” ชู เฟิง ข้าจะฆ่าเจ้า!!! “
เมื่อ ‘ชูซุน’ หันมาเจอ ‘ชูเฟิง’ เหมือนกับชนวนระเบิดที่จุดไฟ ความโกรธเค้าปะทุออกมาทันที
เค้ากระจายแรงดันวิญญาณ!!!
ระดับ 5 ห้วงวิญญาณ เค้ากำหมัดแน่น เตรียมจะปลิดชีพ ‘ชูเฟิง’ในหมัดเดียว
” ใครกล้าแตะต้อง น้องชายข้า!!! “
ก่อนที่ ‘ชูซุน’ จะเค้าไปจู่โจม เค้าได้ยินเสียงตะโกน อย่างเกรี้ยวกราด
เข้ามาในหูของเค้า พร้อมกับลมกระซากผ่านหน้าของเค้า ทำให้เค้าเกือบทรุดลงบนพื้น
” ชู กู่ยู่!!! “
‘ชูซุน’ มองหาด้วยความตกใจ ชายรูปงามคนนั้น คือ พี่ชาย’ชูเฟิง’ ‘ชู กู่ยู่’
วินาทีนั้น ไฟแค้นของ’ชูซุน’จึงดับลง ‘ชูซุน’ไม่กล้าที่จะมีปัญหากับ ชู กู่ยู่
เพราะเขาเป็นที่ยอมรับของคนในกะตูลว่าเป็น # 1 ของคน รุ่นเยาว์ ดังนั้น มันก็ช่วยไม่ได้
” ชูซุน ข้าจะบอกเจ้าไว้ หากเจ้ากล้าเเตะต้องน้องชายข้า ข้าจะฆ่าเจ้า “
‘ชู กู่ยู่’ จ้อง’ชูซุน’ และเตือน
หัวใจของ ‘ชูเฟิง’ตอนนั้นเต็มไปด้วยความสุข เหตุการณ์แบบนี้เหมือนกับตอนที่เค้าเป็นเด็ก
เมื่อเค้าถูกเด็กๆคนอื่นรังแก พี่ชายเค้าเป็นคนแรกที่เข้ามาปกป้องอยู่เสมอ ในสายตาเค้าพี่ชายเป็นคนน่านับถืออย่างมาก
” เอ๋ๆ ท่าทางเช่นนั้นมัน!!! ผ่านไปไม่กี่ปี ดูพวกเจ้าทั้งสอง จะผยองมากขึ้้นเลยนะ “
ทันใดนั้นมมีแหลม แซกเข้ามา เมื่อเค้าหันหน้าไปมอง เห็นคนในตะกูลหลายคนเดินเข้ามา
แต่คนที่เดินนำหน้า เป็นหนุ่มชุดขาว ใบหน้าเคร้งครึม
เมื่อเค้า เห็นคนๆนั้น ‘ชูเฟิง’ และ ‘ชู กู่ยู่’ หน้าตาเปลี่ยนไปอย่างมาก ความโกรธ ปะทุ ขึ้นในจิตใจของพวกเขา
แม้ว่าเค้าจะไม่ได้กลับมาตะกูลหลายปี ‘ชูเฟิง’ จำลักษณะท่าทางเค้าได้ไม่ลืม
เขาเป็นคนที่ทำร้าย’ชูเฟิง’จนขยับตัวไม่ได้เป็นเดือน ทั้งยังทำร้ายพี่ชายเค้า
และเยาะเย้ยเค้าต่อหน้าผู้ คน ‘ชู หงเฟย’
” ชู หงเฟย!!! นึกว่าเจ้าจะไม่โผล่หัวออกมา ในที่สุดก็ได้เวลาที่จะใช้หนี้เก่าให้เจ้าแล้ว!!! “
‘ชู กู่ยู่’ กล่าวด้วยความโกรธ เค้าจ้องหน้าอย่างไม่กระพริบตา
” อ้า อยู่โรงเรียน หลิงหยุน 2 – 3 ปี มันไม่ได้ทำให้เจ้าฉลาดขึ้นเลย เจ้ามันยังเป็นคนน่าสมเพชเหมือนเดิม เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นที่ 1 อยู่งั้นหรอ เจ้าคิดจริงๆหรอว่าจะเอาชนะข้าได้ ? “
‘ชู หงเฟย’ จ้อง ‘ชูกู่ยู่’ พร้อมกับสบประมาท
” เด๋วเจ้าก็ได้รู้ว่าข้าเป็น # 1 คน รุ่นเยาว์ของตะกูล หรือไม่ “
เสียงของ’ชู กู่ยู่’ ฟังดูเยือกเย็น เสียงของเค้าดูเหมือนเก็บเอาความโกรธไว้ในใจ รอเวลาที่จะระเบิด
” ไม่เลวๆ แล้วเจ้าล่ะ ชูเฟิง พลังวิญญาณไปถึงไหน ข้าได้ยินว่าเจ้าอยู่ฝ่ายนอกตั้ง 5 ปีแนะ แถมยังเป็นโรงเรียนมังกรฟ้า # 2 นั้นอีก!!! ? “
