ซวนหยวนใช้ทักษะกลืนกิน มีออร่าออกมาปกปิดร่างกายและพลังของเขาอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
“เป็นไปได้อย่างไร ข้าไม่สามารถสัมผัสถึงมันได้อีก มันจะต้องรู้ถึงกลิ่นอายที่หั่วทาววางไว้บนตัวมัน และวางแผนหลอกล่อเราให้มาต่อสู้กับเหล่าปีศาจและยักษ์พวกนี้ มันคงรู้เรื่องแผนของพวกเราแต่แรกแล้ว บัดซบ!” เลี่ยฉางถูกหลอกโดยซวนหยวน ทำให้เขาโกรธอย่างมาก เขาระบายความโกรธออกไปในการโจมตีแต่ละครั้งด้วยทักษะระดับสวรรค์ของตระกูลเลี่ย 
 
 
 
“ดาบผลาญสวรรค์!” 
 
 
 
เปลวไฟที่ทรงพลังถูกปลดปล่อยออกมาจากดาบ ด้วยเปลวไฟจำนวนมากที่ถูกปลดปล่อยออกมาราวกับทะเลเพลิง ยักษ์ 8 ตัวถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน เหมือนไว้เพียงเสียงกรีดร้องที่น่าเวทนา 
 
 
 
นู่หลงเองก็โกรธเกรี้ยวเช่นกันที่ถูกหลอก เขาโคจรพลังปราณลงไปในค้อน มังกรที่ถูกสลักไว้ที่ค้อนเปิดปากออกมา ปลดปล่อยแสงสีทองและเสียงคำรามดังกังวานไปทั่วอากาศ 
 
 
 
“มังกรทองคำราม!”
 
 
 
แสงสีทองพุ่งตรงไปที่ยักษ์พร้อมกับบดขยี้กระดูกและกล้ามเนื้อของพวกมันราวกับเต้าหู้ 
 
 
 
ซวนหยวนแปลกใจที่ทั้ง 2 นั้นแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะให้ความสำคัญกับการรวบรวมหินต่อสู้มากกว่า มีหินต่อสู้ราวๆ 55 ก้อนอยู่บนพื้นและแต่ละก้อนก็หนักไม่ต่ำกว่า 100 จิน บางก้อนหนักถึง 1,000 จินเลยก็มี แต่ซวนหยวนไม่มีเวลาให้สนใจมากนัก เขานำพวกมันทั้งหมดเก็บลงไปในแหวนอย่างรวดเร็ว 
 
 
 
เหล่ายักษ์เริ่มตกลงมาจากอากาศทีละตัวๆ แม้ว่าพวกมันไม่อาจที่จะทำร้ายเลี่ยฉางและนู่หลงได้ แต่พวกเขาก็ถูกบังคับให้กินเม็ดยาเสริมสร้างความแข็งแกร่งทั้งหมดเมื่อต้องเผชิญหน้ากับยักษ์จำนวนมาก แม้ว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะไม่ได้เรียนรู้ทักษะ แต่ด้วยจำนวนที่มากมายทำให้ทั้ง 2 ไม่อาจที่จะประมาทได้ ด้านล่างยังมีปีศาจที่บ้าคลั่งอีกจำนวนมากที่กำลังรอให้พวกเขาหมดแรง 
 
 
 
ส่วนที่แย่ที่สุดก็คงไม่มีผลึกอสูรเลยแม้แต่อันเดียวที่ได้จากยักษ์ ยักษ์ที่มีความแข็งแกร่งมักจะมีผลึกอสูรอยู่ภายในตัว อย่างไรก็ตามยักษ์ก็ยังคงแข็งแกร่งขึ้นเพราะพลังงานด้านลบ 
 
 
 
สิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือซวนหยวนได้จากไปไกลแล้ว ซวนหยวนอยู่ห่างจากพวกเขามากเกินไปกระจกของพวกมันไร้ค่าหากไม่สามารถเข้าใกล้ซวนหยวนได้ 
 
 
 
“มันกล้าหลอกพวกเรา ข้าจะให้มันตายอย่างทรมาน!” นู่หลงโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก
 “ไม่ว่ายังไงมันก็คงต้องทำภารกิจให้สำเร็จ พวกเราควรจะไปดักรอมันที่ประตูมิติ ต้องไม่ให้ใครร่วงรู้ถึงแผนของพวกเรา มิฉะนั้นเฟิงเลี่ยอาจจะมาแก้แค้นได้” เลี่ยฉางกล่าวด้วยใบหน้าที่มืดมน
 
 
 
นู่หลงสั่นเทาเมื่อได้ยินคำพูดของเลี่ยฉาง สิ่งที่พวกเขาทำนั้นน่าสงสัยเป็นอย่างมาก ถ้าเฟิงเลี่ยไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาก็ไม่จะเป็นที่จะต้องทำอะไร แต่ถ้าหากมันถูกแพร่งพรายสู่ภายนอก แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องถูกลงโทษโดยผู้คุมกฎหรืออาจจะถูกเฟิงเลี่ยฆ่าตาย ในฐานะศิษย์แท้จริงเขามีสิทธิ์ตัดสินโทษผู้ที่กระทำความผิด 
 
 
 
“ถ้าเราจับมันไม่ได้ล่ะ?” นู่หลงถาม 
 
 
 
“ถ้าเช่นนั้นเราก็จะใช้เหยียนซือหยุนจากสำนักจันทร์พฤกษาเพื่อข่มขู่มัน เราจะสังหารนางหากมันพูดถึงเรื่องเกี่ยวกับวันนี้ ” เลี่ยฉางได้สืบเรื่องของซวนหยวนมาบ้าง มันเป็นข้อมูลที่เขาอาจจะใช้ประโยชน์ได้หากเกิดเหตุการณ์ผิดพลาดขึ้น 
 
 
 
ความจริง ซวนหยวนนั้นซ่อนตัวอยู่ใกล้กับพวกเขาด้วยอำนาจของหมวกเหล็กไร้ตำหนิ ทำให้เขาได้ยินทุกคำพูด 
 
 
 
“พวกมันกล้าที่จะดึงเหยียนซือหยุนเข้ามา ทั้งๆที่นางไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้าจะไม่แสดงความเมตตาแก่พวกมัน ถึงเวลาที่จะดูแล้วว่ามีอะไรอยู่ในแหวนของชิงหยุนบ้าง อาจจะมีสิ่งที่น่าสนใจเอาไว้ใช้กับพวกมันก็เป็นได้ ” ซวนหยวนหยิบยันต์อาคมออกมา มันมีกลิ่นอายที่ทรงพลังมาก เฒ่าโลภมากหัวเราะเมื่อเห็นมัน 
 
 
 
“ไม่เลว มันคือยันต์อาคมหอกทองคำ เป็นยันต์อาคมระดับนักพรต” 
 
 
 
ซวนหยวนยิ้มอย่างเย็นชาและถ่ายเทพลังปราณเข้าไปข้างในยันต์ ยันต์อาคมถูกเปิดใช้งานในทันทีและถูกโยนไปที่เลี่ยฉาง พื้นที่โดยรอบเต็มไปด้วยหอกสีทองจำนวนนับไม่ถ้วนซึ่งพุ่งตรงไปยังเลี่ยฉาง! แม้ว่าเสื้อเกราะของเขาจะถูกเปิดใช้งานอัตโนมัติ แต่ก็ไม่สามารถที่จะต้านทานพลังของยันต์ระดับนักพรตได้ เลี่ยฉางถูกสับเป็นชิ้นๆในทันที เขาตกตายก่อนที่จะทันได้รู้ตัวด้วยซ้ำ เฉพาะยุทธภัณฑ์ระดับสูงของเขาเท่านั้นที่ยังคงเหลืออยู่ 
 
 
 
“ยันต์อาคมระดับนักพรต!” นู่หลงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัว ยันต์นี้จะถูกสร้างโดยพลังจากนักสู้ขอบเขตนักพรตที่ต้องใช้ความพยายามถึง 1 เดือน ราคาถูกที่สุดของมันคือ 300,000 เหรียญกษัตริย์ 
 
 
 
ซวนหยวนถลาลงไปและเก็บยุทธภัณฑ์และแหวนของเลี่ยฉาง หลังจากที่เห็นการกระทำของซวนหยวน นู่หลงก็ได้สติกลับคืนมาและตกใจที่ซวนหยวนมียันต์ที่ทรงพลังเช่นนี้ ถ้าเขายังมียันต์อีกรายต่อไปคงจะเป็นนู่หลง
 
 
 
“ข้าจะสังหารทุกคนในสำนักจันทร์พฤกษา พวกมันทั้งหมดจะตายอย่างน่าสมเพชเพราะเจ้า!” นู่หลงคำรามขณะที่วิ่งหนีไปด้วยความเร็วสูงสุด 
 
 
 
ซวนหยวนกระชับหอกของเขาและพุ่งไปข้างหน้าพร้อมเปิดใช้รองเท้ามังกร เขาดูราวกับเซียนแห่งสายลมที่วิ่งด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ เขาตั้งใจที่จะโจมตีด้านหลังของนู่หลง แต่ดูเหมือนนู่หลงจะคาดการณ์ไว้แล้ว ด้วยการบิดตัวเขาเหวี่ยงค้อนไปทางซวนหยวน ทั้งค้อนและหอกปะทะกันอย่างรุนแรง 
 
 
 
ซวนหยวนรู้สึกเจ็บปวดที่แขนเป็นอย่างมาก มันเจ็บปวดถึงขนาดที่เกือบทำให้หอกหลุดจากมือ นู่หลงมีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับมังกร 210 ตัว ซวนหยวนไม่สามารถที่จะต่อกรกับเขาได้โดยใช้พละกำลังอย่างเดียว 
 
 
 
แต่ซวนหยวนไม่ใช่คนเดียวที่ตกใจกับผลลัพธ์ นู่หลงเองก็ตกตะลึงที่ซวนหยวนพัฒนาความแข็งแกร่งให้เทียบเท่ากับมังกร 190 ตัวได้ในเวลาอันสั้น เขามีศักยภาพมากกว่าที่หั่วทาวเคยบอกไว้ เขาคิดว่าซวนหยวนมีความแข็งแกร่งแค่มังกร 100 ตัวเท่านั้น !
 
 
 
นู่หลงหยิบยันต์ธนูทองคำออกมา 3 ใบ พวกมันแต่ละอันมีความแข็งแกร่งถึงมังกร 600 ตัว และพุ่งตรงไปยังซวนหยวนอย่างรวดเร็ว ซวนหยวนไม่อาจจะหลบหลีกได้ในเวลาอันสั้น เสื้อเกราะของเขาถูกเปิดใช้งานอัตโนมัติและสร้างโล่ขึ้นมาป้องกันลูกศร อย่างไรก็ตามเขาถูกผลักถอยหลังไปนับร้อยเมตร และทำให้สูญเสียปราณไปถึง 60%
 
 
 
“ฮ่าๆๆ…. ไปลงนรกซ่ะ!” นู่งหลงตื่นเต้นที่เห็นการโจมตีของเขาประสบความสำเร็จและเริ่มโจมตีอีกครั้ง เขาถ่ายเทพลังปราณเข้าไปยังค้อนและปลดปล่อยแสงสีทองไปยังทิศของซวนหยวน 
 
 
 
ซวนหยวนตกใจ เขารีบหลบเลี่ยงการโจมตีที่พุ่งเข้ามา เขารีบกระโจนขึ้นไปบนอากาศเพื่อหลบแสงสีทอง 
 
 
 
นู่หลงประหลาดใจที่เห็นปฏิกิริยาที่รวดเร็วของซวนหยวนเห็นได้ชัดว่าเขามีประสบการณ์มากมายในการต่อสู้ นู่หลงเปิดใช้งานค้อนเพื่อโจมตีอีกครั้ง
 
 
 
แต่ซวนหยวนไม่ยอมให้นู่หลงได้มีโอกาส เขาจับหอกไว้แน่นและเล็งไปที่นู่หลงขณะที่ยังอยู่ในอากาศ ภาพมังกรขนาดยักษ์ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังขณะที่เขาปลดปล่อยการโจมตี ซวนหยวนรวดเร็วเป็นอย่างมาก นู่หลงไม่มีโอกาสจะได้หลบ มีเพียงเสื้อเกราะเท่านั้นที่ปกป้องเขาได้ การโจมตีครั้งแรกของซวนหยวนไม่ทรงพลังพอที่จะสังหารนู่หลง เขารีบถอยกลับมา ในตอนนั้นเอง ซวนหยวนได้นำยันต์อาคมผลาญฟ้าทั้ง 3 ใบขึ้นมาและปาไปที่นู่หลง นู่หลงจดจำยันต์อาคมเหล่านั้นได้ ใบหน้าของเขาซีดขาวลงในทันที