I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Martial God Asura ตอนที่ 33 – ชูเฟิง ปะทะ ชูซุน

| Martial God Asura | 2540 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
                

” บ้าเอ๊ย ! ! ! นี้มันเรื่องอะไร “

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนในตะกูล แม้แต่คนนอกที่ไม่รู้จัก ‘ชูเฟิง’ ก็ยังสับสนเป็นอย่างมาก

” เจ้าหนุ่มนั้นเป็นใคร ? ถึงทำให้ฝ่ายตรงข้าม ยอมแพ้ได้อย่างต่อเนื่อง “

” ไม่รู้สิ แต่ดูจากเสื้อผ้าของเค้าหน้าจะเป็นลูกศิษย์ของโรงเรียนมังกรฟ้า ข้าคิดว่าเค้าไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน “

” ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะทำให้ฝ่ายตรงข้ามยอมแพ้ ไม่แม้แต่จะลงมือ แต่คู่ต่อสู้กลับกลัวไปเอง อยากเห็นจริงๆหากเค้าต่อสู้จะเป็นยังไง “

คนบางส่วน ให้ความสนใจไปที่ ‘ชูเฟิง’ พวกเขาต่างค่อนข้างที่จะประทับใจ

” ฮ่าๆๆๆ ทำไมพวกท่านถึงขึ้นอย่างงั้นละ นั้นมันขยะของตะกูลชู นะ “

ชายคนหนึ่งกล่าว โดยไม่พอใจ’ชูเฟิง’อย่างมาก

” โอ้ ท่านรู้จักเด็กหนุ่มคนนั้น ? “

คนตัวใหญ่ถาม

” แน่นอนข้ารู้จัก เพราะข้าเป็นคนตะกูล ชู และรู้ว่า เด็กหนุ่มคนนั้น เป็นคนไร้ประโยชน์ “

” เจ้าเด็กนั้น ต้องติดสินบนให้ชูเซินและชูเฉิงแล้วขู่พวกเค้า ข้ารับรองได้เลยว่าเค้าจะแพ้ในรอบต่อไป “

ชายตะกูล ชู กล่าวด้วยความมั่นใจ

” ่ท่านคิดว่าไงบ้าง เกี่ยวกับเด็กหนุ่มคนนั้น ? ความคิดข้าคงไม่ผิด แต่เจ้าโตเป็นผู้ใหญ่กลับทำตัวเป็นเด็ก ? “

ชายคนตัวใหญ่ ยิ้มและกล่าว

” อะไร ? ท่านกำลังจะบอกว่าข้าใส่ร้ายเค้างั้นหรอ ที่ข้าพูดล้วนเป็นความจริง “

ชายตะกูล ชู โกรธมาก

ชายตัวใหญ่ เอาเงินออกมา

” ถ้างั้น ข้าจะพนันกับท่าน ถ้าเป็นอย่างที่ท่านกล่าว ถ้าหากเด็กหนุ่มนั้นแพ้รอบต่อไปเงินเหล่านี้จะเป็นของท่าน แต่ถ้าท่านไม่กล้าก็ไม่เป็นไร”

” ทำไมจะไม่กล้า ข้านะสิกลัวว่าท่านจะเอาเงินมาทิ้งเปล่าๆ  “

ชายตะกูลชู เอาเงินออกมาอย่างรวดเร็ว

” งั้นตกลง “

ในตอนนั้น เต็มไปด้วยเสียงตะโกน จากลานประลอง

เมื่อพวกเค้ามองไปยังเวทีประลอง ต่างตกตะลึง ยิ่งเป็น ชายตะกูล ชู เขาตกใจอย่างมาก

” บนเวที ชูเฟิง เป็นฝ่ายชนะ ส่วนคนที่ยอมแพ้ คือ ชูเกา”

” ให้ตายสิ ท่านนี้โชคร้ายจัง “

ชายตะกูล ชู ถึงกับพูดไม่ออก ภายในใจเค้าสับสนอย่างมาก

” ฮ่าๆ ขอโทษนะข้าขอเงินไปก่อน “

ชายตัวใหญ่เอามือไปหยิบเงินจากมือชายตะกูล ชู ด้วยรอยยิ้ม

เหมือนกับเขาเอาเงินทิ้งลงแม่น้ำ ชายตะกูลชู รู้สึกเจ็บใจอย่างมากและกล่าวออกไป

” ท่านกล้าพนันอีกครั้งไม๊ ครั้งนี้ข้าจะเดิมพัน 3 ตำลึงเงิน

” ทำไมข้าถึงจะไม่กล้าล่ะ “

ชายตัวใหญ่ รีบตอบอย่างรวดเร็ว

” ข้า ก็ขอพนันด้วย ข้าว่าเด็กหนุ่มคนนั้นต้องชนะ “

” ข้าด้วยคน ข้าพนันว่าเด็กหนุ่มจะชนะ!!!”

ในขณะนั้น มีคนต่างๆเข้าร่วมพนันด้วย

” มา มา มา มา ทุกคนมา มีใครอีก ? เขารับพนันทั้งหมด!!!”

ชายตะกูลชู ตกใจและวิ่งเข้าไปเอากระเป๋าเงินของเขาทั้งหมดออกมา

เค้าเทเงินออกมาทั้งหมด ในนั้นมีหลายสิบตำลึงเงิน

จากที่ทุกคนสังเกตุ มีผู้แพ้ให้กับเค้าอย่างต่อเนื่อง ทั้ง ‘ชูเฉิง’ ‘ชูเซิน’ และ ‘ชูเกา’

ไม่ต้องพูดถึง หน้าของคนในตะกูล แต่ละคนหน้าตาเหมือนไร้วิญญาณ

เพราะมันไม่น่าเชื่อ คนมากมายเริ่มซักถาม ว่า’ชูเฟิง’นั้นเป็นใคร

พวกเค้ารู้จักแต่ชื่อ ของ ‘ชู กู่ยู่’ และ ‘ชู หงเฟย’ มีแค่ สองคนเท่านั้นที่เป็นอัจฉริยะ

เพราะเขาเป็นศิษย์โรงเรียนหลิงหยุน # 1 ทั้งคู่ แล้ว ‘ชูเฟิง’ โผล่มาจากไหน

ทุกในตะกูลต่างตอบไม่ได้เพราะไม่มีใครรู้เรื่องพลังของเค้า

ดังนั้นพวกเขาต้องการรวบรวมข้อมูล จากการต่อสู่ของ ‘ชูเฟิง’ ทุกคนต่างไม่เคยคิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

ขณะที่ ‘ชูเฟิง’ กำลังเบื่อ มีหญิงสาว เดินขึ้นมาบนเวที เมื่อหันไปมองก็พบว่าเป็น ‘ชูซุย’

ชูซุยยิ้มอย่างอ่อนหวานและกล่าว

” ชูเฟิง ขอแสดงความยินดีในชัยชนะครั้งที่ 4 ของเจ้า “

” ชูซุย เจ้าอย่าพูดเล่น . . . . . “

‘ชูเฟิง’หัวเราะอย่างแห้งๆ

“เจ้ากล่าวผิดแล้ว ข้าชนะเพียงแค่ 3 ครั้ง ไม่ใช่ 4 ครั้ง นี้ชูซุย หรือว่าเจ้า . . . .”

‘ชูซุย’ยิ้มพร้อมกับแลบลิ้น ขณะที่มองสีหน้าของ ‘ชูเฟิง’ที่กำลัง งง เธอตะโกนบอกคนแก่ข้างล่างเวที ว่า

” ข้าขอยอมแพ้ “

” ห๊าาา ~ ~ ~ “

ในตอนนั้น ทั้งรอบๆลานประลองถึงกับต้องอึ้ง แม้แต่ เด็กรุ่นเยว์ในตะกูลชู ก็ยังตกตะลึง

สายตาพวกเขามองมาที่’ชูเฟิง’ ด้วยความตกใจ

พวกเขาต่างเต็มไปด้วยความอยากรู้ พวกเขาไม่เข้าใจกลับสิ่งที่เกิดขึ้น

แต่คนที่มาจากโรงเรียนมังกรฟ้า ต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเค้ารู้สึกว่า โชคดี ที่ไม่ต้องเจอกลับ ‘ชูเฟิง’

” ฮ่า ๆ ๆ ขอบคุณท่านมาก “

” ท่านคงจำคำพูดของตัวเองได้นะ ”

” ท่านนี้เป็นคนดีที่สุดที่ข้าเคยเห็น !”

ขณะนั้น รอบๆชายคนตัวใหญ่ เต็มไปด้วยฝูงคน คนส่วนใหญ่เข้าไปหา ชายตะกูล ชู และเอาเงินในมือของเค้า อย่างไม่ไว้หน้า หน้าของเค้าเหมือนกับคนตาย ซีด

ชายตะกู ชู แทบอยากจะร้องไห้ เมื่อมองไปยังกระเป๋าที่ว่างเปล่าของเค้า เค้ารู้สึกเหมือนถูกหลอก

ทำไมทุกคนที่มาจากโรงเรียนมังกรฟ้า ถึงยอมแพ้ให้กับชูเฟิง ? แน่นอนมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล

แต่เค้าไม่คิดว่า ‘ชูเฟิง’ จะทำให้พวกเขายอมรับอย่างเชื่อฟัง

* ปั้ง *

” อ๊ะ ! “

บนลานประลองอื่น ‘ชูเยว่’ ล้มลงบนเวที อาวุโสให้ประกาศผลการต่อสู้ ‘ชูเยว่’ ได้รับบาดเจ็บหนัก

” ชูเยว่ เหมือนว่าพวกโรงเรียนมังกรฟ้าจะไม่ได้ความ เรื่องทักษะการต่อสู้ถึงได้กระจอกเช่นนี้ “

‘ชูซุน’เดินลงจากเวที พร้อมกับเยาะเย้ย ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

” ชูซุน เพราะพลังวิญญาณของเจ้าอยู่เหนือกว่าข้า ถ้าหากข้าอยู่ ระดับ 5 แล้วละก้ คงไม่แพ้แก่เจ้า “

‘ชูเยว่’ กล่าวด้วยความขมขื่น

” ถูกต้อง พลังวิญญาณข้าสูงกว่าเจ้า และความสามารถของข้าด้วย “

‘ชูซุน’ยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าว

” เจ้า . . . . .”

‘ชูเยว่’กัดฟันแน่และเก็บความแค้นไว้ในใจ เธออยู่ใน ระดับ 4 ห้วงวิญญาณ

และถ้าหากการประลองเริ่มช้ากว่านี้อีกนิด เธอก็จะไปสู่ ระดับ 5 ห้วงวิญญาณ

แต่ถ้าหากเธอยังแพ้ เธออาจจะยอมรับ ทันใดนั้นมีเสียงดังขึ้น

” ชูซุน ถ้าจำไม่ผิด อายุเจ้ามากกว่า ชูเยว่ ปีหนึ่งหนิ ในฐานะเจ้าเป็นรุ่นพี่กับรังแกรุ่นน้อง เจ้าภูมิใจแล้วไงหรอ ?”

เมื่อ ‘ชูเยว่’ หันไปมอง นางปลื้มใจอย่างมาก เมื่อเห็น ‘ชูเฟิง’ เดินเข้ามา

” ชูเฟิง รอบต่อไปของข้า คือเจ้าสินะ “

เมื่อเห็น ‘ชูเฟิง’ ‘ชูซุน’มีความสุขอย่างมาก เพราะคนที่เขาอยากจะสั่งสอนมากที่สุด คือ ‘ชูเฟิง’

‘ชูเฟิง’ยิ้มเบาๆแล้วกล่าว

” เจ้ากลัวเหรอ ? เจ้าสามารถหนีไปได้นะหากว่ากลัว “

” ฮ่าๆๆๆ ถ้าข้าหนีไปก็ไม่ได้ฆ่าเจ้านะสิ  เมื่อวานนี้เจ้าทำไว้แสบมากนะ “

‘ชูซุน’กล่าวอย่างเย็นชาพร้อมกระโดดขึ้นเวที และชี้นิ้วไปที่ ‘ชูเฟิง’ และกล่าว

” ขึ้นมาสิ “

” ชู เฟิง เจ้ามั่นใจหรือป่าว ? “

‘ชูเยว่’ถามอย่างกังวล เพราะนางรู้สึกว่า ‘ชูซุน’ ต้องการทำร้าย’ชูเฟิง’อย่างมาก

” ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าอยากจะสั่งสอนคนแบบเขามานานแล้ว “

‘ชูเฟิง’ยิ้มและเดินขึ้นไปบน เวที

แต่ตอนนั้น ‘ชูเยว่’ ดึงแขนของชูเฟิงไว้แล้วถามเบาๆ

” ชูเฟิง เจ้าเป็นคนแรกที่ผ่านการสอบศิษย์ฝ่ายในใช่ไม๊ ? “

‘ชูเฟิง’ลังเลนิดหน่อย แต่เห็นสายตาของ ‘ชูเยว่’ ที่เป็นกังวล เค้าไม่อาจจะโกหกนางได้

เค้าจึงพยักหน้าของเขา และกระโดดขึ้นบนเวที

ตอนนั้น ‘ชูเยว่’ ก็ยืนตัวแข็ง ดวงตาคู่สวยของนางหยุดนิ่ง หัวใจนางเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ

ถึงแม้ว่าเธอจะรู้คำตอบอยู่แล้ว เธอยังรู้สึกแปลกใจอยู่ดี หลังจากที่ ‘ชูเฟิง’ ยืนยัน

เธอยกหัวของเธอไปมอง ‘ชูซุน’ ที่กำลังมั่นใจว่าตัวเองจะชนะ

มุมปากของเขายิ้มอย่างมีความสุข ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางรู้สึกสงสาร ‘ชูซุน’ อย่างมาก

 

……………………………………………………………………………………………………………….

โปรดติดตามตอนต่อไป  . . . .

ที่มา:

ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป
comments