‘ชู หงเฟย’ พูดพร้อมมองมาที่ ‘ชูเฟิง’
” เจ้านี้มัน โง่จริงๆ อยู่สถานที่แบบนั้นตั้ง 5 ปี? แม้ว่าเจ้าจะไม่มีสายเลือด ตะกูล ชู แต่เจ้ายังคงใช้ แซ่ของ ตะกูล ชู เจ้าไม่รู้สึกว่าตัวเองน่าสมเพชที่ทำให้ตะกูลเราต้องขายหน้าบ้างเลยหรอ”
” ข้าอยากจะเตือน พวกเจ้าทั้งคู่ หวังว่าเราคงไม่ได้พบกันในการประลอง ไม่งั้นข้าจะตีเจ้าจนกว่าพวกเจ้าจะไม่กล้าคลานกลับมาเหมือนเมื่อ 7 ปีก่อน “
” และข้าจะบอกพวกเจ้าว่า ตำแหน่ง ผู้นำของตะกูล จะต้องตกเป็นพ่อของข้า ชู หนานชาน “
” เพราะเขาได้ลูกที่ดีเช่นข้า ชู หงเฟย!!! “
หลังจากที่เค้าพูดเสร็จ ‘ชู หงเฟย’พาคนอื่นๆไปลงทะเบียนแข่งขัน
‘ชู กู่ยู่’ เดิมต้องการจะเถียงกลับไป แต่เขารู้สึกว่ามีใครกระตุกเสื้อคลุมของเค้าไว้
เมื่อเค้าหันกลับไปมอง ก็พบ ว่าเป็น ‘ชูเฟิง’
” ท่านพี่่ เราไม่ต้องพูดอะไรกับคนแบบนั้นให้เปลืองน้ำลาย เรารอจัดการให้มันไปกองกับพื้นในการประลอง น่าจะดีกว่า “
‘ชูเฟิง’พูดอย่างใจเย็น
‘ชู กู่ยู่’ มองมาที่ ‘ชูเฟิง’ และได้แต่เหม่อลอย ความรู้สึกว่า’ชูเฟิง’เปลี่ยนไปปกคลุมในจิตใจของเขา
เขารู้สึกว่า น้องชายเขาช่างแตกต่างไม่เหมือนกับคนเก่า เหมือนกับคนที่เค้าไม่รู้จักกันมาก่อน
ดูเหมือนว่า’ชูเฟิง’จะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
หลังจากที่ ‘ชู หยวนบ้า’ พูดเปิดพิธีการประลอง คนรุ่นเยาว์ของตะกูลชู เตรียมตัวเข้าสู่การประลอง
เมื่อเริ่มการประลอง ‘ชูเฟิง’ กระโดดขึ้นไปบนเวที ในทันที ทันใดนั้นทุกคนพูดกันให้สนั่น
” นั้นมัน ชูเฟิงหนิ? ไม่ใช่ว่าเค้า ยังเป็นศิษย์ฝ่ายนอกของโรงเรียนมังกรฟ้า ? หลังจากติดฝ่ายนอก 5 ปี ในที่สุดเค้าก็เข้าฝ่ายในได้ในปีนี้”
” ต่อให้เค้าเข้าฝ่ายใน เค้าก็ยังเป็นแค่ ขยะอยู่ดี กล้าดียังไงถึงเอาตัวเองมาเข้าร่วมการแข่งขัน ? เค้าไม่รุ้จิงหรอว่า การแข่งขันต้องสู้กันรุนแรงขนาดไหน “
” ไม่ดีหรือไง? จะได้สั่งสอนมัน และ ทำให้ชูหยวนได้รู้ไปเลยว่า ลูกชายของเขา มันเป็นแค่ขยะ หรือ ไม่”
คนส่วนใหญ่ มาจากตะกูล และไม่ค่อยชอบขี้หน้า ‘ชูเฟิง’ เพราะเค้าทำให้ ตะกูลชู ตกต่ำ
เพียงเพราะแค่ว่า ‘ชูหยวน’คอยออกหน้า
” ชูเฟิง นี้เจ้า!!! “
ขณะที่ก้าวขึ้นไปบนเวทีการประลอง
‘ชูเฟิง’ ถึงกับเงียบเมื่อเค้าหันไปเห็น คนที่อยู่ใกล้ๆ มันคือศัตรูเก่า ‘ชูเซิน’
แต่เมื่อเทียบกับหน้าของ ‘ชูเฟิง’ หน้าของ ‘ชูเซิน’ ถึงกับบิดเบี้ยว มุมปากของเขากระตุก
ได้แต่สาปแช่งความโชคร้ายของตัวเอง เค้าต้องเจอกับ ‘ชูเฟิง’ ในรอบแรก
” ชู เซิน ถ้าจำไม่ผิด ข้าว่าเจ้านั้นเข้าสู่ระดับ 4 ห้วงวิญญาณ เมื่อ 2 วันก่อน ดูเหมือนว่า ชูเฟิงจะดวงซวยแล้วสินะ “
สมาชิกคนในตะกูลไม่ทราบถึงเหตุการณ์ขณะที่อยู่โรงเรียน
พวกเขาเห็น ‘ชูเซิน’ กับ ‘ชูเฟิง’จะได้สู้กัน เขาแอบยินดีกันอย่างมาก
เพราะคิดว่า ‘ชูเซิน’ จะสั่งสอนให้ ‘ชูเฟิง’ ได้รู้สึก
เจ้า’ชูเซิน’ไม่ค่อยชอบ ขี้หน้า ‘ชูเฟิง’ มาตั้งแต่เด็กแล้วหนิ ข้าคิดว่าเค้าต้องไม่ยั้งมือแน่นอน
พวกเขาต่างคาดหวังที่จะได้เห็น ‘ชูเฟิง’ ถูกทุบตีอย่างทารุณ ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกน
” ข้ายอมแพ้ ! ! ! “
แต่ก่อนที่ ‘ชูเซิน’ จะขึ้นบนเวที เค้ารีบยกมือขวา และตะโกนออกมาด้วยเสียงทั้งหมด
“ข้ายอมแพ้!!!”
” ชูเซิน เจ้าบ้าไปแล้วหรอ เจ้านั้นมันพูดเรื่องอะไร การต่อสู้ยังไม่ทันเริ่มเลย แต่มันดันยอมแพ้ ? “
เสียงตะโกนด่ามาจากบริเวณใกล้เคียง นั้นคือพ่อของ ‘ชูเซิน’
สายตาจ้องของบิดาเขา ทำให้ น่าของ’ชูเซิน’ดูไม่ได้ ท้ายที่สุดได้แต่กัดฟันแล้วหันหลังกลับจากเวทีการประลอง
” อะไร. . . .นี้มันอะไรกันเนี่ย “
เมื่อเห็นแบบนั้น ทุกคนต่างตกใจที่จะยอมรับ ? สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้พบบ่อยๆ
ในการประลองของตะกูล แต่ที่สำคัญ คู่ ต่อสู้ของ ‘ชูเซิน’ เป็นแค่ ‘ชูเฟิง’ ?
มันเป็นไปได้ยังไง ? ‘ชูเซิน’มันโง่ไปแล้วหรอ หรือสมองของมันมีปัญหา ? นี้มันเกิดอะไรขึ้น ?
สมาชิกทุกคนในตะกูล ต่างพูดไม่ออก ไม่รู้ว่าทำไม ‘ชูเซิน’ถึงยอมแพ้ การกระทำของเขาทำให้ทุกคนต่างประหลาดใจไม่น้อย
แม้แต่ ‘ชู หยวนบ้า’ ก็ยัง งง กับการกระทำของ ‘ชูเซิน’ ได้แต่ขมวดคิ้ว บอกได้เลยว่าหน้าของเขากำลัง สับสน
” ชู เฟิงชนะการประลองในรอบนี้!!!
แต่ไม่ว่ายังไง ‘ชูเฟิง’ ก็ได้รับชัยชนะ ถึงแม้จะไม่ค่อยเข้าใจ ‘ชูเฟิง’ก็เป็นคนแรกที่รับได้ชัยชนะในการประลอง
หลังจากจบรอบแรก ‘ชูเฟิง’ ยังคงยืนอยู่บนเวที ผู้แข่งขัน คนต่อไป คือ หน้า’ชูเฟิง’ตอนนั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม
คนๆนั้นคือ ‘ชูเฉิง’พี่ของ’ชูเซิน’
ตอนนั้น หน้าของชูเฉิงซีด ปากเขียว เขาได้แต่บ่นในใจ
” ทำไมเราสองพี่น้องถึงซวยแบบนี้ ที่ต้องมาเจอกับเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้!! “
แม้ว่าเขาจะไม่อยากจะยอมรับ แต่พลังแตกต่างกันเกินไป
เค้าไม่ต้องการที่จะขายหน้าบนเวที และ ต้องเจ็บตัว หลังจากที่เค้าคิดไปคิดมาก็ได้ข้อสรุป
” ข้ายอมแพ้ ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! “
โปรดติดตามตอนต่อไป …….
ที่มา:
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป