ตอนที่แล้ว ตอนต่อไป” บ้าเอ๊ย ! ! ! นี้มันเรื่องอะไร “
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนในตะกูล แม้แต่คนนอกที่ไม่รู้จัก ‘ชูเฟิง’ ก็ยังสับสนเป็นอย่างมาก
” เจ้าหนุ่มนั้นเป็นใคร ? ถึงทำให้ฝ่ายตรงข้าม ยอมแพ้ได้อย่างต่อเนื่อง “
” ไม่รู้สิ แต่ดูจากเสื้อผ้าของเค้าหน้าจะเป็นลูกศิษย์ของโรงเรียนมังกรฟ้า ข้าคิดว่าเค้าไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน “
” ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่จะทำให้ฝ่ายตรงข้ามยอมแพ้ ไม่แม้แต่จะลงมือ แต่คู่ต่อสู้กลับกลัวไปเอง อยากเห็นจริงๆหากเค้าต่อสู้จะเป็นยังไง “
คนบางส่วน ให้ความสนใจไปที่ ‘ชูเฟิง’ พวกเขาต่างค่อนข้างที่จะประทับใจ
” ฮ่าๆๆๆ ทำไมพวกท่านถึงขึ้นอย่างงั้นละ นั้นมันขยะของตะกูลชู นะ “
ชายคนหนึ่งกล่าว โดยไม่พอใจ’ชูเฟิง’อย่างมาก
” โอ้ ท่านรู้จักเด็กหนุ่มคนนั้น ? “
คนตัวใหญ่ถาม
” แน่นอนข้ารู้จัก เพราะข้าเป็นคนตะกูล ชู และรู้ว่า เด็กหนุ่มคนนั้น เป็นคนไร้ประโยชน์ “
” เจ้าเด็กนั้น ต้องติดสินบนให้ชูเซินและชูเฉิงแล้วขู่พวกเค้า ข้ารับรองได้เลยว่าเค้าจะแพ้ในรอบต่อไป “
ชายตะกูล ชู กล่าวด้วยความมั่นใจ
” ่ท่านคิดว่าไงบ้าง เกี่ยวกับเด็กหนุ่มคนนั้น ? ความคิดข้าคงไม่ผิด แต่เจ้าโตเป็นผู้ใหญ่กลับทำตัวเป็นเด็ก ? “
ชายคนตัวใหญ่ ยิ้มและกล่าว
” อะไร ? ท่านกำลังจะบอกว่าข้าใส่ร้ายเค้างั้นหรอ ที่ข้าพูดล้วนเป็นความจริง “
ชายตะกูล ชู โกรธมาก
ชายตัวใหญ่ เอาเงินออกมา
” ถ้างั้น ข้าจะพนันกับท่าน ถ้าเป็นอย่างที่ท่านกล่าว ถ้าหากเด็กหนุ่มนั้นแพ้รอบต่อไปเงินเหล่านี้จะเป็นของท่าน แต่ถ้าท่านไม่กล้าก็ไม่เป็นไร”
” ทำไมจะไม่กล้า ข้านะสิกลัวว่าท่านจะเอาเงินมาทิ้งเปล่าๆ “
ชายตะกูลชู เอาเงินออกมาอย่างรวดเร็ว
” งั้นตกลง “
ในตอนนั้น เต็มไปด้วยเสียงตะโกน จากลานประลอง
เมื่อพวกเค้ามองไปยังเวทีประลอง ต่างตกตะลึง ยิ่งเป็น ชายตะกูล ชู เขาตกใจอย่างมาก
” บนเวที ชูเฟิง เป็นฝ่ายชนะ ส่วนคนที่ยอมแพ้ คือ ชูเกา”
” ให้ตายสิ ท่านนี้โชคร้ายจัง “
ชายตะกูล ชู ถึงกับพูดไม่ออก ภายในใจเค้าสับสนอย่างมาก
” ฮ่าๆ ขอโทษนะข้าขอเงินไปก่อน “
ชายตัวใหญ่เอามือไปหยิบเงินจากมือชายตะกูล ชู ด้วยรอยยิ้ม
เหมือนกับเขาเอาเงินทิ้งลงแม่น้ำ ชายตะกูลชู รู้สึกเจ็บใจอย่างมากและกล่าวออกไป
” ท่านกล้าพนันอีกครั้งไม๊ ครั้งนี้ข้าจะเดิมพัน 3 ตำลึงเงิน
” ทำไมข้าถึงจะไม่กล้าล่ะ “
ชายตัวใหญ่ รีบตอบอย่างรวดเร็ว
” ข้า ก็ขอพนันด้วย ข้าว่าเด็กหนุ่มคนนั้นต้องชนะ “
” ข้าด้วยคน ข้าพนันว่าเด็กหนุ่มจะชนะ!!!”
ในขณะนั้น มีคนต่างๆเข้าร่วมพนันด้วย
” มา มา มา มา ทุกคนมา มีใครอีก ? เขารับพนันทั้งหมด!!!”
ชายตะกูลชู ตกใจและวิ่งเข้าไปเอากระเป๋าเงินของเขาทั้งหมดออกมา
เค้าเทเงินออกมาทั้งหมด ในนั้นมีหลายสิบตำลึงเงิน
จากที่ทุกคนสังเกตุ มีผู้แพ้ให้กับเค้าอย่างต่อเนื่อง ทั้ง ‘ชูเฉิง’ ‘ชูเซิน’ และ ‘ชูเกา’
ไม่ต้องพูดถึง หน้าของคนในตะกูล แต่ละคนหน้าตาเหมือนไร้วิญญาณ
เพราะมันไม่น่าเชื่อ คนมากมายเริ่มซักถาม ว่า’ชูเฟิง’นั้นเป็นใคร
พวกเค้ารู้จักแต่ชื่อ ของ ‘ชู กู่ยู่’ และ ‘ชู หงเฟย’ มีแค่ สองคนเท่านั้นที่เป็นอัจฉริยะ
เพราะเขาเป็นศิษย์โรงเรียนหลิงหยุน # 1 ทั้งคู่ แล้ว ‘ชูเฟิง’ โผล่มาจากไหน
ทุกในตะกูลต่างตอบไม่ได้เพราะไม่มีใครรู้เรื่องพลังของเค้า
ดังนั้นพวกเขาต้องการรวบรวมข้อมูล จากการต่อสู่ของ ‘ชูเฟิง’ ทุกคนต่างไม่เคยคิดว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น
ขณะที่ ‘ชูเฟิง’ กำลังเบื่อ มีหญิงสาว เดินขึ้นมาบนเวที เมื่อหันไปมองก็พบว่าเป็น ‘ชูซุย’
ชูซุยยิ้มอย่างอ่อนหวานและกล่าว
” ชูเฟิง ขอแสดงความยินดีในชัยชนะครั้งที่ 4 ของเจ้า “
” ชูซุย เจ้าอย่าพูดเล่น . . . . . “
‘ชูเฟิง’หัวเราะอย่างแห้งๆ
“เจ้ากล่าวผิดแล้ว ข้าชนะเพียงแค่ 3 ครั้ง ไม่ใช่ 4 ครั้ง นี้ชูซุย หรือว่าเจ้า . . . .”
‘ชูซุย’ยิ้มพร้อมกับแลบลิ้น ขณะที่มองสีหน้าของ ‘ชูเฟิง’ที่กำลัง งง เธอตะโกนบอกคนแก่ข้างล่างเวที ว่า
” ข้าขอยอมแพ้ “
” ห๊าาา ~ ~ ~ “
ในตอนนั้น ทั้งรอบๆลานประลองถึงกับต้องอึ้ง แม้แต่ เด็กรุ่นเยว์ในตะกูลชู ก็ยังตกตะลึง
สายตาพวกเขามองมาที่’ชูเฟิง’ ด้วยความตกใจ
พวกเขาต่างเต็มไปด้วยความอยากรู้ พวกเขาไม่เข้าใจกลับสิ่งที่เกิดขึ้น
แต่คนที่มาจากโรงเรียนมังกรฟ้า ต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก พวกเค้ารู้สึกว่า โชคดี ที่ไม่ต้องเจอกลับ ‘ชูเฟิง’
” ฮ่า ๆ ๆ ขอบคุณท่านมาก “
” ท่านคงจำคำพูดของตัวเองได้นะ ”
” ท่านนี้เป็นคนดีที่สุดที่ข้าเคยเห็น !”
ขณะนั้น รอบๆชายคนตัวใหญ่ เต็มไปด้วยฝูงคน คนส่วนใหญ่เข้าไปหา ชายตะกูล ชู และเอาเงินในมือของเค้า อย่างไม่ไว้หน้า หน้าของเค้าเหมือนกับคนตาย ซีด
ชายตะกู ชู แทบอยากจะร้องไห้ เมื่อมองไปยังกระเป๋าที่ว่างเปล่าของเค้า เค้ารู้สึกเหมือนถูกหลอก
ทำไมทุกคนที่มาจากโรงเรียนมังกรฟ้า ถึงยอมแพ้ให้กับชูเฟิง ? แน่นอนมีบางอย่างไม่ชอบมาพากล
แต่เค้าไม่คิดว่า ‘ชูเฟิง’ จะทำให้พวกเขายอมรับอย่างเชื่อฟัง
* ปั้ง *
” อ๊ะ ! “
บนลานประลองอื่น ‘ชูเยว่’ ล้มลงบนเวที อาวุโสให้ประกาศผลการต่อสู้ ‘ชูเยว่’ ได้รับบาดเจ็บหนัก
” ชูเยว่ เหมือนว่าพวกโรงเรียนมังกรฟ้าจะไม่ได้ความ เรื่องทักษะการต่อสู้ถึงได้กระจอกเช่นนี้ “
‘ชูซุน’เดินลงจากเวที พร้อมกับเยาะเย้ย ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
” ชูซุน เพราะพลังวิญญาณของเจ้าอยู่เหนือกว่าข้า ถ้าหากข้าอยู่ ระดับ 5 แล้วละก้ คงไม่แพ้แก่เจ้า “
‘ชูเยว่’ กล่าวด้วยความขมขื่น
” ถูกต้อง พลังวิญญาณข้าสูงกว่าเจ้า และความสามารถของข้าด้วย “
‘ชูซุน’ยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าว
” เจ้า . . . . .”
‘ชูเยว่’กัดฟันแน่และเก็บความแค้นไว้ในใจ เธออยู่ใน ระดับ 4 ห้วงวิญญาณ
และถ้าหากการประลองเริ่มช้ากว่านี้อีกนิด เธอก็จะไปสู่ ระดับ 5 ห้วงวิญญาณ
แต่ถ้าหากเธอยังแพ้ เธออาจจะยอมรับ ทันใดนั้นมีเสียงดังขึ้น
” ชูซุน ถ้าจำไม่ผิด อายุเจ้ามากกว่า ชูเยว่ ปีหนึ่งหนิ ในฐานะเจ้าเป็นรุ่นพี่กับรังแกรุ่นน้อง เจ้าภูมิใจแล้วไงหรอ ?”
เมื่อ ‘ชูเยว่’ หันไปมอง นางปลื้มใจอย่างมาก เมื่อเห็น ‘ชูเฟิง’ เดินเข้ามา
” ชูเฟิง รอบต่อไปของข้า คือเจ้าสินะ “
เมื่อเห็น ‘ชูเฟิง’ ‘ชูซุน’มีความสุขอย่างมาก เพราะคนที่เขาอยากจะสั่งสอนมากที่สุด คือ ‘ชูเฟิง’
‘ชูเฟิง’ยิ้มเบาๆแล้วกล่าว
” เจ้ากลัวเหรอ ? เจ้าสามารถหนีไปได้นะหากว่ากลัว “
” ฮ่าๆๆๆ ถ้าข้าหนีไปก็ไม่ได้ฆ่าเจ้านะสิ เมื่อวานนี้เจ้าทำไว้แสบมากนะ “
‘ชูซุน’กล่าวอย่างเย็นชาพร้อมกระโดดขึ้นเวที และชี้นิ้วไปที่ ‘ชูเฟิง’ และกล่าว
” ขึ้นมาสิ “
” ชู เฟิง เจ้ามั่นใจหรือป่าว ? “
‘ชูเยว่’ถามอย่างกังวล เพราะนางรู้สึกว่า ‘ชูซุน’ ต้องการทำร้าย’ชูเฟิง’อย่างมาก
” ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าอยากจะสั่งสอนคนแบบเขามานานแล้ว “
‘ชูเฟิง’ยิ้มและเดินขึ้นไปบน เวที
แต่ตอนนั้น ‘ชูเยว่’ ดึงแขนของชูเฟิงไว้แล้วถามเบาๆ
” ชูเฟิง เจ้าเป็นคนแรกที่ผ่านการสอบศิษย์ฝ่ายในใช่ไม๊ ? “
‘ชูเฟิง’ลังเลนิดหน่อย แต่เห็นสายตาของ ‘ชูเยว่’ ที่เป็นกังวล เค้าไม่อาจจะโกหกนางได้
เค้าจึงพยักหน้าของเขา และกระโดดขึ้นบนเวที
ตอนนั้น ‘ชูเยว่’ ก็ยืนตัวแข็ง ดวงตาคู่สวยของนางหยุดนิ่ง หัวใจนางเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
ถึงแม้ว่าเธอจะรู้คำตอบอยู่แล้ว เธอยังรู้สึกแปลกใจอยู่ดี หลังจากที่ ‘ชูเฟิง’ ยืนยัน
เธอยกหัวของเธอไปมอง ‘ชูซุน’ ที่กำลังมั่นใจว่าตัวเองจะชนะ
มุมปากของเขายิ้มอย่างมีความสุข ด้วยเหตุผลบางอย่าง นางรู้สึกสงสาร ‘ชูซุน’ อย่างมาก
……………………………………………………………………………………………………………….
โปรดติดตามตอนต่อไป . . . .
ที่มา: