ตอนต่อไปหลังกลับมาจากเทือกเขาซันเซ็ท เฉินจิ้นก็ล็อคตัวเองอยู่ในห้องของเขาไม่ว่าเพื่อนร่วมห้องจะโน้มน้าวยังไงเขาก็ไม่ออกมา
“น่าอายจัง มันโครตน่าอายเลย!”
เมื่อสามวันก่อนสถาบันศึกษาโอ๊คแลนด์ ได้ทำการทดสอบนักเรียนตอนต้นสถานที่ทดสอบคือภูเขาซันเซ็ท
เฉินจิ้น อาจถือได้ว่าเป็นผู้สมัครที่ดีที่สุดในบรรดานักเรียนตอนต้น
เขาเข้าเรียนสถาบันการศึกษามาประมาณหนึ่งปีแล้ว
และเป็นนักรบระดับสาม อาจารย์โรดริเกซ พูดว่า
“ในบรรดานักเรียนตอนต้นปีสองทั้งหมด เฉินจิ้นจะมีอนาคตที่เฉิดฉาย เขามีพรสวรรค์และมีความรับผิดชอบต่อหน้าที่ เขาอาจจะก้าวผ่านฉันในไม่กี่ปี…”
ใครจะไปรับรู้ได้ หลังจาก อาจารย์ได้แสดงความคิดเห็นนั้น เฉินจิ้นรีบวิ่งไปที่ภูเขาซันเซ็ท
นักเรียนที่มีศักยภาพดีที่สุดในชั้นเรียนตอนต้นปีสองของสาขานักรบ กลับโดนทุบหัวจนหมดสติโดยบางสิ่งที่ไม่สามารถอธิบายได้
สิ่งที่ทุบหัวเขาคือหมวกที่ตกมาจากบนฟ้า!
ตอนนี้กลายเป็นเรืี่องตลกชิ้นใหญ่ที่เล่ากันไปมา ที่สถาบันศึกษาโอ๊คแลนด์ ทุกคน ได้ทราบเรื่องนี้
นักเรียนในสถาบันโอ๊คแลนด์ได้รู้ว่ามีตัวตลกอยู่ในโรงเรียน นักเรียนคนนั้นดูเหมือนจะโดนรังแกจากพระเจ้า โดยโยนหมวกลงมาบนหัวเขา
หลังจากที่พบว่าเขาจะกลายตัวตลกอีกนานในโรงเรียนเฉินจิ้นคิดอยากจะลาออกจากสถาบันการศึกษา
“ฉันจะสามารถใช้ชีวิตปรกติได้ยังไง…”
สิ่งที่อยู่ในมือเขา มันคือผู้ร้ายที่ได้ทุบหัวเขา มันเป็นหมวกสีฟ้า กว้าง และมีปลายแหลมชี้ด้านบน มันดูเหมือนหมวกนักเวทย์ทั่วไป ในสถาบันโอ๊คแลนด์ นักเรียนในสาขานักเวทย์ ทุกคนมีหมวกแบบนี้
ขณะที่เขากำลังครุ่นคิดประตูก็เปิดออก
คนที่เข้ามาคือโรลลินส์ มันคือเพื่อนที่สนิทที่สุดของเฉินจิ้นในสถาบันโอ๊คแลนด์
“ฮ่า ๆ ๆ ! ฉันได้ยินว่ามีตัวตลกในสถาบันการศึกษาของเรา…หือ? ทำไมใบหน้าของคุณดูแปลกๆ? ”
“หุบปากไปเลย! ”
“เฉินจิ้นคุณดูไม่ค่อยดีนะ ให้ฉันพาไปเอายาจากอาจารย์ไหม? ฉันได้ยินว่าอาจารย์โรดริเกซเป็นคนนำพาไปในการทดสบวันนั้น ฉันไม่แน่ใจว่าเขาจะรู้ไหมว่าชายคนนั้น…”
“นายแน่ใจนะที่ไม่รู้จักตัวตลกคนนั้น?”
“จริงๆนะ!”
“ฉันคงดูโง่มากเลยใช่ไหม!”
“…”
หลังจากที่ได้ทำการเตะโรลลินส์แล้ว เฉินจิ้นนึกถึงวันนั้นก็รู้สึกโกรธ ในที่สุดเขาตัดสินใจนอนเอาหมวกมาปิดหน้า
……
เฉินจิ้นยืนอยู่นอกร้านช่างตีเหล็กในขณะนี้
“สถานที่แห่งนี้คือที่ไหน! ”
เฉินจิ้นได้ถามคำถามเหล่านี้สามสิบครั้งในสองชั่วโมงที่ผ่านมา
เสียงของระบบปฎิบัติการที่เรียกว่าระบบจอมเวทย์ ได้อธิบายสถานการณ์นี้กว่าสามสิบครั้งแล้ว
“นี้คือ โลกที่ไม่มีที่สิ้นสุด คือพื้นที่เล่นเกมเสมือนจริงที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเทคโนโลยีความเสมือนจริงของยุคที่สาม”
ยังไงก็ตามเฉินจิ้นก็ยังไม่เข้าใจ “เทคโนโลยีความเสมือนจริงของยุคที่สามคืออะไร? และพื้นที่เล่นเกมเสมือนจริงคืออะไร? ”
เขารู้แต่คำว่า เสมือน มันเป็นเหมือนคำเวทมนตร์ภาพมายา
และเขาก็รู้คำว่า เกม ด้วยเหมือนกัน เช่นเกมฟุตบอลประจำปีของโอ๊คแลนด์คัพ
แต่เมื่อเอาสองคำมารวมกันเขาไม่แน่ใจว่ามันเหมือนอะไร “เกมฟุตบอลที่ใช้เวทมนตร์ภาพมายา? บ้าจริงๆมันคืออะไรละนั้น”
ระบบจอมเวทย์อธิบายต่อว่า “พื้นที่เล่นเกมเสมือนจริง โลกที่ทำจากระหัสและตัวเลข โลกอาจจะดูเหมือนจริงแต่ก็ไม่ควรถูกหลอกโดยมัน” เพื่อจะอธิบายต่อระบบจอมเวทย์ โชว์สถานะของโค๊ดตัวเลข
ผู้เล่น: เฉินจิ้น
วิชาชีพ: นักรบ
ระดับ: 1
ความแข็งแรง: 18
ความว่องไว: 15
ความอดทน: 18
สติปัญญา: 15
พลังจิตวิญญาณ: 1
สุขภาพ: 180/180
มานา: 110/110
ความแข็งแกร่ง: 180/180
เฉินจิ้น รู้ว่าตัวเลขเหล่านี้เป็นของจริงทั้งหมด เฉพาะครอบครัวของเขาเท่านั้นที่รู้ว่าเขาเกิดมาพร้อมกับพลังจิตที่พิการและไม่สมบูรณ์ครอบครัวของเขาเป็นนักสู้มีทั้งนักรบและนักเวทย์ เขาถึงหนีออกมาจากครอบครัวและเลือกที่จะเรียนสถาบันการศึกษาที่แห่งไกลที่นี้ และเลือกที่จะเป็นนักรบ
เฉินจิ้นรู้สึกกำลังปวดหัว
หลังจากที่ทดสอบที่เทือกเขาซันเซ็ทได้มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดกับเขาอย่างต่อเนื่อง
ประการแรกคือเหตุการณ์ที่เขาโดนทุบหัวโดยหมวกที่หล่นมาจากบนฟ้า ทำให้เขาล้มเหลวในการสอบและกลายเป็นตัวตลกของโรงเรียน จากนั้น เขาก็มาหลับในห้องและได้พาเขามาสู่โลกอื่น โลกเสมือนจริงที่ทั้งหมดประกอบไปด้วยตัวเลข นี้มันบ้าชัดๆ
ถ้าระบบจอมเวทย์ไม่ได้บอกเขาว่าหลังจากครบ8ชั่วโมงเขาจะถูกส่งตัวออกไป เฉินจิ้นอาจจะคิดสั้นก็ได้
“แค่8ชั่วโมงฉันจะถือว่ามันเป็นความฝันแล้วกัน”เฉินจิ้นคิด
ขณะที่เขากำลังวางแผนที่จะฆ่าเวลา เขามองไปที่ร้านตีเหล็กและถามว่า “ทำไมฉันมาอยู่ตรงนี้? ”
“ก่อนที่คุณจะเริ่มเกมส์คุณต้องเลือก [ทักษะอาชีพ]”
ระบบจอมเวทย์มีเสียงที่ไพเราะ แต่เฉินจิ้นไม่มีอารมณ์ที่จะสนุกกับมัน
“ทักษะอาชีพ?”
“ใช่แล้ว”
ก่อนที่เฉินจิ้น จะได้ทันตอบสนองระบบจอมเวทย์ก็ส่งข้อมูลทักษะอาชีพไปให้
จากการหลอมโลหะและตรวจสอบสมุนไพรเพื่อปรุงยา มีทักษะอาชีพมากมาย พวกเขาสามารถเรียนรู้ได้ทั้งหมด แต่ จะเกิดผลกระทบต่อร่างกาย จากคำแนะนำของระบบจอมเวทย์ เฉินจิ้นสามารถเรียนรู้ทักษะอาชีพได้มากมาย เมื่อเขาเรียนรู้ทักษะการหลอมโลหะ เขาจะเป็นช่างตีเหล็กที่สามารถสร้างอาวุธและชุดเกราะที่วิเศษมากมาย!
อย่างไรก็ตามทักษะอาชีพไม่สามารถเอามารวมกันแบบสุ่มๆได้ ทักษะต้องส่งเสริมกัน มันเป็นกฎที่ตายตัว
เฉินจิ้นไม่แปลกใจกับข้อจำกัดนี้ มันไม่ต่างจากโลกแห่งความจริง หลังจากที่มาจุดสูงสุดในพื้นที่แล้ว เขาก็สามารถมีคุณสมบัติที่จะไปพื้นที่อื่นๆที่ไม่มีใครเคยเข้าไป
เฉินจิ้น รู้สึกทึ่งกับโอกาสอันไร้ขีดจำกัดนี้