ตอนที่แล้วตอนต่อไป‘หลิวเย่’หัวเราะเงียบๆในใจ, แม้ว่าจะแสดงอาการตกใจออกมาข้างนอก เธอหายตัวไปแล้วแทนที่ด้วยดาบที่มุ่งตรงมาที่’ซวนหยวนเช่อ’ เขาก้าวถอยหลังลอยกลับไปด้วยวิชาตัวเบา
‘ซวนหยวนเช่อ’ที่แช่ตัวอยู่ในน้ำหลบดาบของ’หลิวเย่’ได้ทัน เขาคว้าผ้ายาวด้านหลังมา ผ้าที่แช่น้ำอยู่ก็กลายสภาพเป็นดังมังกรขดตัวในมือของเขา ผ้าพุ่งตรงไปที่’หลิวเย่’ ทำให้เธอต้องถอยออกมา มันรวดเร็วราวสายฟ้า เคลือบไปด้วยพลังภายใน
ในเวลาพริบตาพลังภายในที่แข็งแกร่งก็โอบล้อมตัวเธอ ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบสนอง ผ้าก็บิดพันรอบเอวของเธอ ผ้ารัดเอวเธอแน่นในขณะที่ส่งเธอข้ามไปในอากาศ มีเพียงเสียงน้ำกระเซ็นจากที่’หลิวเย่’ตกลงไปในสระ เข้าสู่อ้อมกอดของ’ซวนหยวนเช่อ’
ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเขาแต้มไปด้วยสีแดงจากไอน้ำ มองจากด้านหลังเขาเหมือนปีศาจ ตัวตนของเขาเป็นดังปีศาจพันปีที่มีความสามารถจะทำให้มนุษย์ดวงตาพร่ามัวและนำวิญญาณเขาออกไป
มุมปากเขายกยิ้มขึ้นในความสนุกสนาน มือของเขาลูบไปที่ริมฝีปากแดงเรื่อของหลิวเย่ในขณะที่พูด
“เจ้าไม่ยอมให้เราพักผ่อนสักหน่อย แต่ข้าก็ชอบแบบนี้…”
เมื่อสิ้นคำพูดของเขา ใบหน้าเจ้าชู้ก็หายไป ‘ซวนหยวนเช่อ’ก้มมองไปที่หน้าอกของเขา ปรากฏใบมีดจ่ออยู่ที่ผิวของเขา มันคือลูกศรแบบสปริงที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของเธอ ลูกศรสีดำที่มีเป้าหมายอยู่ตรงหัวใจของเขา
‘หลิวเย่’เก็บซ่อนความตกใจด้วยการหัวเราะต่ำ ในการต่อสู่ระยะไกล โดยปราศจากปืนใหญ่หรือปืนซุ่มยิง เธอไม่เคยต่อสู่อย่างพวกคนโบราณที่กระโดดไปตามหลังคาหรือปีนกำแพงได้ แต่ในการต่อสู่ระยะประชิด ไม่มีใครกล้าพอจะบอกว่าทำได้ดีกว่าเธอ
“เจ้ายังคงชอบข้าอยู่ไหม?”
รอยยิ้มที่ทรงเสน่ห์บนริมฝีปากของ’หลิวเย่’ราวกับกระหายเลือดและการเยาะเย้ย ‘ซวนหยวนเช่อ’มองไปที่หน้าอกอย่างเศร้าๆ ส่ายศีรษะช้าๆและมองเข้าไปในดวงตาของ’หลิวเย่’
ใบหน้ารูปไข่ของเธอนั้นธรรมดามาก แต่ว่าดวงตานั้นกลับดำมืดและลึกลับได้ปลดปล่อยมนต์เสน่ห์ที่พัดพาลมหายใจของเขาไป รอยยิ้มของเธอได้ขับเน้นให้เธอมีเสน่ห์มากขึ้น มันทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปจากเธอได้
บ้าจริง, ใบหน้าของเธอไร้ซึ่งการแสดงออกมันนิ่งสงบดังสายน้ำก่อนหน้านี้ แต่ด้วยรอยยิ้มนี้ทำให้เธอสดใสดังดวงอาทิตย์ ‘ซวนหยวนเช่อ’นั้นไม่เคยเห็นความงามใดในสายตา แต่เขาก็ยังถูกดึงดูดโดยเธอในขณะนี้ ปากของเขาค่อยๆโค้งขึ้นอย่างมีเสน่ห์ ‘ซวนหยวนเช่อ’หัวเราะเสียงดัง
เขาไม่ได้สนใจลูกศรบนหน้าอกโดยสิ้นเชิง ‘ซวนหยวนเช่อ’เอื้อมมือออกไปสัมผัสเส้นผมของ’หลิวเย่’ที่เปียกน้ำและตอบกลับ
“ข้ากลับชอบเจ้ามากขึ้น, มากขึ้น แล้วเจ้าจะทำอะไร?”
ที่มา :