ตอนต่อไป
แปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทาน Takumi Kun
=====================================================
หลังจากที่ได้สั่นหัวที่วิงเวียนของเขา เจียงเฉินก็ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง
‘มันเป็นปีที่ 3486 ของปฏิทินกำเนิดเซียน ข้าได้ตกตายไปกว่าร้อยปีแล้ว เจียงเฉิน นามของข้าคือเจียงเฉิน เหตุใดข้าถึงได้กลับมากำเนิดใหม่เมื่อหลังจากผ่านไปร้อยปีกันล่ะ?’
เจียงเฉิน เซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดของจักรวาลกำเนิดเซียนเมื่อหนึ่งร้อยปีก่อน เขาแยกนภา ทะลวงประตูผ่านไปยังอาณาจักรนิรันดร์ และเบิกเส้นทางใหม่สำหรับผู้คนของจักรวาลกำเนิดเซียน จนเลือดหยดสุดท้ายของเขาและตกตายที่หน้าผาเซียน ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเขาจะได้กำเนิดใหม่ภายหลังจากผ่านไปร้อยปี
เจียงเฉินเงยหน้าขึ้นและตระหนักได้ว่าเขาอยู่ในที่มืดมิด ห้องที่พังแล้ว มีรอยร้าวไปทั่วผนังและประตูปิดสนิท เขาถูกขังไว้
เจียงเฉินได้ยินเสียงใครบางคนกำลังพูดคุยกันอยู่อีกด้านหนึ่งของประตู
“พี่หย่ง เขาเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของท่านเจ้าเมือง ท่านเจ้าเมืองรักใคร่เขาอย่างมาก แม้ว่าเขาจะเป็นคนไร้ประโยชน์ก็ตาม หากว่าท่านเจ้าเมืองจับได้เรื่องนี้ พวกเราจบเห่เป็นแน่!”
ภายนอกห้อง มีชายร่างกำยำสองคนยืนอยู่ ใบหน้าคนหนึ่งเต็มไปด้วยความกังวล ที่นี่เป็นสถานที่รกร้างในเมืองฟ้าหอม ไม่มีผู้ใดมายังที่แห่งนี้ในวันปกติทั่วไป
“ไม่จำเป็นต้องกังวลไป ไม่มีผู้ใดรู้เรื่องนี้หรอก ไม่เว้นกระทั่งท่านเจ้าเมือง ดังนั้นหลังจากที่พวกเราได้ดื่มเลือดของเจ้านี่ พวกเราจะออกจากเมืองฟ้าหอมทันที!หยางช่วง ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ต้องการที่จะใช้เวลาทั้งชีวิตในฐานะผู้แพ้”
หยางหย่งพูดกับหยางช่วงด้วยสีหน้าเหี้ยมโหดบนใบหน้ามัน
หลังจากได้ฟังหยางหย่งพูด ความกังวลบนใบหน้าของหยางช่วงได้หายไป และทันใดนั้นมันมีสีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นเหี้ยมโหดเช่นเดียวกับหยางหย่ง “ไม่มีที่ให้ถอยกลับสำหรับพวกเรา!ท่านเจ้าเมืองได้ใช้ทรัพย์มากมายเพื่อบุตรชายคนเดียวของเขา ตั้งแต่ที่เขาถือกำเนิด เขาได้รับการป้อนยาจำนวนมาก แต่ยังคงอยู่เพียงระดับขั้นที่หนึ่งของอาณาจักรฉีจิง หากว่ายานั่นได้มอบให้พวกเราล่ะก็ พวกเราคงอยู่ในขั้นอาณาจักรฉีไห่ไปแล้ว!กระทั่งอาณาจักรแก่นแท้มนุษย์ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะไปถึง!”
“ยาเหล่านั้นดันไปใช้เสียเปล่ากับมัน มันควรที่จะให้พวกเราได้ใช้ยาเหล่านั้น!รออีกสามวันก่อนเถอะ หลังจากที่ยาชำระล้างได้ชำระสิ่งที่ปนเปื้อนในร่างกายของมัน พวกเราจะดื่มเลือดของมันและพัฒนาพลังยุทธของพวกเรา!หลังจากนั้นพวกเราจะออกไปทันที!”
หยางหย่งพูดพร้อมรอยยิ้มเหี้ยม
การสนทนาของทั้งสองนั้นเจียงเฉินได้ยินอย่างสมบูรณ์ ผู้ที่ได้กลับมาจุติใหม่ที่โลกแห่งนี้ รอยยิ้มเหี้ยมได้ปรากฎขึ้นบนใบหน้าเจียงเฉินหลังจากที่ปรับความทรงจำจากชีวิตที่แล้วของเขา
“ฝันว่าจะดื่มเลือดของข้างั้นรึ?เจ้าดื่มปัสสาวะของข้าเสีย”
สืบค้นในความทรงจำของเขา เจียงเฉินพบว่าคนทั้งสองที่อยู่ด้านนอกเป็นยามของคฤหาสน์เจ้าเมือง พวกมันหาญกล้าที่จะพยายามที่จะคุกคามเขางั้นรึ?ฝันว่าจะสังหารเจียงเฉินและดื่มเลือดของเขา?
เจียงเฉินไม่เคยรู้สึกเป็นกังวล ในฐานะที่เคยเป็นเซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตที่แล้ว เขาได้ผ่านสิ่งต่างๆนับไม่ถ้วน ทั้งความอันตรายอย่างยากลำบาก ดังนั้นยาชำระล้างที่ได้ป้อนเขาเพื่อจุดประสงค์ชำระล้างสิ่งปนเปื้อนภายในร่างของเขายังคงจำเป็นต้องการเวลาสามวันในการแสดงประสิทธิภาพสามวัน นั่นเป็นโอกาสที่เขาจะโต้กลับ
ไม่สนใจยามที่อยู่ภายนอกทั้งสองคน เจียงเฉินได้ตรวจสอบร่างกายของเขา เขารู้สึกตื่นเต้นเมื่อสัมผัสได้ถึงยาจำนวนมากในร่างกายของเขาที่บิดาของเขาให้เขาครั้งตั้งแต่เยาว์วัย
“ร่างกายนี้บิดาข้ารู้วิธีในการป้อนยาชั้นเลิศแก่บุตรของเขา แต่เขาไม่รู้ว่าร่างกายของบุตรเขาไม่สามารถที่จะดูดซับมันได้ ยาทั้งหมดได้ถูกเก็บไว้ในร่างกาย ไม่นานหลังจากนี้จะมีเรื่องเลวร้ายได้เกิดขึ้น แต่สำหรับข้านั้นร่างกายนี้มันเยี่ยมยอดมาก”
เจียงเฉินนั่นอยู่พร้อมรอยยิ้ม เขาเป็นถึงเซียนผู้ยิ่งใหญ่ สำหรับเขาการที่จะดูดซับยาที่เก็บไว้ในร่างกายเขานั้นเป็นเรื่องที่ง่ายดายมาก
“ยามทั้งสองที่อยู่ด้านนอกกระทั่งป้อนยาชำระล้างแก่ข้า แม้ว่ามันจะอ่อนไปหน่อย สำหรับร่างกายนี้ผลประโยชน์ของมันมากมายนัก!ยาที่กักเก็บไว้ในร่างกายทั้งหมดข้าจักดูดซับเดี๋ยวนี้!”
หลังจากที่สืบค้นความทรงจำของเขาชั่วขณะหนึ่ง เจียงเฉินจำทักษะที่สามารถผสานพลังจากยาได้และเริ่มที่จะใช้มัน
ขณะที่เจียงเฉินเริ่มใช้ทักษะ พลังของยาที่เก็บไว้อยู่ภายในร่างกายของเขา เริ่มที่จะเคลื่อนไปรอบๆ ร่างกายของเขาเริ่มที่จะดูดซับพลังจากยา!
ยาได้เริ่มกลั่นเกลาร่างกายของเขา กระดูกของเขา โลหิตของเขา ผิวหนังของเขา…..ทุกๆสิ่งได้ถูกเกลา!ในเวลาเดียวกัน ยาชำระล้างก็ส่งผลด้วยเช่นกัน ช่วยให้เจียงเฉินขจัดสิ่งปนเปื้อนในร่างกายเขา
ยาทั้งหมดที่เขาได้ทานในระหว่างสิบปีนั้นมีพลังรุนแรงมาก ร่างกายของเขาได้เป็นดั่งสมบัติอย่างแท้จริง มันช่างเสียของนัก!ไม่แปลกใจเลยที่จะมีคนที่จะทำอันตรายต่อเขา
“ราวกับว่ายาทั้งหมดที่ได้เก็บไว้ในร่างกายนี้ได้ถูกข้ากลั่นเกลาแล้ว”
เขาพูดด้วยเสียงค่อยๆและมีรอยยิ้มเย้ยหยันบนหน้า ยาจำนวนมากกำลังกลั่นเกลาร่างกายอย่างต่อเนื่อง ทำให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น และแปรเปลี่ยนเป็นพลังหยวน
เปรี้ยะ!
เลื่อนระดับ!เขาได้เลื่อนไปสู่ระดับขั้นที่สองอาณาจักรฉีจิง
เพียงแค่ชั่วโมงเดียวเจียงเฉินได้ทะลวงผ่านสิ่งกั้นขวางขึ้นไปสู่อาณาจักรฉีจิงขั้นที่สอง!
เปรี้ยะ! เปรี้ยะ ! เปรี้ยะ!
ระดับสาม ระดับสี่ ระดับห้า เจียงเฉินได้ทะลวงผ่านสิ่งกีดขวาง ขึ้้นสู่อาณาจักรฉีจิงขั้นที่ห้า!ทั้งหมดภายในหนึ่งวัน!
มันเป็นเรื่องปกติที่ยามากมายได้ถูกเก็บไว้ในร่างกายของเขา แม้ว่าเขาได้ถึงระดับขั้นที่ห้าฉีจิง เขาใช้ยาเพียงแค่ครึ่งเดียวที่เก็บไว้ในร่างกาย
ภายนอกประตู หยางหย่งและหยางช่วงเดินไปมารอบๆใบหน้าของพวกเขาดูหงุดหงิด กำลังรออย่างอดทน
“พี่หย่ง มันเป็นวันแล้วนะ พวกเราจักสังหารมันตอนนี้เลยนำเลือดมันมาแล้วออกไปเลยไหม?”
หยางช่วงกล่าวอย่างเป็นกังวล
“ไม่ ยาชำระล้างจะออกฤทธิ์จำเป็นต้องใช้เวลาสามวันในการชำระล้างสิ่งปนเปื้อนอย่างสมบูรณ์ในร่างมัน พวกเราจำเป็นต้องรอไปก่อน”
หยางหย่งพูด
ภายในห้อง เจียงเฉินยังคงนั่งขัดสมาธิ ความรู้สึกอันน่าพึงพอใจของการเลื่อนระดับ ทุกๆคนในจักรวาลกำเนิดเซียนต่างเป็นผู้ฝึกยุทธ เมื่อคนผู้นั้นได้เลื่อนขั้นถึงอาณาจักรฉีจิงขั้นที่เก้า พวกเขาสามารถที่จะสร้างฉีไห่ขึ้นที่ตันเถียนของพวกเขา เมื่อถึงอาณาจักรฉีไห่ หลังจากนั้นไปถึงอาณาจักรแก่นแท้มนุษย์ อาณาจักรแก่นแท้สวรรค์ และอาณาจักรแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ ผู้คนเรียกระดับขั้นทั้งห้าว่า ระดับขั้นพื้นฐานทั้งห้า
หลังจากที่ได้ขึ้นสู่อาณาจักรฉีจิงขั้นที่ห้าแล้ว เจียงเฉินยังไม่หยุดแค่นั้นเขายังกลั่นพลังงานจากยา แม้ว่าความเร็วในการเลื่อนระดับจะตกลงก็ตาม
สองวันผ่านไป ในที่สุดเจียงเฉินก็ใช้ยาที่เก็บไว้ในร่างจนหมดสิ้นและอยู่ระดับสูงสุดของฉีจิงขั้นที่แปด อีกเพียงก้าวเดียวก็เข้าสู่ระดับเก้า
“ข้าได้ถึงระดับขั้นที่แปดในสามวัน…..ดูเหมือนว่ามันถึงขีดจำกัดของร่างกายนี้”
เจียงเฉินดูสงบนิ่ง หากว่ามันเป็นคนอื่นที่ขึ้นจากระดับขั้นที่หนึ่งไปขั้นที่แปดภายในสามวันล่ะก็ พวกเขาคงจะตื่นเต้นจนถึงขีดสุด!แต่ว่าเจียงเฉินเป็นเซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด!เขามีประสบการณ์อย่างมากมายในช่วงชีวิตที่แล้วของเขา หรือหากว่ากันตามตรง เขาเป็นสัตว์ประหลาด
“ฮ่าฮ่า ได้เวลาดื่มเลือดมันเสียที”
ขณะที่ประตูเปิดขึ้น เขาได้ยินเสียงยามหัวเราะ พวกเขาทั้งคู่ปรากฎตัวอยู่ตรงหน้าของเจียงเฉิน
“ดื่มเลือดของข้างั้นรึ?เจ้าทั้งสองดื่มปัสสาวะข้าแทน!”
ขณะที่นั่งอยู่บนพื้น เจียงเฉินลุกขึ้นปล่อยหมัดอันดุดันใส่ท้องของยามทั้งสอง ส่งให้พวกมันลอยผ่านประตู
พวกมันเป็นยามของคฤหาสน์เจ้าเมือง แม้ว่าระดับของพวกมันอยู่สูงพอสมควร พวกมันอยู่ระดับเพียงแค่หก พวกมันไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจียงเฉิน
ได้ปัดฝุ่นออกจากหลังของตัวเขาเอง เจียงเฉินเดินออกจากห้องอย่างช้าๆ เขารู้ว่ามีแรงมากเพียงใดในหมัดของเขา ยามทั้งสองไม่อาจจะลุกขึ้นได้อีกครั้ง
ภายนอกห้อง หยางหย่งและหยางช่วงได้นอนกองบนพื้น จับท้องด้วยความเจ็บปวดและมองไปยังเจียงเฉินด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้!เจ้าอยู่เพียงแค่ระดับหนึ่ง เจ้าทรงพลังเช่นนี้ภายในสามวันได้อย่างไรกัน?”
หยางหย่งช็อค ฐานะยามคนหนึ่งในคฤหาสน์เจ้าเมือง เขาคุ้นเคยกับเจียงเฉินอย่างมาก เจ้าเด็กนี่เป็นเพียงขยะไร้ประโยชน์ ผู้ที่ไม่มีสิ่งใดดีสักอย่าง เขามักใช้สถานะของบุตรชายเจ้าเมืองระรานคนอื่น นี่มันเป็นมันตามปกติ การเปลี่ยนแปลงในกระทันหันทำให้ยามทั้งสองไม่เชื่อในสายตาตนเอง! มันเหมือนกับว่ามันเปลี่ยนไปเป็นอีกคนหนึ่งโดยสมบูรณ์!
“เจ้าสวะไร้ประโยชน์!เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงอาจหาญลักพาตัวข้า!บอกข้ามาซะ ผู้ใดขอให้เจ้าทำเช่นนี้?”
เจียงเฉินมองไปยังหยางย่งด้วยแววตาที่เหี้ยมโหด เขาไม่ได้โง่ เขารู้ว่าเจ้าสวะพวกนี้ไม่กล้าที่จะแตะต้องเขาหากไม่มีผู้ใดขอให้ทำเช่นนี้ นอกจากนั้นพวกมันไม่มีความสามารถมากพอที่จะหายาชำระล้างมาได้
“ไม่…..ไม่มีผู้ใดขอให้พวกข้าทำเช่นนี้ มันเป็นพวกข้าเองที่ต้องการดื่มเลือดของเจ้า”
หยางหย่งพูดออกมา
“ในเมื่อเจ้าไม่ยอมพูดความจริงออกมา ตอนนั้นเจ้าคงไม่มีโอกาสอีกครั้ง”
เจียงเฉินก้าวไปข้างหน้าและตบไปยังกระโหลกของหยางหย่งด้วยการลงมือที่ทรงพลัง กระโหลกของเขาระเบิดออกมาทำให้เลือดและมันสมองของเขากระจายทั่วสถานที่
“ข้าไม่มีการให้โอกาสเป็นครั้งที่สอง”
เจียงเฉินพูดเหมือนไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น เขาพบฉากนองเลือดเช่นนี้บ่อยครั้ง และเขารู้สึกไม่แยแส
หยางช่วงรู้สึกเหมือนความตายได้ล้อมรอบเขา เขาไม่ใช่คนหาญกล้า และเขาไม่เคยเห็นฉากเช่นนี้มาก่อน หน้าของเขาซีดและร่างกายสั่นเทาอย่างรุนแรง
“ตอนนี้ถึงตาเจ้าแล้ว บอกข้ามาซะ ผู้ใดขอให้เจ้ามาทำเช่นนี้?”
เจียงเฉินหันกลับมาถามหยางช่วง
“ไม่…..จริงๆแล้วไม่มีผู้ใดขอให้พวกข้าทำเช่นนี้หรอก โปรดอภัยให้ข้าด้วยนายน้อย ไว้ชีวิตข้าด้วย!”
หยางช่วงดูเหมือนผี หน้าซีดเซียว ชายตรงหน้าไม่ใช่นายน้อยที่เขาคุ้นเคย วิธีที่เขาคร่าผู้คนนั้นโหดเหี้ยมอย่างมาก
“ยังไม่ต้องการที่จะพูดความจริง?ประเสริฐ! วางใจได้ ข้าจะไม่ให้เจ้าตายง่ายๆแน่ ข้ารู้วิธีการสังหารที่จะไม่ตายสนิทก่อนที่หัวใจจะหยุดเต้น ข้าจะสับมือทั้งสองข้างของเจ้า และขา ตัดจมูกของเจ้าและควักตับ ไต ตอนนั้นเจ้าจะได้เห็นสิ่งที่อยู่ภายในร่างกายของเจ้า ถึงตอนนั้นข้าจะควักหัวใจเจ้าออกมา หากว่าเจ้าใจแข็งเจ้าจะได้เห็นถึงหัวใจของเจ้ากำลังเต้นอยู่”
เจียงเฉินแจงรายระเอียด
“เข้าใจแล้ว ข้าจะบอกเจ้าถึงความจริง!”
ใบหน้าของหยางช่วงเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้!ในสายตาเขา เจียงเฉินมันปีศาจ!ปีศาจกระหายเลือด!
“เร็วหน่อยนะ ความอดทนของข้ามีจำกัด”
เจียงเฉินพูดอย่างใจเย็น
“มันเป็นนายน้อย!มันเป็นเขาที่ขอให้พวกข้าทำเช่นนี้ เขาได้มอบยาชำระล้างอีกด้วย”
หยางช่วงบอกเขาทุกอย่างที่เขารู้โดยไม่ลังเล
“เจียงรู่หลง!”
นามนี้เป็นที่คุ้นเคยในความคิดของเจียงเฉิน เจียงรู่หลงเป็นบุตรบุญธรรมของบิดาเขา ด้วยความจริงที่เขาอ่อนแอเกินไป บิดาของเขาเจียงเจิ้นไห่ได้รับบุตรบุญธรรมมาหนึ่งคน ในความทรงจำของเจียงเฉิน พี่ชายได้ดูแลเขาเป็นอย่างดี ไม่ว่าเขาจักทำสิ่งใด เจียงรู่หลงมักช่วยเหลือเขาอยู่เสมอ!
“เหตุใดมันถึงต้องการสังหารข้า!”
เจียงเฉินถาม
“ท่านเจ้าเมืองมักใช้ทรัพย์มากมายเพื่อเจ้าด้วยยาทั้งหมดนั่น เขาอิจฉา และเมื่อเจ้าหายไป เขาจะเป็นเพียงคนเดียวที่จะได้รับมรดกอย่างถูกต้องของตระกูลเจียง ยิ่งกว่านั้น พรุ่งนี้จะเป็นการหมั้นหมายระหว่างตระกูลมู่หรงและตระกูลเจียง หากเจ้าตกตายไป เขาจะได้แต่งงานกับบุตรสาวตระกูลมู่หรง”
หยางช่วงบอกเจียงเฉินถึงทุกสิ่งที่เขารู้
‘เป็นเช่นนั้นสินะ’
เจียงเฉินมีรอยยิ้มเหี้ยมอยู่บนหน้าของเขา ตระกูลมู่หรงเป็นตระกูลมั่งคั่งชั้นสูงในเมืองฟ้าหอม และพวกเขามีธุรกิจอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ กระทั่งเจ้าเมืองยังไม่กล้ายั่วโมโหพวกเขา หากว่าตระกูลเจียงได้ตบแต่งกับตระกูลพวกเขา ตอนนั้นเองจะนำผลประโยชน์มากมายมาให้
เจียงรู่หลงผู้นี้เป็นคนฉลาดแกมโกง หากว่ามันเป็นชายผู้นี้ก่อนที่เจียงเฉินจะกำเนิดใหม่ ตอนนั้นเขาคงตกตายไปแล้ว แต่ว่าตอนนี้ทุกอย่างได้ต่างออกไปแล้ว เซียนผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกได้มาอยู่ที่ร่างนี้ เจียงรู่หลงเตรียมพบกับความพินาศได้
“นายน้อย ข้าได้บอกเจ้าทุกสิ่งที่ข้ารู้ โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย ข้าจักทำทุกสิ่งที่ข้าสามารถช่วยท่านได้”
หยางช่วงพูดขณะที่โขกหัวต่อเจียงเฉิน
“ข้าไม่ต้องการไอ้โง่เช่นเจ้า”
เจียงเฉินซัดฝ่ามือไปยังหยางช่วง และมันทำกำลังอ้อนวอนอยู่ตกตายทันที
************************************************************************
ตอนที่ 1 จบตอนจ้า อิอิอิ