ตอนที่แล้วตอนต่อไป‘หลิวเย่’ขมวดคิ้ว เมื่อจับไปที่ลูกศรปริงของเธอ ในเวลาเพียงเล็กน้อยมันควรจะเจาะทะลุหัวใจของ’ซวนหยวนเช่อ’
“เจ้าอาจชอบข้ามากขึ้น”
‘ซวนหยวนเช่อ’มองดู’หลิวเย่’ที่ตัวเล็กและเป็นจอมบงการที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา และนั้นทำให้เขาหัวเราะเสียงดัง มือของเขาวางลงบนศีรษะของ’หลิวเย่’แล้วลูบมันขณะที่เขาหัวเราะ
“ใช่, ใช่ เจ้าเป็นคนพิเศษ ข้าชอบมันนะ”
เมื่อเห็นว่า’ซวนหยวยเช่อ’ไม่ได้เกรงกลัวลูกศรของเธอเลย ‘หลิวเย่’ก็กล่าวอย่างเย็นชา
“ช่างน่าเสียดายที่ข้าไม่ได้ชอบเจ้าเลย ข้ามานี่เพื่อเตือนเจ้า เลิกยุ่งกับชีวิตของข้า ข้าไม่มีเวลามาเล่นเกมส์กับเจ้า”
หลังจบประโยคเธอกวาดมือที่ยังคงว่างอยู่เพื่อสับและเหวี่ยงไปที่คอของเขา
“ปีศาจน้อย เจตนาของเจ้านั้นชัดเจน”
‘ซวนหยวนเช่อ’หัวเราะเบาๆแล้วเขาก็คว้าจับไปที่มือของ’หลิวเย่’ เมื่อ’หลิวเย่’เห็นว่าไม่ได้ผล ประกายแววตาก็เต็มไปด้วยความโกรธ เธอส่งลูกศรออกไป ลูกศรไม่สามารถเรียกเลือดได้แถมยังเสียหาย ‘หลิวเย่’รู้สึกว่าลูกศรมันสไลด์ออกไป ‘ซวนหยวนเช่อ’ประหลาดใจที่ลูกศรสปริงนี้ทำให้ผิวของเขาเป็นแผลได้ แต่มันไม่สามารถเจาะเข้ามาลึกกว่านั้น
บ้าจริง, ความแข็งแรงของมือเธอยังไม่พอ
‘หลิวเย่’ขมวดคิ้ว ร่างนี้มีความแข็งแกร่งเพียง 1/10 ของความแข็งแกร่งก่อนหน้า ถ้าเธอได้ฟื้นคืนสภาพเป็นเช่นเมื่อก่อนเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้น
“ณ ตอนนี้เจ้าไม่ใช่ศัตรูของข้า”
เสียงขำเย็นดังก้องในหูของเธอ
‘หลิวเย่’ย่นคิ้วของเธอและตีไปที่ผิวน้ำ ร่างกายเธอลาดเอียงมันทำให้เธอลอยข้ามไปยืนที่ขอบสระ ด้วยความผิดพลาดในการโจมตีของเธอ เธอไม่มีโอกาสที่จะโจมตีอีก อากาศถูกปกคลุมหนาแน่นไปด้วยพลังงานที่โอบล้อมตัวเธอ มันคือพลังภายในของเขา
‘ซวนหยวนเช่อ’ที่ทรงเกียรติได้เดินเปลือยกายออกจากสระน้ำ ร่างสูงเขาเขาถูกเปิดเผยต่อสายตาของ’หลิวเย่’ ผมยาวสีดำผาดบนไหล่กว้าง หัวนมสีแดงเชอรี่บนหน้าอกขาวดังเครื่องเคลือบลายคราม เอวของเขาลู่ลงไปอย่างนิ่มนวล ขายาวที่ดูสมบูรณ์แบบ และหน้าท้องที่แข็งแกร่ง หยดน้ำที่ชโลมผิวของเขาที่แต้มสีแดงจากไอน้ำรอบๆนั้นทำให้เขากลายเป็นผลงานชิ้นเอกจากสวรรค์
‘หลิวเย่’เลิกคิ้วขึ้น คนคนนี้อวดเสน่ห์ทางเพศของเขา ในขณะที่นิ้วของเธอขยับเข้าไปในแขนเสื้อของเธอ เธอเตรียมตัวที่จะโจมตีครั้งสุดท้าย
ใบหน้าที่ไร้ที่เปรียบนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ‘ซวนหยวนเช่อ’ ‘หลิวเย่’ซึ่งยืนอยู่ริมขอบสระ เขาเดินเข้ามาใกล้ที่ละก้าวในขณะที่สายตาของเขาโลมเลียไปทั่วร่างกายของ’หลิวเย่’ที่เปียนปอนตั้งแต่หัวจรดเท้า
ที่มา :