I-Here.info [ไอ้-เหี้ย ดอท อินโฟ]

Dragon Martial Emperor ตอนที่ 27 ชายหนุ่มลึกลับ

| Dragon Martial Emperor | 743 | 2337 วันที่แล้ว
ตอนที่แล้วตอนต่อไป

ในโลกแห่งการต่อสู้ที่ ผู้คนกำลังจดจ่ออยู่กับการบ่มเพาะฝึกฝนตนเอง จะมีผู้ใดกันที่จะมานั่งสนใจเรื่องถูกผิด ‘หลงยี่’ที่เอาชนะ ‘ฉิน เทียนขู’มาได้นั้น ต้องแลกมาด้วยการบาดเจ็บสาหัสที่ขาของมัน สำหรับ 3 สมุน นั้นแล้วนี่คือโอกาสทองอันหาได้ยากของพวกมัน

สมุนทั้ง 3 คนนี้ เป็นศิษย์สายนอก ของนิกาย เจิ้นเทียน ทั้งสิ้น หนึ่งในพวกมัน อยู่ในระดับ วู่เต้า ลำดับที่ 6 และอีก2 อยู่ในวู่เต้าลำดับที่ 5 แม้การบ่มเพาะของพวกมันจะไม่สูงนัก แต่ถ้ารวมกำลังกันพวกมันจะน่ากลัวทีเดียว

‘หลงยี่’ ที่กำลังอ่อนแอและบาดเจ็บสาหัส แต่มันก็ยังแข็งแกร่งกว่า ‘ฉิน หรงเอ๋อ’  ตั้งแต่พี่ชายของเธอได้ตายไปนั้นชีวิตของเธอนั้นก็ไม่ปลอดภัยอีกแล้ว ในใจ ‘ฉิน หรงเอ๋อ’นั้นยังเต็มไปด้วยความสับสน เธอไม่อาจยอมรับได้ว่าพี่ชายของเธอนั้นได้ตายไปแล้ว

และในขณะเดียวกันนั้น พวก 3 สมุน ก็ได้ขยับตัวเข้าไปหา’หลงยี่’อย่างช้าๆ และในจังหวะที่ 3 ลูกสมุน กำลังเข้าไปหา’หลงยี่’นั้น ก็มีเสียงตะโกนดังมาจาก ทิศที่มี นิกาย เจิ้นเทียน ตั้งอยู่

“หยุด”

ทันใดนั้นมีชายวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมสีม่วงปรากฏตัวขึ้นด้านข้างพวกเขา และมันได้ปล่อยคลื่นบางอย่างออกมา พลังของคลื่นนั้นทำให้พวก 3 ลูกสมุนนั้นกระเด็นออกห่างจาก’หลงยี่’ ใบหน้าของชายวัยกลางคนนั้น เด็ดเดี่ยว และเคร่งขรึม เช่นเดียวกับสายตาของมัน และที่เอวของมันนั้นมีตราบางอย่างอยู่ ในนิกาย เจิ้นเทียน

นั้นผู้ที่มีสิทธิ์ถือตรานี้คือผู้คุมกฏของนิกาย ผู้คุมกฏนั้นค่อนข้างมีอำนาจมากในนิกาย พวกมันมีอำนาจในการลงโทษ ศิษย์ที่ละเมิดกฏของนิกายได้ หลงยี่ เงยหน้าขึ้นและมองไปที่ผู้คุมกฏคนนั้น มันไม่ได้มีความรู้สึกโล่งใจเลยแต่กลับกังวลมากขึ้นแทน เพราะ มันไม่รู้ว่าผู้คุมกฏคนนี้นั้น จะเป็นมิตรหรือศัตรูกับเขา

“ผู้อาวุโสถาน ท่านมาแล้ว ……”

เมื่อ ‘ฉิน หรงเอ๋อ’เห็นชายวัยกลางคนในชุดม่วงปรากฏตัวขึ้น ‘ฉิน หรงเอ๋อ’ ก็เดินอย่างทุลังทุเลไปหาชายวัยกลางคนคนนั้น ในใบหน้าที่งดงามของเธอนั้นปรากฏความสุขเต็มใบหน้า

“หรงเอ๋อ”

ชายวัยกลางคนพยักหน้าตอบ ‘ฉิน หรงเอ๋อ’ และในเวลาต่อมาใบหน้าของมันเปลี่ยนสีและปรากฏความเศร้าเล็กน้อยเมื่อเห็นศพ ของ ‘ฉิน เทียนขู’ นอนราบอยู่บนพื้นดิน หลังจากนั้นมันจึงหันไปมองที่’หลง ยี่’ เมื่อเห็นการพูดทักทายระหว่าง ชายวัยกลางคน กับ ‘ฉิน หรงเอ๋อ’

ใจของ ‘หลง ยี่’ นั้น แทบตกลงไปอยู่บนตาตุ่ม มันทำให้มันเข้าใจในทันทีว่า การมาของ ผู้อาวุโสถาน นี้คือข่าวร้ายสำหรับมัน

“ข้านั้นมีนามว่าถาน หวู่ชวน และข้าได้รับ ฉิน เทียนขูมาเป็นลูกศิษย์ของข้า.”

ผู้อาวุโส มองไปที่’หลงยี่’ และ กล่าวขึ้น

“ท่านต้องการแก้แค้นให้ลูกศิษย์ของท่านเช่นนั้นหรือ”

‘หลง ยี่’ นั้นกล่าวอย่างใจเย็น ในขณะที่สมองของมันนั้นกำลังคิดถึงวิธีที่จะตอบโต้ แต่ไม่ว่ามันจะคิดมากเท่าไหร่ ในสถาการณ์แบบนี้ มันก็ไม่สามารถคิดหาวิธีที่จะทำให้มันรอดไปได้เลย ชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อคลุมสีม่วงที่ชื่อว่า ‘ถาน หวู่ชวน’ คือผู้คุมกฏจากนิกาย เจิ้นเทียน และการบ่มเพาะของมันนั้นอยู่ในระดับ วู่เต้าลำดับที่ 9 หรือมากกว่านั้น

ในตอนนี้ ความแข็งแกร่งของ’หลงยี่’นั้น เปรียบได้ว่าอ่อนด้อย และ ไม่สามารถที่จะเทียบได้เลยกับผู้อาวุโสคนนี้

“ถ้าเจ้าเป็นฝ่ายผิดข้าจะลงโทษเจ้า แต่ถ้าเจ้าไม่ผิด ข้าจะปล่อยเจ้าไป.”

คำพูดนี้ เกินความคาดหมายของ’หลง ยี่’  ต่อจากนั้นผู้อาวุโสนั้นได้หลับตาของมันลง และ ทำให้มันดูเหมือนว่ามันกำลังไว้ทุกข์ให้กับลูกศิษย์ของมันอยู่ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่มันจะหลับตานั้น มีประกายเจตนาที่ต้องการฆ่าปรากฏอยู่ในดวงตาของมัน และมันได้ถูกพบเห็นด้วยตาของ ‘หลง ยี่’

“ถาน หวูชวน คงยังไม่มีอารมณ์ในการลงโทษผู้กระทำผิดสินะ……”

‘หลง ยี่’ คิดในใจตัวเอง

“แล้ว ใครจะบอกข้าได้บ้างว่าเกิดอะไรขึ้น”

‘ถาน หวู่ชวน’ ถาม

“ผู้อาวุโส ถาน ข้าบอกได้ ข้าบอกได้.”

‘ฉิน หรงเอ๋อ’ก้าวมาข้างหน้า หนึ่งก้าว พร้อมตะโกนกล่าว จากนั้นเธอก็พูดว่า

“ผู้อาวุโส ถาน เมื่อเช้า ข้าได้เข้ามาเหวงูถังกับศิษย์อีก 4 คนและบังเอิญได้พบ กับ พญางูถัง”

“พญางูถัง อย่างนั้นหรือ”

‘ถาน หวู่ ชวน’ หลับตาลง และ ผงกหัวของมันและกล่าวว่า

“พูดต่อไป.”

หลังจาก พวกข้าพบมัน พวกข้าก็ได้เข้าต่อสู่กับมัน แต่พลังของมันนั้นมีมากเกินไป จึงได้ฆ่าศิษย์ ทั้ง 4 คนได้ และต่อจากนั้นมันก็ไล่ตามข้ามาด้วยพลังของมัน และในตอนนั้น ความชั่วร้ายพลันปรากฏบนใบหน้าของ ‘ฉิน หรงเอ๋อ’ และเธอกล่าวในขณะที่จ้องมายัง ‘หลง ยี่’ว่า

“ ข้าได้ฆ่า พญางูถัง เพื่อแก้แค้นให้แก่ศิษย์คนอิ่นๆ และตอนนั้น เจ้าคนชั่วนี้ก็ปรากฏตัวขึ้น มาและไม่เพียงโจมตีมายังขาของข้า อีกทั้งมันยังขโมย หนี่ตัน ของพญางูถังไปจากข้าอีกด้วย”

‘ถาน หวู่ชวน’ เงียบไม่ได้กล่าวอะไรเหมือนมันกำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ ‘หลงยี่’ มองจากด้านข้างและต้องการดูว่า’ฉิน หรงเอ๋อ’ จะพูดยังไง ‘ฉิน หรงเอ๋อ’ไม่ได้หยุดและยังกล่าวต่อไปอีกว่า

“ หลังจากขโมยหนี่ตันของข้าไป เจ้าโจรชั่วนี่ก็ได้หลบหนี แต่ในที่สุดก็ถูกจับได้โดยพี่ชายข้า พี่ชายข้าได้ทวงหนี่ตันคืนจากเขา แต่เขานั้นไม่ยอมคืนให้และยังใช้วิธีสกปรกทำให้พี่ชายข้าต้องตายอีกด้วย”

“ที่เจ้ากล่าวเป็นเรื่องจริงเช่นนั้นหรือ”

ใบหน้าของ ‘ถาน หวู่ชวน’ เปลี่ยนสีอย่างรวดเร็ว

“ผู้อาวุโส ถาน เจ้าฆาตกรชั่วนี่มันทั้งชั่วช้าและไร้มนุษยธรรม มันได้ฆ่าศิษย์จากสำนักเดียวกัน มันเป็นปีศาจร้าย พวกเราไม่ควรปล่อยให้มันได้อยู่บนโลกใบนี้”

‘ฉิน หรงเอ๋อ’ กล่าวด้วยเสียงหนักแน่น

“ งั้น ข้าขอถามอะไรเล็กน้อย ฉิน หรงเอ๋อ เจ้าจงตอบตามความจริงมาซะ”

‘ถาน หวู่ชวน’พยักหน้า และวางกิริยาเหมือนผู้คุมกฏ และเริ่มกล่าว

” ประการแรก เมื่อเช้าเจ้าเข้ามาในเหวงูถังพร้อมศิษย์อีก 4 คน การบ่มเพาะของพวกเจ้าอยู่ในลำดับที่5 และถ้าเจ้า 5 คนรวมพลังกันจะกลายเป็นกำลังที่แข็งแกร่ง แต่ก็ยังไม่สามารถต่อกรพญางูถังได้อยู่ดีดังนั้นตอบข้ามาเจ้าฆ่าพญางูถังได้อย่างไร”

เมื่อได้ยินคำถาม ‘ฉิน หรงเอ๋อ’ พลันนิ่งไปสักพักและตอบไปว่า

” ข้าใช้เถาวัลย์หนามเพื่อดูดพลังของมันและฆ่ามัน”

‘หลงยี่’ ที่ยืนข้างๆนั้น ขมวดคิ้วแนน่นและคิดว่าผู้หญิงคนนี้นั้น ช่างกลับกลอกเสียจริงๆ

“ประการที่ 2 “

‘ถาน หวู่ชวน’ไม่ได้สนใจหลงยี่ และถามต่อไปอีกว่า

“ ฉิน เทียนขูมาที่นี่ได้อย่างไร หรือว่าเจ้าได้ส่งสัญญาณออกไป”

‘ฉิน หรงเอ๋อ’ พยักหน้าแล้วตอบว่า

“ ถูกต้อง”

“ประการที่ 3 เจ้าหนุ่มนี่เอาชนะฉิน เทียนขูได้อย่างไร “

เมื่อถามเสร็จ มันเหลือบตาไปมอง’หลงยี่’ ด้วยสายตาโหดเหี้ยม

“มันสาดของเหลวจากพญางูถังใส่พี่ชายของข้า อีกทั้งมันยังพาไปติดกับดักของเถาวัลย์หนาม และ ให้เถาวัลย์พวกนั้นดูดพลังจากพี่ชายของข้าไป สุดท้าย ก็เป็นอย่างที่ท่านเห็นมันกระโดดลงมากระแทกหัวพี่ชายของข้าและทำให้มันต้องตาย”

‘ฉิน หรงเอ๋อ’กล่าง และ มอง’หลง ยี่’ด้วยสายตาอาฆาต

“เจ้า3 หนุ่ม ที่ฉินหรงเอ๋อพูดมานั้นเป็นเรื่องจริงหรือ “

‘ถาน หวู่ชวน’ หันไปถามศิษย์สายนอกทั้ง3คน ทั้ง 3 คิดว่า’ฉิน เทียนขู’นั้นเป็นศิษย์ของผู้อาวุโสถาน มันคงจะดีถ้ามันได้จัดการกับ’หลงยี่’เพื่อแก้แค้นให้ศิษย์ของมัน

“ เรื่องพญางูถังนั้นข้าไม่ทราบ ข้าทราบเพียงแค่ว่า ศิษย์พี่ฉินตกอยู่ในเถาวัลย์และถูกฆ่าโดยลูกถีบของเขา”

ทั้งสอบกล่าวพร้อมกัน

“ข้ารู้”

‘ถาน หวู่’ชวนถอนหายใจและหันไปที่ ‘หลงยี่’

“หลงยี่ เจ้าต้องการกล่าวอันใดหรือไม่”

‘หลงยี่’งั้นหรือ จนถึงตอนนี้ 3ลูกสมุนและ’ฉินหรงเอ๋อ’นั้นยังไม่รู้ถึงตัวตนของ’หลงยี่’ พวกมันและเธอจึงไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามเธอนั้นคือศิษย์ใหม่ที่ทำให้ศิษย์หลักอย่าง’เฟิงหยุน’ ลอยเหมือนลูกบอล ความประหลาดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทั้ง 4 เพราะเมื่อ 2อาทิตย์ที่แล้ว ‘หลงยี่’ได้เอาชนะ ‘ฟางคัง’ที่อยู่ในระดับวู่เต้าลำดับที่6 และตอนนี้ มันได้ฆ่า’ฉิน เทียนขู’ ที่อยู่ในระดับวู่เต้าลำดับที่ 7

ด้วยเวลาสั้นๆมันนั้นเติบโตได้อย่างน่ากลัวจริงๆ ในปกติแล้วการเลื่อนจากวู่เต้าลำดับที่5 ไป 6 นั้นต้องบ่มเพาะนานเป็นเวลา3 ถึง 4 เดือน นอกจากนี้ การต่อสู้ของ’หลงยี่’ นั้นเหนือกว่านักสู้ในวู่เต้าลำดับที่6 ทั่วไป มากนัก ชายคนนี้ เป็นปีศาจอย่างนั้นหรือ ‘ฉิน หรงเอ๋อ’และ3ลูกสมุนนั้น กำลังตกใจอย่างมาก

และตอนนี้’หลงยี่’ ก็ถามกลับด้วยสีหน้าเฉยชาว่า

“ ผู้อาวุโสถาน ท่านต้องการตัดสินผลด้วยตัวเองอยู่แล้ว ท่านจะถามข้าไปทำไม ข้าจะไม่กล่าวอะไรมากเพราะมันมีร่องรอยของการต่อสู้กับพญางูถังอยู่ทำไมท่านไม่ลองไปตรวจสอบดูล่ะ ท่านอาจจะได้พบความจริงก็เป็นได้”

“ตกลง ข้าจะไปตรวจสอบความจริงเอง”

‘ถาน หวู่ชวน’ กล่าวเย็นชาอีกว่า

“ แต่ตอนนี้ เจ้าต้องไปหอแห่งกฏกับข้า”

มันทำอย่างนี้เพราะมันไม่ต้องการให้’หลงยี่’ได้อธิบายเหตุผลของมัน ‘หลง ยี่’ขมวดคิ้วเล็กน้อย และเกิดข้อสงสัยบางอย่างในใจเขา ถ้า ‘ถานหวู่ชวน’ ต้องการฆ่ามันจริง ทำไมมันต้องหยุดการโจมตีของ 3 ลูกสมุนในตอนนั้น แต่ถ้า ‘ถาน หวู่ชวน’ เป็นผู้คุมกฏจริงๆ ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่มันจะไม่ให้’หลงยี่’ได้แก้ตัวเลยดูเหมือนมันต้องการที่จะพา’หลงยี่’ ไปยังหอแห่งกฏ โดยไม่ยอมค้นหาความจริงเลย

ทำไมมันถึงเป็นเช่นนี้ไปได้ ‘หลงยี่’ลองคาดเดาดูว่า  ผู้อาวุโสถานคนนี้ ตั้งข้อหาให้มันโดยเพียงถามจากผู้อื่นเท่านั้นหรือ ในตอนนั้น มีเสียงหัวเราะอันหยิ่งผยองดังออกมาจากป่า

“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า “

พร้อมๆกับเสียงหัวเราะมีชายหนุ่มลึกลับในงชุดคลุมสีดำปรากฏขึ้น ชายหนุ่มผู้นี้นั้นมีใบหน้าที่หล่อเหลาและมีรอยยิ้มที่แสนจะอวดดีบนใบหน้ามัน มันก้าวเพียง 2-3ก้าว ก็มาอยู่ด้านหน้าของ ‘ถาน หวู่ชวน’

‘หลงยี่’ มองไปที่ชายหนุ่มลึกลับคนนั้น มันน่าจะมีอายุราวๆ 20 ปี แววตาของมันลึกซึ้งและน่าดึงดูดอย่างมาก แม้ว่าชายหนุ่มลึกลับคนนี้และ’ฉิน เทียนขู’ จะอายุไล่ๆกัน แต่ว่าการบ่มเพาะของมันนั้นล้ำลึกและอยู่ระดับที่’หลงยี่’ไม่สามาถหยั่งถึงได้ ‘หลงยี่’ ไม่สามารถบอกความห่างของ ‘ถาน หวู่ชวน’ และชายหนุ่มคนนี้ได้

เมื่อชายหนุ่มลึกลับปรากฏตัว ใบหน้าของ ‘ถาน หวู่ชวน’ก็พลันเปลี่ยนแปลงไปอย่างกระทันหัน

“เจ้ามาที่นี่ทำไม”

‘ถาน หวู่ชวน’ถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจและดูเหมือนเขาจะไม่ชอบที่ชายหนุ่มลึกลับคนนี้ยื่นจมูกเข้ามายุ่งเรื่องของคนอื่น

“ ข้ารู้สึกถูกชะตากับน้องชายหลงยี่ ไม่น้อย ดังนั้นข้าจึงต้องการพาตัวมันไป”

ชายหนุ่มชุดดำ ไขว้มือทั้ง2ไว้ที่หลังและมองไปที่’หลงยี่’ด้วยรอยยิ้มพร้อมกล่าวว่า

“ข้าได้เห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนี้ดังนั้นท่านไม่จำเป็นต้องลำบากไปตรวจสอบหรอก”

“ ไมว่ายังไงมันจะต้องถูกตัดสินโดยหอแห่งกฏของข้า”

‘ถาน หวู่ชวน’ แสยะยิ้มกล่าวว่า

“ หากเจ้าต้องการเข้ามาแทรกแซงเจ้าควรคำนึกถึงผลที่เจ้าจะควรได้รับด้วย ก่อนหน้านี้ ฉินหรงเอ๋อได้บอกข้าเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดแล้ว ซึ่งมันก็เป็นความจริง ซึ่งข้าได้รับรู้ถึงก้นบึ้งของมันแล้ว”

“ นั่นใช่แน่หรือ “

ชายหนุ่มลึกลับยิ้มอย่างองอาจพร้อมก้าวไปยืนข้าง ‘ถาน หวู่ชวน’และกล่าวว่า

“ ผู้อาวุโสถาน ฉินเทียนขู มันเป็นลูกศิษย์ของท่าน และ แน่นอนว่าท่านต้องการแก้แค้นให้มัน แต่ทำไมเมื่อกี้ท่านถึงต้องแสดงการละเล่นหลอกเด็กด้วยล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าต้องการจะพลิกผิดให้เป็นถูก ข้าคิดว่ามันคงไม่ง่ายแล้วล่ะ เพราะตรงนี้มีข้าอยู่ยังไงล่ะ “

หลังจากที่ได้ยินคำพูดทั้งหมด ใบหน้าของ ‘ถาน หวู่ชวน’เปลี่ยนแปลงอย่างหนัก และ’หลงยี่’ที่อยู่ด้านข้างนั้นก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดในทันที แน่นอนว่า มันเข้าใจแล้ว ชายลึกลับคนนี้ตามมันตั้งแต่เริ่มและได้รู้เรื่องทั้งหมด

แต่ว่า ชายลึกลับคนนี้เป็นใครกันแน่ จากที่ดูแล้วชายคนนี้ยังหนุ่มแน่นอยู่ มันนั้นยังไม่แก่ ทำไมมันไม่กลัวทที่ต้องเผชิญหน้ากับผู้อาวุโสคุมกฏเลยล่ะ

‘หลงยี่’ ไม่สามารถคาดเดาอะไรเกี่ยวกับชายลึกลับคนนี้ได้เลย บางทีเขาอาจจะเกี่ยวข้องกับ ผู้อาวุโส หยู หรือ ผู้อาวุโสดำ หรือ ผู้อาวุโสขาว ในนิกาย เจิ้นเทียน

‘หลงยี่’รู้จักเพียงแค่ผู้อาวุโส 3 คนนี้ที่มีคุณสมบัติพอที่จะเผชิญหน้ากับ ผู้อาวุโสคุมกฏ

……………

แปลโดยทีมงาน DME

Marionette : เรื่องนี้หัวร้อนได้ทุกตอนจริงๆ

ที่มา:

ตอนที่แล้วตอนต่อไป
comments