ซวนหยวนเขาสวมใส่อะไร? เขาสวมใส่เสื้อเกราะล่องลอยและภายใต้เกราะนั้นเขาส่วมเกราะเกล็ดมังกรทับอีกอัน มันสามารถป้องกันซวนหยวนได้อย่างยอดเยี่ยม และซวนหยวนตอนนี้เป็นนักสู้ระดับจอมยุทธ์ ผิว,เนื้อ,และกระดูกของเขาบริสุทธิ์ แม้ร่างกายเปลือยเปล่าของเขาก็ทนทานเหมือนเหล็ก
 
 
 
เขารู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อยจากความแข็งแกร่งของปอบสีขาว 6 ตัวที่เข้ามาโจมตีเขาพร้อมกัน และซวนหยวนก็ตอบโต้ด้วยการโจมตีด้วยดาบมังกรวารีของเขาและตัดหัวของพวกมันทั้งหมดในการฟาดฟันครั้งเดียว
 
 
 
ต่ง เซวียน, ลวี เฟิง,เย่วชาน และเย่วเถิงตะลึงกับความป่าเถื่อนของซวนหยวน เจ้าเด็กนั้นมันมีความแข็งแกร่งมากกว่าที่พวกมันคาดการณ์ไว้ มันดูเหมือนว่าพวกมันจะไม่สามารถที่จะดำเนินการตามแผนที่พวกมันวางไว้ในระดับของรังชั้นนี้ได้ พวกมันจึงต้องฆ่าซวนหยวนในอีกชั้นหนึ่งของรัง
 
 
 
เพื่อที่จะฆ่าเหล่าผีปอบสีขาวนี้ ต่ง เซวียน และลวี เฟิง ไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะพิเศษใดๆ พวกมันสามารถที่จะฆ่าพวกมันได้อย่างง่ายดายด้วยพลังที่บริสุทธิ์
 
 
 
ศิษย์จากสำนักจันทร์พฤกษาคนอื่นๆก็วิ่งเข้าไปในฝูงผีปอบสีขาวเพื่อที่จะต่อสู้
 
 
 
การต่อสู้ปะทุขึ้นและเข้าสู่สงครามเต็มรูปแบบ
 
 
 
ปอบสีขาว 12 ตัว ที่อยู่ด้านหน้าซวนหยวนมันอ้อมไปข้างหลังของซวนหยวน
 
 
 
เมื่อมันปรากฏด้านหลังของซวนหยวน ซวนหยวนก็ตวัดดาบเป็นรูปวงกลมและใช้ ทักษะการเคลื่อนที่ “มังกรสวรรค์ฟาดหาง” เพื่อจะปาดขาพวกมัน พวกมันไม่สามารถเดินได้และมันทำได้เพียงแค่คลานอยู่บนพื้นเท่านั้น และมันก็กรีดร้องด้วยเสียงที่หนวกหูของพวกมัน
 
 
 
ปีศาจปอบที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 2 ตัวมันพุ่งเข้ามาใกล้ซวนหยวน ในมือของมันถือลูกกลมๆสีขาว ที่อันแน่นไปด้วยพลังปราณ มันพร้อมที่จะฆ่าซวนหยวน
 
 
 
ศัตรูที่เขาต้องเผชิญหน้า พวกปีศาจปอบขาวพวกมันส่วนใหญ่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 1 ตัว ตอนนี้ซวนหยวนรู้สึกเหมือนว่าความแข็งแกร่งของเขากำลังเติบโตและทำห้เขามีพลังมากขึ้น ซวนหยวนหัวเราะ….
 
 
 
“ถูกที่ถูกเวลามาก! ไข่มุกมังกรสวรรค์!”
 
 
 
ซวนหยวนบิดข้อมือและปาดาบไปที่ปีศาจปอบขาว ดาบมันแทงตรงทะลุผ่านปอบทันที อำนาจของดาบแทงผ่านปอบทะลุไปยังปอบตัวอื่นๆอีก 3 ตัวก่อนที่มันจะหยุดลง ซวนหยวนมาอยู่ตรงจุดที่ดาบตกและคว้าจับดาบอีกครั้ง
 
 
 
ซวนหยวนเห็นศิษย์บางคนถูกฉีกร่างโดยปีศาจปอบขาวที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับมังกร 3 ตัว และแก่นแท้ของชีวิตถูกมันดูดกลืนทันที ปีศาจมายามันจะดูดกลืนพลังของมนุษย์เพื่อเติมเต็มความแข็งแกร่งให้ตัวมันเอง ศิษย์ 3 คนที่มีอาวุธอยู่ในมือเข้าล้อมรอบปีศาจปอบขาว แต่การโจมตีของพวกเขาทำได้เพียงสร้างรอยแผลให้ปีศาจปอบขาวได้เล็กน้อยเท่านั้นและทำให้มันโกรธมากยิ่งขึ้น และมันก็ฉีกร่างของศิษย์ออกเป็นชิ้นๆ
 
 
 
“โธ่เว้ย!”ซวนหยวนตะโกน แล้วกระโดดด้วยพลังของรองเท้าของเขา เขากระโดดลงไปที่ด้านหน้าของศพและโจมตีฆ่าพวกมันด้วยการฟาดฟันดาบเพียงครั้งเดียว
 
 
 ซวนหยวนเหมือนมังกรที่ล่วงหล่นมาจากสวรรค์และตัดผ่าร่างปีศาจปอบขาวออกเป็น 2 ส่วนตั้งแต่หัวจรดเท้า
 
 
 
“ขอบคุณท่านมากนายน้อยซวนหยวน!”
 
 
 
ศิษย์ทุกๆคนที่ต่อสู้นั้นชีวิตของพวกเขาก็เหมือนอยู่บนเส้นด้าย เหล่าศพอยู่บนพื้นกลาดเกลื่อน หญ้าที่เรืองแสงอยู่นั้นมันเปลี่ยนเป็นสีแดงจากเลือด
 
 
 
แต่ฝูงปีศาจปอบขาวก็ยังบุกโจมตีพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
 
 
 
การต่อสู้ดำเนินไปถึง 6 ชั่วโมง เขาถอดเสื้อผ้าที่ชุ่มชื้นไปเลือดออก และเช็ดเลือดออกจากใบหน้าของเขา เขาหายใจเข้าลึกๆ ร่างกายของเขาได้ใช้พลังไปหมดแล้วดังนั้นเขาจึงรีบใช้ยาเพื่อฟื้นฟูพลัง
 
 
 
ศิษย์ภายในหลายคนผลักดันตัวเองจนกว่าจะต่อสู้เสร็จสิ้นจนพลังหมด พวกเขานั่งอยู่บนพื้นหายใจอย่างไม่สม่ำเสมอ มันไม่ใช่ทุกคนที่จะมีเงินเพื่อซื้อยาฟื้นฟูพลัง
 
 
 
การต่อสู้ครั้งนี้ทำให้จำนวนศิษย์ลดลงไป 80 คนจาก 400 คน แต่ทำให้เหล่าศิษย์หัวกะทิที่เหลือสามารถก้าวเข้าสู่ขอบเขตจิตวิญญาณได้ อุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดที่จะก้าวสู่ความสำเร็จได้คือจิตใจ จากเหตุนองเลือด ทำให้พวกเขาผ่านการทดสอบความมุ่งมั่นและศักยภาพและกลายเป็นคนที่แข็งแกร่งขึ้น
 
 
 
ต่ง เซวียน และลวี เฟิงลอยตัวอยู่บนกลางอากาศ พวกมันมอบผลึกอสูรจำนวน 150 อันจากปีศาจปอบขาวแก่ซวนหยวน
 
 
 
“นายน้อย ผลึกเหล่านี้คือของที่ระลึกที่พวกข้าได้จากการต่อสู้ในชั้นที่ 3 โปรดรับผลึกเหล่านี้ด้วยเถิด”
 
 
 
ซวนหยวนหัวเราะอย่างมีความสุข “แน่นอน แน่นอน ไม่ต้องกังวล ข้าจะไม่ทิ้งพวกเจ้าเมื่อข้าอยู่ในนิกายและเมื่อข้าได้รับตำแหน่ง ข้าจะช่วยพวกเจ้าเข้าร่วมนิกาย”
 
 
 
หลังจากที่ซวนหยวนมีความสุข ซวนหยวนหันไปกล่าวกับศิษย์ที่นั่งอยู่บนพื้นอย่างจริงจังว่า…
 
 
 
“ไม่ต้องตามพวกข้าไปยังชั้นที่ 4 ผลตอบแทนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ที่ของพวกเจ้าได้รับคือการที่พวกเจ้าพัฒนาเข้าสู่ขอบเขตจิตวิญญาณ จงกลับไปยังสำนัก เฉพาะศิษย์แท้จริงเท่านั้นให้ตามข้าไปยังชั้นที่ 4!”
 
 
 
ไม่มีใครคัดค้านกับคำกล่าวของซวนหยวน รังปีศาจชั้นที่ 4 นั้นมันจะอันตรายมากยิ่งขึ้น ทำให้ศิษย์ภายในไม่สามาถที่จะต่อสู้กับพวกมันต่อไปได้
 
 
 
“ถูกต้องแล้วน้องชายซวนหยวน พวกเราจะกลับ” สือ คงหยู และ หลิว เพียวซู่ มีประสบการณ์มากกว่าศิษย์คนอื่นๆ แต่พวกเขาก็เหนื่อยและใช้พลังหมดแล้ว พวกเขาทำได้เพียงรวบรวมความแข็งแกร่งเพื่อที่จะเดินทางกลับ
 
 
 “ไม่มีปัญหา ศิษย์น้องสือ คงหยู และ หลิว เพียวซู่ เดินทางกลับระมัดระวังด้วย”ซวนหยวนยิ้มขณะที่หยอกล้อพวกเขา
 
 
 “ฮ่าฮ่าฮ่า…..”สือ คงหยูหัวเราะ และนำศิษย์ภายในคนอื่นๆกลับไปยังรังชั้นที่ 2
 
 
 
ซวนหยวนเหลือบมองไปที่เหล่าศิษย์แท้จริงและกล่าวอย่างน่าเศร้าว่า…
 
 
 
“ดี มันดูเหมือนว่าจะเหลือแค่พวกเราที่เหลืออยู่ ข้าไม่มีโอกาสมากนักที่จะต่อสู้เช่นนี้ แต่ถ้าข้ากลัวข้าก็อาจจะกลับไปเช่นกัน”
 
 
 
ต่ง เซวียน, ลวี เฟิง, เย่วชาน และเย่วเถิงตกใจเมื่อได้ยินซวนหยวนพูดเช่นนั้น เจ้าเด็กนั้นมันพูดล้อเล่นกับพวกเรา?
 
 
 
ต่ง เซวียนสำรวมอย่างรวดเร็ว “นายน้อยซวนหยวน ท่านต่อสู้ได้สุดยอดมากพร้อมกับอาวุธที่ดีเยี่ยมของท่าน ทำไมท่านถึงจะเดินทางกลับ?”
 
 
 
“พวกข้าจะปกป้องท่านและช่วยท่านฆ่าปีศาจมายา เหตุใดท่านถึงจะเดินทางกลับ” ลวี เฟิงกล่าวอย่างรีบเร่ง มันกลัวซวนหยวนจากไป
 
 
 
ซวนหยวน ยักไหล่และชี้ไปที่กู่ฉิง
 
 
 
“กู่ฉิงมันเติบโตมาพร้อมกับข้า ข้าจะไม่ทอดทิ้งหมาป่าของข้า แต่บรรยกาศที่ชั่วร้ายในชั้นที่ 3 นั้นจะเป็นพิษกับกู่ฉิง มันมีความแข็งแกร่งเท่ากับวัว 99 ตัวเท่านั้น ถ้าเหยียน ซือหยุนไม่ปกป้องกู่ฉิง กู่ฉิงคงจะตายไปแล้ว ไม่ว่ายังไงข้าก็จะไม่ทอดทิ้งกู่ฉิงเด็ดขาด”
 
 
 
ต่ง เซวียน เห็นปัญหาที่เกิดขึ้น “หมายความว่าท่านจะมากับพวกข้าถ้าความแข็งแกร่งของกู่ฉิงเพิ่มขึ้น? ไม่เช่นนั้นท่านจะไม่ไปยังรังชั้นที่ 4?”
 
 
 
ซวนหยวนพยักหน้า ต่ง เซวียน และลวี เฟิงชำเลืองมองศิษย์คนอื่นๆ หัวใจของมันรู้สึกปวดร้าวที่มันต้องมอบผลึกอสูรทั้งหมดของพวกมันให้กับซวนหยวน พวกมันไม่สามารถปล่อยให้ซวนหยวนหลุดมือไปได้ พวกมันลงทุนไปมากกับแผนการนี้ แต่พวกมันมีผลึกอสูรระดับจิตวิญญาณ มันสามารถที่จะเพิ่มความแข็งแกร่งให้หมาป่าได้มาก นผลึกระดับจิตวิญญาณขั้นที่ 4 ราคาของมันคือ 100,000 เหรียญจอมยุทธ์
 
 
 
“อุปกรณ์ที่เจ้าเด็กนั้นเป็นเจ้าของ มูลค่าของมันมากกว่า 1 แสนเหรียญ !” หลังจากคิดไตร่ตรองถึงความคุ้มค่าที่จะมอบมันให้กับซวนหยวน ต่ง เซวียนถอนหายใจและมอบผลึกกับซวนหยวน
 
 
 
“นายน้อยซวนหยวน สิ่งนี้คือผลึกของสัตว์อสูรวิญญาณ ข้าพกสิ่งนี้มานานหลายปี มันเป็นผลึกอสูรระดับจิตวิญญาณขั้นที่ 4 มันเป็นเรื่องยากมากที่จะปรุงมัน มันเป็นยาพิเศษสำหรับอสูร มันสามารถช่วยให้พวกมันเข้าสู่ขอบเขตจิตวิญญาณได้ เอามันไปให้หมาป่าของท่าน”
 
 
 
ซวนหยวนมองไปที่เขาด้วยความขอบคุณ และขอบคุณเขาด้วยความจริงใจ
 
 
 
“ขอบคุณศิษย์พี่ต่ง ข้าจะไม่ลืมความมีน้ำใจของท่าน!”
 
 
 
เขาคว้าผลึกอสูรวิญญาณจากต่ง เซวียน และเอามันเข้าปากกู่ฉิงอย่างรวดเร็ว เหมือนเขากลัวต่ง เซวียน เปลี่ยนใจ
 
 
 
ต่ง เซวียน รู้สึกปวดใจมากที่เสียมันไป แม้แต่เขาเงินจำนวน 100,000 เหรียญจอมยุทธ์ก็ยังคงเป็นเงินจำนวนมากอยู่ดี
 
 
 
“ซวนหยวนข้าจะฆ่าเจ้า และข้าจะเอาคืนเจ้าเป็น 10 เท่าของที่เจ้าเอาไปจากข้า!” ต่ง เซวียน พูดกับตัวเอง…