I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Dragon Marked War God ตอนที่ 133 จับเจ้าหมานี่มาทำอาหารกัน

| Dragon-Marked War God | 1306 | 2337 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

 

แปลไทยโดย    Subaru-Kyun

 

ตรวจทาน          Subaru-Kyun

 

=======================================================

 

ณ เขตที่พักส่วนนอก

 

เรือนที่พักของหวังหยุนกับหวงเจิ้งเนืองแน่นไปด้วยผู้คน เมื่อหวังต้าหนิวกลับมาได้นำยาฟื้นชีพสองเม็ดกลับมาส่งให้เจียงเฉินอย่างระมัดระวัง เขามองเจียงเฉินด้วยความนับถือ

 

ช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกเช่นนั้นกับเจียงเฉิน เพราะการกระทำของเจียงเฉินในวันนี้ ทำให้เขาได้กลายเป็นพระเจ้าในใจของศิษย์เหล่านั้น

 

นอกจากนี้ หวังต้าหนิวไม่มั่นใจว่ากั๋วฉานจะให้ยาฟื้นชีพแก่เขา แต่เมื่อได้ยินชื่อของเจียงเฉิน กั๋วฉานก็มอบยาฟื้นชีพสองเม็ดทันทีโดยไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย และหลังจากที่ทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นจากหวังต้าหนิว กั๋วฉานก็ได้ไปช่วยเจียงเฉินทันที

 

ศิษย์พี่เจียงเป็นคนที่ปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างเมตตาและเที่ยงธรรม เขาได้ทวงความยุติธรรมให้ ทุกคนต่างซาบซึ้งใจในการกระทำของเขา เจียงเฉินได้เข้ามายังนิกายทมิฬเพียงไม่กี่วัน     ไม่เพียงแต่ได้เป็นสหายกับผู้อาวุโสกั๋วฉาน    แม้แต่ผู้นำนิกายก็ยังโปรดปรานเขา    ไม่มีใครประสบความสำเร็จได้เท่าเขามาก่อน เพราะฉะนั้นศิษย์ทุกคนในเรือนที่พักนี้จึงตัดสินใจติดตามเจียงเฉิน

 

นอกจากนี้เจียงเฉินไม่ได้เก็บยาฟื้นพลังมนุษย์แม้แต่เม็ดเดียว เจียงเฉินมอบให้พวกเขาทั้งหมด

 

” หลังจากป้อนยาฟื้นชีพหวังหยุนและหวงเจิ้ง อีกไม่นานพวกเขาคงจะฟื้นตัว    พวกเจ้าทุกคนไม่ต้องมารวมตัวที่นี่อีกต่อไปแล้ว กลับไปยังที่ของเจ้าซะ     ในอนาคตหากมีปัญหาอีกให้บอกชื่อข้า    อย่างไรก็ตามข้าบอกไว้ก่อน  ว่าข้าสามารถช่วยพวกเจ้าได้แต่อย่าพยายามสร้างปัญหาให้ข้าโดยไม่จำเป็น “

 

เสียงของเจียงเฉินที่พูดออกมา ไม่ได้ดังมากมายอะไรนัก แต่มันช่างงามสง่า ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน ไม่มีใครกล้าที่จะไม่ทำตามคำพูดของเขา

 

” อย่าได้กังวลศิษยพี่เจียง จากนี้พวกเราจะพยายามบ่มเพาะพลัง จะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง “

 

” ใช่แล้ว เราติดตามศิษย์พี่เจียง!   ตั้งแต่วันนี้ไปหากใครมันสร้างปัญหาให้แก่พวกเรา เท่ากับว่าพวกมันแส่หาเรื่องเดือดร้อนเอง! แต่หากใครบางคนพยายามหาเรื่องพวกเรา เราจะไม่กลัวมันอีกต่อไป “

 

” ถูกแล้ว พวกเราจะไม่กลั่นแกล้งใคร และไม่ยอมให้ใครมากลั่นแกล้งอีกต่อไป “

 

……………………………………………………………

 

ทุกคนตกลงกับเรื่องนี้ พฤติกรรมของเจียงเฉินในวันนี้ได้จุดประกายส่วนลึกในใจของพวกเขา ทุกคำพูดทุกการกระทำของเจียงเฉินได้ทำให้โลหิตของพวกเขาเดือดพล่าน พวกเขาได้นำเจียงเฉินเป็นแบบอย่างโดยไม่รู้ตัว ภาพความยิ่งใหญ่ของเขาได้จารึกไว้ในจิตใจโดยไม่อาจลบเลือนได้

 

เพียงคำพูดแค่ไม่กี่คำ ได้เปลี่ยนความคิดของพวกเขาไป จิตใต้สำนึกของพวกเขาก็แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ทั้งหมดเป็นเพราะว่าเจียงเฉิน ในโลกของการฝึกตน อย่าแสดงความขี้ขลาดออกมา หากไม่อาจที่จะแสดงความกล้าออกมา ก็เท่ากับความพ่ายแพ้

 

มีคนมากมายรวมตัวกันรอบๆหวังหยุนกับหวงเจิ้งที่กำลังพักรักษาตัวอยู่ ดังนั้นเจียงเฉินถึงได้ไล่ศิษย์เหล่านั้นกลับไป เหลือแค่เพียงหวังต้าหนิวและศิษย์อีกจำนวนหนึ่งเท่านั้น

 

” ข้าป้อนยาฟื้นชีพแก่พวกเขาเรียบร้อยแล้ว หวังต้าหนิว และพวกเจ้าทั้งสอง อยู่ที่นี่คอยดูแลพวกเขาให้ดี มาหาข้าหากเกิดเรื่องฉุกเฉินขึ้น “

 

เจียงเฉิน กล่าวออกมา

 

” ศิษย์พี่เจียง ท่านจัดการเรื่องของท่านเถอะ ส่วนทางนี้ให้เป็นหน้าที่พวกเราเอง “

 

หวังต้าหนิวให้คำมั่นด้วยท่าทีจริงจัง

 

เจียงเฉินผงกหัวของเขา จากนั้นเขาก็พาหวงต้าจากไปด้วยกัน เขาเดินออกมาจากเขตที่พักโดยไม่ได้บินไป ตลอดทางมีศิษย์จำนวนหนึ่ง พวกเขาทั้งหมดทักทายเจียงเฉินด้วยท่าทีเป็นมิตร

 

” คารวะ ศิษย์พี่เจียง “

 

” คารวะ ศิษย์พี่เจียง “

 

………………………….

 

เหล่าศิษย์ที่พบเจอเจียงเฉินต่างทักทายเขาด้วยท่าทีที่เหมาะสม ความประหม่าได้ปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา ไม่มีใครกล้าดูหมิ่นต่อหน้าเจียงเฉิน

 

เจียงเฉินส่ายหัวของเขา ใบหน้าของเขาซีดขาวขึ้นเรื่อยๆ เขากลับไปยังเรือนที่พักของเขา

 

” เจ้าเด็กเหลือขอ วันนี้เจ้าอวดดีเป็นบ้าเลย ก๊ะก่ะ…..”

 

หวงต้าหัวเราะออกมาเสียงดัง มันเต้นไปมารอบๆอย่างสนุกสนาน การได้ติดตามเจียงเฉินทำให้มันได้พบเจอแต่เรื่องตื่นเต้นและการผจญภัยที่สุดระทึก

 

โครมมมมม…..

 

ในตอนนั้นเอง เสียงแตกหักได้มาจากบริเวณฝั่งซ้ายของเรือนที่พัก หลังจากนั้นไม่นาน เจียงเฉินกับหวงต้าได้รู้สึกถึงความหนาวเย็นสุดขั๊วปรากฏขึ้นมาภายในบ้าน พวกเขาหันมองไปยังสิ่งนั้น จากนั้นพวกเขาก็เห็นทั่วทั้งบ้านถูกปกคลุมไปด้วยไอเย็น ไอเย็นได้แปรเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง และมันได้ทำให้ทั่วทั้งเรือนที่พัก แม้กระทั่งทั่วทั้งยอดเขาอุณหภูมิลดลงอย่างช่วยไม่ได้

 

” หยู่น้อยทะลวงผ่านไปได้แล้ว! “

 

ดวงตาของเจียงเฉินส่องประกายขึ้นมา

 

” ชีพจรเก้าหยินพลังของมันไม่ธรรมดาเลยจริงๆ บ้านพังไปเสียแล้ว! “

 

ในตอนที่หวงต้าพูดจบ ก็ได้มีเสียงแตกหักดังออกมา บ้านได้พังทลายลงมา เรือนที่พักเต็มไปด้วยน้ำแข็ง เด็กสาวในชุดขาวเดินออกมาจากจุดที่บ้านได้พังทลายลง ความงดงามโดยธรรมชาติของนางไม่ว่าชายใดก็ลุ่มหลงในเสน่ห์ของนาง

 

” ท่านพี่เจียงเฉิน! “

 

เมื่อหยานเฉินหยู่มองเห็นเจียงเฉิน ใบหน้าของนางราวกับฤดูใบไม้ผลิมาพร้อมรอยยิ้มอันสดใส จากนั้นนางก็กระโดดเข้าไปหาเจียงเฉินอย่างมีความสุข

 

” หยู่น้อย เจ้าทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายแล้วเช่นนั้นหรือ! “

 

เจียงเฉินรู้สึกมีความสุข ด้วยประสบการณ์ของเขา บอกได้ แม้หยานเฉินหยู่จะเป็นเพียงยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย แต่ด้วยความช่วยเหลือของชีพจรเก้าหยินที่ทรงพลัง นางสามารถจัดการยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นได้โดยง่าย

 

” ใช่แล้ว ข้าดูดซับคริสตัลเยือกแข็งไปครึ่งหนึ่ง ข้าจะลองดูดซับมันอีกครึ่งในภายภาคหน้า ในอนาคตหากข้าดูดซับมันได้สมบูรณ์ ข้าอาจทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแก่นแท้สวรรค์ก็เป็นได้! “

 

หยานเฉินหยู่พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

 

” อืม เยี่ยมมาก! หยู่น้อยเก่งขึ้นทุกวัน ข้ารู้สึกเป็นปลื้มจริงๆ! “

 

เจียงเฉินเพลิดเพลินไปกับการลูบหัวหยานเฉินหยู่

 

” แต่ว่า…. ท่านพี่เจียงเฉิน ข้าเพิ่งจะทำลายบ้านไปอีกหลัง… “

 

หยานเฉินหยู่ทำหน้ามุ่ย มองไปยังซากที่เรียงรายอยู่ในเรือนที่พัก

 

” เจ้าไม่ต้องกังวลไป แค่เจ้าพยายามควบคุมพลังให้ดีที่สุดก็พอ หากเจ้าควบคุมไม่อยู่ทำลายมันอีกครั้ง หรือแม้กระทั่งทำลายเรือนที่พักทั้งหมด ข้าแค่ขอใครสักคนสร้างขึ้นใหม่ให้เจ้าภายหลัง “

 

เจียงเฉินไม่สนใจเรื่องนั้น เทียบกับเรื่องที่หยานเฉินหยู่ทะลวงผ่านขั้นต่อไป แค่บ้านไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด หรือแม้แต่เรือนที่พักทั้งหมดถูกทำลาย เจียงเฉินก็ไม่แม้แต่จะสนใจ

 

” หยู่น้อย เจ้าออกจากการเก็บตัวบ่มเพาะมาก็ดีแล้ว ไปหาผู้อาวุโสกั๋วฉานด้วยกันเถอะ “

 

เจียงเฉิน พูด

 

” เจ้าจะไปขอบคุณเจ้าแก่นั่น ใช่หรือไม่? “

 

หวงต้าถาม กั๋วฉานได้มาช่วยเขาในวันนี้ ต้องแวะเวียนไปหาและแสดงความขอบคุณเขาเป็นอย่างน้อย

 

” ขอบคุณเขาเป็นเหตุผลแรก ข้ายังมีอีกเหตุผลที่สำคัญกว่านั้นกว่านั้นคือข้าต้องการความช่วยเหลือจากเขา ระดับการบ่มเพาะของข้าถึงแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย ก่อนที่ข้าจะทะลวงเข้าสู่แก่นแท้สวรรค์ ข้าต้องการปรุงยาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของรากฐานของข้า เมื่อรากฐานของข้าเสถียรและมั่นคง ข้าก็จะทะลวงเข้าสู่แก่นแท้สวรรค์ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องรากฐานหรือปัญหาอื่นใด  “

 

เจียงเฉิน ตอบด้วยรอยยิ้ม

 

” บัดซบ! นี่คือเหตุผลที่แท้จริงของเจ้า “

 

หวงต้ากลอกตาของมัน

 

” ท่านพี่เจียงเฉิน ใครคือกั๋วฉานอย่างนั้นหรือ? อ้อใช่แล้ว ท่านทะลวงถึงแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายแล้วเช่นนั้นหรือ ช่างรวดเร็วเหลือเกิน? “

 

หยานเฉินหยู่ตกตะลึงกับสิ่งที่นางได้ยิน ดูเหมือนว่าระหว่างที่นางเก็บตัวบ่มเพาะพลัง จะมีหลายสิ่งเกิดขึ้น

 

” สาวน้อย ท่านพี่เจียงเฉินของเจ้าได้กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงในนิกายทมิฬเรียบร้อยแล้ว วันนี้เขาได้ทำให้เกือบทั้งนิกายต้องสำนึกเสียใจ ! “

 

หวงต้า พูดพลางส่ายหัวของมัน

 

” อะไรนะ? เจ้าลูกหมา รีบๆบอกข้า มีสิ่งใดเกิดขึ้นกันแน่? “

 

หยานเฉินหยู่ รู้สึกกระวนกระวายอย่างมาก มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นกับเจียงเฉินทำให้นางรู้สึกกังวล

 

ตลอดทาง หวงต้าได้อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้แก่หยานเฉินหยู่ รวมไปถึงเรื่องที่พวกเขาถูกลอบสังหารในหุบเขาหมื่นอสูร หลังจากฟังเรื่องราวทั้งหมดหยานเฉินอยู่รู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก

 

” อภัยให้ไม่ได้! เจ้านั่นมันกล้าดีเช่นไรถึงได้พยายามฆ่าท่านพี่เจียงเฉิน? สมน้่ำหน้ามันแล้วที่มันถูกฆ่าตายเสียเอง! “

 

หยานเฉินหยู่พูดออกมาอย่างกราดเกรี้ยว เมื่อได้ยินคำพูดของนาง หวงต้าถึงกับเงียบกริบ นี่นางใช่คนเดียวกับเด็กสาวที่ใสซื่อบริสุทธิ์คนนั้นจริงๆหรือ? เด็กสาวเช่นนางหากได้ยินเรื่องฆ่าฟันเช่นนี้จะต้องรู้สึกหวาดกลัวมิใช่หรือ? หากนางติดตามเจียงเฉินอีกไม่กี่ปี มิใช่ว่านางจะกลายเป็นคนโหดเหี้ยมทารุณเหมือนเจียงเฉินหรือไม่?

 

จากนั้นไม่นาน เจียงเฉิน หยานเฉินหยู่และหวงต้าได้มาถึงตีนเขาของกั๋วฉาน บรรยากาศโดยรอบถูกเติมเต็มไปด้วยกลิ่นของสมุนไพร เมื่อหวงต้ามองเห็นสมุนไพรเหล่านั้น ตาของมันก็ส่องประกาย

 

ฟุ่บบบ………

 

หวงต้าวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ด้านหน้าของมันมีโสมโลหิตหลายร้อยปีจำนวนหนึ่ง มันไม่ลังเลใดๆกัดโสมข้างหน้าแล้วกลืนลงไป

 

” ไอ้#$4%+ !! “

 

เจียงเฉินกลอกตาของเขาอย่างช่วยไม่ได้ ทันทีที่เขาพาหวงต้ามาด้วย หากปล่อยมันเป็นอิสระในหุบเขานี้ กั๋วฉานต้องอกแตกตายเป็นแน่

 

” เจ้าหมาเวร หยุดเดี๋ยวนี้! “

 

เจียงเฉินรีบวิ่งพุ่งไปข้างหน้า เพราะว่าในพริบตาเดียวหวงต้าได้กินสมุนไพรไปถึงสามต้นเรียบร้อยแล้ว

 

เจียงเฉินดึงหูของหวงต้า แล้วตวาดมัน ” เจ้าหมาเวร จะทำตัวดีกับบิดาเจ้าไม่ได้เชียวรึ? สมุนไพรทั้งหมดนี้เป็นของผู้อาวุโสกั๋วฉาน เจ้าจะกินมันเช่นนั้นมิได้! “

 

” บัดซบ ปล่อยมือเจ้าออกจากบิดาเจ้าผู้นี้ซะ! ที่นี่ยังมีสมุนไพรอีกมากมาย ข้ากินพวกมันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เจ้าโกรธเรื่องอะไรของเจ้า “

 

ดวงตาของหวงต้าเปลี่ยนเป็นสีเขียว มีสมุนไพรจำนวนมากอยู่ตรงหน้ามัน หากมันไม่ได้รับอนุญาตให้กินพวกมัน มันทรมานเสียยิ่งกว่าฆ่ามันเสียอีก

 

” กินบาทาข้าก่อนสิ! เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องสมุนไพรมัน ข้าแค่จะขอผู้อาวุโสกั๋วฉานมาบางส่วนที่ข้าต้องการเท่านั้น ! หากเจ้ากินมันไปหมด แล้วข้าจะกล้าขอได้เช่นไร? “

 

เจียงเฉินดึงหูหวงต้าไม่ยอมปล่อยมันไป

 

” เจ้าเด็กเหลือขอ สมุนไพรพวกนี้ไม่ใช่ของเจ้า! ทำไมข้าต้องสนใจด้วย หากเจ้าปล่อยบิดาเจ้ากินมันพวกมัน? ข้าจะหยุดเมื่อข้าอิ่ม! “

 

หวงต้า เถียงกลับ

 

ว่าเช่นไรนะ?อิ่มงั้นหรือ?

 

บัดซบ!

 

โดยไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก เจียงเฉินตบไปยังหัวของหวงต้า เขารู้ว่าเมื่อเจ้าหมาเวรนั่นมันตะกละแค่ไหน ต่อให้มันกินหมดทั้งหุบเขามันก็ยังหิวอยู่ดี

 

” ใครกันที่มาก่อความวุ่นวายที่นี่? “

 

มีเสียงดังลงมาจากบนยอดเขา เสียงนั่นเป็นเสียงของกั๋วฉานนั่นเอง

 

” พี่กั๋ว เป็นข้าเอง “

 

ขณะที่ตอบกั๋วฉานกลับไป เจียงเฉินลากหวงตาให้อยู่ข้างๆเขาและเดินขึ้นไปยังยอดเขา

 

เมื่อได้ยินว่าเป็นเจียงเฉิน เขาก็ลงมาจากยอดเขา จากข้างบนเขาเห็นชายคนหนึ่งกำลังต่อสู้กับหมา

 

” น้องเจียง เจ้าหมานั่นมาจากไหน? “

 

กั๋วฉานตกตะลึงในสิ่งที่เขาเห็น

 

” พี่กั๋ว เจ้าหมาตัวนี้มันพยายามขโมยและกินสมุนไพรของท่าน ข้าน้องชายท่านช่วยจับมันไว้ เอามันไปทำอาหารเป็นกับแกล้มในตอนที่พวกเราดื่มกันดีกว่า! “

 

เจียงเฉิน พูดออกมา

 

” บัดซบ เจ้าหนู เจ้าหมายความเช่นนั้นจริงรึ? “

 

หวงต้ากระโดดขึ้นจากพื้นดินในทันที

 

” ว่ากระไรนะ? มันกินสมุนไพรของข้า? มาให้ข้าถลกหนังทั้งเป็นเสียโดยดี! “

 

ดวงตาของกั๋วฉานเบิกกว้าง สมุนไพรแต่ละต้นที่หุบเขานี้ล้วนเป็นสิ่งที่หาได้ยาก แต่เจ้าหมานี่มันกินสมุนไพรเหล่านั้นไป? เขาจะควบคุมความโกรธต่อไปได้อย่างไร? มองดูใบหน้าเขาสิ ดูเหมือนเขาอยากจะถลกหนังมันทั้งเป็นจริงๆ

 

” เ**ย เอ้ย?! “

 

ท่าทีของหวงต้าเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ตาแก่นี้เป็นยอดฝีมือแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ หากเขาต้องการจับมันละก็ มันไม่มีทางที่จะหนีเขาพ้นได้เลย

 

” ก็ได้ ข้าจะไม่กินพวกมันอีก! เจ้าหนู เจ้าอย่าปล่อยให้ตาแก่นั่นได้ตัวข้าไป! “

 

หวงต้ารีบยอมแพ้ในทันที คำพูดของเจียงเฉินได้เล็งไปยังจุดอ่อนของมัน มันสบถสาปแช่งในทันที มันจะไม่มีโอกาสได้ลิ้มลองสมุนไพรบนหุบเขานี้อีกต่อไป

 

” ก็ได้ ในเมื่อเจ้าหมานี่ยอมรับความผิดของมันแล้ว พี่กั๋ว ท่านยกโทษให้มันเถิด “

 

เจียงเฉินปล่อยมือจากหูของหวงต้า พร้อมกับกั๋วฉาน พวกเขาเดินขึ้นไปยังยอดเขา หลังจากที่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างเจียงเฉินกับหวงต้า ช่วยไม่ได้ที่กั๋วฉานจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา สมุนไพรที่ถูกหวงต้ากินไป เขาไม่เก็บมาใส่ใจอีกต่อไป สมุนไพรเพียงเล็กน้อยไม่อาจเทียบได้กับความสัมพันธ์ของเขากับเจียงเฉิน

 

=======================================================

จบแล้ว บทนี้เสียดายนะเนี่ยที่ไม่ค้าง อิอิอิ

ไว้พบกันใหม่ See ya……ZZZzzz..

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments