แปลไทยโดย Subaru-Kyun
ตรวจทาน Subaru-Kyun
=======================================================
ณ เขตที่พักส่วนนอก
เรือนที่พักของหวังหยุนกับหวงเจิ้งเนืองแน่นไปด้วยผู้คน เมื่อหวังต้าหนิวกลับมาได้นำยาฟื้นชีพสองเม็ดกลับมาส่งให้เจียงเฉินอย่างระมัดระวัง เขามองเจียงเฉินด้วยความนับถือ
ช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกเช่นนั้นกับเจียงเฉิน เพราะการกระทำของเจียงเฉินในวันนี้ ทำให้เขาได้กลายเป็นพระเจ้าในใจของศิษย์เหล่านั้น
นอกจากนี้ หวังต้าหนิวไม่มั่นใจว่ากั๋วฉานจะให้ยาฟื้นชีพแก่เขา แต่เมื่อได้ยินชื่อของเจียงเฉิน กั๋วฉานก็มอบยาฟื้นชีพสองเม็ดทันทีโดยไม่ลังเลใจแม้แต่น้อย และหลังจากที่ทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นจากหวังต้าหนิว กั๋วฉานก็ได้ไปช่วยเจียงเฉินทันที
ศิษย์พี่เจียงเป็นคนที่ปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างเมตตาและเที่ยงธรรม เขาได้ทวงความยุติธรรมให้ ทุกคนต่างซาบซึ้งใจในการกระทำของเขา เจียงเฉินได้เข้ามายังนิกายทมิฬเพียงไม่กี่วัน ไม่เพียงแต่ได้เป็นสหายกับผู้อาวุโสกั๋วฉาน แม้แต่ผู้นำนิกายก็ยังโปรดปรานเขา ไม่มีใครประสบความสำเร็จได้เท่าเขามาก่อน เพราะฉะนั้นศิษย์ทุกคนในเรือนที่พักนี้จึงตัดสินใจติดตามเจียงเฉิน
นอกจากนี้เจียงเฉินไม่ได้เก็บยาฟื้นพลังมนุษย์แม้แต่เม็ดเดียว เจียงเฉินมอบให้พวกเขาทั้งหมด
” หลังจากป้อนยาฟื้นชีพหวังหยุนและหวงเจิ้ง อีกไม่นานพวกเขาคงจะฟื้นตัว พวกเจ้าทุกคนไม่ต้องมารวมตัวที่นี่อีกต่อไปแล้ว กลับไปยังที่ของเจ้าซะ ในอนาคตหากมีปัญหาอีกให้บอกชื่อข้า อย่างไรก็ตามข้าบอกไว้ก่อน ว่าข้าสามารถช่วยพวกเจ้าได้แต่อย่าพยายามสร้างปัญหาให้ข้าโดยไม่จำเป็น “
เสียงของเจียงเฉินที่พูดออกมา ไม่ได้ดังมากมายอะไรนัก แต่มันช่างงามสง่า ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน ไม่มีใครกล้าที่จะไม่ทำตามคำพูดของเขา
” อย่าได้กังวลศิษยพี่เจียง จากนี้พวกเราจะพยายามบ่มเพาะพลัง จะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง “
” ใช่แล้ว เราติดตามศิษย์พี่เจียง! ตั้งแต่วันนี้ไปหากใครมันสร้างปัญหาให้แก่พวกเรา เท่ากับว่าพวกมันแส่หาเรื่องเดือดร้อนเอง! แต่หากใครบางคนพยายามหาเรื่องพวกเรา เราจะไม่กลัวมันอีกต่อไป “
” ถูกแล้ว พวกเราจะไม่กลั่นแกล้งใคร และไม่ยอมให้ใครมากลั่นแกล้งอีกต่อไป “
……………………………………………………………
ทุกคนตกลงกับเรื่องนี้ พฤติกรรมของเจียงเฉินในวันนี้ได้จุดประกายส่วนลึกในใจของพวกเขา ทุกคำพูดทุกการกระทำของเจียงเฉินได้ทำให้โลหิตของพวกเขาเดือดพล่าน พวกเขาได้นำเจียงเฉินเป็นแบบอย่างโดยไม่รู้ตัว ภาพความยิ่งใหญ่ของเขาได้จารึกไว้ในจิตใจโดยไม่อาจลบเลือนได้
เพียงคำพูดแค่ไม่กี่คำ ได้เปลี่ยนความคิดของพวกเขาไป จิตใต้สำนึกของพวกเขาก็แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ทั้งหมดเป็นเพราะว่าเจียงเฉิน ในโลกของการฝึกตน อย่าแสดงความขี้ขลาดออกมา หากไม่อาจที่จะแสดงความกล้าออกมา ก็เท่ากับความพ่ายแพ้
มีคนมากมายรวมตัวกันรอบๆหวังหยุนกับหวงเจิ้งที่กำลังพักรักษาตัวอยู่ ดังนั้นเจียงเฉินถึงได้ไล่ศิษย์เหล่านั้นกลับไป เหลือแค่เพียงหวังต้าหนิวและศิษย์อีกจำนวนหนึ่งเท่านั้น
” ข้าป้อนยาฟื้นชีพแก่พวกเขาเรียบร้อยแล้ว หวังต้าหนิว และพวกเจ้าทั้งสอง อยู่ที่นี่คอยดูแลพวกเขาให้ดี มาหาข้าหากเกิดเรื่องฉุกเฉินขึ้น “
เจียงเฉิน กล่าวออกมา
” ศิษย์พี่เจียง ท่านจัดการเรื่องของท่านเถอะ ส่วนทางนี้ให้เป็นหน้าที่พวกเราเอง “
หวังต้าหนิวให้คำมั่นด้วยท่าทีจริงจัง
เจียงเฉินผงกหัวของเขา จากนั้นเขาก็พาหวงต้าจากไปด้วยกัน เขาเดินออกมาจากเขตที่พักโดยไม่ได้บินไป ตลอดทางมีศิษย์จำนวนหนึ่ง พวกเขาทั้งหมดทักทายเจียงเฉินด้วยท่าทีเป็นมิตร
” คารวะ ศิษย์พี่เจียง “
” คารวะ ศิษย์พี่เจียง “
………………………….
เหล่าศิษย์ที่พบเจอเจียงเฉินต่างทักทายเขาด้วยท่าทีที่เหมาะสม ความประหม่าได้ปรากฏบนใบหน้าของพวกเขา ไม่มีใครกล้าดูหมิ่นต่อหน้าเจียงเฉิน
เจียงเฉินส่ายหัวของเขา ใบหน้าของเขาซีดขาวขึ้นเรื่อยๆ เขากลับไปยังเรือนที่พักของเขา
” เจ้าเด็กเหลือขอ วันนี้เจ้าอวดดีเป็นบ้าเลย ก๊ะก่ะ…..”
หวงต้าหัวเราะออกมาเสียงดัง มันเต้นไปมารอบๆอย่างสนุกสนาน การได้ติดตามเจียงเฉินทำให้มันได้พบเจอแต่เรื่องตื่นเต้นและการผจญภัยที่สุดระทึก
โครมมมมม…..
ในตอนนั้นเอง เสียงแตกหักได้มาจากบริเวณฝั่งซ้ายของเรือนที่พัก หลังจากนั้นไม่นาน เจียงเฉินกับหวงต้าได้รู้สึกถึงความหนาวเย็นสุดขั๊วปรากฏขึ้นมาภายในบ้าน พวกเขาหันมองไปยังสิ่งนั้น จากนั้นพวกเขาก็เห็นทั่วทั้งบ้านถูกปกคลุมไปด้วยไอเย็น ไอเย็นได้แปรเปลี่ยนเป็นน้ำแข็ง และมันได้ทำให้ทั่วทั้งเรือนที่พัก แม้กระทั่งทั่วทั้งยอดเขาอุณหภูมิลดลงอย่างช่วยไม่ได้
” หยู่น้อยทะลวงผ่านไปได้แล้ว! “
ดวงตาของเจียงเฉินส่องประกายขึ้นมา
” ชีพจรเก้าหยินพลังของมันไม่ธรรมดาเลยจริงๆ บ้านพังไปเสียแล้ว! “
ในตอนที่หวงต้าพูดจบ ก็ได้มีเสียงแตกหักดังออกมา บ้านได้พังทลายลงมา เรือนที่พักเต็มไปด้วยน้ำแข็ง เด็กสาวในชุดขาวเดินออกมาจากจุดที่บ้านได้พังทลายลง ความงดงามโดยธรรมชาติของนางไม่ว่าชายใดก็ลุ่มหลงในเสน่ห์ของนาง
” ท่านพี่เจียงเฉิน! “
เมื่อหยานเฉินหยู่มองเห็นเจียงเฉิน ใบหน้าของนางราวกับฤดูใบไม้ผลิมาพร้อมรอยยิ้มอันสดใส จากนั้นนางก็กระโดดเข้าไปหาเจียงเฉินอย่างมีความสุข
” หยู่น้อย เจ้าทะลวงเข้าสู่แก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายแล้วเช่นนั้นหรือ! “
เจียงเฉินรู้สึกมีความสุข ด้วยประสบการณ์ของเขา บอกได้ แม้หยานเฉินหยู่จะเป็นเพียงยอดฝีมือแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย แต่ด้วยความช่วยเหลือของชีพจรเก้าหยินที่ทรงพลัง นางสามารถจัดการยอดฝีมือแก่นแท้สวรรค์ขั้นต้นได้โดยง่าย
” ใช่แล้ว ข้าดูดซับคริสตัลเยือกแข็งไปครึ่งหนึ่ง ข้าจะลองดูดซับมันอีกครึ่งในภายภาคหน้า ในอนาคตหากข้าดูดซับมันได้สมบูรณ์ ข้าอาจทะลวงเข้าสู่อาณาจักรแก่นแท้สวรรค์ก็เป็นได้! “
หยานเฉินหยู่พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
” อืม เยี่ยมมาก! หยู่น้อยเก่งขึ้นทุกวัน ข้ารู้สึกเป็นปลื้มจริงๆ! “
เจียงเฉินเพลิดเพลินไปกับการลูบหัวหยานเฉินหยู่
” แต่ว่า…. ท่านพี่เจียงเฉิน ข้าเพิ่งจะทำลายบ้านไปอีกหลัง… “
หยานเฉินหยู่ทำหน้ามุ่ย มองไปยังซากที่เรียงรายอยู่ในเรือนที่พัก
” เจ้าไม่ต้องกังวลไป แค่เจ้าพยายามควบคุมพลังให้ดีที่สุดก็พอ หากเจ้าควบคุมไม่อยู่ทำลายมันอีกครั้ง หรือแม้กระทั่งทำลายเรือนที่พักทั้งหมด ข้าแค่ขอใครสักคนสร้างขึ้นใหม่ให้เจ้าภายหลัง “
เจียงเฉินไม่สนใจเรื่องนั้น เทียบกับเรื่องที่หยานเฉินหยู่ทะลวงผ่านขั้นต่อไป แค่บ้านไม่ใช่เรื่องใหญ่อันใด หรือแม้แต่เรือนที่พักทั้งหมดถูกทำลาย เจียงเฉินก็ไม่แม้แต่จะสนใจ
” หยู่น้อย เจ้าออกจากการเก็บตัวบ่มเพาะมาก็ดีแล้ว ไปหาผู้อาวุโสกั๋วฉานด้วยกันเถอะ “
เจียงเฉิน พูด
” เจ้าจะไปขอบคุณเจ้าแก่นั่น ใช่หรือไม่? “
หวงต้าถาม กั๋วฉานได้มาช่วยเขาในวันนี้ ต้องแวะเวียนไปหาและแสดงความขอบคุณเขาเป็นอย่างน้อย
” ขอบคุณเขาเป็นเหตุผลแรก ข้ายังมีอีกเหตุผลที่สำคัญกว่านั้นกว่านั้นคือข้าต้องการความช่วยเหลือจากเขา ระดับการบ่มเพาะของข้าถึงแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลาย ก่อนที่ข้าจะทะลวงเข้าสู่แก่นแท้สวรรค์ ข้าต้องการปรุงยาเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของรากฐานของข้า เมื่อรากฐานของข้าเสถียรและมั่นคง ข้าก็จะทะลวงเข้าสู่แก่นแท้สวรรค์ได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องรากฐานหรือปัญหาอื่นใด “
เจียงเฉิน ตอบด้วยรอยยิ้ม
” บัดซบ! นี่คือเหตุผลที่แท้จริงของเจ้า “
หวงต้ากลอกตาของมัน
” ท่านพี่เจียงเฉิน ใครคือกั๋วฉานอย่างนั้นหรือ? อ้อใช่แล้ว ท่านทะลวงถึงแก่นแท้มนุษย์ขั้นปลายแล้วเช่นนั้นหรือ ช่างรวดเร็วเหลือเกิน? “
หยานเฉินหยู่ตกตะลึงกับสิ่งที่นางได้ยิน ดูเหมือนว่าระหว่างที่นางเก็บตัวบ่มเพาะพลัง จะมีหลายสิ่งเกิดขึ้น
” สาวน้อย ท่านพี่เจียงเฉินของเจ้าได้กลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงในนิกายทมิฬเรียบร้อยแล้ว วันนี้เขาได้ทำให้เกือบทั้งนิกายต้องสำนึกเสียใจ ! “
หวงต้า พูดพลางส่ายหัวของมัน
” อะไรนะ? เจ้าลูกหมา รีบๆบอกข้า มีสิ่งใดเกิดขึ้นกันแน่? “
หยานเฉินหยู่ รู้สึกกระวนกระวายอย่างมาก มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นกับเจียงเฉินทำให้นางรู้สึกกังวล
ตลอดทาง หวงต้าได้อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้แก่หยานเฉินหยู่ รวมไปถึงเรื่องที่พวกเขาถูกลอบสังหารในหุบเขาหมื่นอสูร หลังจากฟังเรื่องราวทั้งหมดหยานเฉินอยู่รู้สึกโกรธแค้นเป็นอย่างมาก
” อภัยให้ไม่ได้! เจ้านั่นมันกล้าดีเช่นไรถึงได้พยายามฆ่าท่านพี่เจียงเฉิน? สมน้่ำหน้ามันแล้วที่มันถูกฆ่าตายเสียเอง! “
หยานเฉินหยู่พูดออกมาอย่างกราดเกรี้ยว เมื่อได้ยินคำพูดของนาง หวงต้าถึงกับเงียบกริบ นี่นางใช่คนเดียวกับเด็กสาวที่ใสซื่อบริสุทธิ์คนนั้นจริงๆหรือ? เด็กสาวเช่นนางหากได้ยินเรื่องฆ่าฟันเช่นนี้จะต้องรู้สึกหวาดกลัวมิใช่หรือ? หากนางติดตามเจียงเฉินอีกไม่กี่ปี มิใช่ว่านางจะกลายเป็นคนโหดเหี้ยมทารุณเหมือนเจียงเฉินหรือไม่?
จากนั้นไม่นาน เจียงเฉิน หยานเฉินหยู่และหวงต้าได้มาถึงตีนเขาของกั๋วฉาน บรรยากาศโดยรอบถูกเติมเต็มไปด้วยกลิ่นของสมุนไพร เมื่อหวงต้ามองเห็นสมุนไพรเหล่านั้น ตาของมันก็ส่องประกาย
ฟุ่บบบ………
หวงต้าวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ด้านหน้าของมันมีโสมโลหิตหลายร้อยปีจำนวนหนึ่ง มันไม่ลังเลใดๆกัดโสมข้างหน้าแล้วกลืนลงไป
” ไอ้#$4%+ !! “
เจียงเฉินกลอกตาของเขาอย่างช่วยไม่ได้ ทันทีที่เขาพาหวงต้ามาด้วย หากปล่อยมันเป็นอิสระในหุบเขานี้ กั๋วฉานต้องอกแตกตายเป็นแน่
” เจ้าหมาเวร หยุดเดี๋ยวนี้! “
เจียงเฉินรีบวิ่งพุ่งไปข้างหน้า เพราะว่าในพริบตาเดียวหวงต้าได้กินสมุนไพรไปถึงสามต้นเรียบร้อยแล้ว
เจียงเฉินดึงหูของหวงต้า แล้วตวาดมัน ” เจ้าหมาเวร จะทำตัวดีกับบิดาเจ้าไม่ได้เชียวรึ? สมุนไพรทั้งหมดนี้เป็นของผู้อาวุโสกั๋วฉาน เจ้าจะกินมันเช่นนั้นมิได้! “
” บัดซบ ปล่อยมือเจ้าออกจากบิดาเจ้าผู้นี้ซะ! ที่นี่ยังมีสมุนไพรอีกมากมาย ข้ากินพวกมันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เจ้าโกรธเรื่องอะไรของเจ้า “
ดวงตาของหวงต้าเปลี่ยนเป็นสีเขียว มีสมุนไพรจำนวนมากอยู่ตรงหน้ามัน หากมันไม่ได้รับอนุญาตให้กินพวกมัน มันทรมานเสียยิ่งกว่าฆ่ามันเสียอีก
” กินบาทาข้าก่อนสิ! เจ้าไม่ได้รับอนุญาตให้แตะต้องสมุนไพรมัน ข้าแค่จะขอผู้อาวุโสกั๋วฉานมาบางส่วนที่ข้าต้องการเท่านั้น ! หากเจ้ากินมันไปหมด แล้วข้าจะกล้าขอได้เช่นไร? “
เจียงเฉินดึงหูหวงต้าไม่ยอมปล่อยมันไป
” เจ้าเด็กเหลือขอ สมุนไพรพวกนี้ไม่ใช่ของเจ้า! ทำไมข้าต้องสนใจด้วย หากเจ้าปล่อยบิดาเจ้ากินมันพวกมัน? ข้าจะหยุดเมื่อข้าอิ่ม! “
หวงต้า เถียงกลับ
ว่าเช่นไรนะ?อิ่มงั้นหรือ?
บัดซบ!
โดยไม่จำเป็นต้องพูดอะไรอีก เจียงเฉินตบไปยังหัวของหวงต้า เขารู้ว่าเมื่อเจ้าหมาเวรนั่นมันตะกละแค่ไหน ต่อให้มันกินหมดทั้งหุบเขามันก็ยังหิวอยู่ดี
” ใครกันที่มาก่อความวุ่นวายที่นี่? “
มีเสียงดังลงมาจากบนยอดเขา เสียงนั่นเป็นเสียงของกั๋วฉานนั่นเอง
” พี่กั๋ว เป็นข้าเอง “
ขณะที่ตอบกั๋วฉานกลับไป เจียงเฉินลากหวงตาให้อยู่ข้างๆเขาและเดินขึ้นไปยังยอดเขา
เมื่อได้ยินว่าเป็นเจียงเฉิน เขาก็ลงมาจากยอดเขา จากข้างบนเขาเห็นชายคนหนึ่งกำลังต่อสู้กับหมา
” น้องเจียง เจ้าหมานั่นมาจากไหน? “
กั๋วฉานตกตะลึงในสิ่งที่เขาเห็น
” พี่กั๋ว เจ้าหมาตัวนี้มันพยายามขโมยและกินสมุนไพรของท่าน ข้าน้องชายท่านช่วยจับมันไว้ เอามันไปทำอาหารเป็นกับแกล้มในตอนที่พวกเราดื่มกันดีกว่า! “
เจียงเฉิน พูดออกมา
” บัดซบ เจ้าหนู เจ้าหมายความเช่นนั้นจริงรึ? “
หวงต้ากระโดดขึ้นจากพื้นดินในทันที
” ว่ากระไรนะ? มันกินสมุนไพรของข้า? มาให้ข้าถลกหนังทั้งเป็นเสียโดยดี! “
ดวงตาของกั๋วฉานเบิกกว้าง สมุนไพรแต่ละต้นที่หุบเขานี้ล้วนเป็นสิ่งที่หาได้ยาก แต่เจ้าหมานี่มันกินสมุนไพรเหล่านั้นไป? เขาจะควบคุมความโกรธต่อไปได้อย่างไร? มองดูใบหน้าเขาสิ ดูเหมือนเขาอยากจะถลกหนังมันทั้งเป็นจริงๆ
” เ**ย เอ้ย?! “
ท่าทีของหวงต้าเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ตาแก่นี้เป็นยอดฝีมือแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์ หากเขาต้องการจับมันละก็ มันไม่มีทางที่จะหนีเขาพ้นได้เลย
” ก็ได้ ข้าจะไม่กินพวกมันอีก! เจ้าหนู เจ้าอย่าปล่อยให้ตาแก่นั่นได้ตัวข้าไป! “
หวงต้ารีบยอมแพ้ในทันที คำพูดของเจียงเฉินได้เล็งไปยังจุดอ่อนของมัน มันสบถสาปแช่งในทันที มันจะไม่มีโอกาสได้ลิ้มลองสมุนไพรบนหุบเขานี้อีกต่อไป
” ก็ได้ ในเมื่อเจ้าหมานี่ยอมรับความผิดของมันแล้ว พี่กั๋ว ท่านยกโทษให้มันเถิด “
เจียงเฉินปล่อยมือจากหูของหวงต้า พร้อมกับกั๋วฉาน พวกเขาเดินขึ้นไปยังยอดเขา หลังจากที่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างเจียงเฉินกับหวงต้า ช่วยไม่ได้ที่กั๋วฉานจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมา สมุนไพรที่ถูกหวงต้ากินไป เขาไม่เก็บมาใส่ใจอีกต่อไป สมุนไพรเพียงเล็กน้อยไม่อาจเทียบได้กับความสัมพันธ์ของเขากับเจียงเฉิน
=======================================================
จบแล้ว บทนี้เสียดายนะเนี่ยที่ไม่ค้าง อิอิอิ
ไว้พบกันใหม่ See ya……ZZZzzz..
ตอนที่แล้ว
ตอนต่อไป