ตอนที่แล้วตอนต่อไปซวนหยวนหลับตาลง พลังทั้งหมดของเขาใช้ไปเพื่อวาดสัญลักษณ์มันเป็นกระบวนการที่ต้องใช้สมาธิ และความละเอียดสูง ในกระบวนการนี้เขาใช้พลังปราณไปจำนวนมาก แต่เขาก็สามารถเอาชนะความท้าทายนี้ได้ ผลพวงที่ได้คือเขาสามารถควบคุมพลังปราณของเขาได้แม่นยำยิ่งขึ้นมากกว่าแต่ก่อน
นอกจากนี้ไตของซวนหยวนได้เปล่งแสงสีน้ำเงินอ่อนๆออกมาจากวารีสวรรค์แผ่กระจายออกไปทั่วร่างกายของเขา และหล่อเลี้ยงร่างกายของเขา ทำให้ร่างกายของเขาราวกับทะเลทรายที่แผดเผาไปด้วยความร้อน มีฝนตกชุ่มฉ่ำ ทำให้ความอ่อนเพลียของเขาค่อยๆลดลงอย่างช้าๆ เขาต้องใช้เวลาทั้งวันเพื่อให้ฟื้นฟูพลัง
“เริ่มกันเถอะ” ซวนหยวนยืนอยู่ตรงกลางรูปแบบ และมีม่อโฉวอยู่ข้างๆเขา นางได้ฝึกฝนทักษะที่ได้รับจากเฒ่าโลภมากแล้ว เมื่อนางใช้ทักษะออกไปทำให้จิตวิญญาณไฟจำนวนมากถูกดึงออกมาจากสภาพแวดล้อมพุ่งไปหานาง นี่เป็นครั้งแรกที่ซวนหยวนได้เห็นม่อโฉวใช้ทักษะ เขารู้สึกตกใจอย่างมากเมื่อเห็นประสิทธิภาพของทักษะที่ม่อโฉวใช้
“เมื่อเจ้าเอาชนะมันได้ และดูดกลืนเปลวเพลิงของดอกบัวแดง ให้นำไข่ไปวางในพระราชวัง มันจะต้องมีบางสิ่งบางอย่างช่วยฟื้นฟูพลังของมันภายในด้านในอย่างแน่นอน” เฒ่าโลภมากบอกซวนหยวน ทำให้ซวนหยวนรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อเขานึกถึงสัตว์อสูรที่จะฟักออกมาจากไข่
—
“ท่านอาจารย์ไฟ ได้โปรดเตรียมความพร้อมเพื่อจับดอกบัวแดง และปิดทางหลบหนีของมันให้ข้าด้วย มิฉะนั้นข้าเกรงว่าจะสามารถจับมันได้ เพราะมันมีจิตวิญญาณไฟจำนวนมากมายอยู่ที่นี่” ซวนหยวนกล่าว
“ไม่ต้องห่วง ข้าเชื่อว่าเจ้าสามารถทำได้” เซียนไฟมั่นใจอย่างมาก เขาจะรู้สึกยินดีเป็นยิ่งถ้าศิษย์ของเขาสามารถจับบัวแดงอัคคีได้
เวลาผ่านไปอย่างเนิ่นนาน และม่อโฉวยังคงใช้ทักษะออกไปเป็นเวลานาน ทำให้ซวนหยวนรู้สึกว่าพวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยจิตวิญญาณจำนวนมหาศาลที่ต้องการกลืนกินม่อโฉว แต่พวกมันกำลังรอ ราวกับพวกมันกำลังหวาดกลัว หรือไม่ก็มีการดำรงอยู่ของบางอย่างทำให้พวกมันไม่กล้าเข้ามา
“พี่ซวนหยวน มันมีเสียงหลายเสียงกำลังพูดคุยกันอยู่” ม่อโฉวกระซิบ
“ไม่ต้องกังวล ตั้งใจทำหน้าที่ของเจ้าเถิด” ซวนหยวนปลอบม่อโฉว แต่ภายในจิตใจของเขา เฒ่าโลภมากได้เตือนเขาว่า “บัวแดงอัคคีอาจจะสื่อสารกับจิตวิญญาณอื่นๆที่อยู่ในที่แห่งนี้ ระมัดระวังตัวให้ดี”
“ท่านอาจารย์ ได้โปรดระมัดระวังตัวด้วย” ซวนหยวนกล่าว
“แน่นอน” เซียนไฟก็รู้สึกถึงอันตรายเหมือนกัน
หลังจาก 7 วันผ่านไป เลือดของม่อโฉว และพลังปราณของนางกำลังเดือดพล่าน นางเริ่มทะลวงเข้าสู่ขอบเขตนักพรต และความแข็งแกร่งของนางเริ่มเพิ่มขึ้นจนกระทั่งเทียบเท่ามังกร 1500 ตัว
เมื่อนักสู้ขอบเขตนักพรตทั่วๆไปก้าวเข้าสู่ขอบเขตราชันย์ โดยปกติแล้วพวกเขาจะมีพลังเทียบเท่าราวๆมังกร 1000 ตัว มันเป็นเรื่องไม่น่าเชื่อที่ม่อโฉวมีความสามารถเช่นนี้ ถ้าโมโฉวต้องการเอาชนะซวนหยวน นางเพียงแค่ใช้มือข้างเดียวเท่านั้นก็สามารถชนะซวนหยวนได้! ความเป็นจริงนี้ทำให้ซวนหยวนรู้สึกหวาดกลัว และอิจฉา
“เป็นไงล่ะ? เจ้ารู้สึกอิจฉางั้นรึ? นี่คือพลังของร่างกายพันวิญญาณ แต่อย่างไรก็ตามทักษะที่นางใช้ส่วนมากเน้นไปที่การป้องกัน และไม่ได้เป็นทักษะที่เอาไว้สังหารผู้อื่น หากข้าสามารถฟื้นฟูพลังถึงระดับจักรพรรดิ ข้าสามารถหาทักษะอื่นๆที่เหมาะสมกับนางได้” เฒ่าโลภมากหยอกล้อ
“ถ้างั้นก็ดี แต่ข้าควรเป็นคนที่ปกป้องนาง…” ซวนหยวนถอนหายใจ
ในขณะนั้นม่อโฉวจู่ๆใบหน้าก็กลายเป็นซีดขาว จิตวิญญาณเริ่มปกคลุมร่างกายของนาง ทำให้เฒ่าโลภมากกรีดร้อง “ฉิบหาย ร่างกายพันวิญญาณของนางกำลังเปลี่ยนแปลง! มันจะทำให้พลังของนางจะอ่อนแอลงอย่างมาก!”
ความแข็งแกร่งของม่อโฉวเริ่มลดลงอย่างรวดเร็วอย่างต่อเนื่องจากพลังที่รั่วไหลออกมาจากร่างกายของนาง
มังกร 1400 ตัว!
มังกร 1300 ตัว!
มังกร 1200 ตัว!
….
มังกร 100 ตัว!
ตู้มมมมมมม!
ดอกบัวสีแดงขนาดใหญ่โผล่ออกมาจากหิน และเริ่มโจมตี หินเริ่มละลายในลาวาขณะพวกมันร่วงหล่นลงไปในลาวา จากนั้นจิตวิญญาณที่อยู่ในที่แห่งนี้ก็เริ่มเคลื่อนไหว
“เจ้าบัวแดงอัคคีมันโลภเกินไป! มันได้ขอให้จิตวิญญาณทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ช่วยมันเข้าครอบงำร่างกายของม่อโฉว มันต้องรู้สึกได้ว่าร่างกายของม่อโฉวเกิดการเปลี่ยนแปลงและรอให้พลังของนางอ่อนแอลง ถ้านางเอาชนะมันได้พลังของนางก็จะเพิ่มมากขึ้นอย่างมาก แต่ในขณะเดียวกันตอนนี้มันเป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะครอบครองร่างกายของนาง อย่าประมาท!” เมื่อเฒ่าโลภมากพูดจบ บัวแดงอัคคีเริ่มหดตัวลงจนกระทั่งขนาดของมันกลายเป็นเล็กเท่ากำปั้น จากนั้นมันก็พุ่งเข้าชนกับรูปแบบผนึกเก้ามังกรของซวนหยวน
ซวนหยวนรีบเปิดใช้งานรูปแบบทันทีภายในใจของเขา มังกรขาวจำนวนมากที่เกิดจากผลึกน้ำแข็ง และม่อโฉวถูกล้อมรอบไปด้วยน้ำแข็งอย่างรวดเร็ว มีพายุหิมะอันรุนแรงเกิดขึ้นจากภายในรูปแบบ และพุ่งเป้าไปที่บัวแดงอัคคี แต่หิมะก็ละลายทันทีเมื่อเข้าใกล้มัน
ด้านนอกรูปแบบ มีจิตวิญญาณจำนวนมากจนไม่สามารถนับได้ พวกมันเริ่มก่อตัวเป็นเสือ และสัตว์อสูรต่างๆหลายชนิดในขณะที่พวกมันเริ่มโจมตีรูปแบบ เซียนไฟได้สบัดมือของเขาและปรากฏระฆังสีแดงยักษ์ มันเป็นอุปกรณ์ระดับสวรรค์ขั้นสูง จิตวิญญาณระฆังอัคคี ระฆังขยายกว้างออกไปจนครอบคลุมรูปแบบทั้งหมด ภายใต้การควบคุมของเซียนระฆังร่วงหล่นจากอากาศ ทำให้จิตวิญญาณพวกนั้นถูกบดขยี้และกลับเป็นรูปลักษณ์ดั้งเดิม
“ฮ่าฮ่าฮ่า เข้ามาๆ อย่าคิดจะหนี” เซียนไฟหัวเราะ “ซวนหยวนบัวแดงอัคคีทั้งหมดเป็นของเจ้า!”
เฒ่าโลภมากก็พูดเช่นกัน “ซวนหยวนไม่มีทางเลือกอื่นนอกเหนือจากเอาชนะบัวแดงอัคคีซะตอนนี้! เตรียมพร้อมเปิดใช้งานน้ำแข็งนภาซะ!”
บัวแดงอัคคีมันรู้ว่ามันเข้ามาติดกับดัก และปลดปล่อยเสียงคำรามออกมาซึ่งเกือบจะทำลายพายุหิมะได้ มันเริ่มพุ่งเข้าหาม่อโฉวปราศจากความหวาดกลัว
ซวนหยวนเปิดใช้งานอาคมน้ำแข็งนภาอย่างรวดเร็วที่อยู่บนยุทธภัณฑ์ของเขา ทำให้เกิดสายลมอันเยือกเย็นล้อมรอบร่างของเขาไว้
“ถึงเวลาแล้ว! ผลึกเก้ามังกร!” ซวนหยวนตะโกน สัญลักษณ์ที่ซับซ้อนต่างๆปรากฏขึ้นบนมังกรน้ำแข็ง 9 ตัว และพุ่งดิ่งลงไปหาบัวแดงอัคคีที่ขนาดเหลือเท่ากำปั้น
พลังของคริสตัลนภา และน้ำแข็ง และพลังงานที่อยู่ภายในร่างกายซวนหยวนเริ่มถูกเผาผลาญไปอย่างรวดเร็ว
ดอกบัวแดงเริ่มกรีดร้อง ทำให้ซวนหยวนไม่เข้าใจว่ามันกำลังทำอะไรอยู่ แต่ทันใดนั้นพลังของคริสตัลก็หายไปอย่างรวดเร็ว
“ซวนหยวนมันจะไม่ดี ถ้าบัวแดงมันเปิดใช้อาคมภายในพระราชวัง แม้ว่าตอนนี้มันจะถูกหยุดโดยรูปแบบ แต่รูปแบบมันจะคงอยู่ได้อีกไม่นาน เจ้าต้องใช้วารีสวรรค์เดี๋ยวนี้” เฒ่าโลภมากกรีดร้อง เบื้องหลังซวนหยวนปรากฏหญิงสาวแห่งวารีสวรรค์ และเผยให้เห็นแสงสีฟ้าอ่อนซึ่งเต็มไปด้วยรูปแบบ
ด้วยการสนับสนุนจากวารีสวรรค์ อำนาจของรูปแบบจะแข็งแกร่งมากขึ้น ความเสียหายที่เกิดจากบัวแดงอัคคีกำลังได้รับการซ่อมแซมอย่างช้าๆ
“วารีสวรรค์ ผนึก!” ซวนหยวนตะโกนทำให้มีแสงสีฟ้าอ่อนๆที่เกิดขึ้นอยู่บนมือของเขา เขาเข้าหาบัวแดงอัคคี และรู้สึกร้อนไหม้ไปทั่วผิวของเขา
“เร็วเข้า! รูปแบบจะคงอยู่ได้อีกไม่นาน บัวแดงมันสามารถรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเรามีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น มิฉะนั้นพวกเราทุกคนจะตายอยู่ที่นี่” เฒ่าโลภมากกำชับ
ซวนหยวนยังคงเดินเข้าไปในบัวแดงอัคคี ขณะที่อันตรายจากรอบๆตัวของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก