I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Dragon Marked War God ตอนที่ 122 วิกฤติการณ์ที่เขตนอก

| Dragon-Marked War God | 1302 | 2360 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

แปลไทยโดย     Takumi Kun / Subaru-Kyun


ตรวจทาน         Takumi Kun / Subaru-Kyun


==================================
=====================


รอยแตกบนกำแพงแตกมากขึ้นมากขึ้นเรื่อยๆ กำแพงศิลาทั้งหมดเต็มไปด้วยรอยร้าวและมันก็ร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ คล้ายกับใยแมงมุมขนาดยักษ์


“ข้าไม่เคยคาดคิดเลยว่าจะมีบางสิ่งอยู่ในถ้ำ ด้านหลังกำแพงศิลานี้ มีพื้นที่โล่งๆมันก็ดูปกติดี หากไม่มีการสำรวจอย่างละเอียดไม่มีทางที่พวกเราจะพบสิ่งใดพิเศษ ข้ายังไม่ได้หาสิ่งเป็นพิเศษเลยตั้งแต่ที่มายังที่นี่…..มันอาจจะเป็นคลื่นพลังงานที่ปรากฎขึ้นช่วงที่เจ้าทะลวงระดับมันอาจส่งผลต่อการพังทลายของโครงสร้างกำแพงศิลา”


หวงต้าพูด 


“นี่มันโชคดีอะไรเช่นนี้ บางทีมันอาจจะมีสมบัติบางอย่างซ่อนอยู่ด้านในก็เป็นได้!”


เจียงเฉินตาส่องประกาย เขารักสมบัติและชัดเจนว่ามีบางสิ่งที่พิเศษอยู่ด้านหลังกำแพงศิลานี้ บางทีอาจจะมีสมบัติซ่อนอยู่ภายในจริงๆก็ได้


หวงต้าเองก็ไม่น้อยหน้า มันยิงลำแสงสีทองใส่กำแพงศิลา ด้วยเสียงดังตูม กำแพงที่มีรอยร้าวได้แตกออกเป็นชิ้นๆ และทางเดินที่มืดมิดได้ปรากฎอยู่หลังกำแพงศิลา นำไปยังสถานที่ใดก็ไม่ทราบ


“ต้องมีบางสิ่งซ่อนอยู่สินะ ไปเถอะ ไปสำรวจกัน”


ไม่มีการลังเลใดๆ เจียงเฉินเดินเข้าไปยังทางเดินที่มืดมิดนั่น ยอดฝีมือมากด้วยทักษะไม่เคยกลัวสิ่งท้าทายใดๆ และเจียงเฉินก็เป็นหน้าตาของยอดฝีมือพวกนั้นด้วย


“รอข้าด้วยยยย!”


หวงต้าตามหลังเจียงเฉินเข้าไปยังทางเดินนั่น


มันเป็นทางเดินทั้งแคบทั้งชื้น หลังจากที่เจียงเฉินและหวงต้าเดินไปได้สองถึงสามไมล์ พวกเขาได้พบแสงสว่างที่จุดสิ้นสุดของทางเดิน


พวกเขาพบเห็นทางตันของถ้ำ เหนือถ้ำมีรูที่แสงอาทิตย์ได้ส่องผ่าน มีหยดน้ำหยดลงมาจากรูตกสู่สระขนาดใหญ่ในถ้ำ เส้นทางนี้สร้างมาจากหินสีเขียวเข้มติดกับกลางถ้ำ


“นี่คือถ้ำม่านวารีธรรมชาติ ข้าไม่เคยคาดมาก่อนเลยว่าจะมีสถานที่งดงามเช่นนี้อยู่ในหุบเขาหมื่นอสูร!”


เจียงเฉินกล่าว ถ้ำม่านวารีงดงามอย่างน่าอัศจรรย์ และเป็นสถานที่ในอุดมคติในการทำกายปิดประตูบ่มเพาะ


“ข้าสัมผัสถึงพลังที่รุนแรงได้ที่นี่ ข้าแน่ใจว่าจะต้องมีสมบัติซ่อนอยู่เป็นแน่!”


หวงต้าดมรอบๆ มันมองไปยังรอบๆและสำรวจขณะที่ตาของมันเป็นประกาย หลังจากที่ค้นหาเป็นระยะเวลาหนึ่ง มันจ้องไปยังศูนย์กลางของถ้ำ มีบ่อน้ำขนาดเล็กสร้างมาจากหินคริสตัลมรกต และมันมีควันโชยออกมา


“มีสมบัติจริงๆรึนี่!”


หวงต้าพุ่งไปยังใจกลางถ้ำม่านวารี มันวางอุ้งมือของมันข้างๆบ่อน้ำ ในเวลาเดียวกันเจียงเฉินมายังบ่อน้ำเช่นกัน


ทั้งคนทั้งหมามีท่าทีเปลี่ยนไปและพวกเขาต่างหายใจได้ลำบาก


“วารีกำเนิดพลัง!”


หวงต้าและเจียงเฉินตะโกนออกมาด้วยความแปลกใจในเวลาเดียวกัน พวกเขามองบ่อน้ำที่สูงเมตรเต็มไปด้วยวารีกำเนิดพลังสีขาว


“บัดซบ! วารีกำเนิดพลังเป็นจำนวนมาก มันจะเสียเปล่าหากทิ้งไว้ที่นี่…..ให้บิดาเจ้าดื่มให้ชื่นใจก่อน!”


ไม่มีการพูดอื่นใดอีก หวงต้าเอาปากมันลงไปในบ่อและเริ่มดื่มวารีกำเนิดพลัง


“บ้าเอ๊ย อย่าดื่มหมดนะเฮ้ย!”


เจียงเฉินเคยเห็นหวงต้ากินอาหารที่ภัตตาคารจันทราสีเงินแล้ว ดังนั้นเขาจะไม่ยอมชักช้าแม้แต่น้อย แม้ว่าที่นี่จะมีวารีกำเนิดพลังอยู่มากมาย หากเขาไม่รวดเร็ว หวงต้าอาจกระดกหมดได้


วารีกำเนิดพลังนี้ เป็นปราณที่แท้จริงของโลกนี้ เพียงแค่หยดหนึ่งมีค่ามากมายมหาศาลภายนอกถ้ำ และยังไม่พอ ในบ่อน้ำแห่งนี้เต็มไปด้วยวารีกำเนิดพลัง


หากเป็นคนทั่วๆไปได้ดื่มวารีกำเนิดพลัง มันสามารถช่วยเสริมสร้างสุขภาพและยืดอายุไขของผู้นั้น วารีกำเนิดพลังให้ประโยชน์แก่ผู้บ่มเพาะเป็นอย่างยิ่ง มันมีพลังงานอันบริสุทธิ์ที่สุดอยู่  ผู้ฝึกตนจะรู้สึกได้ถึงมีสิ่งเพิ่มพูนขึ้น ร่างกายของพวกเขา กล้ามเนื้อแข็งแกร่งยิ่งขึ้น และสิ่งปนเปื้อนภายในร่างล้วนถูกขจัดออกไป มันเป็นสมบัติที่ล้ำค่าและหาได้ยาก


เจียงเฉินไม่สนภาพลักษณ์อีกแล้ว ครึ่งหน้าของเขาจมอยู่ในบ่อ และเขาเริ่มที่จะดื่มวารีกำเนิดพลัง หากวิธีที่่คนและหมาได้ดื่มวารีกำเนิดพลัง หากมีใครล่วงรู้ พวกเขาคงจะกรีดร้องออกมาและต้องการให้มีคนสังหารพวกเขาทิ้ง นี่มันบ้าอะไรกัน นี่คือวารีกำเนิดพลัง ไม่ใช่น้ำเปล่า


หลังจากที่ได้ดื่มไปสักพักหนึ่ง เจียงเฉินและหวงต้าได้หยุดดื่มทันที หวงต้านอนอยู่ข้างๆและง่วงนอน  นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด ในการย่อยพลังงานที่มันได้ดูดซับมา ส่วนเจียงเฉินได้เริ่มโคจรทักษะร่างแปลงมังกรและเริ่มย่อยพลัง เหตุที่พวกเขาหยุดดื่มเพราะพวกเขาได้ดื่มวารีกำเนิดพลังมากเกินไปและหากว่าพวกเขาไม่ได้ย่อยพลังพวกนี้ได้ทันเวลา พวกเขาไม่อาจจะประคับประคองพลังเหล่านี้ได้แม้ว่าพวกเขาจะมีร่างกายที่แข็งแกร่งก็ตาม


เปรี๊ยะ เปรียะ…


วารีกำเนิดพลังเหมือนกระแสที่ชัดเจนและสดชื่นได้ไหลไปภายในร่างกายของเจียงเฉิน ด้วยการช่วยเหลือจากทักษะร่างแปลงมังกร พลังงานทั้งหมดได้ถูกย่อยแล้วนำไปสร้างตราประทับมังกรดวงใหม่


ชั่วโมงผ่านไป เจียงเฉินและหวงต้าลืมตาขึ้นในเวลาเดียวกัน พวกเขาทั้งคู่ได้ขยับในเวลาเดียวกัน พวกเขาทั้งคู่ได้ขยับพร้อมๆกัน กระโจนลงบ่อและดื่มอีกครั้ง


วารีกำเนิดพลังเป็นสมบัติที่หาได้ยากยิ่งแน่นอน และพวกผิดปกติทั้งสองได้ดื่มอย่างฟุ่มเฟือย และวิธีการดื่มของพวกเขาเสียของสุดๆ มันดื่มดั่งดื่มน้ำเปล่า


คนและหมาได้หยุดดื่มหลังจากที่พวกเขาอิ่ม จากนั้นพวกเขาก็ย่อยพลังงาน แล้วพวกเขาก็ทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันใช้เวลากว่าสองวันพวกเขาจึงหยุด


ตอนนี้พวกเขาเต็มไปด้วยพลังงาน หวงต้าเรืองแสงสีทองและมันน่าเกรงขาม เจียงเฉินน่าสะพรึงยิ่งกว่าด้วยการช่วยเหลือของวารีกำเนิดพลังในสองวันีเขาได้สร้างตราประทับมังกรเพิ่มขึ้นมาสิบห้าดวงตอนนี้เขามีตราประทับมังกรรวมกันแปดสิบดวงในทะเลปราณของเขา เขาเก็บเกี่ยวได้มากมายในการเดินทางครั้งนี้


ด้วยพละกำลังการต่อสู้ของเจียงเฉินตอนนี้ เขาสามารถที่จะสังหารยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ขั้นกลางได้ทุกคน และยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ขั้นปลายอาจจะยากลำบากบ้างหากว่าพวกนั้นจะสังหารเขา


“พอแล้ว!! ข้าดื่มอีกต่อไปไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ท้องของข้ากำลังจะระเบิด”


หางของหวงต้ากระดิกไปมา ความพึงพอใจปรากฏบนใบหน้าของมัน วารีกำเนิดพลีงนั้นได้ให้ประโยชน์แก่หวงต้ามากมายมหาศาล ช่วยให้มันเข้าใกล้อาณาจักรแก่นแท้สวรรค์มากยิ่งขึ้น


“ดื่มวารีกำเนิดพลังต่อไปคงไม่ช่วยอะไรเรามาก แต่มันยังเหลืออีกตั้งครึ่งบ่อ มาเปลี่ยนมันให้เป็นไวน์เก็บไว้สำหรับอนาคตดีกว่า!”


เจียงเฉิน พูด นำวารีกำเนิดพลังมาเปลี่ยนให้เป็นไวน์หากมีผู้ใดได้ยินว่าเขาทำเช่นนั้น ต้องกระอักเลือดออกมา แล้วนำรองเท้าไปตบหน้าเจียงเฉินเป็นแน่


เขาพลิกฝ่ามือของเขาขึ้นมา จากนั้นได้เอาขวดขนาดเท่าฝ่ามือออกมาจากแหวนเก็บของ ขวดนี้เป็นขวดที่ใช้ในการกักเก็บสิ่งของ แม้ว่ามันจะไม่สามารถเก็บได้มากนัก แต่มันก็เพียงพอต่อ วารีกำเนิดพลังที่เหลืออยู่


หลังจากที่เก็บวารีกำเนิดพลังจนหมดลงใส่ขวด เจียงเฉินและหวงต้าก็ได้ออกจากถ้ำม่านวารีด้วยท่าทีพึงพอใจ จากนั้นพวกเขาก็ออกจากหุบเขาหมื่นอสูร


เป็นเวลากว่าสามวันหลังจากที่เขาได้ออกเดินทางจากนิกายทมิฬ เขาได้พบแหล่งเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ชั้นยอด เขาไม่เพียงแต่ทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย แต่พลังของเขายังมีความเสถียรอย่างมาก ตราประทับมังกรของเขาได้ก่อตัวขึ้นมากมาย จนในตอนนี้เขามีตราประทับถึงแปดสิบดวง ทำให้เขาเข้าใกล้แก่นแท้สวรรค์เข้าไปอีกขั้น


ณ นิกายทมิฬ


ภายนอกลานที่พักของเจียงเฉิน มีศิษย์นอกจำนวนสามคนเดินกลับมาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก


“พวกเราจะทำยังไงดี? ศิษย์พี่เจียงตายแล้วจริงๆหรือ? หากเขาตายจากนั้นใครจะเป็นคนช่วยพวกเราล่ะ?”


หนึ่งในนั้นถามออกมา


“หยุดพล่ามซะที ! ศิษย์พี่เจียงเป็นชายที่มาพร้อมกับโชคอันยิ่งใหญ่ ข้ามั่นใจว่าเขาต้องมีชีวิตอยู่แน่นอน!”


“แต่ว่า ศิษย์พี่เจียงหายไปกว่าสามวันแล้ว มีข่าวลือที่ว่าเขาได้ตายไปในหุบเขาหมื่นอสูรแพร่กระจายไปทั่วในหมู่ศิษย์นอก ! ยิ่งเดี๋ยวนี้ กั๋วเหล่ย กับพวกของมันชักจะจองหองกันมากขึ้น พวกมันหาเรื่องสู้กับพวกเราตลอด ! ศิษย์พี่หยานก็กำลังเก็บตัวบ่มเพาะอยู่ด้วย ตอนนี้ไม่มีใครช่วยพวกเราได้อีกแล้ว”


ทั้งสามคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ขณะที่สภาพอารมณ์แย่เอาอย่างมาก พวกเขาใกล้ชิดกับหวังหยุนและหวงเจิ้ง และพวกเขาสาบานว่าจะติดตามเจียงเฉินไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม แต่เมื่อสองวันก่อน ได้มีข่าวลือว่าเจียงเฉินได้ถูกสังหารในหุบเขาหมื่นอสูรแพร่กระจายออกมา หลังจากนั้นพวกเขาบางคนก็เริ่มจะต่อสู้กัน


ทันใดนั่นเอง ได้มีร่างสองร่างปรากฏจากฟากฟ้าลงมาอยู่ที่ทางเข้าลานที่พัก ทั้งสองคือเจียงเฉินกับหวงต้านั่นเอง


เมื่อศิษย์ทั้งสามเห็นเจียงเฉินปรากฏตัว หลังจากที่เขาได้หายไปกว่าสามวัน ทำให้พวกเขาถึงกับสะดุ้งตกใจกันไปตามๆกัน แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ได้กระโดดด้วยความตื่นเต้นดีใจ หนึ่งในพวกเขาถึงกับร้องไห้ออกมาราวกับพวกเขาได้พานพบผู้กอบกู้กลับคืนมา


“ศิษย์พี่เจียง ท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านยังมีชีวิตอยู่จริงๆ นี่มันเยี่ยมมาก วิเศษที่สุด!”


“ข้าบอกเจ้าแล้วว่าศิษย์พี่เจียงไม่ตายง่ายๆหรอก เห็นรึเปล่าล่ะ? เขายังอยู่ตรงนี้ ยังมีชีวิตอยู่ตรงนี้ไง ให้ตายเถอะ!”


เหล่าศิษย์ทั้งสามตื่นเต้นเป็นอย่างมาก พวกเขาไม่อาจพล่ามออกมาได้อีก สำหรับพวกเขา เจียงเฉินเป็นผู้กอบกู้ของพวกเขา


“ตายงั้นรึ? ใครบอกกันว่าข้าตายแล้ว?”


ดวงตาของเจียงเฉินส่องประกายขึ้น เขาเพิ่งได้ออกไปเพียงแค่สามวัน ได้มีใครบางคนปล่อยข่าวลือว่าเขาได้ตายไปแล้ว นี่มันทำให้เขานึกถึงชายชุดดำที่พยายามสังหารเขาในหุบเขาหมื่นอสูร


“เป็นไอ้ตัวบัดซบกั๋ว เหล่ยเป็นคนพูดขอรับ! มันบอกพวกเราว่าศิษย์พี่เจียงเฉินถูกฆ่าตายในหุบเขาหมื่นอสูร! นอกจากนี้มันยังจองหองอวดดี กดขี่เหล่าคนที่ติดตามท่าน ให้ส่งมอบยาฟื้นพลังมนุษย์ให้มันคนละหนึ่งร้อยเม็ดทุกเดือน หวังหยุนและหวงเจิ้งต่างบาดเจ็บสาหัสเพราะพวกเขาปฏิเสธคำสั่งของมัน เราไม่มีทางเลือก แต่หากให้ยาฟื้นพลังมนุษย์แก่มันหนึ่งร้อยเม็ด พวกเราคงไม่อาจบ่มเพาะพลังได้อีก หากว่ามันเอายาฟื้นพลังไปหนึ่งร้อยเม็ดทุกเดือน “


หนึ่งในศิษย์ทั้งสามได้อธิบายทุกสิ่งที่เกิดขึ้นแก่เจียงเฉิน ด้วยท่าทีสลดใจ หวังหยุนกับหวงเจิ้งได้เข้าไปยังหุบเขาหมื่นอสูร เมื่อห้าวันก่อนและกลับมาเมื่อสองวันที่แล้ว นั่นเพราะถูกกั๋วเหล่ย ทำร้ายจนสาหัส


หลังจากได้ยินเรื่องนี้ ความโกรธเกรี้ยวได้ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเจียงเฉิน เขาถามว่า “กั๋วเหล่ย มันเป็นใคร?”


“ศิษย์พี่เจียง กั๋วเหล่ยเป็นหนึ่งในเหล่าอัจฉริยะของศิษย์นอก การบ่มเพาะพลังของมันถึงแก่นแท้มนุษย์ขั้นสูงสุด อีกนิดเดียวมันก็จะเทียบเคียงได้กับศิษย์ใน! นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงไม่มีใครกล้าต่อต้านมัน หลังจากที่ได้ยินมาว่าศิษย์พี่เจียงตายไป มันก็เข้ามาหาเรื่องพวกเรา!”


ศิษย์คนเดิม พูดอีกครั้ง


“มันบอกเพียงว่าให้เจ้าส่งยาฟื้นพลังมนุษย์ให้แก่มันใช้รึไม่?”


เจียงเฉินถาม


“ใช่แล้วขอรับ มีศิษย์ราวแปดสิบคนที่ได้ติดตามศิษย์พี่หวังหยุน และสาบานว่าจะภักดีต่อศิษย์พี่เจียง ทั้งหมดได้ตกเป็นเป้าหมายการข่มเหงของมันกั๋วเหล่ย ส่วนศิษย์คนอื่นไม่มีใครถูกมันข่มเหง”


ศิษย์คนเดิม พูด


เมื่อได้ฟังเรื่องทั้งหมด ใบหน้าของเจียงเฉินมืดทะมึน ชัดเจนว่าเรื่องนี้มิใช่เพียงเรื่องธรรมดาทั่วไป กั๋วเหล่ยมันเป็นแค่ปลาตัวเล็กๆเท่านั้น ส่วนคนที่ต้องการทำบางอย่างกับเขานั้นมาจากเหล่าศิษย์ใน


กั๋วเหล่ยเป็นแค่เพียงศิษย์นอกตัวเล็กๆเท่านั้น มันรู้ได้อย่างไรว่าเจียงเฉินจะไปยังหุบเขาหมื่นอสูร? อีกทั้งมันไปรู้มาจากไหนว่าเจียงเฉินถูกฆ่าตายในหุบเขา? มันชัดเจนแล้วว่ามันถูกส่งมาโดยใครบางคนให้ปล่อยข่าวลือและข่มเหงหวังหยุน


=======================================================

TN: เรื่องราวต่อจะไปเช่นไร พบกันใหม่ในวันพรุ่งนี้ วันนี้ราตรีสวัสดิ์หลับฝันดีครับ อิอิอิ

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments