ในห้องเต็มไปด้วยกลิ่นหอมของธูป มันทำให้จิตใจเกิดความสงบ ห้องถูกตกแต่งอย่างเรียบง่าย มีเพียงโต๊ะ เก้าอี้ เตียง และดอกไม้
 
 
 
 ซวนหยวนเหลือบมองไปที่ไป๋และกล่าวทำลายความสงบ “ยังมีอีกอย่างที่ข้าอยากจะรู้”
 
 
 
 “โปรดถาม” ไป๋ยิ้มอย่างมีเสน่ห์
 
 
 
 “ข้าอยากรู้ว่ามีข่าวใหม่เกี่ยวกับตระกูลหยินบ้างไหม?”
 
 
 
 “ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านต้องถามเรื่องนี้ ท่านอยากได้ยินข่าวดีหรือข่าวร้ายก่อน?”
 
 
 
 “ข่าวร้าย” ซวนหยวนตอบในทันที
 
 
 
 “หยินเฉินลู่ตัดความสัมพันธ์กับพี่ชายของนางและเรื่องนี้ทำให้เขาโกรธมาก เขาทำลายบ้านเมืองตลอดเส้นทางที่เขาผ่าน ท่านคือผู้ที่ก่อความวุ่นวายในเมืองหลี่โส่วในอาณาเขตของราชวงศ์ตะวันออกใช่หรือไม่? พี่ชายของนางส่งผู้คุ้มกันมังกรสวรรค์ถึง 18 คนออกไปและสั่งให้พวกเขาสังหารท่าน” ไป๋กล่าวด้วยความกระวนกระวายเล็กน้อย
 
 
 
 นักสู้ขอบเขตนักพรตคือเกณฑ์ขั้นต่ำในการเป็นผู้คุ้มกันนักสู้มังกร ซวนหยวนอาจจะไม่สามารถต่อกรกับ 18 ผู้คุ้มกันมังกรสวรรค์ได้หากพวกเขาโจมตีพร้อมกัน
 
 
 
 “นั่นไม่ใช่ข่าวร้ายสำหรับข้า ด้วยความแข็งแกร่งของข้าในตอนนี้ ข้าสามารถสังหารพวกมันทั้ง 18 คนได้” ซวนหยวนกล่าวอย่างหยิ่งผยอง และยังทำให้ไป๋อยากจะรู้ว่าพลังของอัคคีและวารีต่อสู้แข็งแกร่งเพียงไหน
 
 
 
 “ถึงจะอย่างนั้น แต่ก็มีนักสู้ขอบเขตราชันย์อยู่ถึง 3 คน ตัวตนของพวกเขาไม่อาจจะมองข้ามได้”
 
 
 
 “นักสู้ขอบเขตราชันย์?” ซวนหยวนขมวดคิ้ว พวกเขาแข็งแกร่งกว่าซวนหยวนแน่นอน ไม่ต้องพูดถึงการร่วมมือกันโจมตี
 
 
 
 “ใช่ นายน้อยตระกูลหยินกลายเป็นเดือดดาลอย่างแท้จริง เหตุผลที่หยินเฉินลู่ตัดขาดความสัมพันธ์กับเขาก็เพราะท่าน” ไป๋กล่าว
 
 
 
 “เป็นเพราะข้า?!” ซวนหยวนตกตะลึง แต่ทันใดนั้นเขาก็นึกบางอย่างออก “มันเกี่ยวข้องกับแสงแห่งมังกรสวรรค์หรือไม่? พวกเขาสัมผัสถึงมันได้?”
 
 
 
 “ก็อาจจะ นายน้อยตระกูลหยินรักน้องสาวของเขามาก ดังนั้นเขาจึงตั้งใจที่จะส่งผู้คุ้มกันมังกรสวรรค์ทั้งหมดออกมาเพื่อที่จะกำจัดท่าน แม้ว่ามันจะหมายถึงสงครามก็ตาม” ไป๋กล่าว
 
 
 
 “อ่า.. แล้วเกี่ยวกับข่าวดี?”
 
 
 
 “หยินเฉินลู่ไม่ได้กลับไปที่ตระกูลของนางเลย ดังนั้นนางก็จะไม่ได้แต่งงานกับนายน้อยตระกูลไฮ่ในเร็วๆนี้ และดูเหมือนว่านางกำลังตามหาท่าน” ไป๋กล่าว
 
 
 
 “ตามหาข้า?” หัวใจของซวนหยวนเต้นระรัว
 
 
 
 “หรือว่าพี่ซวนหยวนจะชอบนาง?” ม่อโฉวกล่าวขึ้นมากะทันหันซึ่งทำให้ไป๋อดที่จะหัวเราะไม่ได้   แม้แต่เด็กที่ใสซื่อบริสุทธิ์อย่างม่อโฉวยังรู้
 
 
 
 “ไร้สาระ!” ซวนหยวนรีบพูดขัด
 
 
 
 “มันก็คล้ายๆกับตอนที่ท่านอยู่กับพี่สาวซือหว่าน แม้ว่าจะต่างกันเล็กน้อยแต่ท่านก็ยังชอบนาง พี่สาวซือหว่านเองก็ชอบท่าน ข้าก็สงสัยว่าหยินเฉินลู่เองก็น่าจะชอบท่าน”
 
 
 
 “ซือหวาน…. โอ้วสวรรค์ มันไม่ใช่ข่าวลือ องค์หญิงของเผ่ามายา ซือหว่าน ต่อสู้กับองค์หญิงจากราชวงศ์ตะวันออก ปิงเหยา เพื่อชายหนุ่มลึกลับ ซวนหยวนกลายเป็นทรงเสน์ห์ขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร? ซือหว่านเป็นสมาชิกของเผ่ามายาดังนั้นซวนหยวนจึงไม่มีทางที่จะอยู่กับนางได้ หยินเฉินลู่เป็นอาจารย์ของเขา เหยียนซือหยุนเองก็หายตัวไป ม่อโฉวก็เป็นน้องสาวของเขา ดังนั้นก็เหลือเพียงแค่ฟางยู่โหยวเท่านั้นที่เป็นคู่แข่งของข้า….” ไป๋คิดกับตัวเอง จากนั้นนางก็เขินอาย “ทำไมข้าถึงได้มีความคิดเช่นนี้กัน!”
 
 
 
 “อาจารย์เฉินลู่อยู่ที่ไหน?” ซวนหยวนถาม
 
 
 
 “นางอาจจะเคยอยู่ที่เมืองหลี่โส่ว แต่จากข่าวล่าสุดระบุว่าตอนนี้นางอยู่ทางด้านตะวันออกของนิกายหลิงหลง” ไป๋กล่าว
 
 
 
 “ขอบคุณ ไป๋” ซวนหยวนขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของนางจากใจจริง
 
 
 
 “อย่าได้กังวล ที่ข้าทำไปเป็นเพราะข้าชอบท่าน” ไป๋กล่าวเบาๆ
 
 
 
 “ไม่ใช่ชอบ แต่มันคือความรัก” ม่อโฉวกล่าวและจ้องมองไปยังดวงตาของไป๋ “ป้าเหม่ยเองก็เคยหลงรักผู้ชายคนหนึ่ง ข้ารู้ว่าความรักเป็นเช่นไร”
 
 
 
 ใบหน้าของไป๋กลายเป็นสีแดงเข้ม ซวนหยวนเพียงหัวเราะเบาๆ
 
 
 
 “เด็กโง่ อย่าพูดในสิ่งที่เจ้ายังไม่เข้าใจ”
 
 
 
 “ข้าเข้าใจ! ป้าเหม่ยกล่าวว่าถ้าคนๆหนึ่งให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามีโดยไม่ต้องการสิ่งตอบแทน นั่นคือความรัก” ม่อโฉวบุ้ยปากอย่างน่ารัก ซวนหยวนถึงกับหรี่ตา เขาไม่คิดเลยว่าหญิงสาวตัวน้อยจะมีความคิดเช่นนี้
 
 
 
 “ม่อโฉว เจ้าต้องการให้ข้ากลายเป็นพี่สาวของเจ้า?” ไป๋กล่าวหยอกเย้า แต่ใบหน้าของม่อโฉวยังคงงงงวย นางยังคงไม่เข้าใจ ดังนั้นไป๋จึงกล่าวต่อ “ถ้าข้าแต่งงานกับนายน้อยซวนหยวน จากนั้นข้ากับเจ้าก็จะกลายเป็นพี่น้องกัน”
 
 
 
 หลังจากครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ม่อโฉวก็กล่าวอย่างจริงจัง “พี่ซวนหยวนบอกว่าจะกอดข้าทุกวัน ดังนั้นข้าจะแต่งงานกับเขา ถ้าข้าและท่านแต่งงานกับเขา แล้วข้าจะเรียกท่านว่าอะไร?”
 
 
 
 “ไม่ได้ เจ้าเป็นน้องสาวของเขา เจ้าไม่สามารถแต่งงานกับเขาได้” ไป๋ยังคงกลั่นแกล้ง
 
 
 
 “ใครบอกว่าข้าแต่งไม่ได้? ป้าเหม่ยบอกว่าข้าจะต้องแต่งงานกับคนดีและพี่ซวนหยวนก็เป็นคนดี!”
 
 
 
 “ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้!” ไป๋หยุดไม่ได้ที่จะกลั่นแกล้งม่อโฉว ซวนหยวนตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปมีส่วนร่วมในเรื่องนี้
 
 
 
  “ดูเจ้าสิ เจ้าหนู! แม้แต่จักรพรรดิกลืนกินเองก็ไม่ได้มีเสน่ห์เท่ากับเจ้า! แม้ว่าเขาจะทรงพลัง แต่ก็มีผู้หญิงจำนวนมากหลีกเลี่ยงเขาเพราะชื่อเสียงของเขา ไม่เหมือนกับเจ้า! มีผู้หญิงที่งดงามมากมายบนเส้นทางที่เจ้าเดินผ่าน!” เฒ่าโลภมากหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
 
 
 
 “ข้าไม่ได้มีเสน่ห์อะไร ม่อโฉวเพียงแค่ไม่เข้าใจสิ่งที่นางพูด ไป๋เองก็เป็นคนที่มีเสน่ห์ นางเพียงแค่ล้อเล่นเท่านั้น” ซวนหยวนรู้สึกรำคาญเล็กน้อย
 
 
 
 “แม้ว่าข้าจะไม่ได้ชอบไป๋เป็นพิเศษ แต่ม่อโฉวก็ไม่เลว อย่าได้ทำให้มันวุ่นวาย ในอดีตกาลเอง เหล่าผู้ที่ทรงพลังต่างก็มีคู่ครองมากมาย….” เฒ่าโลภมากเริ่มรำลึกถึงความหลัง 
 
 
 
 สาวใช้ได้กล่าวจากด้านนอก “คุณหนู สมบัติในแหวนได้รับการแลกเปลี่ยนแล้ว”
 
 
 
 “ดี เข้ามาและมอบมันให้กับนายน้อยซวนหยวน” ไป๋หยุดล้อเล่นกับม่อโฉว สาวใช้รีบเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วและจากไป ซวนหยวนตรวจสอบแหวนของเขาและหายใจเข้าลึกๆ ทรัพย์สมบัติของหลี่กังและโหยวหยุนล้งเปลี่ยนเป็นเงินทั้งหมด 380 ล้านเหรียญกษัตริย์ ตอนนี้รวมแล้วซวนหยวนมีเงินทั้งหมด 550 ล้านเหรียญกษัตริย์ เขาอาจจะซื้อของได้มากมายในงานประมูล
 
 
 
 “นายน้อยซวนหยวน งานประมูลจะเกิดขึ้นเร็วๆนี้ ดังนั้นยังมีอีกหลายสิ่งที่ข้าต้องไปทำก่อน ท่านและม่อโฉวสามารถอยู่ที่นี่ได้ ข้าจะให้เหรียญตราทองไท่ไป๋กับท่านในภายหลัง ท่านจะได้รับส่วนลดเมื่อซื้อของจากเรา” ไป๋จ้องมองไปที่ม่อโฉวด้วยแววตาที่อยากกลั่นแกล้งครึ่งหนึ่งและอีกครึ่งหนึ่งคือความเอ็นดู นางยังคงไม่เข้าใจเกี่ยวกับโลกแต่นางก็น่ารักอย่างมาก
 
 
 
 ซวนหยวนนั่งสมาธิอยู่บนพื้น
 
 
 
สองวันผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว….
 
 
 
ติดตามได้ที่ –