ตอนที่แล้วตอนต่อไปดูเหมือนว่า’ซวนหยวนเช่อ’จะโชคดีในเกมที่แล้วที่เขย่าได้แต้มใหญ่ มันไม่ใช่ด้วยความตั้งใจของนาง แล้วทำไมเขาจะต้องกลัวนางด้วย
“แน่นอน, นับแต่พี่สะใภ้กล่าว น้องเจ็ดจะรับฟังอย่างเจียมตัว”
องค์ชายเจ็ดยิ้มหวานและตามที่นางต้องการ ใบไม้ทองคำวันนี้ เขาชนะได้คฤหาสน์ของ’ซวนหยวนเช่อ’มาสามที่รวมมูลค่ามากกว่า 100,000 ทองคำ มันเป็นมูลค่าที่น้อยนิดมากสำหรับเขา
“ท่านสามารถเขย่าลูกเต๋าต่อได้”
เมื่อมองเห็นทั้งสองฝ่ายที่ลงเดิมพันแล้ว หญิงสาวผู้เป็นผู้ควบคุมการเดิมพันกล่าวเสียงนุ่มถือถ้วยในมือของนางอย่างเบาๆ ‘หลิวเย่’เริ่มที่จะเขย่าลูกเต๋าด้วยความรุนแรงมันช่วยไม่ได้เลยที่องค์ชายเจ็ดจะหัวเราะเมื่อเห็นฉากนี้
เป็นที่แน่นอนแล้วว่าไร้ทักษะการพนัน นางนั้นย่ำแย่กว่าพี่สามเสียอีกมีเพียงเซียนพนันเท่านั้นที่มองสำรวจ’หลิวเย่’อย่างระมัดระวังขณะที่เขาขมวดคิ้ว อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่สถานที่จะพูดออกมาได้
“4, 5, 5 ต่อ 1, 2, 6 องค์ชายเจ็ดชนะ”
ดูที่ผลลัพธ์ ‘หลิวเย่’หันไปมอง’ซวนหยวนเช่อ’ และส่งสายตาวิ้งวับ
“พวกเราโชคไม่ดีเลย… โชคของพวกเราหมดแล้ว….”
‘ซวนหยวนเช่อ’กอด’หลิวเย่’ด้วยสองมือของเขา มองเห็นประกายฆ่าฟันที่ซ่อนไว้ภายใต้การแสดงความท้อแท้ของนาง เขามองอย่างช่วยไม่ได้แต่ก็หัวเราะและพูดว่า
“ไม่เป็นไร…”
“อีกครั้ง, ครั้งนี้ด้วยทอง 2 ใบ”
“ข้าตาม”
“4, 5, 6 ต่อ 2, 3, 5 องค์ชายเจ็ดชนะ”
‘หลิวเย่’มองดูทอง 2 ใบจากนางไปยังองค์ชายเจ็ดจากด้านข้างและขบฟันของนาง ความไม่พอใจฉายชัดบนใบหน้าของนางขณะที่พูด
“ครั้งนี้ข้าต้องการเพิ่มเดิมพันเล็กน้อย”
“แน่นอน, ไม่ว่าอะไรที่พี่สะใภ้ลงเดิมพัน น้องเจ็ดก็จะลงตามเช่นกัน”
องค์ชายเจ็ดคิดว่า’หลิวเย่’เป็นนักพนันธรรมดาที่จะโกรธเมื่อมีการสูญเสีย เขาไม่คิดมากและตอบรับอย่างเร็วทองไม่เท่าไร มันจะมากแค่ไหนกันเชียว?
เมื่อจบประโยคของเขา องค์ชายสองและองค์ชายห้าก็ขมวดคิ้ว พวกเขามองติเตียนไปยังองค์ชายเจ็ด แต่ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้
“ตกลง, ท่านเป็นผู้หนึ่งที่กล่าวเช่นนั้น องค์ชายเจ็ด องค์รัชทายาท,ท่านได้ยินชัดเจนสินะ?”
‘หลิวเย่’มองไปที่’ซวนหยวนเช่อ’และหัวเราะเบาๆ การแสดงออกจากใบหน้าของนางที่ไม่รู้และไร้เดียงสาช่างสมบูรณ์แบบภายในห้อง, นอกจากความใจร้อนขององค์ชายเจ็ด ที่เหลืออีกสองคนต่างหน้าซีด
“ตามนั้น”
‘ซวนหยวนเช่อ’มองไปที่’หลิวเย่’และพยักหน้ายิ้ม
“เอาละ ชิวเหิน นำเดิมพันมาให้ข้า”
‘หลิวเย่’กอดแขนของนางในอ้อมกอดของ’ซวนหยวนเช่อ’ ‘ชิวเหิน’, ผู้ที่ยืนอยู่ด้านหลัง’ซวนหยวนเช่อ’ เขาเข้ามาอย่างรวดเร็วข้างหน้าและนำม้วนคัมภีร์มาจากเสื้อคลุม เขาวางมันลงบนโต๊ะ
“มีคฤหาสน์เจ็ดหลังในเมืองหลวงภายใต้ชื่อของซวนหยวนเช่อ มูลค่า 500,000 ทองคำ นอกจากนี้ยังมีร้านค้าของที่ทำจากหยก 2 ร้าน มูลค่า 700,000 ทองคำ ที่ดินภายใต้การดูแล 30,000 หมู่(1 หมู่ เท่ากับ 6.67เฮกเตอร์ เป็นหน่วยวัดปริมาณพื้นที่ของจีนครับ อารมณ์ไร่ของเรา) รวมที่พักของคนรับใช้ มูลค่ารวม 3,100,000 ทองคำ รวมทั้งวังฤดูร้อนในหยางโจวและไท่โจว มูลค่า 170,000 ทองคำ ทรัพย์สินมูลค่าทั้งสิ้น 4,470,000 ทองคำ”
——————————————————————————————————-
กลับมาแล้วครับ…. หลิวเย่ทำตัวน่ารักๆแบบนี้ ไม่ใช่จะหากันง่ายๆที่มา: