ตอนที่แล้วตอนต่อไปแปลไทยโดย Takumi Kun
ตรวจทาน Takumi Kun
************************************************************************
ในความคิดของกั๋วเหล่ย เจียงเฉินมันต้องตายไปแล้ว ศิษย์ในคงไม่ได้หลอกเขาในเรื่องนี้ ดังนั้นเมื่อเจียงเฉินไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้วและฮันหยานปิดประตูบ่มเพาะพลัง ตัวเขา กั๋วเหล่ยได้กลายเป็นราชาแห่งศิษย์นอกและไม่มีผู้ใดที่สามารถเทียบเขาได้ ไม่มีผู้ใดกล้าที่จะเผาที่พักของเขาอย่างโจ่งแจ้งกลางวันแสกๆเช่นนี้ นี่มันเหลวไหลชัดๆ
ตัวของกั๋วเหล่ยและอีกสามคนได้พุ่งตรงไปยังเรือนที่พักด้วยความเร็วสูงอย่างกราดเกรี้ยว ครู่หนึุ่งหลังจากที่พวกเขาได้มาถึงที่หมาย เพลิงได้สะดุดตาศิษย์นอกคนอื่นๆเช่นกัน และพวกเขาทุกคนเป็นผู้ชมฉากที่เกิดขึ้นนี้
เมื่อกั๋วเหล่ยพาคนของเขามาถึงเรือนที่พัก เขาพบเหล่าศิษย์นอกรวมตัวกัน เมื่อบางคนได้เห็นกั๋วเหล่ย พวกเขาได้พยายามที่จะบอกเขาเรื่องการปรากฎตัวของเจียงเฉิน แต่เมื่อพวกเขาเห็นท่าทางยโสบนหน้าของกั๋วเหล่ย พวกเขาล้มเลิกความคิดที่จะบอกเขาไป
กั๋วเหล่ยเป็นคนพาล ดังนั้นจึงมีศิษย์ที่ชอบเขาอยู่ไม่มาก มันเป็นเพราะว่าพวกเขาไม่กล้าที่จะออกความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ นอกจากนี้วันนี้เจียงเฉินได้กลับมา และในเมื่อพวกเขาไม่กล้าที่จะล่วงเกินกั๋วเหล่ยแน่นอนว่าพวกเขาก็ไม่กล้าล่วงเกินเจียงเฉินด้วยเช่นกัน สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้มันชัดเจนยิ่งนัก เจียงเฉินได้เผาเรือนที่พักเพื่อเป็นสัญญาณว่าเขากำลังหาตัวกั๋วเหล่ย และศิษย์คนอื่นๆได้จะไม่ยื่นมือในความขัดแย้งครั้งนี้
” บัดซบ เจ้าบ้าที่ไหนมาเผาเรือนที่พักบิดาผู้นี้?! มันกำลังรนหาที่ตาย?! “
กั๋วเหล่ยที่กราดเกรี้ยวสบถออกมา เขามองหาเหมือนกับว่าเขาจะสับคนร้ายเป็นพันๆชิ้นเมื่อพบว่าคนผู้นั้นเป็นใคร
มีลานกว้างขนาดเล็กอยู่กลางเขตที่พักอาศัย เมื่อกั๋วเหล่ยและคนของเขาที่กราดเกรี้ยวได้ไปยังที่ลานกว้าง พวกเขาก็พบเจียงเฉินในทิศตรงข้ามกับพวกเขาโดยบังเอิญ
เมื่อกั๋วเหล่ยที่กำลังเกรี้ยวกราดและยโสโอหังกับคนของเขาได้พบกับเจียงเฉิน พวกเขาเกือบสะดุดล้มด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง เหมือนกับว่าพวกเขาได้เห็นผี
ปฎิกิริยาของกั๋วเหล่ยดีกว่าอีกสามคน ทั้งหมดต่างรู้ถึงวิธีการของเจียงเฉินเป็นอย่างดี พวกเขาได้เห็นว่าเจียงเฉินสังหารหลี่หวู่หลิงอย่างไร การไปล่วงเกินเจ้าปีศาจนี่ไม่ใช่เรื่องสนุก
” เวรเอ๊ย! ไม่ใช่ว่าเขาตายไปแล้วหรอกเรอะ?! เหตุใดเขาถึงมาอยู่ที่นี่ รอดมาได้และมาทำลาย?! “
กั๋วเหล่ยไม่สามารถที่จะควบคุมท่าทางของเขาได้และสาปแช่ง แม้เขาจะเป็นคนที่มีความกล้าและดูไม่สนใจอะไรมากเมื่อเอ่ยถึงเจียงเฉิน ตอนนี้เขาได้ยืนเผชิญหน้ากับเจียงเฉิน ความรู้สึกมันแตกต่างกันโดยสมบูรณ์ เขาหวาดกลัว
” พวกเราจะทำเช่นไรกันดี ศิษย์พี่กั๋ว? ดูเหมือนว่าคนที่เผาเรือนที่พักจะเป็นเจียงเฉิน! เขายังไม่ตายทีและเขามาที่นี่เพื่อมาหาพวกเรา…. “
ศิษย์คนหนึ่งแสดงท่าทางอับจนหนทางออกมาทางหน้าของเขา เมื่อเขาคิดถึงเรื่องที่พวกเขาได้ทำไว้ระหว่างสองวันที่ผ่านมา และพวกเขาได้เล่นงานหวังหยุนและหวงเจิงอย่างไร ด้วยความเข้าใจของพวกเขาที่มีต่อเจียงเฉิน เจียงเฉินจะไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่ครั้งนี้
” บัดซบ ไม่มีทางที่พวกเราจะหนีไปได้เลย อย่าบอกนะว่าเขากำลังจะสังหารพวกเราน่ะ…. “
” เจียงเฉินยังไม่ตาย…..จากนี้ต่อไปจะไม่มีสถานที่ให้พวกเราได้อยู่ภายในเขตศิษย์นอกอีกแล้ว “
ศิษย์อีกสองคนหวาดกลัวอย่างมาก พวกเขารู้สึกเหมือนกับว่าพวกเขากำลังจะตาย เมื่อเผชิญหน้ากับคนโหดเหี้ยมอย่างเจียงเฉิน ไม่มีทางที่พวกเขาจะใจเย็นอยู่ได้” เจ้าพวกโง่ไร้ประโยชน์ เหตุใดพวกเจ้าจักต้องกลัวมันด้วย? ไม่ว่าเจียงเฉินจะแข็งแกร่งเพียงใด เขาก็เป็นเพียงแค่ศิษย์นอกและพวกเราได้รับคำสั่งจากศิษย์ในที่จะจัดการหวังหยุนและคนอื่นๆ! ในนิกายทมิฬไม่ใช่สถานที่ที่เจียงเฉินจะมาตัดสินทุกๆสิ่ง! นอกจากนี้เขาเป็นเพียงศิษย์นอก อย่าบอกนะว่าเขาจะแหกกฎ? “
กั๋วเหล่ยพูดพร้อมแสยะยิ้ม เขาไม่ได้กลัวจริงๆเหมือนอย่างศิษย์คนอื่นๆ เพราะเขาได้รับการสนับสนุนจากศิษย์ฝ่ายใน
” ผู้ใดคือกั๋วเหล่ย? “
สายตาเฉียบคมของเจียงเฉินจ้องไปยังพวกเขาทั้งสี่คน
” ข้านี่ล่ะกั๋วเหล่ย! เจียงเฉิน เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงมาเผาเรือนที่พักของนิกาย? เจ้าเป็นศิษย์ที่ไร้วินัยและไม่สามารถควบคุมได้รึอย่างไร? “
กั๋วเหล่ยก้าวมายังข้างหน้า ตอนนี้ไม่มีทางที่เขาจะหนีไปได้และเขาสามารถที่จะเผชิญหน้าซึ่งๆหน้า อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้เผชิญหน้ากับเจียงเฉิน ตัวเขานั้นขาดความมั่นใจ
” แล้ว เจ้าคือกั๋วเหล่ยเช่นนั้นสิ? ดี ประเสริฐมาก! ดูท่าว่าเจ้าจะเป็นคนที่ฉลาดนะ ข้าคาดว่าเจ้าเองก็รู้เหตุที่ข้าตามหาเจ้า มาสะสางกันเรื่องของพวกเราเลยวันนี้ “
เจียงเฉินพูดทั้งยิ้มแสยะ
” ศิษย์พี่เจียง ชายทั้งสามคนนั่นเป็นคนที่ทุบตีหวงเจิ้ง! “
บางคนกระโดดออกมาแล้วชี้ใส่ชายที่อยู่หลังกั๋วเหล่ย ชายทั้งสามนั้นมีท่าทีเปลี่ยนไป และพวกเขาเลิกลั่ก
” พวกเจ้าทั้งสี่ จงคุกเข่าลงซะ! “
เจียงเฉินพูดอย่างเย็นชา
” อะไรนะ! “
กั๋วเหล่ยตะโกนออกมา ดวงตาของเขาแทบถลนออกมา เขาจ้องเจียงเฉินแล้วพูดออกมา “เจียงเฉิน เจ้าคิดว่าตัวเจ้านั้นเป็นใครกัน? เหตุใดเจ้าจึงบอกให้พวกข้าคุกเข่าลง? ข้าจะบอกเจ้าไว้ คนอื่นๆอาจหวาดกลัวเจ้า แต่ข้าบิดาเจ้าไม่! เจ้าเป็นแค่เด็กใหม่ ผู้ใดทำให้เจ้ามีความกล้าที่จะลบหลู่ข้า?”
” หวงต้า “
เจียงเฉินยังแสยะยิ้ม หวงต้ากระโจนออกมากดกั๋วเหล่ยลงบนพื้น กั๋วเหล่ยเป็นยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ขั้นสูงสุด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของหวงต้า เขาไม่มีแม้โอกาสที่จะป้องกันตัวเขาเอง หวงต้าเหมือนดั่งภูเขาทับลงมาบนตัวเขา ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนเพียงใด เขาก็ไม่สามารถสลัดมันออกได้
หน้าของกั๋วเหล่ยบิดเบี้ยวอย่างน่ากลัว อย่างไรก็ตาม หวงต้าหาได้สนใจไม่ มันอ้าปากและกัดไปที่ไหล่ของกั๋วเหล่ย
กร้อบ!
หวงต้าโหดเหี้ยมมาก ด้วยฟันที่แหลมคมของมัน มันได้ฉีกกระชากกล้ามเนื้อช่วงไหล่ก้อนใหญ่ของไหล่กั๋วเหล่ย ทำให้เขาเกิดบาดแผลที่เลือดไหลไม่หยุด
อ๊ากกกกกกกกก
เสียงกรีดร้องจากความเจ็บปวดอย่างมากดังข้ามทั่วๆเขตที่พักอาศัย มันทำให้ผู้ที่ได้ฟังเสียงกรีดร้องต่างหนาวไปยันไขสันหลัง
ชิ้ง……………
เหล่าผู้ที่เห็นได้อ้าปากค้างโดยทันที เจ้าหมานี่เหี้ยมโหดมาก ไม่มีการพูดใดๆ มันได้สร้างบาดแผลร้ายแรงแก่กั๋วเหล่ยในทันที พวกเขาต่างรู้กันดีว่ากั๋วเหล่ยต้องพินาศเป็นแน่เมื่อเจียงเฉินต้องการที่จะสะสางเรื่องระหว่างพวกเขา กั๋วเหล่ยเป็นได้เพียงก้อนเนื้อที่ตายแล้วเท่านั้น
” เจ้าหมานี่ช่างน่าหวาดกลัวยิ่งนัก กั๋วเหล่ยเป็นยอดฝีมือระดับจุดสูงสุดของแก่นแท้มนุษย์ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้าหมาสีเหลืองนั่นเขาไม่สามารถที่จะขัดขืนได้เลย! “
” นี่มันโหดร้ายยิ่งนัก เจียงเฉินเป็นผู้ที่ไม่สามารถตอแยได้จริงๆ! “
ผู้คนต่างถอนหายใจ เมื่อพวกเขามองไปยังกั๋วเหล่ยผู้น่าสังเวช เหล่าผู้ที่ติดตามเจียงเฉินมีท่าทางพึงพอใจอยู่บนใบหน้าพวกเขา
หวงต้าเพียงแค่ฉีกกระชากกล้ามเนื้อก้อนหนึ่งของกั๋วเหล่ย แต่มันไม่ได้สังหารเขา สำหรับแก่นแท้มนุษย์ขั้นสูงสุด บาดแผลเพียงแค่นี้ไม่ต้องเอ่ยเปรียบกับความเจ็บปวดของหวังหยุนและหวงเจิง อย่างไรก็ตาม มันก็เพียงพอที่จะสร้างความหวาดกลัวแก่ทุกคน
หวงต้าลุกออกจากตัวของกั๋วเหล่ย แล้วมันมองไปยังศิษย์อีกสามคนผู้ที่กำลังสั่นเทาด้วยการมองอย่างดุร้าย ทั้งสามหวาดกลัวอย่างมากตอนนั้นพวกเขาได้คุกเข่าลง
” ละเว้นพวกข้าด้วยเถิด ศิษย์พี่เจียง “
ทั้งสามหวาดกลัวอย่างมาก ก่อนที่จะเผชิญซึ่งๆหน้ากับเจียงเฉิน พวกเขาคาดไม่ถึงว่าวิธีการของเจียงเฉินจะเหี้ยมโหดและน่ากลัวอย่างไร
” ละเว้นพวกเจ้างั้นรึ? “
เจียงเฉินแค่นเสียงอย่างเย็นชา “ตอนนี้ให้ข้าได้สะสางเรื่องราวกับพวกเจ้าทั้งสาม กั๋วเหล่ยบอกข้ามาตามตรง เจ้าได้เก็บยาฟื้นพลังขั้นมนุษย์ไปเท่าใดในระหว่างสองวันที่ผ่านมา? หากว่าเจ้ากล้าที่จะเก็บไว้แม้แต่เม็ดเดียว ข้าจะตัดแขนเจ้าทิ้งข้างซะ”
สายตาของเจียงเฉินโหดเหี้ยมอย่างมาก และผู้ที่มองสายตาเขาสะท้านไปถึงไขสันหลัง ความโอหังและความภาคภูมิใจของกั๋วเหล่ยก่อนหน้าได้หายไป เขากดลงบนแผลที่ไหล่ของเขาด้วยมือ และคุกเข่าลงเหมือนศิษย์อีกสามคน เขารู้ว่าเจียงเฉินไม่ได้ล้อเล่นและพยายามทำให้เขาหวาดกลัว หากว่าเขาไม่บอกจำนวนที่แท้จริง เขาคงพบจุดจบที่น่าอนาถแน่นอนวันนี้
” รวมยาฟื้นพลังทั้งหมดแปดพันเม็ด “
กั๋วเหล่ยกล่าว
” แปดพันเม็ด ดีมาก! ตอนนี้ข้าต้องการให้เจ้าจ่ายคืนมาสิบเท่า จ่ายข้ามายาฟื้นพลังขั้นมนุษย์จำนวนแปดหมื่นเม็ดเป็นการไถ่โทษของเจ้า ข้าจะไม่รับหากน้อยกว่าเพียงเม็ดเดียว “
เมื่อได้ยินเจียงเฉินขอให้เขาจ่ายยาฟื้นพลังขั้นมนุษย์แปดหมื่นเม็ด กั๋วเหล่ยและอีกสามคนต่างรู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่าใส่และเกือบเป็นลม ยาฟื้นพลังขั้นมนุษย์แปดพันเม็ดถือว่าเป็นทรัพย์สมบัติมหาศาลและไม่มีศิษย์นอกคนใดที่มียาฟื้นพลังขั้นมนุษย์จำนวนมากเช่นนี้
” ศิษย์พี่เจียงยาฟื้นพลังจำนวน แปด..แปดหมื่นเม็ด…พวกข้าไม่มีมากขนาดนั้นจริงๆ…พวกข้าผิดไปแล้วศิษย์พี่เจียง โปรดอภัยให้พวกข้าเถอะ! “
กั๋วเหล่ยพูดด้วยท่าทางอ้อนวอน
” ใช่แล้วศิษย์พี่เจียง ยาพื้นพลังขั้นมนุษย์แปดหมื่นเม็ด พวกข้าไม่มีมากมายเช่นนั้น….นอกจากนี้พวกข้าไม่แม้จะมียาฟื้นพลังขั้นมนุษย์แปดพันเม็ดอยู่กับตัว พวกมันทั้งหมดถูกส่งมอบให้แก่ศิษย์ในแล้ว “
ศิษย์อีกคนหนึ่งพูด เขาพยายามที่จะเอ่ยถึงศิษย์ในโดยหวังว่าเจียงเฉินจะไม่เข้มงวดนัก
” แล้วตอนนี้เจ้าพยายามแสดงความน่าสมเพชต่อหน้าข้า “
เจียงเฉินพูดพร้อมแสยะยิ้ม เขาได้เห็นถึงบาดแผลของหวังหยุนและหวงเจิง หากว่าที่นี่ไม่ใช่นิกายทมิฬ ชายทั้งสี่ที่อยู่ตรงหน้าเขาจะถูกสังหารทิ้งตอนนี้
” ข้าต้องการยาฟื้นพลังขั้นมนุษย์ทั้งหมดแปดหมื่นเม็ด เต็มจำนวน! หากว่าเจ้าไม่สามารถที่จะหามาได้ เจ้าสามารถจ่ายด้วยชีวิตของเจ้าได้ หวงต้า ฆ่าพวกมันซะ “
คำพูดของเจียงเฉินทำให้พวกเขาสะท้านไปถึงไขสันหลัง ตอนนั้นเองพวกเขาเห็นหวงต้าเดินมายังพวกเขา หลังจากที่พวกเขานึกถึงความโหดร้ายของหวงต้า สีหน้าของทั้งสี่ซีดลงทันที พวกเขาหวาดกลัวสุดขีด
” ไม่ อย่าสังหารพวกข้าเลย! ข้าจะหาทาง! ข้ารู้ว่าต้องทำเช่นไร! “
กั๋วเหล่ยหวาดกลัวสุดๆ เลือดยังไหลออกจากไหล่ของเขา และความหวาดกลัวของเขาที่มีต่อหวงต้าไม่สามารถนำไปเปรียบเทียบได้กับความกลัวของคนอื่นๆได้
” เจียงเ…..ศิษย์พี่เจียง ยาฟื้นพลังเกือบทั้งหมดข้าได้รวบรวมไปให้แก่ศิษย์พี่ส่วนใน! หากว่าศิษย์พี่เจียงต้องการพวกมันคืน ข้าสามารถไปพบศิษย์พี่ไช่ที่เขตใน “
กั๋วเหล่ยพูด เขาได้เปลี่ยนใจ สภาพในตอนนี้ของเขา ไม่มีทางที่เขาจะหนีจากเจียงเฉินได้ ดังนั้นเขาสามารถทำได้เพียงขอความช่วยเหลือจากศิษย์ในเพื่อที่จะจัดการเจียงเฉิน
” ผู้ใดคือศิษย์พี่ไช่? “
เจียงเฉินถาม
” ศิษย์พี่ไช่ตงจากศิษย์ชั้นใน ในสิ่งที่ทำไปทั้งหมดพวกข้าได้รับคำสั่งทั้งมาจากเขา! ข่าวเรื่องกายตายของเจ้าที่หุบเขาหมื่นอสูรก็มาจากปากเขาเช่นกัน! “
กั๋วเหล่ยไม่กล้าปิดบังสิ่งใด ช่ายตงเป็นผู้ที่หนุนหลังเขาภายในเขตส่วนใน ในตอนนี้มีเพียงไช่ตงเท่านั้นที่สามารถช่วยเขาได้
ดวงตาของเจียงเฉินเย็นยะเยือก เขาไม่รู้หากว่าไช่ตงจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ที่พยายามสังหารเขาที่ภูเขา หรือหากว่าเป็นคนเดียวกัน….เจียงเฉินหันกลับมาแล้วบอกศิษย์คนหนึ่ง “ไปยังเขตส่วนในและหาไช่ตง บอกให้เขามาที่นี่ตอนนี้ ข้าต้องการให้เขาจ่ายหนี้ยาฟื้นพลังขั้นมนุษย์แปดหมื่นเม็ด”
” เข้าใจแล้ว ศิษย์พี่เจียง! “
ใบหน้าศิษย์คนนั้นเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ศิษย์พี่เจียงช่างน่าภาคภูมิใจอย่างยิ่ง มันดูเหมือนว่าเขากำลังจะเล่นปลาใหญ่เลยครั้งนี้ และเขาแม้แต่จะหาเรื่องศิษย์ในอีกด้วย
กั๋วเหล่ยตื่นตระหนก ตอนนี้เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าเจียงเฉินจะมีปฎิกิริยาตอบกลับเช่นนี้เขาคิดว่าเจียงเฉินจะใจเย็นลงเมื่อได้ยินว่ามันเกี่ยวข้องกับศิษย์ชั้นใน อย่างไรก็ตามมันเหนือความคาดหมาย เจียงเฉินกล้าแม้กระทั่งท้าทายศิษย์ชั้นใน
แต่กั๋วเหล่ยรู้สึกโล่งอกเป็นเวลาเดียวกัน เมื่อเจียงเฉินคิดว่าตัวมันนั้นสูงส่งมากนี่เป็นโอกาสของกั๋วเหล่ย เมื่อไช่ตงมาถึง ศิษย์พี่ไช่ตงจะต้องช่วยปกป้องเขา อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ง่ายเหมือนที่เขาคิด เจียงเฉินไม่ได้จัดการเขาที จะมีสิ่งใดเกิดขึ้นก็อาจทำให้เข้าเสียใจได้
” แล้วตอนนี้ กระทั่งไช่ตงจากศิษย์ชั้นในได้ถูกลากเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้ “
” เจียงเฉินจะสะสางกับศิษย์ชั้นใน นี่มันน่าอัศจรรย์ยิ่งนัก “
” อย่าเพิ่งด่วนสรุปสิ เรื่องมันยังห่างไกลจากตอนจบ! ข้าได้ยินมาว่าหวังหยุนและหวงเจิงต่างบาดเจ็บสาหัสด้วย “
************************************************************************
จบจ้า ไม่ค้างละนะ ๕๕๕ ไปติดตามต่อในวันถัดไปนะครับ
…………วันนี้ข้าน้อยขอตัวลา…………