ซวนหยวนรวบรวมของมีค่าทั้งหมดจากศพ มันเป็นการกระทำที่ง่ายสำหรับคนที่เคยเป็นขอทานอย่างเขา เขากำลังนับเงินทั้งหมดที่ปล้นออกมาจากศพ ” โว้ว เป็นตระกูลที่มั่งคั่งอะไรเช่นนี้ ผู้คุ้มกับเหล่านี้อ่อนแอที่สุดก็อยู่ในขอบเขตพฤกษา เงิน 300,000 เหรียญกษัตริย์! ผลึกอสูร 98 อันจากงูวิญญาณแดง, อีก 10 อันจากงูห้าสี และยังมีขวดยาอีกมากมาย มันคงน่าเสียดายอย่างมากถ้าทิ้งไว้เช่นนี้
 
 
 
” แต่ถ้ามาคิดดูแล้ว ถ้าครอบครัวนี้มั่งคั่งขนาดนั้น ทำไมถึงไม่เลือกที่จะจ้างนักสู้ขอบเขตนักพรตมาปกป้องนายน้อยของพวกเขาละ? ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องเสียสละคนเหล่านี้และสิ้นเปลืองเงินเป็นจำนวนมาก “
 
 
 
” การรักษาชีวิตนายน้อยของพวกเขาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ดูบนทางนี้สิ เมื่อมีการต่อสู้ที่เกี่ยวพันกับชีวิตและความตายใครจะไปสนใจเรื่องเงินบ้าง? ” เฒ่าโลภมากกระวนกระวาย ” ผืนป่าที่รายล้อมเมืองนักสู้มังกรอยู่นั้นมีชื่อเล่นว่า ‘ป่าล้านอสูร’ ทุกคนจะต้องผ่านป่านี้เพื่อจะไปที่นิกาย นิกายแนะนำว่าผู้ที่จะเดินทางผ่านมายังป่านี้ห้ามไม่ให้ใครที่อยู่เหนือขอบเขตกษัตริย์ปกป้อง ครั้งหนึ่งเคยมีนักสู้ขอบเขตราชันย์เป็นผู้คุ้มครองนายน้อยผู้ร่ำรวย แต่กลับกลายเป็นว่าเขานั้นเองที่เป็นผู้ดึงดูดสัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับตนให้เข้ามาใกล้ นักสู้ขอบเขตพฤกษาและนักสู้ขอบเขตกษัตริย์จะดึงดูดแต่สัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งใกล้เคียงกันซึ่งหมายความว่ายังพอมีโอกาสและหนีรอดไปได้ แต่ถ้าเป็นสัตว์อสูรที่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับนักพรตหรือสูงกว่า เพียงแค่ออร่าอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะสังหารเหล่านายน้อยคนใดก็ได้ เจ้าคิดว่ามันคุ้มค่าหรือ? “
 
 
 
ซวนหยวนสูดหายใจเข้าลึกๆ เขาคิดว่านี่เป็นเพียงป่าธรรมดาแต่ชัดเจนแล้วว่า สัตว์อสูรที่อยู่ข้างในนั่นทรงพลังอย่างมาก
 
 
 
” ป่านี้อันตรายขนาดนั้น? “
 
 
 
” แน่นอน ขุมกำลังที่ทรงพลังทั้ง 3 แห่งตะวันออก ต่อสู้แก่งแย่งกันมาหลายปี พวกเขาทั้งหมดล้วนทรงพลัง ในความเป็นจริง เพียงแค่ขุมกำลังในขุมกำลังหนึ่งก็สามารถที่จะเก็บรวบรวมเหล่าสัตว์อสูรที่ทรงพลังไว้ในป่าเช่นนี้ได้ ” เฒ่าโลภมากอธิบาย
 
 
 
ซวนหยวนตะลึง เขายังคงอยู่ในความเงียบ ใครจะไปรู้ว่ามีอะไรอยู่ในป่าอีกบ้าง? มันไม่ง่ายเลยที่จะคิดว่าได้กลายเป็นศิษย์ของนิกาย
 
 
 
” อย่าได้กังวล สัตว์อสูรเหล่านี้ถูกควบคุมโดยนิกายมันจะไม่ออกนอกทางและไปทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่าได้ อย่างที่ข้าได้กล่าว เหล่าศิษย์ทั้งหมดในนิกายต่างเป็นผู้ที่มีความสามารถ แต่ละคนจะต้องผ่านการต่อสู้ที่เสี่ยงชีวิตมาทั้งนั้น พวกเขาแข็งแกร่งทั้งร่างกายและจิตใจ เจ้าคิดว่านายน้อยผู้ร่ำรวยเหล่านั้นจะไม่กลัวอย่างงั้นหรือที่เห็นเหล่าผู้คุ้มครองถูกฆ่าตาย? เมื่อพวกเขาอยู่ขอบเหวแห่งความตาย ไม่มีใครเลยที่จะถูกผลักดันให้ไปอยู่ในด้านที่อ่อนแอ “
 
 
 
ซวนหยวนรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยิน มีหลายสิ่งหน้าตกใจเกี่ยวกับการรับสมัครศิษย์ ดูเหมือนว่าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายอีกมากมายก่อนที่เขาจะไปถึง
 
 
 
” ถ้าเจ้าต้องการที่จะผ่านเข้าไปง่ายขึ้น ก็จงใช้เหรียญตราที่เฟิง เลี่ยให้เจ้า มันมีอำนาจที่จะสั่งสัตว์อสูรทั้งหมดในป่าได้ “
 
 
 
” ข้าไม่ต้องการเช่นนั้น ข้าจะสามารถกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งด้วยเส้นทางที่เต็มไปด้วยเลือดเท่านั้น ข้าจะผ่านเส้นทางนี้ด้วยพลังของตัวเองและท่าน เฒ่าโลภมาก ท่านต้องการที่จะดูดกลืนชีวิตของมันมากกว่าการขับไล่มันไปใช่หรือไม่ ? “
 
 
 
” ข้ายังไม่แก่! ” เฒ่าโลภมากประท้วงอีกครั้ง
 
 
 
” ฮ่าๆๆ ตาเฒ่าเอ้ย… ” ซวนหยวนหยอกล้อเฒ่าโลภมาก ขณะที่ปล้นสมบัติตลอดทาง
 
 
 
” ข้ายังไม่แก่! ไม่เคยเห็นเงินมาก่อนหรือไง!? ข้าไม่ได้ว่าอะไรถ้าเจ้าจะปล้นเงินจากศพคนตายไม่ว่าที่นี่หรือที่ไหน แต่เลิกปล้นโดยไม่เลือกได้แล้ว เจ้าคือทายาทของจักรพรรดิกลืนกิน เจ้ากำลังทำให้ชื่อของจักรพรรดิเสื่อมเสีย! “
 
 
 
” แล้วยังไง? ท่านไม่พอใจที่ข้าขโมย? ข้าไม่ได้พึ่งพาคนอื่น ข้าพึ่งแต่ตัวเองเท่านั้น ทำไมข้าถึงไม่สามารถหยิบเงินที่อยู่ตรงหน้าข้าได้? ถ้าจักรพรรดิกลืนกินตายขึ้นมาทุกอย่างก็คือจบ “
 
 
 
” เจ้าเข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำว่ากลืนกินหรือไม่? มันคือการครอบครอง ดูดซับ และกลืนกินทุกอย่าง! มันคือความหมายของอำนาจที่แท้จริง ไม่ใช่การปล้นศพเช่นเจ้า “
 
 
 
” ข้าไม่สน ข้าไม่ได้มีพลังขนาดนั้น จักรพรรดิไม่ได้เกิดมาแล้วเป็นจักรพรรดิเลย ถูกไหม? เขายังจำเป็นที่จำต้องฝึกฝนเพื่อที่จะไปให้ถึงจุดนั้น “
 
 
 
” นั่นก็ถูก “
 
 
 
” เฒ่าโลภมาก ท่านคิดว่าสักวันหนึ่งข้าจะมีพลังอำนาจเท่ากับจักรพรรดิกลืนกินคนนั้นหรือไม่? “
 
 
 
” มันอยู่ที่เจ้า! ว่าเจ้าสามารถบุกฝ่าความท้าทายได้มากแค่ไหน? กี่ครั้งแล้วที่เขาเผชิญกับความตาย? เขากลืนกินทักษะทั้งหมดตลอดการเผชิญหน้ากับสถานการณ์แห่งความเป็นความตาย เจ้ายังมีอะไรอีกมากที่จะต้องเรียนรู้ “
 
 
 
” ข้าจะต้องมีพลังที่แข็งแกร่งเหมือนกับเขา ข้าควรจะเรียกตัวเองว่าจักรพรรดิซวนหยวน คิดว่ายังไง? “
 
 
 
” เจ้าไม่มีทางที่จะมีพลังเทียบเท่ากับเขา มันคงจะเป็นเรื่องที่มหัศจรรย์ถ้าเจ้ายังรักษาชีวิตต่อไปได้ ข้าคิดว่าเจ้าคงไม่สามารถอยู่ได้อีกนานนักหรอก “
 
 
 
” ถ้าท่านปล่อยให้ข้าตายไวนัก ท่านจะไม่ได้อะไรเลย ข้าสาบานได้เลยว่าจะบอกให้ทุกคนได้รับรู้ถึงการดำรงอยู่ของท่านก่อนที่ข้าจะตาย ” ซวนหยวนกล่าวอย่างพยาบาท
 
 
 
” ว่าอะไรนะไอเด็กเลว! ” เฒ่าโลภมากตะโกน ” หยุดทำตัวน่ารำคาญได้แล้ว มีพลังปราณมากมายอยู่ข้างหน้า มีคนรวมตัวกันอยู่ อาจจะมากกว่าร้อยก็เป็นได้! “
 
 
 
ขณะที่เฒ่าโลภมากฟื้นฟูพลังอยู่นั้น เขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังปราณที่ผันผวนรวมตัวกันอยู่ข้างหน้า
 
 
 
ซวนหยวนไม่พบเห็นใครในอีก 30 กิโลเมตรข้างหน้า ดังนั้นเขาจึงปล้นทุกศพที่เขาเจอ เขาสามารถรวบรวมได้ถึง 420,000 เหรียญกษัตริย์ ผลึกอสูรงูห้าสี 21 อัน แม้จะไม่พบเม็ดยาใดๆเพิ่มเลยก็ตาม
 
 
 
ทิวทัศน์ที่เต็มไปด้วยเลือด พื้นดินที่อาบไปด้วยเลือดของงูห้าสีและร่างของเหล่าผู้คุ้มกัน ต้นไม้และผืนดินถูกทิ้งร้าง มีหลุมมากมายเกิดขึ้นจากการต่อสู้ด้วยพลังพลังปราณ
 
 
 
ในที่สุดซวนหยวนก็มาถึงเหล่างูที่ยังมีชีวิต พวกมันสูง 2 เมตรและยาวหลายสิบเมตร ดวงตาของพวกมันใหญ่เท่ากับกำปั้น มันส่งเสียงที่ทำให้หัวใจสับสน
 
 
 
มีผู้คนประมาณร้อยคนกำลังถืออาวุธและสวมยุทธภัณฑ์ที่แตกต่างกัน ส่วนใหญ่เป็นเหล่านักสู้ขอบเขตพฤกษาที่กำลังคุ้มกันนายน้อยของพวกเขา พวกเขากำลังต่อสู้กับงูไปตามทาง
 
 
 
เมื่อซวนหยวนเข้าใกล้ ผู้คนจำนวนมากตระหนักได้ถึงตัวตนของเขา หลายคนเริ่มขมวดคิ้วเมื่อเห็นซวนหยวน ซวนหยวนไม่ได้เป็นที่รู้จักเท่าใดนัก
 
 
 
แต่เนื่องจากติดพันการต่อสู้ พวกเขาจึงไม่ได้สนใจเกี่ยวกับซวนหยวนมากนัก นอกจากนี้ ซวนหยวนยังเป็นเพียงแค่นักสู้ขอบเขตจิตวิญญาณ ไม่มีความจำเป็นอันใดที่จะต้องสนใจคนอ่อนแอเช่นเขา
 
 
 
หนึ่งในนักสู้ขอบเขตกษัตริย์กวัดแกว่งดาบของเขา มีแสงสีทองปล่อยออกมา เขาผ่างูออกเป็นสองส่วน แต่งูที่ถูกผ่าครึ่งนั้นยังคงดุร้ายและตวัดหางของมัน ทุกการโจมตีมีความรุนแรงอย่างน้อยเท่ากับมังกร 40 ตัว ตาของมันที่ถูกปิดอยู่ทันใดนั้นก็ลืมตาขึ้นมา พิษได้พุ่งไปที่นักสู้ขอบเขตพฤกษาที่สู้กับงูอีกตัวอยู่ นักสู้ที่ถูกพิษถูกจัดการในไม่ถึง 1 นาที
 
 
 
การต่อสู้ได้มาถึงจุดสำคัญ
 
 
 
เพียงซวนหยวนเข้ามาใกล้สนามรบ ได้มีเสียงหนึ่งตะโกนมาที่เขา
 
 
 
” เจ้าเป็นใคร!? ไสหัวไป หรือต้องการให้ข้าฆ่าเจ้า! “