด้วย

“แก่นเวทจำนวนมากมาย !  มีแก่นแท้สองสามโหล่อยูที่นี้”

‘เลนลี’รู้สึกตื่นเต้น    ‘เลนลี’รีบเริ่มนับจำนวนแก่นแท้  และความแตกต่างในคุณภาพของมัน  แยกความแตกต่างของจำนวนพลังเวทที่อยู่ภายในแก่นเวทค่อนข้างง่ายสำหรับเมกัส  ในชั่วครั่ว  ‘เลนลี’ได้เสร็จสิ้นการตรวจสอบแก่นแท้จำนวนมากในถุง

“ทั้งหมดคือ แก่นเวทจำนวน 102 อัน และ อัญมณีเวท 7 อัน  สำหรับแก่นเวท  มี แก่นเวทระดับหกห้าอัน  ระดับห้า 26 อัน  และระดับสี่ 71 อัน ไม่มีแก่นเวทระดับสาม สำหรับอัญมณีเวท  หกอัน เป็นอัญมณีเวทระดับกลาง  ขนาดที่อีกอันเป็นระดับสูง”

‘เลนลี’รู้สึกได้ถึงหัวใจของเขาที่เต้นไม่เป็นจังหวะ  สิ่งที่’เลนลี’ยังไม่รู้คือนักฆ่าคนนี้ก็มีแก่นเวทระดับสามเหมือนกัน  แค่เขาไม่ได้เก็บมันสักอันให้ยุ่งยาก   แล้วสำหรับอัญมณีเวทละ?

อัญมณีเวทติดเข้าไปกับคทาเวทเพื่อช่วยให้เมกัสฟื้นฟูพลังเวทของเขาให้เร็วขึ้น  ทั้งหมดนี้ได้มาหลังจากนักฆ่าได้ฆ่าเมกัส และกระชากอัญมณีเวทออกมาจากคทาเวท

“แก่นเวท 102 อัน มีราคาประมาณ  13,000  –  14,000 เหรียญทอง ขณะที่ อัญมณีเจ็ดอัน มีราคาประมาณ 1,600 เหรียญทองอย่างต่ำ  รวมทั้งหมดด้วยกัน  ราคาของสิ่งเหล่านี้ประมาณ 15,000 เหรียญทอง”

หลังจากคำนวณมาถึงตรงนี้ ‘เลนลี’อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น และสุขล้น  ในกระเป๋ใบเดียวของนักฆ่า  เขาได้สมบัติสำนวนมากอย่างรวดเร็ว   แล้วสำหรับพรรคของเขาละ?

แต่ก่อน  เพื่อที่จะได้เงินทุนเพื่อส่งน้องชายของเขา ‘วาร์ตอน’ออกไปยัง สถาบันโอไบรเอ็น  พรรคของเขาแทบจะใช้สิ่งที่เก็บสะสมไปจนหมด  แม้แต่ว่าคุณจะร้องขอพรรคบารุ๊คให้จัดหาเงินแค่หนึ่งหมื่นเหรียญทอง มันก็กลายเป็นสิ่งที่ยากมากๆ

“นี้แค่วันแรกของผมในเทือกเขาสัตว์เวท และผมก็ได้อะไรมามากมายขนาดนี้แล้ว  ผมจะได้เท่าไรนะหลังจากผ่านสองเดือนไป?”

หัวใจของ’เลนลี’เต็มไปด้วยความคาดหวัง   แต่’เลนลี’ก็รู้ดีเช่นกันว่า มันไม่มีทางที่เขาจะพบกับแกะอ้วนๆ ให้ไล่ฆ่า บ่อยนัก  ยิ่งไปกว่านั้น  แกะอ้วน ส่วนใหญ่ค่อนข้างมีเก่งกาจด้วยเช่นกัน

ในเวลานี้ ‘เลนลี’เกือบจะตายไปแล้ว  คิดย้อนกลับไปว่าเพิ่งเกิดอะไรเกิด  ‘เลนลี’อดไม่ได้ที่จะแตะไปยังแผลของเขาบนหน้าอกและบนหน้าของเขาที่เกิดจากการแตกกระจายของสิ่วตรง   จู่ๆ’เลนลี’ก็หันไปจ้องที่หมาป่าลมสิบตัวที่ตายแล้ว

“แก่นเวทระดับสี่  สิบอันโดยประมาณ รวมกัน  มีค่าหลายร้อยเหรียญทองด้วยเช่นกัน  ไม่ให้สิ่งเหล่านี้เปล่าประโยชน์ไปได้หรอก”

ถือมีดของนักฆ่าไว้ในมือของเขา ‘เลนลี’เดินไปยังศพหมาป่าลม  ขุดแก่นเวทออกมา  อันแล้วอันเล่า  ในการใช้มีด  ‘เลนลี’ตระหนักได้ว่า  อันนี้มันคมมากกว่าอันที่เขาได้ใช้มาตลอดมากนัก

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments