I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Devouring The Heavens ตอนที่ 169 ฟีนิกซ์ทองทมิฬ

| Devouring The Heavens | 1382 | 2338 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ซวนหยวนนำพาม่อโฉวไปที่ภูเขาห้าธาตุแทนที่จะเป็นโถงส่วนในเพราะเขาคือผู้ที่ได้รับเลือกจากเซียนทั้ง 5 ดูเหมือนว่าซวนหยวนยังต้องการที่จะเข้าร่วมการแข่งขันระหว่างศิษย์ที่มีรายชื่อติดอันดับ

 

ภูเขาห้าธาตุมีความหนาแน่นของปราณธาตุสูงมาก และยังมีรูปแบบทางธรรมชาติมากมายที่เสริมความแข็งแกร่งให้กับจิตวิญญาณทอง ไม้ วารี อัคคีและปฐพี อย่างไรก็ตามภูเขานี้ปราศจากผู้คน เหล่าชายชราต่างกำลังออกตามหาธาตุต่อสู้เพื่อซวนหยวน ทำให้ซวนหยวนรู้สึกขอบคุณพวกเขาจากหัวใจเพราะมันทำให้พวกเขาพลาดงานประมูลที่จัดโดยศูนย์กลางการค้าไท่ไป๋ที่ทุก 10 ปีจะมี 1 ครั้ง

 

ทั้งซวนหยวนและม่อโฉวได้มาถึงป่าไผ่ มันราวกับว่าเขาอยู่ในท้องทะเลสีเขียวที่เต็มไปด้วยปราณธาตุไม้ ต้นไผ่เหล่านี้มีทั้งสูงและยังหนาอย่างมาก ซวนหยวนต้องการที่จะทดสอบความแข็งแกร่งของมัน เขาต่อยออกไปด้วยความแรงที่เท่ากับมังกร 880 ตัว แต่มันก็ถูกสะท้อนกลับมาในทันที เขาตกตะลึงในความแข็งแรงของไผ่เหล่านี้

 

 “นี่คือต้นไผ่นภา พวกมันสมควรมีอายุมากกว่าหมื่นปีและดูดซับปราณที่บริสุทธิ์จากที่นี่ เซียนไม้คงจะดูแลพวกมันเป็นอย่างดี เจ้าหนู ลองเอาแผ่นไม้ที่เจ้าซื้อออกมา แล้วมาดูว่าเจ้าสามารถที่หาอะไรที่พิเศษจากที่นี่ได้หรือไม่” เฒ่าโลภมากแนะนำ ทั้งเขาและซวนหยวนต่างก็อย่างรู้เกี่ยวกับไม้ชิ้นนี้ พวกเขาต้องจ่ายออกไปถึง 40 ล้านเหรียญกษัตริย์เพื่อสิ่งนี้ ซวนหยวนนำมันออกมาและวางไว้บนพื้น

 

 “ม่อโฉวบอกข้า เจ้าเห็นอะไรในไม้นี้?” ซวนหยวนถาม

 

 “ไหนให้ข้าดูหน่อย!” ม่อโฉวเปิดใช้ร่มสายรุ้งของนางที่ลอยอยู่กลางอากาศ นางปิดตาลงเพื่อรวบรวมสมาธิและเปิดตาขึ้นมา จากนั้นก็มีแสงออกมาจากดวงตาของนางและมองผ่านเข้าไปในไม้ “ดูเหมือนว่าจะมีอะไรเล็กๆอยู่ข้างใน แต่ข้าไม่รู้ว่ามันคืออะไร!”

 

 “พวกเราจะเปิดมัน!” ซวนหยวนนำกริชของเขาออกมาและพยายามเปิด อย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้ผล

 

 “เจ้ามีวารีสวรรค์ไม่ใช่หรือ? ลองใช้มันดู” เฒ่าโลภมากกล่าว ซวนหยวนเรียกน้ำมาบนมือของเขาและใช้มันกับไม้

 

ทันใดนั้นก็มีบางอย่างเกิดขึ้น แผ่นไม้ราวกับมีชีวิตชีวา มันเริ่มดูดซับปราณไม้โดยรอบอย่างรวดเร็ว

 

 “ฮ่าๆๆๆ มันคือจิตวิญญาณ! เพียงแค่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร เจ้าโชคดีมากเจ้าหนู!” เฒ่าโลภมากหัวเราะ ซวนหยวนเตรียมตัวและพยายามระงับความตื่นเต้น เขาจดจ่ออยู่กับการดูแลเจ้าไม้นี่ มันดูซับปราณได้รวดเร็วพอๆกับไข่และม่อโฉว ตะไคร่บนไม่เริ่มลดลงและถูกแทนที่ด้วยแสงสีเขียว

 

7 วันผ่านไปแผ่นไม้เริ่มแตกออก ส่วนหนึ่งของมันถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ มันเคยมีขนาดยาว 2 เมตรและกว้าง 1 เมตร แต่ตอนนี้มันมีขนาดเหลือเพียงครึ่งเดียวของก่อนหน้านี้ พื้นผิวของแผ่นไม้เริ่มราบเรียบ หลังจากนั้นปราณก็ไหลผ่านเข้าไปในตัวแผ่นไม้ ซวนหยวนที่อยู่ใกล้กับมันเกือบจะคิดว่าเขาได้ยินเสียงการไหลของปราณเสียด้วยซ้ำ ร่างกายของเขาถูกชำระล้างกลั่นโดยปราณไม้ในขณะที่ม่อโฉวเองก็อยู่ใกล้ๆ

 

อีก 7 วันผ่านไป แผ่นไม้ดูซับพลังปราณอย่างไม่หยุดหย่อน มันแตกออกอีกครั้งและเล็กลงกว่าเดิม ตอนนี้มันไม่เหมือนแผ่นไม้อีกแล้วแต่มีลักษณะเป็นหยกขนาดใหญ่

 

เหล่าต้นไผ่ที่เต็มไปด้วยสีเขียวขจีก่อนหน้านี้ได้กลายเป็นสีเหลืองและมีร่องรอยเหี่ยวเฉา ปราณไม้เริ่มเบาบางลงเรื่อยๆ

 

 “ป่าของข้า…. มันเกิดอะไรขึ้น? นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นกัน?” บางคนจากบนท้องฟ้าเริ่มกรีดร้อง ซวนหยวนส่ายหัวและซ่อนไม้ไว้ในแหวนของเขา วินาทีต่อมาเซียนไม้ได้ร่อนลงมาข้างๆซวนหยวน ใบหน้าของเขาซีดขาวและตกใจอย่างเห็นได้ชัด “นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับป่าของข้า?”

 

 “อาจารย์ไม้ ข้าได้บ่มเพาะพลังที่นี่เมื่อครึ่งเดือนก่อนและมันก็กลายเป็นเช่นนี้” ซวนหยวนยิ้มด้วยความละอาย จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่ม่อโฉว “นางก็บ่มเพาะพลังด้วยเช่นกัน!”

 

เซียนไม้แทบจะเป็นลม เขาถอนหายใจออกมา “ป่าของข้า ต้นไผ่ทุกต้นต่างมีอายุมากกว่าหมื่นปี ข้าพยายามที่จะทำให้พวกมันเติบโต ข้าจะต้องเริ่มใหม่อีกครั้ง…”

 

ซวนหยวนอึดอัดใจอย่างมาก เขาไม่คิดว่ามันจะเป็นเช่นนี้

 

 “ฮ่าๆๆๆ เจ้าแก่ไม้ เจ้ายังไม่เคยเห็นนางดูซับพลังปราณที่ภูเขาแดง นางนั้นราวกับหลุมดำที่ไม่มีที่สิ้นสุด” ทันใดนั้นเซียนไฟก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆซวนหยวน

 

 “ร่างกายพันวิญญาณคือความพิศวง เจ้าไฟค้นพบสิ่งมีค่ามากมายบนภูเขาแดงเพราะความช่วยเหลือจากม่อโฉว!” เซียนน้ำได้มาถึง

 

เมื่อได้ยินเช่นนั้นเซียนไม้ก็จ้องมองไปที่ม่อโฉว “ม่อโฉว เมื่อพวกเราออกไปเที่ยวเล่น เจ้าต้องบอกข้าเมื่อเจ้าค้นพบการดำรงอยู่ของจิตวิญญาณ! หรือเจ้าค้นพบสถานที่อื่นที่จะบ่มเพาะพลัง”

 

 “ได้ค่ะ!” ม่อโฉวกล่าวอย่างร่าเริง

 

ในที่สุดเซียนไม้ก็สงบลงเพราะคำสัญญาจากม่อโฉว ถ้าเขาสามารถหาสิ่งมีค่าจำนวนมากมาได้มันก็จะทดแทนกับการที่ต้องเสียป่าไผ่ไป

 

 “เจ้ายังไม่มีความสุข? ด้วยความช่วยเหลือจากม่อโฉว พวกเราจะสามารถหาจิตวิญญาณและสมบัติล้ำค่าได้มากเท่าที่ต้องการ” เซียนปฐพีโผล่ออกมาจากพื้นดิน

 

 “เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันดีกว่า ซวนหยวน พวกเราค้นพบทองต่อสู้แล้ว มันคือฟีนิกซ์ทองทมิฬ มันอยู่ในลำดับที่ 16 ของทองต่อสู้” เซียนทองปรากฏตัวบนฟ้าและลอยลงมาบนพื้น “อย่างไรก็ตาม มันก็อันตรายอย่างมากที่จะได้รับมัน”

 

 “ทำไมหรือขอรับ?” ซวนหยวนขมวดคิ้ว

 

 “ฟีนิกซ์ทองทมิฬมันยังมีชิวิตอยู่จริงๆ และยังทรงพลังอย่างมาก มันถูกเหล่านักบุญจากนิกายหลิงหลงผนึกเอาไว้ที่ภูเขาฟีนิกซ์ทมิฬ ถ้ามันหลุดรอดออกมาได้จะกลายเป็นภัยพิบัติต่อโลก แม้แต่ข้าเองก็ไม่สามารถที่จะกำราบมันได้” เซียนไม้ถอนหายใจ

 

เหล่าเซียนต่างแสดงความกังวลออกมา แต่ซวนหยวนกลับคิดเช่นนั้นไม่

 

 “ท่านอาจารย์ทั้งหลายอย่างได้กังวล ท่านอาจารย์ไม้ทำไมท่านไม่พาม่อโฉ่วไปเที่ยวรอบๆหน่อยล่ะขอรับ? ข้าจะต้องเตรียมตัวสำหรับต่อสู้กับชิงยวิ๋น”

 

หลังจากนั้นซวนหยวนก็กระโดดขึ้นไปบนหลังของนกนภาวารีและบินตรงไปที่ส่วนในของนิกายนักสู้มังกร เซียนทอง เซียนน้ำและเซียนปฐพีก็ตามเขาไปด้วยเช่นกัน เซียนไฟได้พาม่อโฉวบินไปในทิศตรงกันข้าม

 

***********************************************************************************************

ติดตามได้ที่ – 

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments