ตอนที่แล้วตอนต่อไป
“พี่ใหญ่ซวนหยวน ท่านต้องช่วยข้าจับพวกคนเลว!” ม่อโฉ่วพยายามทำให้ตัวเองดูหวาดกลัว แต่กลับกลายเป็นน่ารักเสียมากกว่า
“ฮ่าๆ ข้าจะทำ! อย่าได้กังวล” ซวนหยวนหัวเราะออกมาและเร่งความเร็วขึ้น
“ซวนหยวน ข้ามีบางสิ่งที่ต้องคุยกับเจ้า” เฒ่าโลภมากกล่าว
“อะไรหรือ?” ซวนหยวนถาม
“บัวแดงอัคคีซ่อนอยู่ภายในภูเขาแดงและอยู่ใกล้กับนิกายมาก มีผู้มีพรสวรรค์มากมายอยู่ในนิกาย ทำไมพวกเขาถึงไม่อาจหามันเจอ? คำอธิบายเดียวก็คือบัวแดงอัคคีมีความฉลาดอย่างมาก!” เฒ่าโลภมากกล่าว “มันอาจจะฆ่าทุกคนได้ถ้าหากไม่ระวัง”
“มีเพียงทางเดียวที่จะล่อบัวแดงอัคคีออกมาได้นั่นคือการใช้เหยื่อล่อ” เฒ่าโลภมากกล่าวอย่างช้าๆ “หมายความว่าอาจจะต้องใช้ม่อโฉวเป็นเหยื่อล่อ มันรู้ว่านางมีร่างกายพันวิญญาณ แน่นอนว่ามันต้องการที่จะเข้าควบคุมร่างกายของนาง ร่างกายของนางดึงดูดบัวแดงอัคคีอย่างมาก”
“ไม่มีทาง! นางเป็นเพียงแค่เด็กเท่านั้น ข้าจะไม่ปล่อยให้นางตกอยู่ในอันตราย!” ซวนหยวนปฏิเสธความคิดของเฒ่าโลภมากในทันที
“ถ้าเจ้าไม่กลืนกินบัวแดงอัคคี เจ้าคิดหรือว่าตัวเองจะมีโอกาสเอาชนะเจี้ยงอี้เทียนใน 3 ปี? มันสำคัญมากกับการเติบโตของเจ้า คิดให้ดีเกี่ยวกับมัน นี่คือแผนที่มีโอกาสสำเร็จสูง ถ้าข้าไม่แน่ใจกับแผนนี้ ข้าคงจะไม่แนะนำเจ้า”
“มีชุดยุทธภัณฑ์ปฐพีระดีบสูงสุดอยู่ในแหวนของโหยวหยุนล้ง ,มันคือชุดนภาเยือกแข็ง มีทั้งถุงมือ, เสื้อเกราะ, รองเท้าและจี้หยก มันอาจจะช่วยเจ้าจัดการกับบัวแดงอัคคีได้ นอกจากนี้วารีสวรรค์ยังสามารถเพิ่มพลังให้มันได้ด้วยเช่นกัน”
“เจ้ายังสามารถอยู่กับนางได้ในช่วงแรกเพราะว่าเจ้ายังไม่ได้แข็งแกร่งมากนัก บัวแดงอัคคีอาจจะไม่สนใจตัวตนของเจ้ามากนักและมันยังไม่สามารถตรวจจับการมีอยู่ของข้าได้ ปัญหาเดียวก็คือเจ้าเซียนไฟนั่นอาจจะสามารถสัมผัสถึงตัวตนของข้าได้”
“นั่นก็หมายความว่าไม่สามารถรับประกันถึงความปลอดภัยได้! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าร่างของนางถูกมันเข้าครอบงำ?”
“เจ้าสามารถใช้คริสตัลและแหล่งพลังงานที่เจ้าค้นพบเพื่อสร้างรูปแบบผนึกเก้ามังกรออกมา มันอาจจะสามารถควบคุมบัวแดงอัคคีได้ เจ้ามีทุกสิ่งที่ต้องการแล้วตอนนี้เหลือแค่เพียงการตัดสินใจของเจ้า อย่าลืมว่าเจ้ายังมีวารีสวรรค์ด้วยเช่นกัน” เฒ่าโลภมากกล่าว
“ถึงอย่างนั้น ข้าก็ไม่สามารถนำชีวิตของม่อโฉวมาเสี่ยงได้” ซวนหยวนลังเลอย่างมาก
“ซวนหยวนมีเจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้นที่สามารถทำได้ จะไม่มีอะไรผิดพลาดเว้นแต่เจ้าตื่นตระหนกจนทำให้เกิดปัญหา เจ้าควรจะมีความมั่นใจในการปกป้องม่อโฉว นางยังฝึกฝนทักษะเซียนที่ข้ามอบให้ดังนั้นจึงไม่ง่ายนักที่มันจะครอบครองร่างของนาง เจ้าได้เตรียมการมามากมายเพื่อวันนี้ เจ้าจำเป็นที่จะต้องหันเหความสนใจของเซียนไฟเพื่อไม่ให้เขารู้สึกถึงตัวตนของข้า จากนั้นก็เหลือเพียงการต่อสู้ด้วยจิตใจ จะได้เห็นกันว่าใครแข็งแกร่งกว่ากันแน่ระหว่างเจ้ากับบัวแดงอัคคี”
_______________________________
เมื่อพวกเขาได้มาถึงด้านบนสุดของภูเขา จากหน้าทางเข้าราชวังพวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความร้อนที่น่ากลัวจากภายใน
“รอเดี๋ยว” เซียนไฟกล่าอย่างกระทันหัน
“มีอะไรหรือ ท่านอาจารย์ไฟ”
“บัวแดงอัคคีฉลาดมากกว่าที่พวกเราคิดและตอนนี้มันก็เตรียมการตอบโต้ไว้แล้ว เราไม่ควรจะเข้าไปแต่นำมันออกมาแทน” เซียนไฟกล่าวอย่างจริงจัง
“ท่านมีแผนอย่างงั้นหรือ?” ซวนหยวนกล่าวอย่างตื่นเต้น เขาอาจจะไม่จำเป็นต้องใช้ม่อโฉวเป็นเหยื่อล่ออีก
“ใช่ ทางเลือกหนึ่งก็คือใช้อัคคีต่อสู้ที่อ่อนแอกว่าเป็นเหยื่อล่อ บัวแดงอัคคีคงอดไม่ได้ที่จะกลืนกินมัน” เซียนไฟหันไปมองซวนหยวน “ใช้ร่างกายพันวิญญาณของม่อโฉวเป็นเหยื่อล่อ แต่แน่นอนว่าเราจะต้องเตรียมตัวให้ดีก่อนที่จะใช้นาง”
ซวนหยวนไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาได้ยิน เฒ่าโลภมากเป็นสิ่งมีชีวิตที่ราวกับไม่มีความรู้สึก เขามักจะบอกให้ซวนหยวนสนใจชีวิตของตัวเองและไม่จำเป็นต้องแยแสผู้อื่น ดังนั้นข้อเสนอของเฒ่าโลภมากไม่ได้ทำให้ซวนหยวนแปลกใจมากนัก แต่นี่เซียนไฟก็กล่าวออกมาในทำนองเดียวกัน เป็นไปได้ไหมว่านี่อาจจะเป็นทางเลือกเดียว?
“เห็นไหม? มันก็เหมือนที่ข้าพูด ตอนนี้ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเจ้า” เฒ่าโลภมากไม่ได้คะยั้นคะยอซวนหยวนอีกต่อไป เขารู้ดีว่าซวนหยวนรู้สึกอย่างไร
ซวนหยวนหลับตาลงเพื่อพิจารณาถึงสิ่งต่างๆ ในเวลาเดียวกันเซียนไฟก็ถามม่อโฉว “ม่อโฉว เจ้าต้องการช่วยซวนหยวนจับเจ้าดวงตาชั่วร้ายนั่นหรือไม่? แม้ว่าเจ้าจะต้องถูกใช้เป็นเหยื่อล่อ”
“แน่นอน! ข้าเชื่อในตัวเชื่อในตัวพี่ใหญ่ซวนหยวน!” ม่อโฉวบุ้ยปาก นางรู้สึกอับอายที่ร้องไห้เมื่อเห็นดวงตายักษ์ในตอนแรก
“ซวนหยวน เด็กน้อยคนนี้ยังมีศรัทธาในตัวเจ้า ทำไมเจ้าถึงไม่เชื่อมั่นในตัวเอง? ถ้าเจ้าต้องการที่จะปกป้องผู้อื่น อย่างน้อยเจ้าก็ต้องเชื่อมั่นในตัวเองก่อน เพราะเจ้าขาดความเชื่อมั่นในตัวเองจึงทำให้ต้องทิ้งกู่ฉิงไว้ที่สำนักจันทร์พฤกษา เจ้าไม่เชื่อว่าตัวเจ้าสามารถที่จะปกป้องมันได้ ถ้าเจ้ามีพลังเจ้าสามารถปกป้องคนรอบตัวของเจ้าได้ แต่ถ้าเจ้ายังคงอ่อนแอมันก็คงไม่ต่างอะไรกับสิ่งที่ผ่านๆมา”
ซวนหยวนตัดสินใจได้แล้ว เขาหายใจเข้าลึกๆและคุกเข่าต่อหน้าม่อโฉว จากนั้นก็จ้องมองไปที่ดวงตาของนาง
“ม่อโฉว ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้าจะปกป้องเจ้า อย่าได้กลัวข้าจะจับเจ้าคนเลวเอง”
“เย่! ดวงตาเหล่านั้นทำให้ข้าร้องไห้ มันน่าอับอายอย่างมาก” ม่อโฉวเขินอาย “ข้าควรจะทำอย่างไร?”
“ดี รอจนกว่าข้าจะเตรียมทุกสิ่งทุกอย่างพร้อม” ซวนหยวนหัวเราะเบาๆ เขาหันไปหาเซียนไฟและถาม “ท่านอาจารย์ พวกเราควรจะเตรียมกับดักที่ไหน?”
“ตรงนั้น!” เซียนไฟชี้ไปที่ด้านนอกของทางเข้าพระราชวัง “อาจจะมีกับดักอยู่ในพระราชวัง มันอันตรายเกินไปที่จะเข้าไปในตอนนี้ ถ้าเราติดตั้งกับดักไว้ใกล้กับทางเข้า เมื่อม่อโฉวเริ่มใช้พลังมันจะล่อปราณอัคคีและสิ่งมีชีวิตให้เข้ามาหานาง เช่นเดียวกับหญ้ามังกร มันไม่อาจต้านทานความดึงดูดของม่อโฉวได้ และถูกข้าสังหารไป”
“ดี ข้าจะตั้งรูปแบบก่อนที่จะเริ่มแผน” ซวนหยวนหยิบคริสตัลน้ำแข็งขึ้นมาและใช้วารีสวรรค์เขียนสัญลักษณ์ไว้บนนั้น ผนึกเก้ามังกรเป็นรูปแบบระดับเซียน ซวนหยวนจะต้องใช้พลังทั้งหมดรวมถึงพลังของวารีสวรรค์ด้วยเช่นกัน
“โอ้ว สวรรค์! เจ้ามีคริสตัลน้ำแข็งนภา? มันหายากและมีประโยชน์อย่างมาก หากเจ้าสามารถสร้างรูปแบบโดยใช้มัน รูปแบบของเจ้าจะทรงพลังอย่างมาก เมื่อผสานรูปแบบเข้ากับวารีสวรรค์ เจ้าจะสามารถควบคุมอัคคีต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย เจ้ามีทุกสิ่งที่จำเป็นแล้ว!” เซียนไฟพูดอย่างชื่นชม
“ข้าก็แค่โชคดี” ซวนหยวนรู้ว่าเขาไม่อาจเสียเวลาได้อีก จากนั้นเขาก็หยิบคริสตัลระดับสูงสุดออกมานับหมื่นจินจากแหวนของโหยวหยุนล้ง มันช่วยให้เขาฟื้นฟูพลังปราณได้อย่างง่ายดาย เขาเริ่มเขียนสัญลักษณ์สำหรับรูปแบบนึกเก้ามังกร
ร่างกายของซวนหยวนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ความเหนื่อยล้าของเขาเริ่มปรากฏให้เห็น ม่อโฉวรู้สึกปวดใจอย่างมากที่เห็นซวนหยวนพยายามอย่างหนักเพื่อนาง
“พี่ใหญ่ซวนหยวน ข้าคิดว่าท่านควรจะพักได้แล้ว ดูเหมือนว่าท่านจะเหนื่อยมาก ท่านไม่จำเป็นต้องพยายามขนาดนี้ พวกเราไม่จำเป็นต้องจับคนเลวก็ได้ มันเป็นความผิดของข้า…” น้ำตาของม่อโฉวเริ่มไหลขณะที่นางพูด ซวนหยวนยิ้มให้นาง เขาไม่ได้ทำเพื่อเห็นแก่ม่อโฉว เขาเพียงต้องการบัวแดงอัคคี เขาไม่สมควรได้รับน้ำตาของนางเพราะเขาเองก็กำลังใช้นางเป็นเหยื่อ
“ม่อโฉว พวกเรากำลังจะเริ่มแล้ว ข้าต้องการที่จะจับเจ้าคนชั่วนั่น ไม่ใช่เพียงเพราะเจ้าแต่มันก็เป็นความต้องการของข้าเหมือนกัน ดังนั้นอย่างร้องไห้เลยนะเด็กดี มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า” ซวนหยวนปลอบนางเบาๆ
4 วันต่อมา ซวนหยวนถูกรายล้อมไปด้วยเศษผงของคริสตัลจำนวนมาก มีคริสตัลเหลือเพียงแค่ 2,000 จินเท่านั้น
“นี่มันรูปแบบผนึกเก้ามังกร! สมแล้วที่เป็นศิษย์ที่ข้าเลือก! แม้แต่ในนิกายเอง ก็มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำเช่นนี้ได้! บางทีเจ้าอาจจะสามารถเอาชนะเจียงอี้เทียนได้ใน 3 ปีจริงๆ” เซียนไฟรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง “พวกเราทั้ง 5 คนได้รับศิษย์ที่น่าอัศจรรย์ เขามีพรสวรรค์ที่น่าเหลือเชื่อและยังแข็งแกร่งมาก เจียงอี้เทียนไม่มีอะไรที่จะเทียบกับเขาได้!”
อีกวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว คริสตัลที่เหลืออีก 2,000 จินล้วนแต่กลายเป็นผงด้วยเช่นกัน ซวนหยวนหยิบคริสตัลออกมาอีก 2 ,000 จินและยังคงหยิบออกมาอีกเรื่อยๆ
ในที่สุดซวนหยวนก็สร้างรูปแบบผนึกเก้ามังกรสำเร็จ เขาหมดแรงอย่างมากแต่ความมุ่งมั่นของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เขาเตรียมยุทธภัณฑ์ใหม่ๆและเชื่อมต่อจิตใจเข้ากับคริสตัล เพื่อที่จะสามารถควบคุมรูปแบบได้อย่างเต็มที่
“สำเร็จแล้ว ตอนนี้ข้าขอพักก่อน ข้าต้องฟื้นฟูพลัง” ซวนหยวนหลับตาลงและฟื้นฟูพลังด้วยความหวัง