I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Devouring The Heavens ตอนที่ 134 หินประหลาด

| Devouring The Heavens | 1369 | 2360 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

“ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าเด็กนั้นจะชนะการเดิมพัน ไม่มีใครสามารถได้รับคริสตัลน้ำแข็งได้ถึง 8 จินทุกวัน มันเป็นคริสตัลที่เหล่าผู้ฝึกฝนทักษะวารีต่างชื่นชอบ”

 
“เด็กคนนี้คือใครกัน? หรือว่าเขาจะมาจากตระกูลที่ร่ำรวย?”

 
“ข้าไม่เคยเห็นเด็กคนนี้มาก่อน หลี่หวู่เจ้าไปรู้จักเขาที่ไหน?”

 
“ข้าก็ไม่ค่อยรู้จักเขาสักเท่าไหร่……”

 
เหล่านายน้อยของเมืองหลี่โสวต่างพูดคุยซุบซิบกัน พวกเขาทุกคนล้วนคิดว่าซวนหยวนจะต้องพ่ายแพ้อย่างแน่นอน

 
แต่ซวนหยวนก็ไม่ได้ใส่ใจเสียงซุบซิบ เขามองเลือกหินแต่ละก้อนอย่างใจเย็น เขาสัมผัสก้อนหินอย่างนุ่มนวลด้วยใจ แต่ก็มีหินบางก้อนที่มีคุณภาพเมื่อเขาสัมผัสมันอย่างละเอียดอ่อน ซวนหยวนก็รู้สึกว่ามีบางอย่างขาดหายไป พวกเขาตัดหินด้วยเทคนิคขั้นสูง และแยกคริสตัลที่อยู่ภายในก้อนหินออกมา ทำให้พวกมันกลายเป็นหินที่ไร้ประโยชน์ ตลาดหินมีวัตถุประสงค์เพื่อหลอกลวงลูกค้า เพราะการเสี่ยงดวงด้วยหินนั้นควรจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสามารถในการคัดเลือกหิน และโชค ตลาดหินจะต้องประสบปัญหาอย่างนักมากแน่ ถ้าผู้คนรู้ว่าพวกเขาฉ้อโกง

 
ทุกๆครั้งที่ซวนหยวนสัมผัสหินที่มีรูปร่างประหลาด เขาจะยิ้มอย่างเย็นชาไปที่ชายชรา ทำให้ชายชราหวาดกลัว

 
“เขาช่างเป็นเด็กที่น่ากลัวจริงๆ เขามีพรสวรรค์ในด้านอัญมณีมากกว่าตู้หวี่เสียอีก เขารู้สึกได้ว่าหินพวกนี้ถูกดัดแปลง ใช่แล้วก้อนหินพวกนี้ล้วนถูกเอาคริสตัลออกไปและนำมาวางขายอีกที ข้าต้องแจ้งเรื่องนี้ให้นายท่านรู้ หากมีข่าวลือรั่วไหลออกมาตลาดหินจะต้องประสบปัญหาแน่นอน.” ชายชราคิด และปรากฏจี้หยกในฝ่ามือของเขา หลังจากใช้เสร็จจี้หยกแตกออกเป็นเสี่ยง ไม่มีใครสังเกตเห็นการกระทำของชายชรา

 
ซวนหยวนมีความอดทนและคัดเลือกก้อนหินไปเรื่อยๆ แต่ฝูงชนที่มุงดูอยู่เริ่มหงุดหงิด

 
“หยุดถ่วงเวลาได้แล้ว รีบๆเลือกหินซะ ข้ารู้เจ้ากำลังพยายามถ่วงเวลาเพื่อคิดหาวิธีหนีออกไปจากสถานการณ์แบบนี้ใช่ไหม?”

 
“หยุดทำให้พวกข้าต้องเสียเวลาไปกับเจ้า ยังไงซะเจ้าก็ต้องแพ้”

 
ในที่สุดซวนหยวนก็หยิบหินก้อนหนึ่งขึ้นมา ในตำราแห่งการครอบครอง ชื่อของหินก้อนนี้คือ หินซ่อนเร้น มันดูเหมือนทั่วๆไป แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายในเป็นของหายาก และมีค่า มันมีน้ำหนักมากกว่า 1000 จิน แต่อย่างไรก็ตามซวนหยวนยิ้มให้กับเหล่าฝูงชนที่กำลังพูด “อยู่เฉยๆ และหยุดเห่าได้แล้ว ถ้าพวกเจ้าไม่พอใจ ก็วางเงินเดิมพันเพิ่ม กล้าหรือไม่? หรือว่าพวกเจ้ามีเงินไม่พอ?”

 
ฝูงชนที่ถูกยั่วยุเริ่มวางเดินพันเพิ่มด้วยคริสตัลของพวกเขา รวมๆแล้วมากกว่า 2000 จิน

 
“ข้าอยากรู้จริงๆ เจ้าจะพูดอะไร เมื่อเจ้าแพ้เดิมพัน!”

 
“ถูกต้อง ถ้าเจ้าไม่มีเงินจ่ายพวกข้า เจ้าจะต้องเป็นคนรับใช้ของข้า ข้าจะให้เจ้าเห่าหอนร้องเหมือนสุนัขต่อหน้าแขกทุกๆคนของข้า”

 
“ถ้าสหายแสนสวยของเจ้าสามารถสละเวลาให้ข้า 1 คืน ข้าจะช่วยเจ้าจ่าย”

 

ช่างกล้าหาญจริงๆที่อยากหลับนอนกับซือหว่าน ซวนหยวนคิด และหัวเราะในใจ

 
“จากนั้นคนทั้งตระกูลของเจ้าจะต้องถูกฆ่าตาย เจ้ารู้หรือไม่ว่านางเป็นใคร? พี่สาวของนางคือเจ้าหญิงปีศาจมายา นางจะต้องฆ่าคนแบบเจ้าอย่างแน่นอน ส่วนนางคือเจ้าหญิงน้อย ซือหว่าน ถ้าพวกเจ้าทำให้นางไม่พอใจ นางจะเปลี่ยนเมืองทั้งเมืองจมอยู่ในทะเลเพลิง อย่าหากว่าข้าไม่เตือน”

 
ไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ซวนหยวนพูด พวกเขารู้ว่าซือหว่านไม่ใช่หญิงสาวธรรมดา พวกเขาคิดว่าเจ้าหญิงปีศาจมายาจะมาสถานที่แบบนี้ทำไมกัน? ถ้าพวกเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของซือหว่าน ใบหน้าของพวกเขาคงซีดขาว และยืนไม่ไหว

 
ซวนหยวนได้เปิดตัวตนของซือหว่านเพื่อดึงดูดความสนใจของทุกคน เมื่อเรื่องนี้จบเขาจะได้ใช้โอกาสนั้นหนี ซวนหยวนคิดว่านางจะปฏิเสธสิ่งที่ซวนหยวนพูดถึงตัวตนของนาง แต่เขาคิดผิด

 
“ถูกต้อง ข้าคือเจ้าหญิงปีศาจมายาซือหว่าน” นางกล่าว และเรียกไฟสีแดงในฝ่ามือของนาง ไฟเริ่มบิดเบี้ยว และกลายเป็นรูปร่างของปีศาจ และมีความร้อนแผ่กระจายไปทั่วลาน

 
“เปลวไฟปีศาจ! นางเป็นเจ้าหญิงจริงๆ!” ฝูงชนทุนคนตกใจ คนที่พูดหยาบคายกับนางถึงกับหมดสติเพราะช็อค

 
“ข้าได้ยินมาว่าตลอดหินโหยวหยุนมีหินประหลาด ข้าต้องการเห็นมัน ข้าไม่ได้มาทำร้ายพวกเจ้า แล้วก็ไม่ใช่ว่าเจ้าเป็นศิษย์นิกายนักสู้มังหรหรอกหรือ? เจ้ารอดพ้นจากเงาไฟของพี่สาวข้า ข้าชื่นชมเจ้าจริงๆ และดูเหมือนว่าเฟิงเลี่ยจะมีความคิดเช่นเดียวกัน” ซือหว่านเบาไฟที่ฝ่ามือของนางลง และยิ้มหวาน และดึงดูดความสนใจของฝูงชนไปที่ซวนหยวน

 
“เฟิงเลี่ย? ผู้ที่มีจิตวิญญาณวายุน่ะรึ? เขาเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นของนิกาย ครั้งหนึ่งเขาเคยข้ามพรมแดนราชวงศ์ตะวันออก แต่กลับไม่มีใครหยุดเขาได้”

 
ซวนหยวนหัวเราะเสียงดัง “เจ้าหญิง ท่านพูดตลกอะไร ข้ามาจากตระกูลหยินต่างหาก” ซวนหยวนรีบปล่อยหมัดมังกรสวรรค์ทันที ปรากฏเงาของมังกรสวรรค์เบื้องหลังเขา เมื่อฝูงชนเห็นเงามังกรสวรรค์ที่ปรากฏอยู่เบื้องหลังซวนหยวน ทำให้ฝูงชนตกตะลึง

 
“นั่นมันทักษะมังกรสวรรค์ของตระกูลหยิน!” นักสู้ขอบเขตราชันย์กรีดร้องออกมา บรรดานายน้อยที่เคยหัวเราะเยาะซวนหยวน ต่างรู้สึกเสียใจเพราะความโง่เขลาของตนเอง มันเป็นเรื่องโง่เขลาที่ท้าทายตระกูลหยินแห่งราชวงศ์ตะวันออก หลี่หวู่รู้สึกประหลาดใจ เพราะตระกูลของเขาเป็นสาขาย่อยของตระกูลหยิน 

 
ซือหว่านขมวดคิ้ว นางไม่รู้ว่าซวนหยวนเรียนรู้ทักษะของตระกูลหยิน เขาเป็นใครกันแน่?

 
ใบหน้าของตู้อวี่กลายเป็นมืดมน เขาได้ท้าทายคนจากตระกูลหยิน แต่อย่างไรก็ตามเขาก็จะไม่ยอมรับความพ่ายแพ้เพียงเพราะอีกฝ่ายมีสถานะที่สูงส่งกว่า จากนั้นเขาก็เปลี่ยนน้ำเสียงที่พูดกับซวนหยวน และกล่าวกับซวนหยวนอย่างสุภาพ “นายน้อย แม้ท่านจะมาจากตระกูลหยินก็ตาม ท่านก็ต้องปฏิบัติตามกฏ ได้โปรดเลือกหินของท่าน”

 
“แน่นอน” ซวนหยวนพยักหน้า มันเป็นเรื่องตลกจริงๆสำหรับซวนหยวนที่คนพวกนี้เปลี่ยนท่าทีของพวกเขาอย่างรวดเร็ว จากนั้นซวนหยวนก็ชี้ไปที่หิน และหยิบเงินจำนวน 1 ล้านเหรียญกษัตริย์ออกมา และยิ้มอย่างชั่วร้ายให้ชายชรา

 
พวกเขาไม่สามารถฆ่าปิดปากซวนหยวนได้ เพราะซวนหยวนมาจากตระกูลหยิน ดังนั้นหลังจากที่เขารับเงินจากซวนหยวน ชายชราจึงใช้จี้หยกอีกอัน หลังจากใช้เสร็จมันก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

 
ซวนหยวนหยิบกริช และเริ่มตัดหินอย่างประณีต ทุกคนเลิกสนใจซือหว่าน และหันมาสนใจหินที่ซวนหยวนเลือก

 
ซวนหยวนตัดหินออกเป็นชิ้นๆ หินค่อยเล็กลงเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่มีคริสตัลหรือหยกปรากฏออกมาแต่อย่างใด บรรดาผู้ที่เข้าร่วมวางเดิมพันต่างรู้สึกผ่อนคลาย แต่พวกเขาก็ไม่กล้าล้อเลียนซวนหยวนอีกต่อไป ตั้งแต่ที่พวกเขาเห็นทักษะมังกรสวรรค์ของซวนหยวน เขาต้องเป็นลูกหลานคนสำคัญของตระกูลหลินแน่นอน

 
ซวนหยวนตัดหินอย่างใจเย็น เขามั่นใจว่าตำราแห่งการครอบครองจะไม่ผิดพลาด แต่ความมั่นใจของเขาก็น้อยลงเรื่อยๆ เมื่อหินเหลือขนาดเพียงแค่กำปั้น บางทีเขาอาจจะเป็นฝ่ายแพ้การเดิมพัน

 
“ฮ่าฮ่าฮ่า ท่านแพ้แล้ว จ่ายเงินเดิมพันของท่านด้วย!” ตู้อวี่ตื่นเต้นจนควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ส่วนคนอื่นๆก็ยิ้มเพราะพวกเขาคิดว่าชนะการเดิมพันแน่นอน และคิดว่าเด็กคนนี้สามารถจ่ายเงินเดิมพันทั้งหมดได้ เพราะเขามาจากตระกูลหยิน

 
ซวนหยวนรู้สึกว่าเขาจะต้องพ่ายแพ้ เขามองไปที่หิน และมองไปที่ซือหว่าน แล้วเขาก็ปาก้อนหินลงบนพื้น

 
หินแตกและเปิดออก และเผยให้เห็นแหล่งพลังงานหลากหลายสี

 
“แหล่งพลังงาน! มันเป็นแหล่งพลังงาน! ขนาดใหญ่เท่ากำปั้น!”

 
ซวนหยวนหยิบมันขึ้นมา และครุ่นคิดอย่างชั่วครู่ มันเป็นแหล่งพลังงานขนาด 2 จิน เขาหันหน้าไปมองตู้อวี่ที่กำลังหน้าซีดขาว และกล่าว “แล้วนี่ล่ะเป็นไง? แหล่งพลังงานบริสุทธิ์ 1 จิน มีมูลค่ามากกว่า คริสตัลระดับสูง 1000 อัน แต่นี่เป็นแหล่งพลังงาน 2 จิน มันมีค่ามากกว่าคริสตัลน้ำแข็งของเจ้า!”

 
ตู้อวี่ทรุดตัวลงบนพื้น ขณะที่ซวนหยวนกำลังหัวเราะ เขาเก็บเงิน 66 ล้านเหรียญกษัตริย์ และคริสตัลระดับสูง 2000 อันเข้าไปในแหวนของเขา

 
“เจ้าแพ้แล้ว เอาคริสตัลน้ำแข็งมาให้ข้า และจ่ายคริสตัลระดับสูง 2000 จิน หรือเงิน 5 ล้านเหรียญกษัตริย์ก็ได้ แล้วแต่เจ้า”

 
ตู้อวี่ไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากมอบคริสตัลน้ำแข็ง และเงิน 5 ล้านเหรียญกษัตริย์ให้แก่ซวนหยวน เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก แต่ซวนหยวนไม่ได้แสดงความสงสารแต่อย่างใด

 
หลังจากการเดิมพันเสร็จสิ้น ได้มีกองกำลังที่ทรงพลังเข้ามาในลานที่ 7 พร้อมกับเสียงหัวเราะ

 
“เป็นเกียรติกับข้าอย่างยิ่งที่ได้รับการต้อนรับจากเจ้าหญิงปีศาจมายา และนายน้อยจากตระกูลหยินที่มาตลาดหินโหยวหยุนแห่งนี้ ตลาดหินแห่งนี้ได้รวบรวมหินแปลกๆไว้ ข้าอยากจะเชิญท่านทั้งสองไปดูหินประหลาดพวกนั้น”

 

 

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments