ตอนที่แล้วตอนต่อไปยับยั้งรอยรอยบนใบหน้าของนาง นางจ้องมองเย็นชาไปที่องค์ชายสองและองค์ชายห้า ที่หน้าซีดเหมือนคนตายและพูดว่า
“ภายใน 10 วัน ถ้าข้าไม่เห็นเงินของท่าน ข้าไม่ลังเลที่จะตามไปเก็บหนี้ของท่าน ถ้าท่านสามองค์ชายไม่มีเงิน ข้ามั่นใจว่าท่านแม่ของท่าน พระสนมเอกจะต้องมี”
หลังจากกล่าวจบ นางวางท่าและจับมือ’ซวนหยวนเช่อ’ออกจากสถานบริการที่รวมหัวกันมารังแกคนของนาง? อย่าคิดเกี่ยวกับมันเห็นอย่างนี้ ‘ซวนหยวนเช่อ’ทำได้แค่ปล่อย’ซวนหยวนเฉิน’ที่ดูหมดหนทางในขณะที่เขายักไหล่ของเขา เมื่อเขาออกมาจากสถานบริการ ทิ้งให้คนสองคนร้องไห้ในห้อง
“ฮ่าฮ่าฮ๋า.!”
หลังจากออกมากจากสถานบริการ และขึ้นรถม้า ‘ซวนหยวนเช่อ’ไม่สามารถหยุดหัวเราะได้เลย
“อำมหิตมาก, อำมหิตที่สุด”
‘ซวนหยวนเช่อ’พูดในขณะที่ดึงเอวของ’หลิวเย่’มากอด เขาต้องการจะสั่งสอนบทเรียนสามคนนั้นภายหลัง มีบทเรียนมากมายที่จะสั่งสอนนอกโต๊ะพนัน อย่างไรก็ตาม’หลิวเย่’นั้นดูเหมือนจะโหดเหี้ยมกว่าเขา นางปล้นทรัพย์สินทุกอย่างของพวกเขาในเกมเดียว มันช่วยรักษาความพยายามของเขา
“เจ้าเป็นของข้า, จะปล่อยให้เจ้าถูกพวกนั้นรังแกเจ้าได้อย่างไร?”
‘หลิวเย่’เชิดหัวอย่างถือตัว’ซวนหยวนเช่อ’ตะลึงค้างเมื่อได้ยิน และเขาไม่สามารถหยุดหัวเราะได้ ขณะที่เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่งข้าง’หลิวเย่’ นางเป็นเพียงเด็กสาวตัวเล็กๆ แต่คำพูดของนางนั้นยิ่งใหญ่มาก มันเป็นความขัดแย้งไม่ว่าเขาจะมองอย่างไรดูเหมือน’ซวนหยวนเช่อ’จะไม่ได้พูดกับนางอย่างจริงจัง
‘หลิวเย่’ขมวดคิ้ว ถ้าเข้าไม่ได้คิดอะไรกับคำพูดของนาง แล้ว…นางหันศีรษะของนางและประทับริมฝีปากนุ่มของนางไปที่ริมฝีปากที่แข็งแกร่งของเขา
นางจูบริมฝีปากเขาอย่างเสน่หา’ซวนหยวนเช่อ’ตะลึงอยู่ชั่วขณะ แต่เขาตอบโต้ทันที เขาดึง’หลิวเย่’เข้าสู่อ้อมกอดของเขาและจูบนางกลับผลิกและเปลี่ยนไปมาในรถม้า
พวกเขาจูบอย่างช้าๆขณะที่บดริมฝีปากเข้าหากันสายใยสีเงินย้อยลงมาจากริมฝีปากแดงสดของพวกเขาขณะที่ลิ้นผัวพันกันในน้ำอุ่นๆจูบที่เริ่มต้นจากความใสซื้อเปลี่ยนเป็นรุนแรงและหลงใหลในเวลาสั้นๆ
คนทั้งสองนั้นต่างก็มีบุคลิกที่แข็งแกร่งและไม่ต้องการที่จะลดละ ประกายไฟวิ่งระหว่างพวกเขาขณะที่ท้าทายกันในแต่ละช่วงเวลา
ริมฝีปากพวกเขาเริ่มจะร้อนขึ้นลมหายใจของพวกเขาเริ่มที่จะสั้นลงโลกภายนอกรถม้านั้นต่างเร่งรีบและจอแจ แต่ภายในรถม้า พวกเขาทั้งสองคนเกือบเกี่ยวพันกันเป็นหนึ่ง ประกายไฟที่รุนแรงชนกันทุกครั้งที่จูบ
จูบของพวกเขายิ่งมากยิ่งรุนแรง ทั้งคู่ต่างไม่ยอมลดละให้จูบของพวกเขานั้นอ่อนโยนลง ริมฝีปากล็อคแน่น พวกเขากลายเป็นหนึ่งเดียว เป็นของกันและกันหลังจากเวลาผ่านไปยาวนาน ริมฝีปากพวกเขาก็แยกจากกัน พวกเขาหอบหายใจเอาอากาศเข้าไป
“เจ้าเป็นของข้า”
‘หลิวเย่’มองอย่างชั่วร้ายไปที่’ซวนหยวนเช่อ’ขณะที่นางยื่นมือออกไปกอดเขา มันเป็นเหมือนนางได้กำลังกอดสมบัติที่ล้ำค่าของนางเอง ไม่มีใครควรทำให้เสื่อมเสียหรือรังแกสมบัติของนาง’ซวนหยวนเช่อ’ในที่สุดก็ตะคอกออกมาจากความร้อนรน จ้องมองนางด้วยสายตาที่คมชัดขณะตะโกน
“ใครสอนเจ้าให้ทำสิ่งนี้?”
บ้าเอ้ย..! นางมีทักษะมากกว่าเขาเสียอีก ใครเป็นคนสอนทักษะทั้งหมดของนาง?
———————————————————————————————————–
ฟินหนักเลยละสิอิเช่อน้อย ยังไม่มีอะไรกัน นี่แค่จูบทีเดียวยังบรรยายเป็นตอน ถ้าถึงฉากร่วมสังวาศคงลากยาวสัก 2-3 ตอนผมนี่นั่งแปลไปก็กัดฟันตัวเองไม่ให้ลบทิ้งแม้ม อิจฉาสุดอะไรสุด…… ทำไมไม่มีแบบนี้มั้งแว้…. หงุดหงิด ไปนอนละครับ หวังว่าอ่านจบแล้วจะข่มตาหลับได้ ฮือๆๆๆๆๆ TT TTที่มา: