I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Descent of the Phoenix ตอนที่ 21 – เจ้าเป็นของข้า

| Descent of the Phoenix | 659 | 2339 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

‘ซวนหยวนเช่อ’ ไม่ทราบว่าเขาได้หลบหนีจากความตาย เขาไม่พบพลังภายในที่ถูกปล่อยออกมาจาก’หลิวเย่’ที่มีอาวุธลับซ่อนอยู่ในมือของนาง แต่เขาไม่รู้ว่าสิ่งที่’หลิวเย่’ตั้งใจจะใช้นั้น….

ไม่ใช่พลังภายในเขาควรจะโกรธเมื่อฟังถ้อยคำเย็นชาจากนาง แต่เมื่อมองไปที่แผลเป็นจากแส้ เขาไม่สามารถทำใจที่จะโกรธได้ลงเขาหัวเราะ

“เจ้ากำลังพยายามจะทำอะไร แสดงความแข็งแกร่งต่อหน้าข้า? ข้าไม่รังแกเจ้าหรอก ตั้งแต่วันนี้ไปเจ้าเป็นของข้า มาหาข้า..เมื่อเจ้ามีปัญหาใดๆ เจ้าไม่จำเป็นต้องแสดงความเข้มแข็งต่อหน้าข้า เจ้าจะไม่มีทางเผชิญหน้ากับสิ่งใดอย่างโดดเดี่ยว ข้าคือสามีเจ้า, และข้าจะไม่ใช่เพียงของตกแต่ง”

ในขณะที่เขาพูด เขาได้ยืนขึ้นและยกยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาเอื้อมมือไปลูบจมูก’หลิวเย่’ นัยตาของเขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความเข้าใจและความรักเมื่อวานนี้นางเป็นอิสระและเด็ดเดี่ยว เมื่อนางถูกทำร้าย นางทำอย่างเย็นชาปราศจากความปราณี

เขาเข้าใจว่าทำไม นางไม่ใช่ผู้ที่เริ่ม นางกลายเป็นเช่นนี้เนื่องจากปัญหาที่เจอ นางเป็นคนเข้มแข็ง ภาคภูมิใจและเลือดเย็น แต่นางกลับโดดเดี่ยว เช่นเดียวกับเขา นางนั้นอยู่เพียงลำพังนั้นจึงเป็นเหตุผลในช่วงเวลาที่เขามองนาง เขากลับรู้สึกว่าพวกเขา,

หมาป่าเดียวดายควรจะอยู่ร่วมกันเมื่อ’หลิวเย่’มองเข้าไปที่นัยตาของ’ซวนหยวนเช่อ’ นางรู้สึกว่าเขากำลังเปิดเผยตัวตนของเขาต่อนาง มากจนนางสามารถเข้าใจในตัวตนของเขาได้อย่างทั่วถึงเขานั้นคล้ายกับนาง

นั้นจึงเป็นสาเหตุที่เขาเลือกนางเมื่อมอง’ซวนหยวนเช่อ’ตั้งแต่ศีรษะถึงปลายเท้า ทุกส่วนบนผิวหนังของเขานั้นสมบูรณ์แบบที่สุด ลึกเข้าไปในดวงตาของเขาแสดงความจริงใจออกมาอย่างที่สุดนางเปลี่ยนความคิดของตนเอง

“ถ้าข้าเป็นของเจ้า ดังนั้น, เจ้า…ก็เป็นของข้า”

ด้วยชายที่สมบูรณ์แบบผู้เป็นสามีของนางนี้ บางที, นางก็ไม่ได้เสียเปรียบอะไรในชีวิตก่อนหน้านี้ นางไม่เคยผ่านสิ่งต่างๆนี้มาก่อน นางไม่เคยเห็นความสำคัญของการแต่งงาน แต่ว่าในชีวิตนี้ นางถูกผลักดันให้แต่งงานอย่างไม่คาดคิด อ่า, นางได้เพียงแต่ยอมรับมัน’ซวนหยวนเช่อ’แข็งทื่อเมื่อได้ยินนางกล่าว และหัวเราะขำลั่น เขากล่าวว่า

“ใช่, ใช่ ข้าเป็นของเจ้า”

เขาตกลงที่จะเล่นไปกับมุกตลกของนาง’หลิวเย่’เห็นน่า’ซวนหยวนเช่อ’นั้นถูกความขบขำเข้าครอบงำ

“เจ้าควรจะต้องจดจำไว้ในใจ เจ้าไม่ควรทรยศข้า ไม่เช่นนั้น เจ้าคงไม่อาจจ่ายราคาของการทรยศต่อข้าได้”

หลังจากกล่าวคำเสร็จ ‘หลิวเย่’ก็ตัดสินใจว่าจะไม่ออกไปอีก นางฉีกเสื้อผ้าที่เปียกทั้งตัวของเธอออกแล้วหันกายเดินไปที่เตียงของ’ซวนหยวนเช่อ’นับตั้งแต่ที่เขาเป็นของนาง เช่นนั้นสถานที่ของเขาก็ควรเป็นของนางด้วยเช่นกัน

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments